ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [character in despair!]

    ลำดับตอนที่ #63 : [character in despair! : The Anime World] ch.63 magic world war [the end]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 87
      0
      21 ก.ย. 53

    ยามาดะ -- คือแบบว่า...นี่คือตอนจบของภาคมาโฮระ(หลังจากหายหน้าเป็นเดือน)

    [เข้าเรื่องเลยเหอะ...]

    เนกิ -- ซุสุซัง นั่นมันปืนอะไรกันน่ะ พลังทำลายล้างแรงชะมัด

    ซุสุ -- เป็นปืนข้ามมิติน่ะ เอามาจากงานโรงเรียนมาโฮระเชียวนะ

    เซ็ทสึนะ -- แล้วเอามาได้ยังไงกันล่ะ?

    จิริ -- ก็สั่งซื้อมาสิจ๊ะ!

    คะฟุกะ -- เครือข่ายของพวกเรากว้างขวางมาก เรื่องแค่นี้น่ะ จิ๊ปๆ

    [ผล -- ทหารหลายแสนของซาซี่จังถูกปืนกระบอกนี้ยิง เลยวาร์ปไปยังอนาคตแล้ว]

    ซาซี่ -- ร้ายกาจนักนะพวกนาย แต่ฉันไม่ยอมให้จบแค่นี้แน่ๆ
    [เวทชั้นสูง : โลกสัมบูรณ์นิรันดร์(ฉบับก๊อบปี้แบบเสิ่นเจิ้น(หรือทำเหมือนจริงนั่นแหละ))]

    [ผล -- นอกจาก อ.สิ้นหวัง คะฟุกะซัง นามิซัง จิซาเมะ เคียวโกะ และ คุโดจุน
    ที่เหลือถูกดูดไปยังโลกสัมบูรณ์หมดเกลี้ยงเลย!]

    จิซาเมะ -- แล้ว...ทำไมชั้นถึงไม่ถูกดูดไปด้วยล่ะ?

    ซาซี่ -- เหตุผลน่ะหรือ...ข้อแม้สำคัญที่จะทำให้ผู้ที่ถูกเล่นงานไม่ถูกดูดไปยังที่นั่น
    คือ ผู้นั้นจะต้องมีความพอใจในชีวิตที่เป็นอยู่ในปัจจุปัน

    อ.สิ้นหวัง คะฟุกะ นามิ จิซาเมะ -- นี่พวกเราพอใจในชีวิตปัจจุปันหรือนี่!!!
    สิ้นหวังสามเท่าแล้วววววววว

    เคียวโกะ คุโดจุน -- เอ๋...ก็ดีแล้วไม่ใช่รึ?

    นามิ -- งั้น...คุณซาซี่ พวกเราขอเวลานอกซักแป๊บนะ

    ซาซี่ -- ตามใจพวกเธอ เพราะยังไงๆก็ไม่มีทางชนะชั้นด้วยสภาพแบบนี้ร้อกกกก

    [ประชุมด่วนระหว่างคนที่เหลือ...]

    นามิ -- ลองงัดอาวุธของทุกคนมาทีดิ ชั้นมีแต่พลังเวทแห่งความมืด(เพราะเป็นแวมไพร์)

    อ.สิ้นหวัง -- หลักๆก็มีตำราคาถาเวทสายสิ้นหวัง ถุงมือแห่งความมืดมิด
    และ คฑาแห่งโลกสิ้นหวัง

    คะฟุกะ -- ชั้นมีกีอัส กระบองร้อย(บาท)ท่อนสังหารพิภพ
    และ เวทสายสะกดจิต

    จิซาเมะ -- ชั้นมีแต่ โทรจิต พลังแวมไพร์ สกิลโมเอะ และ หางปีศาจแหลมๆ เองง่ะ

    เคียวโกะ -- ชั้นมีพลังแวมไพร์ กับ ของที่ยืมมาจากรีบอร์นจังน่ะ

    คุโดจุน -- แล้ว...มันคืออะไรกันล่ะ?

