(B2ST)ไล่ล่าจับหัวใจ 6นายแบดบอย

ลำดับตอนที่ #9 : heart calculate คำนวณรัก จับจังหวะหัวใจยัยตัวดี#8(100%)เท่าเดิม กดตอนต่อไปโลดด

 ทันทีที่ถุงเปิดออกมา ของในมือ ไอ้ซอบคือ....วอดก้า!!! 
"ผลัดกันกินคนละแก้ว  พอครบ1รอบ ใครยังยกแก้วขึ้นก็แข่งต่อ ใครยกไม่ขึ้นก็ออกไป ผู้ชนะสามารถสั่งคนที่แพ้ให้ทำอะไรก็ได้ 24.ชม หรือก็คือ สามารถสั่งได้ถึงเวลานี้ ของพรุ่งนี้^ ^"  ใครมันจะบ้าไปแข่งกันย่ะ ตาบ้า- -
"เอาซี่ แกหน่ะเตรียมแพ้คนแรกได้เลยได้ซอบ- -"  กว้างงงง  ทำบ้าอะไรของนายย่ะ
"เหล้าหนักกว่าบุหรี่อีกน่ะ อีกอย่างนี่วอดก้า มีทั้งแอลกอฮอล แถมสารเสพติดก็เยอะด้วย ถ้าเมาจะทำไงล่ะ"  ฉันรีบอธิบายสรรพคุณของเหล้าให้กวังฟังทันที จะบ้ารึไง  ไอ้ซอบก็หาเรื่องดีจัง  เข้าใจคิดเนาะ
"เอาหน่าๆ เล่นสนุกๆเอง"
"ฉันเล่น" กวังเอ่ยคนแรก
"ฉันขอผ่านล่ะ"
"ทำไมอ่า  วีนัสT^T"
"เทียนหอมเล่นมั้ย"
"อื้ม  น่าสนุกดีออก มาเล่นกันเถอะ^ ^"  แม่นี่ก็บ้าจี้ไปตามเค้า- -
"เอาเป็นว่า คนที่ไม่เล่นมีแค่วีนัสคนเดียวน่ะ"
 
ซอบจัดการรินให้ตัวเองคนแรก แล้วก็กระดกแก้วรวดเดียว  หน้าหมอนั่นแดงขึ้นมาทันทีเลย  คออ่อนขนาดนี่ยังจะเล่นอีก- - คนต่อมาคือเทียนหอม ยัยนั่นหลับตาปี๋แล้วซดแบบซอบ
ตุ้บ!  ทันทีที่ดื่มเสร็จ เทียนหอมก็หน้าแดง แล้วฟุบกับโต๊ะลงไปคนแรกเลยแหะ- -  รู้ว่าตัวเองเป็นแบบนี้ยังจะเล่นอีก เฮ้อ  อ้ะ...แล้วถ้า เมากันหมด ใครจะหิ้วพวกนั้นไปส่งห้องล่ะ อย่า..บอกน่ะว่า ต้องเป็นฉันหน่ะT^T 
   คนที่สามคือ ยุคิ  เธอหยิบแก้วขึ้นมา รินจนเต็มถ้วย แล้วยกดื่มเหมือนดื่มน้ำเปล่า  คอเธอทำจากทองแดงรึไง  สีหน้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง  ฮู้~~ อย่างน้อยก็มีคนไม่เมา ช่วยหิ้วพวกนี้กลับห้องแล้วล่ะ
  ถัดมาคือดงอุน หมอนั่นทำแบบเดียว ฮิ นาริ แต่พอดื่มเสร็จ  ที่แก้มก็เริ่มแดงระเรื่อ แต่ยังเก็กท่านั่งตัวตรงอยู่  ไม่ต้องฝืนก็ได้น่ะ- -
  ต่อมาคือ ดูจุน   หมอนั่นหยิบแก้วไปซด แล้วหรี่ตามองซีต้า  ก่อนจะขมวดคิ้วนิดๆ  
  ซีต้าเหมือนจะไม่มีอะไร แต่ทันทีที่ซด กลับล้ม แต่ยังพยามลุกขึ้นมาจนได้= =

   แล้วก็...กวัง  หมอนั่นรับแก้วไป ยิ้มที่มุมปาก ฉันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่า จ้องหมอนั่นเต็มที่เลย  หลังจากกหมดแก้วนั้นไป.....

