ลำดับตอนที่ #53
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #53 : [character in despair! : Outside story] ch.52 How to despair!
[เช้าวันใหม่ ในคาบเรียนสิ้นหวัง]
นามิ -- สวัสดีทุกๆท่าน วันนี้ ชั้นจะมาประจำการเป็นอ.สอนลีลาศจ้า
ยามาดะ -- ชั้นก็เช่นกัน มาเป็นแพ็คคู่จ้า
อ.สิ้นหวัง -- จบการแนะนำตัวแล้ว ใครมีคำถาม เชิญได้...
กอล์ฟ -- อินเตอร์ฯ สุดยอด! น้ามูฯสุดยอด!
แมน -- ใช่แล้ว!!!
อ.สิ้นหวัง -- เอ่อ...นี่ถามชั้นป๊ะเนี่ย
แมน -- ก็ไม่ได้ถามนี่
อ.สิ้นหวัง -- อ้าว...
นามิ -- แล้วตกลงจะถามอะไรกันแน่ห๊ะ
แอ๋ม -- ทำยังไงถึงจะสิ้นหวังได้อย่างอาจารย์บ้างเนี่ย?
นันท์ -- เฮ่ยๆๆๆ ถามแบบนั้นได้ไง
โจ้ -- โอ้ไม่...ชั่วโมงสิ้นหวังมาอีกแล้ววววว
กัลป์ -- [เตรียมเล็กเชอร์เอาไว้แล้ว(เพื่ออะไร?)]
อ. -- การจะสิ้นหวังได้อย่างชั้นนั้น มีหลักสำคัญ 3 ข้อ คือ...
1.ต้องมองโลกในแง่ลบ
2.ต้องมีสติที่ไม่สมประกอบเป็นทุนเดิม
3.ต้องฟังธรณีกรรแสงทุกวัน
ตั้ม -- แล้ว...ข้อสามมันเกี่ยวอะไรด้วยอ่ะ?
คะฟุกะ -- เอ้อ...นั่นสิ?
นามิ -- ต่อไปนี้จะเป็นการสาธิตแบบสิ้นหวังนะคะ
ยามาดะ -- ฉันจะจัดฉากเอง...
[นี่เป็นสถานการณ์สิ้นหวัง(เอาตอนแรกสุดของอาจารย์มายำ!)]
[ณ ทางเดินหน้าโรงเรียน สบว.]
กอล์ฟ -- เปิดเทอมใหม่ ใจชื่นบานอ่ะ...
นันท์ -- กลุ้มใจจัง ถูกเลือกเป็นหัวหน้าห้องในวันปฐมนิเทศ
แล้วชั้นจะทำไงดี?
กอล์ฟ -- เอาน่าๆ เราจะช่วยนายเอง เพราะตอนนี้
เราก็เป็นรองหัวหน้านะ มีอะไรก็ช่วยๆกันซิ
โจ้ -- ขออ่าน บูม หน่อย เจ้ากอล์ฟ
กอล์ฟ -- เอ้า!
กัลป์ -- อ้ายนันท์เนี่ย คงจะเป็นหัวหน้าที่เลวที่สุด
ของห้องเราแล้วแหละนะ...
ตั้ม -- ช่ายๆๆ เลวอย่างหมา ปัญญา ค - - ย
นันท์ -- นี่นาย ด่าชั้นเรอะ? งั้น...ไปตายซักสองสามรอบไป๊!!!
แอ๋ม -- หวังว่า...เทอมนี้จะดีกว่าเทอมก่อนนะ
แมน -- จริงด้วยสิ...
[ขณะที่พวกเรากำลังเดินไปคุยไป หัวของนันท์ก็ไปชนบางอย่างเข้า]
นันท์ -- โอ๊ยเจ็บง่ะ หัวไปชนแถมดันสะดุดเก้าอี้จนล้มหัวคะมำอีกแน่ะ
แอ๋ม -- นี่ๆทุกคน นั่นอะไรน่ะ?