    เคียวโกะ -- เจ้าเลออนน่ะสิ

    อ.สิ้นหวัง -- อ๋อ...อย่างนี้นี่เอง

    นามิ -- แล้วคุโดคุงล่ะ?

    คุโดจุน -- ชั้นมีรวมนิทานอีสปเล่มหนา สามพันหน้า และ เวทสะกดจิตขั้นสูง

    คะฟุกะ -- รวมๆกันแล้ว พวกเรามีเวทสะกดจิต พลังแวมไพร์ และ อุปกรณ์พิเศษ หรือนี่!

    จิซาเมะ -- งั้น...พวกเราคงต้องประยุกต์ใช้สิ่งเหล่านี้ให้เกิดพลังรุนแรงที่สุดแล้วแหล่ะ

    [ขณะเดียวกัน]

    ซาซี่ -- เมื่อไหร่จะประชุมเสร็จซักที งั้นชั้นของีบรอละกันนะ คร่อกฟี้...

    [แผนของก๊วนสิ้นหวังฉุกเฉิน มีดังนี้]

    หนึ่ง - ให้เลออนแปลงเป็นปืน ใส่กระสุนเสียงบ่น(ปนด่า)
    สอง - เล็งไปที่อ.สิ้นหวังแล้วยิง
    สาม - ให้ นามิ เคียวโกะ และ จิซาเมะ อัดพลังแวมไพร์ใส่เข้าไปในตัวของ อ.สิ้นหวัง
    สี่ - ให้คะฟุกะ และ คุโดจุน ร่ายคาถาสะกดจิตใส่ อ.สิ้นหวัง พร้อมทั้งเพิ่มพลังให้ด้วย
    ห้า - และอ.สิ้นหวัง จะต้องหยิบถุงมือและคฑาเพื่อต่อสู้

    [จบแผน พร้อมทั้งเป่านกหวีดปลุกซาซี่จัง]

    ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

    ซาซี่จัง -- พร้อมกันแล้วรึ งั้นเข้ามาเลย ได้ทุกเมื่อ

    นามิ -- งั้น...เริ่มตามแผนเลย

    เคียวโกะ -- เลออน แปลงเป็นปืน
    [สมมุติว่าแปลงแล้ว]

    คะฟุกะ -- ยิงเลย ยิงเลย

    เคียวโกะ -- ขอให้ชัยชนะจงอยู่กับพวกเรา ย้ากกกก

    [ปืนถูงยิงไปแล้ว]

    อ.สิ้นหวัง -- แอ้กกกก(และก็ได้สลบตรงนั้น)

    ซาซี่ -- พวกเธอทำอะไรกันน่ะ

    คะฟุกะ -- อ้อ...กำลังปลุกเสกพลังแก่อ.สิ้นหวังอยู่น่ะ

    [และนี่คือภายในจิตใจของอาจารย์สิ้นหวัง ย้ำ! ภายในจิตใจ]

    อ.สิ้นหวัง -- เอ...เรากำลังอยู่ในห้วงลึกของจิตใจสินะ

    ซัง-กา-สี(พี่ของซังเงสึ) -- ถึงเวลาแล้ว ที่อาจารย์จะต้องอัพเกรดตัวเองแล้ว หึๆๆ

    อ.สิ้นหวัง -- อิย้าาาาา

    [กลับมาอยู่ในห้วงสงครามอีกครา]

    เคียวโกะ นามิ จิซาเมะ -- เวทเพิ่มพลัง ตำราสัปประยุทธ์แห่งโลกปีศาจ

    คะฟุกะ คุโดจุน -- โอม บันตรากูเนียงสเบียงเยียงเจย ปรากูสเตยสปรารากุ๊ม
    สริงตินอยสปอยไม่มีเปรียงวิแฮร์แวร์รอมาเต็งริกรูยาเบยลาวสไปสนงปรง บลาๆๆ


    นามิ -- เพียงเท่านี้ พลังของอาจารย์ก็จะเพิ่มขึ้นเป็นสามสิบเท่าแล้ว
    รับรองว่าชนะแน่ๆ

    [ภายในจิตใจของ อ. แป๊บเดียว ฝึกเสร็จแล้ว]

    ซัง-กา-สี -- เจ้าสำเร็จวิชาของข้าแล้ว และนี่เป็นท่าสุดท้าย...