"อร่อยจังเลยน๊าาาา^////////////^"  
"=0="  คิดว่าจะไม่เมาซะอีก
"อาววลา~~~~ ใครยังไหวยกแก้วขึ้นมา~~~~" ฉันว่านายไม่หน่าจะไหวแล้วน่ะ- -  สิ้นเสียงจากซอบ คนที่ยกแก้วก็มี ซอบ ฮินาริ ดงอุน ดูจุน ซีต้า กวัง  เทียนหอมดูเหมือนตกรอบคนแรกเลยแหะ  
  ฉันคลานเข้าไปใกล้ๆเทียนหอม เห็นสีหน้าขมวดคิ้ว แถมหน้าแดงร้อนผ่าวไปหมด  ให้ตายสิ- -

10 นาทีต่อมา การกินวอดก้าครั้งนี้ทำให้ฉันได้รู้ว่า มีพวกกินเหล้าแล้วจะกลายเป็นสัตว์ประหลาด มีอยู่ 3แบบ=0=

แบบแรกคือ เมาแล้วคอพับเเบบเทียนหอม ที่ตอนนี้สลบสไล นอนอยู่ แบบที่สอง เมาแล้วอาละวาดแบบซอบ กับซีต้า - - ตอนนี้แม่นั่นเอาริงเท้าแตะโปะบนหัวดูจุน แถมร้องเพลง Shock ประสานเสียงกับ ซอบแบบมันส์มากๆ - - แบบที่สาม เมาแล้วไม่ยอมรับว่า เมา   อย่างพวกที่เหลือ อ้ะ...เหลือฮินาริ ที่ไม่ได้เอ่ยปากอะไรออกมาเลย  เธอนี่มัน นักดื่มคอทองแดงรึไง ดื่มวอดยังกะกรอกน้ำ สีหน้ายังคงเป็นหุ่นยนต์อยู่   แต่ตอนนี้ ฉันต้อง รับน้ำหนักของกวังที่เอาแขนมาพาดไหล่ฉันอยู่TTOTT  มันหนักน่ะเฟ้ยยย


"วีนาสส ไม่กีนหยอออ~~~~-0-~" หมอนั่นตะโกนโหวกเวกอยู่ข้างหูฉันนี่ไง
"นายเมาแล้วน่ะ"
"ฮ่ะๆๆๆ  ทริปมันก็ดีแบบนี้ล่าาาา"  แน่นอนว่าถึงจะเมา แต่แรงหมอนี่กลับยังมีอยู่ถึงขนาด ยกฉันมานั่งบนตักได้ -////-
"นายเมาแล้วน่ะ"

kikwang part#

ฮ่ะๆ ตอนนี้นับว่าผม เมาอย่างหนัก เลย แต่นับว่าสติยังยังพออยู่อ้ะน่ะ  ผมหันไปหาวีนัส เลยยกแม่นั่นมาไว้บนตัก
 แก้มขาวๆ เวลาแดงระเรื่อแบบนี้ก็น่ารักดีน่ะ^ ^ แน่นอนว่า ถ้าผมชมไปตรงๆแบบนั้นได้อายตายแน่ ถ้าเมาแล้วเนียน ยังไม่ค่อยขายหน้าเท่าไหร่
"นายเมาแล้วน่ะ"  อยู่แล้วสิ ผมซดเข้าไปไม่รู้กี่แก้ว ตอนนี้ชักมึนหน่อยๆแล้วล่ะ ยังกะหัวจะแตก(สาบาญว่า "หน่อยๆ")  ผมขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว
"เป็นอะไร"  วีนัสเอามือ มาแตะๆหน้าผม
"รู้สึกมึนหัว -"-"
"ก็ซดไปกี่แก้วล่ะย่ะ  กลับไปนอนได้แล้ว"  นี่ผู้จัดการหรือแม่ฉันว่ะ- -
   ร่างเล็กค่อยๆพยุงผมขึ้น แน่นอนว่าผมก็ช่วยพยุงตัวเองเหมือนกัน แต่ขามันเหมือน หน่วงๆยังไงไม่รู้แฮะ- -  หลัลงจากมาถึงหน้าห้อง วีนัสก็ เอาคีย์การ์ด เสียบกับตรงประตู
"ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง"  ผมเอ่ยเบาๆตอนที่วีนัส พาเดินเข้ามาในห้อง
"อืม...ก็ฉันเป็นผู้จัดการส่วนตัวนายนี่นา"   ใช่ เธอเป็นผู้จัดการส่วนตัวของผม อีกแค่ 2เดือน เราก็จะ ไม่รู้จักกันอีกแล้ว  ก่อนที่วีนัสจะวางผมลงบนเตียง แล้วหันหลังออกไป  มืออุ่นๆของผม คว้าข้อมือเล็กนั่นไว้ก่อน
"ช่วยอยู่เป็นเพื่อนซักพักได้มั้ย" 
"นายเมาจนสติเสียแล้วรึไง- -" 
"ขอร้องล่ะ"  ฤิทธิ์เหล้ากำลังทำให้ผมมึนหัวหนักขึ้นน่ะ -"-  จนตอนนี้แทบมองไม่เห็นหน้าวีนัสแล้ว เห็นแค่ รางๆเอง  แน่นอนว่าก่อนจะได้คำตอบ สติผมก็วูบไปก่อนแล้ว  ไม่แน่ใจว่ามือของผมยังจับอยู่กับวีนัสรึเปล่า  ถ้ายังจับเอาไว้ ผมจะไม่ปล่อย ^ ^


