คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Info: Crash Course on Harry Potter
เพราะว่าเป็นฟิคที่อิงนิยายเรื่องแฮรี่
พอตเตอร์มาก ถึงพล็อตจะไม่ใช่แต่สถานที่ก็ลอกเขามาทั้งดุ้นนี่เนอะ
เพราะอย่างนั้นฟิคเรื่องนี้อาจจะดูเข้าใจยากนิดหนึ่ง
เพราะศัพท์ของโลกแฮรี่ด้วยอะไรด้วย
แถมเปิดเรื่องมาตัวเอกทั้งหลายก็ปีห้าปีหกกันหมดแล้ว
ไม่มีโอกาสปรับพื้นร่วมกับคนอ่านเลย เราเลยคิดว่าแทรก Crash Course เรื่องศัพท์และข้อมูลสำคัญๆเกี่ยวกับโลกของแฮรี่ที่จะใช้ในเรื่องนี้นิดหนึ่งนะคะ
หวังว่ามันจะมีประโยชน์ให้คนอ่านไม่มากก็น้อยเนอะ
(แล้วยังทำให้ได้เม้าเรื่องแฮรี่ด้วย
มีแต่ได้กับได้อะ คริ)
อินโทร เบ็ดเตล็ด
ศัพท์ที่ควรจะรู้
เริ่มที่สถานที่ก่อนดีกว่า
“โรงเรียนเวทมนต์ฮอกวอตส์” ก็ตามชื่อเลยค่ะ
เป็นโรงเรียนที่สอนเหล่าพ่อมดแม่มดในเรื่องของศาสตร์ต่างๆทางเวทมนตร์นั่นแหละ วิชาที่เรียนก็จะมีหลากหลายต่างๆกันไป
อย่างเช่น วิชาแปลงร่าง (ถ้าเป็นในแฮรี่ก็จะเป็นวิชา Transfiguration
ที่ศาสตราจารย์แม็กกอนากัลเป็นคนสอน)
วิชาปรุงยา (ของศาสตราจารย์สเนป) วิชาดาราศาสตร์
วิชามนตร์คาถา วิชาดูแลสัตว์วิเศษ และอื่นๆ
ซึ่งวิชาพวกนี้ตอนปีแรกๆก็จะเรียนเหมือนๆกันทุกคน
เสร็จแล้วพอโตขึ้นไปหน่อยก็จะได้เลือกลงเรียนวิชาตามที่ถนัด/สนใจ(สำหรับบางวิชาเกรดก็จะต้องถึงด้วย)
ในฟิคเรื่องนี้เป็นการมโนขึ้นมาว่าฮอกวอตส์เปิดสาขาสำหรับพ่อมดแม่มดในโซล
(แหมะ ทำเลดี 555555) จะคงรูปแบบการเรียนการสอนเหมือนๆกัน
แม้แต่ตึกเรียนที่เป็นปราสาทก็เหมือนกัน มีทะเลสาบ สนามควิดดิช
และหมู่บ้านฮอกส์มี้ด
ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่ติดกับโรงเรียนที่มีแต่พ่อมดแม่มดอาศัยอยู่ เหมือนกับของในหนังสือที่อยู่ที่สกอตแลนด์เปี้ยบค่ะ
ไม่ต้องอะไรมาก คิดซะว่าไปลอกเขามาทั้งดุ้นแล้วเดิมคำว่า “สาขาเกาหลีใต้”
ไว้ข้างหลังเท่านั้นเองค่ะ ความมักมากมันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ 555555
อะ
เมื่อกี้บอกว่าฮอกส์มี้ดเป็นหมู่บ้านที่มีแต่พ่อมดแม่มดอาศัยอยู่
แปลว่าโลกนี้มันไม่ได้มีแค่พ่อมดแม่มดเนอะ ก็มีคนธรรมดาคละกันไปมาสนุกสนานค่ะ
แต่ว่าโลกเวทมนตร์และตัวตนของเหล่าพ่อมดแม่มดจะถูกปิดเป็นความลับต่อคนธรรมดาๆทั่วไป
(หรือที่มีศัพท์เฉพาะใช้เรียกผู้คนที่ไม่มีเวทมนตร์เหล่านี้ว่า “มักเกิ้ล”) สาเหตุก็เพราะว่าถ้าเปิดเผยต่อคนหมู่มากไปว่าตัวเองมีพลังวิเศษก็จะเป็นเรื่องใหญ่ไงคะ
รู้สึกว่าในหนังสือจะอ้างอิงถึงเหตุการณ์ Witch Hunt ในยุคกลาง
ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มีการลงมือฆ่าผู้หญิงในยุโรปเป็นจำนวนมากโดยการจับถ่วงน้ำหรือเผาทั้งเป็นเพราะมีการคาดการณ์ว่าพวกเธอเป็นแม่มด
ก็มีการแทรกเหตุการณ์นี้ขึ้นมาว่า เนี่ย เป็นตัวอย่าง Exhibit A เลยนะยะว่าถ้าเราไปเปิดเผยตัวตนให้พวกมักเกิ้ลรู้แล้วจะเกิดอะไรขึ้น
ทำนองนั้นค่ะ
แต่ถึงจะพูดไปแบบนั้นกรณีที่เด็กที่เกิดจากมักเกิ้ล
(คือมีพ่อแม่เป็นมักเกิ้ลที่ไม่มีเวทมนตร์ในสายเลือดเลย) กลับมีเวทมนตร์และได้รับจดหมายเชิญให้ไปเข้าเรียนที่ฮอกวอตส์ก็มีเยอะนะคะ
ในเคสนี้ก็จะมีอาจารย์จากที่โรงเรียนมาอธิบายเรื่องต่างๆให้ผู้ปกครองฟัง
เสร็จแล้วถ้าผู้ปกครองไฟเขียวก็โอเคค่ะ ไปเรียนกันได้เลย
ในฟิคเรื่องนี้แทฮยองเป็นเคสนี้นะคะ
คือเป็นคนที่กำเนิดมาจากมักเกิ้ล (Muggleborn) มาเรียนแบบเอ๋อๆแต่โตมาอย่างสวยๆค่ะ
คนประเภทอื่นๆที่เข้ามาเรียนก็จะมีอีกสองประเภทค่ะ
คือหนึ่ง อาจจะเป็นลูกครึ่ง(เลือดผสม หรือ Half-blood) คือพ่อหรือแม่ฝ่ายหนึ่งเป็นพ่อมดหรือแม่มดในขณะที่อีกฝ่ายเป็นมักเกิ้ลธรรมดา
คนพวกนี้ส่วนใหญ่แล้วก็จะโตมาแบบคลอบคลุมหน่อยค่ะ คือมีความรู้เกี่ยวกับทั้งสองโลก
มีความเบสออฟโบธเวิร์ดมาก ในเรื่องนี้คนที่มีเลือดผสมคือโฮซอกกับจีมิน
แต่จีมินจะเป็นกรณีพิเศษหน่อยเพราะแม่ของจีมินเป็นแม่มดเลือดบริสุทธิ์
ท้องกับพ่อที่เป็นมักเกิ้ล แต่แล้วพ่อก็หายไป
ทิ้งแม่กับจีมินไว้ตั้งแต่ตอนน้องจีมยังตัวเล็กๆ ทุกวันนี้คนที่ดูแลจีมินก็จะเป็นแม่กับตาและยาย
เป็นพ่อมดแม่มดเลือดบริสุทธิ์กันหมด
ความรู้เรื่องโลกของมักเกิ้ลที่จีมินมีเลยเป็นศูนย์
ส่วนประเภทที่สองก็จะเป็นพวกเลือดบริสุทธิ์หรือ
Pureblood
ก็จะเป็นคนที่ไม่มีเลือดของมักเกิ้ลผสมอยู่เลย
เป็นตระกูลเวทมนตร์เก่าแกมาแต่ชาติปางก่อนว่าอย่างนั้น ซึ่งประเภทนี้หลังๆก็เริ่มจะน้อยไปทุกทีๆเพราะหมดคู่สมรสค่ะ
สลับกันแต่งๆไปเองจนจะไม่รู้จะแต่งกับใครดีแล้ว ประมาณนั้น ในฟิคเรื่องนี้คนที่มีเลือดบริสุทธิ์ก็จะเป็นจองกุก
ซอกจิน นัมจุน และยุนกิค่ะ แน่นอนว่าในสี่คนนี้ไม่มีใครรู้จักเรื่องของคนธรรมดาๆหรือมักเกิ้ลดีเลยสักคน
หอพักทั้งสี่
ในโรงเรียนฮอกวอตส์ก็จะแบ่งนักเรียนออกตามหอพักหรือว่า
“บ้าน” สี่หลังค่ะ การคัดสรรนี่มาจากผู้ก่อตั้งโรงเรียนทั้งสี่คน คือ กริฟฟินดอร์ ฮัฟเฟิลพัฟ
เรเวนคลอ และสลิธีริน
ตามการคัดสรรแล้วคนของบ้านกริฟฟินดอร์ต้องมีความซื่อสัตย์
มีไหวพริบ มีคุณธรรม ชอบความท้าทาย และกล้าหาญ ตามความคิดเราคือประมาณคาแรกเตอร์ของ
“อัศวิน” นั่นแหละค่ะ คนที่ถูกคัดสรรให้มาอยู่ในบ้านนี้คือจองกุกและโฮซอก
ฮัพเฟิลพัฟเป็นตัวแทนของความเพียรพยายาม