    อ.สิ้นหวัง -- แล้วมันเป็นท่าอะไรล่ะ

    ซัง-กา-สี -- ท่าซูฮกจ้า

    อ.สิ้นหวัง -- จะสอนทำพระแสงอะไร๊ (และได้กระทืบซัง-กา-สี ด้วย)

    [ผู้แต่ง -- แหม...สงสัยก่อนที่จะมาสอนวิชาให้อาจารย์สิ้นหวัง
    ปรมาจารย์ ซัง-กา-สี คงเคยไปโผล่ในเรื่องกินทามะมาแน่ๆเลย กวนพอกัน]

    [ทันใดนั้น ร่างกายของ อ.สิ้นหวังก็ได้เปลื่ยนแปลงไป...]

    คะฟุกะ -- ร่างสุดยอดของอาจารย์กำลังจะมาแล้ว หึๆๆ

    ซาซี่ -- นะ...นั่นมันอะไรน่ะ?

    จิซาเมะ -- นี่คือ...ร่างอันทรงพลังสุดยอด ของอาจารย์สิ้นหวังไงล่ะ

    อ.สิ้นหวัง -- ณ ตอนนี้ ข้าคือ ราชันย์แห่งโลกสิ้นหวัง เซ็ทสึโบเซนเซย์ หึฮ่าๆๆ

    ซาซี่ -- แบบนี้ต้องเปลี่ยนร่างเพื่อต่อกรแล้วแหละ

    [ซาซี่แปลงร่าง เขาปีศาจงอก หางปีศาจงอก ผิวคล้ำขึ้น(เอ๊ะ! เกี่ยวไหมนั่น?)]

    จิซาเมะ -- ท่าไม้ตายก้นหีบ เวททำลายล้างขั้นสูงสุด
    ลำแสงเบญจธาตุ ล้างปฐพี ย้ากกกกกกกกกกกกกก

    อ.สิ้นหวัง -- (สวมถงมือและหยิบคฑา) คฑาเอ๋ย เจ้าจงเป็นกำลังให้ข้า
    [วิ้ง วิ้ง วิ้ง คฑาเปลี่ยนรูปร่าง เป็นสามง่ามยักษ์ รูปลักษณ์ลายไทยประยุกต์]
    พลังเวทสุดยอด สามง่ามสุดยิด ถุงมือสุโค่ย สามอย่างรวมกันเป็น
    ลำแสงนีโออาร์มสตรองไซโคเจ๊ทอามสตรอง รุ่นสิ้นหวังฉบับพิเศษ
    ย้าาาาาาาาาาาาากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

    นามิ จิซาเมะ คะฟุกะ -- แล้วทำไมชื่อท่ามันถึงได้ยาวสุดยิดขนาดนั้นล่ะ

    เคียวโกะ คุโดจุน -- ว่าแต่ จะไม่กางบาเรียหน่อยรึ เดี๋ยวโดนลูกหลงหรอก

    นามิ -- โอเค สามสหายรวมพลัง ย้าาาา

    จิซาเมะ คะฟุกะ -- รับแซ่บบบบ

    [บาเรียเทพแห่งโลกสิ้นหวัง สามสหาย ข้าขอป้องกัน ฮึ่ยย่าห์...]

    ซาซี่ -- อยู่ไม่ได้แล้ว เผ่นดีกว่า อ๊าาาาาาา

    [ตู้ม!]