vinus part#

หลังจากที่พาหมอนี่มาส่งที่ห้อง  หมอนั่นก็บอกว่า ช่วยอยู่เปนเพื่อนสักพักนึง  จะ4 ทุ่มแล้วน่ะ ฉันง่วงเหมือนกัน ไอ้ที่ บอกว่า ช่วยอยู่เป็นเพื่อนซักพัก แถมในห้องก็มีแค่ ฉันกับนาย  แหม่งๆไงไม่รุ้แฮะ มือของฉันยังถูกหมอนั่นกุมไว้แน่น ฉันนั่งลงข้างๆเตียง พลางเสยผมที่รุงรังปิดลูกตาของกวังออก 
  ไม่แปลกเลยที่สาวๆจะพากันหลงไหล ใบหน้าที่หล่อคมคาย แอบเซกซี่แบบนี้

เอ๊ะ เดี๋ยวน่ะ ที่ฉันคิดอะไรอยู่ ไม่ๆๆๆ(  ><)(>< )( ><)
  ฉันเป็นผู้จัดการส่วนตัว และอีกแค่ 2เดือนฉันจะไม่มีอะไรที่ยุ่งเกี่ยวกับเค้า  ฉันไม่ใช่คนที่หลงคนแบบนายหรอกหน่า ><

"เธอเป็นคนแรกที่คอยดูแลฉันเลยน่ะ"  อย่าบอกน่ะว่า...รู้เรื่องที่ฉันแอบจ้องนายตะกี้นี่ ไม่ๆๆๆ หมอนั่นหลับอยู่ หรือว่า ละเมอหรอ- - ปกติต้องเป็นฉันสิน่ะ ที่ละเมอให้นายฟังแบบนี้หน่ะ
"....."
"แฟนคลับพวกนั้น สนใจแค่ อยากเป็นแฟนฉัน อยากเข้าใกล้ฉัน อยากไปเดตกับฉัน แต่ไม่ได้อยากจะคอยดูแลฉัน"
"......แต่ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ที่ยังไง เค้าก็เป็นห่วงพวกนายน่ะ"  ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ ที่ต้องมาตอบคนละเมอเนี่ย
"เธอเป็นคนแรกเลยน่ะที่มีอิทธิพลกับฉัน"
"นายก็เป็นคนแรกที่ฉันรู้สึกว่า ต้องดูแลให้ได้"  สาบาญสิว่าฉันพูดหน่ะ ฉันยังไม่พูดแบบนี้กับลูกน้องป๋าเลยน่ะ- -
"....ZzZ"  เสียงหายใจเป็นช่วงๆของกวัง บอกฉันว่า เขาหลับสนิทแล้ว  ฉันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่า  ฉันก้มลงไปตรงหน้าผากของกวัง  แล้วจูบเบาๆตรงหน้าผากเขาหน่ะ  หรือรู้สึกว่า จูบลงไปบนหน้าผากเขา  กวังที่เลื่อนหน้าขึ้นมา กลับเป็นฝ่ายจูบฉันแทน  ไม่ใช่จูบหรอกมั้ง  แค่ริมฝีปากเราแตะกันเท่านั้น ก่อนที่ นัยตาของกวังจะค่อยปรืขึ้นมา
"คุณผู้จัดการส่วนตัว^ ^" รอยยิ้มบางๆประกฏขึ้นก่อนที่ หมอนั่นจะหลับตาลงไปอีกครั้ง  และเข้าสู่นิทรา  ฉันทรุดลงนั่งข้างๆเตียง แล้วหลับไป โดยที่มือออุ่นๆ ยังไม่ได้ปล่อยออกจากกัน