ความตั้งใจ ความเสมอภาค ความจงรักภักดี คนที่ถูกคัดสรรมาในบ้านนี้คือพี่จิน จีมิน
และแทฮยอง
เรเวนคลอจะเป็นสัญลักษณ์ของความรู้
นักเรียนในบ้านจะมีความใฝ่รู้ มีมุมมองที่แปลกใหม่และมีความคิดสร้างสรรค์ เป็นคนรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น
พี่นัมจุนอยู่ในบ้านหลังนี้ค่ะ
สุดท้าย สลิธีริน
เป็นบ้านที่คัดเลือกแต่เด็กที่มีสายเลือดที่บริสุทธิ์เท่านั้น
นี่เป็นข้อจำกัดที่สำคัญที่สุดเลย
คาแรกเตอร์ของคนในบ้านนี้คือจะต้องมุ่งมั่นและพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อเป้าหมาย
เพราะอย่างนั้นบางทีสิ่งที่ทำก็อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเสมอไป
ตามหนังสือแล้วบ้านสลิธีรินค่อนข้างจะฉาวเนอะ
คือเวลาถูกพูดถึงก็จะพูดถึงในทางที่ไม่ค่อยดีนักเท่าไร
ทำนองว่าเป็นบ้านแบดๆของพวกคุณหนูเอาแต่ใจอะไรทำนองนั้น
ซึ่งมันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไป เตรียมพิสูจน์ได้กับพี่ยุนกิที่เป็นสมาชิกของบ้านนี้
(รักและ A to the G to the U to the STD เสมอ
พี่หล่อมาก ไม่เคยโดนชูนิ้วกลางใส่แล้วรู้สึกเบิกบานใจเท่านี้มาก่อน โอเอ็มจีมาก)
จิน นัมจุน กับยุนกิเป็น “พรีเฟค”
หรือถ้าจะเปรียมเทียบง่ายๆก็เหมือนกลุ่มประธานนักเรียนละมั้งคะ?
พรีเฟคจะถูกเลือกโดยอาจารย์ บ้านหลังหนึ่งก็จะมีพรีเฟคชายและหญิงจากชั้นปีที่ห้า
หก และเจ็ด คอยช่วยดูแลน้องๆ
กลับกันเดินเวรตอนกลางคืนให้มั่นใจว่าไม่มีใครออกมาเพ่นพ่านหลังเคอร์ฟิว
และมีอำนาจสามารถหักแต้มของบ้านได้
ซึ่งแต้มคะแนนของบ้านก็จะเป็นแต้มที่พวกอาจารย์ให้กันได้เมื่อนักเรียนตอบคำตอบในห้องถูกหรือช่วยงานอะไรแบบนี้
ถ้าได้แต้มเยอะๆพอจบปีบ้านที่มีแต้มคะแนนมากที่สุดก็จะชนะ และได้รับถ้วยรางวัล
ควิดดิช
เพราะว่ากว่าครึ่งของตัวละครหลักเขาอยู่ในทีมควิดดิชกันหมดเลย
จะไม่พูดถึงก็คงจะไม่ได้
ควิดดิชเป็นกีฬาที่โด่งดังที่สุดในโลกเวทมนตร์ค่ะ
ทีมหนึ่งจะมีนักกีฬาเจ็ดคน มีอุปกรณ์คือไม้กวาดสำหรับนักกีฬาทั้งเจ็ด
ไม้หวดถนัดมือ (ฟีลคล้ายๆไม้เบสบอลแต่สั้นกว่าเกือบครึ่งหนึ่ง) สำหรับผู้เล่นสองคนที่มีตำแหน่ง
“บีตเตอร์” ห่วงหกห่วงแทนโกล ฝั่งละสามห่วง ลูกควัฟเฟิล(ลูกสีแดง)ใช้สำหรับปาหรือโยนเข้าห่วงของฝ่ายตรงข้ามเพื่อทำแต้ม ลูกบลัดเจอร์ (สีดำสองลูก)ใช้เพิ่มอุปสรรคให้กับผู้เล่น
โดยจะสามารถชนกระแทกผู้เล่นให้ตกจากไม้กวาดได้ แล้วก็ลูกโกลเด้นสนิช
หรือว่าลูกสนิชสีทอง เป็นลูกบอลกลมๆอันเล็กๆสีทองติดปีก มีแต้มสูงสุดคือ 150 คะแนน เมื่อผู้เล่นตำแหน่งซีกเกอร์ของทีมใดทีมหนึ่งจับลูกสนิชได้ก่อนก็จะถือว่าจบเกมค่ะ