[ภาพที่ทุกคนเห็น -- อ.สิ้นหวัง กำลังยืดส่วนสูง ณ ใต้ต้นลำพูน
แน่นอนว่า ทั้งกลุ่ม ช๊อคอย่างแรงฮิ]
กอล์ฟ -- แอ๋มครับ ช่วยเอามีดสั้นมาหน่อยสิ
แอ๋ม -- ได้จ้า...
นันท์ -- แบบนี้บ่ได้การแล้ว ชั้นจะกระโดดไปถ่วงน้ำหนักเอง
[แล้วนันท์ก็ขึ้นไปถ่วงอาจารย์]
นันท์ -- ตื่นซะทีเซ่ อย่าพึ่งรีบตายเซ่ (และต่อยหน้าท้องไป 5 หมัด)
โจ้ -- อ.กระอักเลือดแล้ว
กอล์ฟ -- จะไปแล้วนะ มีดสั้นบูมเมอแรง ป๊ายยยยย
[ฟิ้ววววว ชั๊บบบบบ ตุ๊บ!!!]
[ผล -- อ.เลือดกระอัก อ้ายนันท์นั่งทับอยู่]
กัลป์ -- อ้าวเฮ้ย อ.จะม่องมั้ยเนี่ย?
อ.(ฟื้นแล้วพูดว่า) -- ถ้าชั้นตายไปจะทำยังไงกัน?
กัลป์ -- ก็จะแห่ประจานรอบเมือง โชวศพหน้า รร.
และเปิดให้ประชาชนมาสักการะขอหวยด้วยน่ะสิ
อ. -- ดีแล้วแหล่ะที่ชั้นยังไม่ตาย
ทั้งก๊วน -- นั่นสินะ...
อ. -- เห็นสิ่งที่เธอพูดมาแล้วรู้สึกว่าจะสิ้นหวังกว่าเดิมเสียอีก
แอ๋ม -- อ.ยืดส่วนสูงใต้ต้นลำพูนใช่มั้ย ชั้นจะตั้งชื่อให้ว่า...
อำพล ลำพูน โอเค๊?
อ. -- ไปเอาชื่อใครมาน่ะ?
กอล์ฟ -- งั้น ชั้นจะจ่ายเงินตั้งชื่อ 76,000 ล้านบาท โอเค๊
อ. -- ไม่โอเฟ้ย...
สิ้นหวังแล้ว! สิ้นหวังกับชื่อที่ต้องใช้เงินในการตั้งเสียแล้ววววว
[และก็เผ่นไปและ...แต่หารู้ไม่ว่า ลงท้าย อ.สิ้นหวังก็เป็น
อ.ประจำชั้นของก๊วนนี้อยู่ดี และแล้ว... ณ ห้องเรียน]
อ. -- เวลละ เจอก๊วนนี้อีกและ
แอ๋ม -- ว่าไงคะ อำพล ลำพูน
นร.ที่เหลือ -- ชื่อบ้าอะไรเนี่ย
อ. ชั้นไม่ใช่อำพลลำพูน ชั้นชื่อ อิโตะซึคิ โนโซมุ ว้อย!
นันท์ -- ชื่อก็เพราะดีนะเนี่ย
คะฟุกะ -- ลืมชั้นได้ไงกันคะ ดิชั้น ฟุอุระ คะฟุกะ
เป็นรองอ.ที่ปรึกษา ของห้องนี้ค่าาาาา
กัลป์ -- ตามโหงวเฮ้งแล้ว การเขียนชื่อของนาย มันบ่งบอกลางร้ายได้อย่างชัดเจน สนใจจะปรับวิธีเขียนชื่อมั้ย?
อ. -- ก็ดี...
[กอล์ฟ แอ๋ม นันท์ เลยอาสามาช่วยปรับชื่อของอ.]
นันท์ -- ชื่อนี้เหมาะมั้ย
โน่มุ เดอะสตาร์ 7
อ. -- ชั้นไม่ได้เป็นนักร้องนะเว้ย
แอ๋ม -- แล้ว...ชื่อนี้ล่ะ
โนโซมุ ศิษย์สิ้นหวังยิม
อ. -- เห่ยไปเฟ้ย!!!
