[บทความ...สิ้นหวังแล้ว] รวมมิตรบทความที่สิ้นหวัง

ลำดับตอนที่ #169 : [บทความ...สิ้นหวังแล้ว] ตอนที่ 169 ระยะหน้าหนา ต่างๆนานา

คนเรา ย่อมมีระยะทางในการที่จะทำสิ่งต่างๆ อย่างไม่เกรงกลัวสายตาประชาชี
ใช่แล้วล่ะ มันคือระยะทางที่คนเรา จะทำตัวหน้าด้านได้นานแค่ไหนนั่นเอง เช่นว่า

ระยะสั้น

- จะเดินออกไปข้างนอก โดยใส่แค่ชุดนอนได้นานแค่ไหน
- จะเดินออกไปข้างนอก โดยแต่งตัวเห่ยสะบัดได้นานแค่ไหน
- จะเดินเปลือยกายได้นานแค่ไหน(เว้นเสียแต่ว่าคนๆนั้นเสียสติไปแล้ว)
- จะอยู่ห่างจากรถที่ไม่ได้ล๊อคได้ไกลแค่ไหน

ระยะกลาง
- จะเกรียนได้นานแค่ไหน
- จะบ้าเกาหลีได้นานแค่ไหน
- จะออกไปข้างนอก โดยไม่พกสมาร์ทโฟนได้นานแค่ไหน
- จะทิ้งลูกไว้ในรถได้นานแค่ไหน
- จะคลั่งไคล้การเป็นแว้นส์/สก๊อยส์ ได้นานแค่ไหน
- จะควงชู้มาใกล้ๆบ้านได้ซักแค่ไหน

ระยะอินฟินิติ้
- นักการเมืองจะโกงกินได้นานซักแค่ไหน
- การปรองดองแบบเห่ยๆจะยื้ดเยื้อไปอีกนานเท่าไร
- พี่ชายของนายกฯจะกลับบ้านเกิดได้ ต้องรออีกนานซักเพียงใด
- พรรคแมลงสาบจะอิงแอบกับอำ-หมาดได้นานซักกี่ปี
- อีกนานแค่ไหน บ้านเราจะเจริญอย่างเป็นรูปธรรมเสียที

อึมม์. . .มันก็ขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของคนเราอ่ะนะ