ในทีมเจ็ดคนแต่ละคนก็จะมีตำแหน่งที่ต่างกันไป
ในหนึ่งทีมจะมี “คีปเปอร์” หนึ่งคน ก็ตามชื่อเลยค่ะ เป็นผู้รักษาประตู
หรือว่าในที่นี้ก็เป็นคนป้องกันห่วงฝั่งตัวเองทั้งสามห่วงไม่ให้ทีมฝั่งตรงข้ามโยนลูกควัฟเฟิลเข้ามาทำคะแนนได้นั่นเอง
คนที่มีหน้าที่โยนลูกควัฟเฟิลและทำประตูพวกนี้ก็จะเป็น “เชสเซอร์” เป็นคนไล่ตามลูก
ซึ่งหนึ่งทีมก็จะมีกันสามคน สามารถผลัดกันโยนรับส่งได้ปกติ
ถ้าเชสเซอร์สามารถโยนลูกควัฟเฟิลลงประตูหรือห่วงของฝ่ายตรงข้ามได้ก็จะได้สิบคะแนนค่ะ
นอกจากนั้นแล้วแต่ละทีมก็จะมีตำแหน่ง
“บีตเตอร์” สองคน
เป็นคนใช้ไม่หวดถนัดมือคอยตีลูกบลัดเจอร์ที่พุ่งเข้ามาทำร้ายเพื่อนร่วมทีมให้บินออกไปอีกทาง(ซึ่งไอ้ตอนที่บินออกไปนี่ก็อาจจะไปทางผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามหรืออะไรยังไงนี่ก็ต้องแล้วแต่การตัดสินใจเนอะ)
และตำแน่งสุดท้ายก็คือตำแน่ง “ซีกเกอร์” เป็นคนคอยหาหรือว่าไล่จับลูกสนิชสีทองที่มีแต้มมากที่สุด
หากว่าซีกเกอร์คนหนึ่งจับลูกสนิชได้เมื่อไรเกมก็จะยุติลง
ตำแหน่งซีกเกอร์ถือว่าสำคัญมาก
เพราะการจับลูกสนิชได้จะสามารถทำคะแนนได้ถึง 150 คะแนน
เพราะฉะนั้นถ้าจับลูกได้เร็วๆในตอนที่เชสเซอร์ยังไม่มีโอกาสทำคะแนนให้กับทีมได้มากมันก็ถือว่าเป็นการการันตีชัยชนะเลยค่ะ
(เพราะเชสเซอร์โยนลูกเข้าห่วงทีก็แค่สิบคะแนนเอง
ต้องแย่งกันโยนสิบห้าลูกให้เข้าก่อนจะได้แต้มเท่าการจับลูกสนิชอะ) แต่ถ้าหากว่าเกมยืดเยื้อมากๆ
เวลาผ่านไปนานจนเชสเซอร์ทีมหนึ่งทำแต้มให้ทีมได้ 200 คะแนนในขณะที่อีกทีมได้แค่
20 คะแนนแบบนี้ถึงทีมที่สองจะจับลูกสนิชได้แต่ก็ยังแพ้อยู่ดีเพราะสุดท้ายตัวเองก็จะมีแต้มแค่
170 ต่อ 200 เท่านั้น
ฮอกวอตส์จะมีการแข่งขันควิดดิชระหว่างบ้านเป็นประจำทุกๆปี
และสมาชิกในทีมควิดดิชของแต่ละบ้านเป็นดังนี้ค่ะ:
บ้าน |
คีปเปอร์ |
เชสเซอร์ |
บีตเตอร์ |
ซีกเกอร์ |
กริฟฟินดอร์ |
โฮซอก (กับตันทีม) |
แบมแบม แจ็กสัน จงอิน |
แบคฮยอน ชานยอล |
จองกุก |
ฮัฟเฟิลพัฟ |
อี้ชิง |
จีมิน ยองแจ ยูคยอม |
จงแด ซองแจ (กับตันทีม) |
แทฮยอง |
เรเวนคลอ |
จุนมยอน
(กับตันทีม) |
ลู่ห่าน ฮานิ ไอยู |
มินแจ มินซอก |
มาร์ค |
สลิธีริน |
คยองซู |
แจบอม จูเนียร์ อึนจี |
คริส (กับตันทีม) เทา |
เซฮุน |
แถมตารางเทเบิ้ลด๋อยๆมาอันหนึ่ง โธ่ววว 5555555
หลังจากที่พิมพ์มาทั้งหมดนี่เพิ่งจะรู้สึกว่าเลเวลความเนิร์ดของตัวเองมันช่างไม่ธรรมดาจริงๆค่ะ ขุ่นพระ ตกใจตัวเองเบา 5555
หวังว่าจะเป็นประโยชน์และจะสามารถช่วยได้นิดหนึ่งนะคะ ขอบคุณที่รอติดตามกันนะคะ รักมากมาย~
ความคิดเห็น