กอล์ฟ -- เมื่อกี้ อ.เชียนชื่อแนวตั้งใช่ป่ะ งั้นชั้นจะเขียนชื่อแนวนอนเอง โอเค๊...
อ. -- ไม่นะ อย๊าาาาา
เซ็ท-สึ-โบ
ทั้งก๊วน+คะฟุกะ -- เซ็ทสึโบ...อาจารย์สิ้นหวัง!!!
อ. -- ไม่อ๊าวววว (แผ่นแน่บไปแล้ว)
[จบฉากสิ้นหวัง...]
ยามาดะ -- เป็นไงบ้าง พวกเธอ
กอล์ฟ -- ยอดเยี่ยมๆ
แอ๋ม -- แหล่มเลยง่ะ
คะฟุกะ+นามิ -- ว่าแล้ว ว่าทุกคนต้องชอบ
อ. -- เหมือนเอาตัวเองมาประจานซ้ำอ่ะ
ยามาดะ -- นักเรียนทุกท่าน มาดูทีวีเร้ว...
[ในทีวี ณ รีสอร์ตของเอวาจัง]
ซุสุ -- ได้ผลบอลแล้ว อินเตอร์ได้แชมป์ล่ะ
ไคโซ -- เฮ...เจ้ามือกินเรียบ
จิตัน -- ตูซวยทุกทีเล้ย คราวนี้หมดตัวอีกต่างหาก
กอล์ฟ -- เอ๊ะเดี๋ยว? ตกลงว่าภาคก่อนๆ เป็นโลกดิจิตอลรึ?
[ยามาดะ -- หลังจากนี้ จะสลับตอน ระหว่าง ภาคทัวร์ รร.ในอนิเมะ
กับ ภาคสบว.ที่สิ้นหวัง ไปเรื่อยๆจนหมดเทอมนี้จ้า
จงอ่านตอนต่อไปซ้าาาาาา]
นามิ -- สวัสดีทุกๆท่าน วันนี้ ชั้นจะมาประจำการเป็นอ.สอนลีลาศจ้า
ยามาดะ -- ชั้นก็เช่นกัน มาเป็นแพ็คคู่จ้า
อ.สิ้นหวัง -- จบการแนะนำตัวแล้ว ใครมีคำถาม เชิญได้...
กอล์ฟ -- อินเตอร์ฯ สุดยอด! น้ามูฯสุดยอด!
แมน -- ใช่แล้ว!!!
อ.สิ้นหวัง -- เอ่อ...นี่ถามชั้นป๊ะเนี่ย
แมน -- ก็ไม่ได้ถามนี่
อ.สิ้นหวัง -- อ้าว...
นามิ -- แล้วตกลงจะถามอะไรกันแน่ห๊ะ
แอ๋ม -- ทำยังไงถึงจะสิ้นหวังได้อย่างอาจารย์บ้างเนี่ย?
นันท์ -- เฮ่ยๆๆๆ ถามแบบนั้นได้ไง
โจ้ -- โอ้ไม่...ชั่วโมงสิ้นหวังมาอีกแล้ววววว
กัลป์ -- [เตรียมเล็กเชอร์เอาไว้แล้ว(เพื่ออะไร?)]
อ. -- การจะสิ้นหวังได้อย่างชั้นนั้น มีหลักสำคัญ 3 ข้อ คือ...
1.ต้องมองโลกในแง่ลบ
2.ต้องมีสติที่ไม่สมประกอบเป็นทุนเดิม
3.ต้องฟังธรณีกรรแสงทุกวัน
ตั้ม -- แล้ว...ข้อสามมันเกี่ยวอะไรด้วยอ่ะ?
คะฟุกะ -- เอ้อ...นั่นสิ?