    [ผล -- มาโฮระพังครึ่งต่อครึ่ง แขนซ้ายของซาซี่กระจุย แต่หนีไปได้
    ปราสาทของหนูเฟตถูกทำลายไปสามในสิบ เกิดควันรูปเห็ดลอยสู่นภา
    และรัศมีสามกิโลเมตรถูกทำลายเรียบ...]

    เฟต -- ฝากไว้ก่อนเหอะพวกนาย...

    [บริเวณซากปรักหักพัง]

    คะฟุกะ -- สุดยิดเลยค่ะ อาจารย์

    อ.สิ้นหวัง -- (กลับร่างเดิมแล้ว) มันก็...นะ ฮ่ะๆๆ

    นามิ -- เราต้องทำการแบกพวกที่ยังหลับอยู่ขึ้นเรือเหาะ และจะขอเรือเหาะซักลำได้มั้ย?

    จิซาเมะ -- ได้สิ แล้วจะทำอะไรล่ะ?

    คะฟุกะ -- พวกเรายังมีภารกิจอีกมากมาย จึงจะขออำลาพวกเธอ
    และจะขนพวกของฉันที่ยังสลบสไหลไปยังเรือเหาะลำนี้ เพื่อที่จะออกเดินทางกันต่อไป

    [ใช้เวลาขนพวกของอาจารย์ที่ยังหลับอยู่ สองชั่วโมง]
    [อีกด้านหนึ่ง...นามิกำลังคุยกับเคียวโกะซังอยู่]

    นามิ -- เคียวโกะ คราวหน้า ชั้นจะเรียกพวกเธอมาช่วยอีกนะ ขอให้โชคดีนะ

    เคียวโกะ -- หวังว่าพวกเราคงจะได้พบกันอีก

    [แล้วเคียวโกะก็แบกฮารุและโครมซังขึ้นบ่า แล้วบินกลับสู่โลกของรีบอร์น]

    อ.สิ้นหวัง -- คงต้องกลับกันจริงๆล่ะ

    คุโดจุน -- ฝากบอกพวกของเธอด้วยว่า พวกเราช่วยจัดการศัตรูไปได้บางส่วน
    ที่เหลืออยู่ที่พวกเธอเอง ที่จะต้องทำให้สำเร็จตามนั้น

    จิซาเมะ -- นามิซัง แล้ว...เราจะได้เจอกันอีกตอนไหนล่ะ

    นามิซัง -- เดี๋ยวอีกไม่นาน ก็จะมี การประชุมแวมไพร์สากล คงจะได้เจอกันตอนนั้นแหล่ะ

    จิซาเมะ -- งั้น...ขอให้ทุกท่านโชคดี

    อ.สิ้นหวัง คะฟุกะ นามิ คุโดจุน -- เช่นกัน ไปล่ะ บาย...

    [แล้วเรือเหาะของอาจารย์สิ้นหวังก็ได้วาร์ปไปยังโลกของบลีซ]
    [บนเรือเหาะ]

    อ.สิ้นหวัง -- แล้ว...พวกเราจะไปไหนกันเนี่ย

    คุโดจุน -- รู้สึกว่าจะเป็นเมืองคาราคุระนะครับ อาจารย์

    นามิ -- แต่เนื่องจาก มีการต่อสู้ระหว่าง อิจิโกะ กับ ไอเซน
    อยู่ที่นอกเมืองลูคอน ในโซล โซไซตี้

    คะฟุกะ -- ฉะนั้น พวกเรา ณ ตอนนี้ จะเดินทางไปัยงสถานที่เกิดเหตุเลยละกัน

    อ.สิ้นหวัง -- ไม่อ๊าววววว ชั้นยังไม่อยากตาย อ๊าาาาาาา

    [นามิ -- ตอนหน้า เราจะไปชมการต่อสู้ระหว่างอิจิโกะ กับ ไอเซน
    ติดตามชมตอนต่อไปให้ได้นะค๊าาาาาา]



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×