[บทความ...สิ้นหวังแล้ว] รวมมิตรบทความที่สิ้นหวัง

ลำดับตอนที่ #211 : [บทความ...สิ้นหวังแล้ว] ตอนที่ 211 ความตื่นตระหนกลดลง ความเฉยชาเพิ่มขึ้น

ครึ่งปีมาแล้วนะเนี่ยที่ไม่ได้อัพเดทเลย แหงล่ะ กว่าครูสิ้นหวังเล่ม 22 จะออกก็ปาไปกว่าครึ่งปีแล้วนี่นะ

เมื่อเราเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน แน่นอนว่าต้องตื่นตะหนกตกอกตกใจกันบ้างเป็นธรรมดา แต่พอเราเจอเหตุการณ์เดียวกันไปนานๆเข้า ความรู้สึกในตอนแรกจะแปรเปลี่ยนไปเป็นอาการเฉยชาในบัดดล ที่แย่กว่าคือบางครั้ง อารมณ์ตื่นตะหนกในตอนแรกกลับกลายเป็นอารมณ์ขำในตอนท้ายได้ ช่างน่าอัศจรรย์ใจจริง ตัวอย่างเช่น

น้ำท่วมฉับพลันในตอนแรก กลายเป็นน้ำขังไปเป็นเดือน
กลัวความสูง แต่เฉยๆกับการนั่งเครื่องบิน
หนังสยองขวัญที่มีผีโผล่มาเรื่อยๆ
กลัวมุสลิมแต่เฉยๆกับธรรมกาย
ไปสาย 5 นาทีรู้สึกหวาดหวั่น แต่ไปสาย 1 ชั่วโมงกลับรู้สึกเฉยๆ
กลัวที่จะตายแต่ถ้าต้องตายพร้อมกันทุกคนก็รู้สึกเฉยๆ

ตอนแรกที่เขียนบทความรู้สึกสิ้นหวังในตัวเองชอบกล แต่พอมาถึงตอนนี้ก็รู้สึกเฉยๆ