นามิ -- ต่อไปนี้จะเป็นการสาธิตแบบสิ้นหวังนะคะ
ยามาดะ -- ฉันจะจัดฉากเอง...
[นี่เป็นสถานการณ์สิ้นหวัง(เอาตอนแรกสุดของอาจารย์มายำ!)]
[ณ ทางเดินหน้าโรงเรียน สบว.]
กอล์ฟ -- เปิดเทอมใหม่ ใจชื่นบานอ่ะ...
นันท์ -- กลุ้มใจจัง ถูกเลือกเป็นหัวหน้าห้องในวันปฐมนิเทศ
แล้วชั้นจะทำไงดี?
กอล์ฟ -- เอาน่าๆ เราจะช่วยนายเอง เพราะตอนนี้
เราก็เป็นรองหัวหน้านะ มีอะไรก็ช่วยๆกันซิ
โจ้ -- ขออ่าน บูม หน่อย เจ้ากอล์ฟ
กอล์ฟ -- เอ้า!
กัลป์ -- อ้ายนันท์เนี่ย คงจะเป็นหัวหน้าที่เลวที่สุด
ของห้องเราแล้วแหละนะ...
ตั้ม -- ช่ายๆๆ เลวอย่างหมา ปัญญา ค - - ย
นันท์ -- นี่นาย ด่าชั้นเรอะ? งั้น...ไปตายซักสองสามรอบไป๊!!!
แอ๋ม -- หวังว่า...เทอมนี้จะดีกว่าเทอมก่อนนะ
แมน -- จริงด้วยสิ...
[ขณะที่พวกเรากำลังเดินไปคุยไป หัวของนันท์ก็ไปชนบางอย่างเข้า]
นันท์ -- โอ๊ยเจ็บง่ะ หัวไปชนแถมดันสะดุดเก้าอี้จนล้มหัวคะมำอีกแน่ะ
แอ๋ม -- นี่ๆทุกคน นั่นอะไรน่ะ?
[ภาพที่ทุกคนเห็น -- อ.สิ้นหวัง กำลังยืดส่วนสูง ณ ใต้ต้นลำพูน
แน่นอนว่า ทั้งกลุ่ม ช๊อคอย่างแรงฮิ]
กอล์ฟ -- แอ๋มครับ ช่วยเอามีดสั้นมาหน่อยสิ
แอ๋ม -- ได้จ้า...
นันท์ -- แบบนี้บ่ได้การแล้ว ชั้นจะกระโดดไปถ่วงน้ำหนักเอง
[แล้วนันท์ก็ขึ้นไปถ่วงอาจารย์]
นันท์ -- ตื่นซะทีเซ่ อย่าพึ่งรีบตายเซ่ (และต่อยหน้าท้องไป 5 หมัด)
โจ้ -- อ.กระอักเลือดแล้ว
กอล์ฟ -- จะไปแล้วนะ มีดสั้นบูมเมอแรง ป๊ายยยยย
[ฟิ้ววววว ชั๊บบบบบ ตุ๊บ!!!]
[ผล -- อ.เลือดกระอัก อ้ายนันท์นั่งทับอยู่]
กัลป์ -- อ้าวเฮ้ย อ.จะม่องมั้ยเนี่ย?
อ.(ฟื้นแล้วพูดว่า) -- ถ้าชั้นตายไปจะทำยังไงกัน?
กัลป์ -- ก็จะแห่ประจานรอบเมือง โชวศพหน้า รร.
และเปิดให้ประชาชนมาสักการะขอหวยด้วยน่ะสิ
อ. -- ดีแล้วแหล่ะที่ชั้นยังไม่ตาย
ทั้งก๊วน -- นั่นสินะ...
อ. -- เห็นสิ่งที่เธอพูดมาแล้วรู้สึกว่าจะสิ้นหวังกว่าเดิมเสียอีก
แอ๋ม -- อ.ยืดส่วนสูงใต้ต้นลำพูนใช่มั้ย ชั้นจะตั้งชื่อให้ว่า...
อำพล ลำพูน โอเค๊?
