รักวุ่นๆฉบับเด็กมอปลาย

ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อนสนิท

วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่ง น้ำสาวน้อย สวย น่ารัก สดใส เป็นตัวของตัวเอง ก็เรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้เหมือนกัน น้ำเดินไปร.ร.เรื่อยๆ และทันใดนั้นเองก็เกิดเสียง.....

 “ โป๊ก!!!” มีคนเขกกะโหลก 555

“ไง ไอ้น้ำ แกเป็นไงวะ ไม่เจอกันนานเลย” น้ำหันไปตามเจ้าของเสียงนั้น นั่นก็คือ บอนด์ หนุ่มหล่อ เพื่อนสนิทที่สุดของน้ำนั่นเอง

“อะไรอ่ะบอนด์ เมื่อวานฉันเพิ่งไปเที่ยวกับแกมาหยกๆ ทำเป็นลืมนะ แล้วนี่ฉันกำลังจะไปร.ร. แกจะมาขวางฉันทำไมเนี่ย แถมยังเอามือของแกมาเขกกะโหลกฉันอีก นิสัยแย่จริงๆ” น้ำสวนกลับไป แล้วไม่สนใจ เดินต่อไป

“โหยยย คนอุตส่าห์มารับทั้งทีนะ ทำไมพูดเงี้ย ไปด้วยกันดิน้ำ แกจะไปคนเดียวได้ไง” บอนด์พูด

“ก็ฉันอ่ะเดินคนเดียวมาตั้งนานล้ะ เมื่อวานใครก็ไม่รู้ ทิ้งฉันไปหาแฟน” น้ำพูดด้วยท่าทางงอนๆ ก็เมื่อวานบอนด์พาตั้งโอ๋ไปเที่ยว แต่ว่าเจอกิ๊กบอนด์ เลยทิ้งน้ำให้เดินคนเดียวนี่นา

“โอ๋ๆๆ ฉันขอโทษ ดีกันนะ ดีกัน เมื่อวานมันเอ๊กซิเดนท์นี่หว่า ต่อไปนะ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทิ้งแกอีกล้ะ นะน้ำๆๆ ดีกัน” บอนด์ยื่นนิ้วก้อยมา พร้อมด้วยสายตาอ้อนวอน ซึ่งสายตาคู่นั้นเอง ทำให้น้ำยอมใจอ่อนทุกที น้ำยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวก้อย ทำให้บอนด์ดีใจมาก เลยคว้าตัวสาวน้อยมากอดทันที

“โอ๊ยย ไอ้น้ำ แกหายงอนฉันแล้วใช่มั๊ย 555 ดีใจจัง น่ารักมากเลยเพื่อน” น้ำก็ยืนงงๆ ที่ถูกบอนด์กอด แก้มของน้ำเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อๆ

“เออน่า ฉันก็ใจอ่อนกับแกทุกทีอ่ะแหละ นี่เห็นแก่เพื่อนนะเนี่ยรู้มะ ไม่งั้นนะจะงอนตลอดชาติเลยด้วย”

“เออๆๆ ฉันว่านะรีบไปร.ร.เหอะ เดี๋ยวจะสาย” แล้วบอนด์ก็คว้ามือน้ำวิ่งไปถึงที่หมาย

 

“เฮ้อออ เหนื่อยยยย นี่บอนด์ แกจะพาฉันวิ่งมาทำไมฮะ ดูซิร.ร.ก็ยังไม่เข้าแถวเลย เหงื่อเปียกเนี่ย หมดสวยกันพอดี” น้ำบ่นพร้อมเอาผ้าเช็ดหน้าลายหวานมาเช็ดหน้าตัวเอง

“อื้มหืมมม วิ่งมาแค่เนี้ยทำบ่นนะ  ไหนเอาผ้าเช็ดหน้าแกมาเช็ดบ้างดิ๊” พูดไม่ทันขาดคำ บอนด์ก็คว้าผ้าเช้ดหน้าของน้ำมาเช็ดหน้าตาเฉย

“เฮ้ย ไอ้อู๊ดดด!! (ฉายา) ฉันให้แกยังเนี่ย ยิ่งไปเช็ดกับหน้าแกอ่ะ สิวขึ้นหมดหน้าแน่เลย อี๋”น้ำพูด

“เว่อร์ๆๆ หน้าฉันอ่ะสะอาดเว้ย (อะไรกัน เหงื่อเปียดเนี่ยนะสะอาด) หนุ่มหล่อหน้าใสขนาดนี้ ต้องยกให้ฉัน” บอนด์ชมตัวเอง ทำให้น้ำเกือบจะอาเจียนออกมา

“งั้นเอาไปเลยนะผ้าเช็ดหน้าเนี่ย เอาไปซักให้ฉันด้วย วันหลังก็เอามาคืน เข้าใจ๊”

“อ่ะนะแก ยังงกอีก ผ้าเช้ดหน้าผืนละ 10 บาทของแกเนี่ย 555 ยัยงกเอ๊ยยย” บอนด์พูดเสียงขำๆ

“นี่ ก็ฉันชอบผืนนี้นี่ แกมีปัญหาไรยะ อย่าลืมเอามาคืนฉันด้วยละกัน ไปเข้าแถวดีกว่า”น้ำบอกพร้อมไปยืนตรงสนามบาสของร.ร.เพื่อเข้าแถวทันที แต่บอนด์ไม่วายส่งสายตาหวานเยิ้มให้กับนักเรียนหญิงรุ่นน้องรุ่นพี่ที่เดินผ่าน ทำให้น้ำนึกเซ็งไม่น้อย......