อ. -- ไปเอาชื่อใครมาน่ะ?
กอล์ฟ -- งั้น ชั้นจะจ่ายเงินตั้งชื่อ 76,000 ล้านบาท โอเค๊
อ. -- ไม่โอเฟ้ย...
สิ้นหวังแล้ว! สิ้นหวังกับชื่อที่ต้องใช้เงินในการตั้งเสียแล้ววววว
[และก็เผ่นไปและ...แต่หารู้ไม่ว่า ลงท้าย อ.สิ้นหวังก็เป็น
อ.ประจำชั้นของก๊วนนี้อยู่ดี และแล้ว... ณ ห้องเรียน]
อ. -- เวลละ เจอก๊วนนี้อีกและ
แอ๋ม -- ว่าไงคะ อำพล ลำพูน
นร.ที่เหลือ -- ชื่อบ้าอะไรเนี่ย
อ. ชั้นไม่ใช่อำพลลำพูน ชั้นชื่อ อิโตะซึคิ โนโซมุ ว้อย!
นันท์ -- ชื่อก็เพราะดีนะเนี่ย
คะฟุกะ -- ลืมชั้นได้ไงกันคะ ดิชั้น ฟุอุระ คะฟุกะ
เป็นรองอ.ที่ปรึกษา ของห้องนี้ค่าาาาา
กัลป์ -- ตามโหงวเฮ้งแล้ว การเขียนชื่อของนาย มันบ่งบอกลางร้ายได้อย่างชัดเจน สนใจจะปรับวิธีเขียนชื่อมั้ย?
อ. -- ก็ดี...
[กอล์ฟ แอ๋ม นันท์ เลยอาสามาช่วยปรับชื่อของอ.]
นันท์ -- ชื่อนี้เหมาะมั้ย
โน่มุ เดอะสตาร์ 7
อ. -- ชั้นไม่ได้เป็นนักร้องนะเว้ย
แอ๋ม -- แล้ว...ชื่อนี้ล่ะ
โนโซมุ ศิษย์สิ้นหวังยิม
อ. -- เห่ยไปเฟ้ย!!!
กอล์ฟ -- เมื่อกี้ อ.เชียนชื่อแนวตั้งใช่ป่ะ งั้นชั้นจะเขียนชื่อแนวนอนเอง โอเค๊...
อ. -- ไม่นะ อย๊าาาาา
เซ็ท-สึ-โบ
ทั้งก๊วน+คะฟุกะ -- เซ็ทสึโบ...อาจารย์สิ้นหวัง!!!
อ. -- ไม่อ๊าวววว (แผ่นแน่บไปแล้ว)
[จบฉากสิ้นหวัง...]
ยามาดะ -- เป็นไงบ้าง พวกเธอ
กอล์ฟ -- ยอดเยี่ยมๆ
แอ๋ม -- แหล่มเลยง่ะ
คะฟุกะ+นามิ -- ว่าแล้ว ว่าทุกคนต้องชอบ
อ. -- เหมือนเอาตัวเองมาประจานซ้ำอ่ะ
ยามาดะ -- นักเรียนทุกท่าน มาดูทีวีเร้ว...
[ในทีวี ณ รีสอร์ตของเอวาจัง]
ซุสุ -- ได้ผลบอลแล้ว อินเตอร์ได้แชมป์ล่ะ
ไคโซ -- เฮ...เจ้ามือกินเรียบ
จิตัน -- ตูซวยทุกทีเล้ย คราวนี้หมดตัวอีกต่างหาก
กอล์ฟ -- เอ๊ะเดี๋ยว? ตกลงว่าภาคก่อนๆ เป็นโลกดิจิตอลรึ?
[ยามาดะ -- หลังจากนี้ จะสลับตอน ระหว่าง ภาคทัวร์ รร.ในอนิเมะ
กับ ภาคสบว.ที่สิ้นหวัง ไปเรื่อยๆจนหมดเทอมนี้จ้า
จงอ่านตอนต่อไปซ้าาาาาา]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น