(B2ST)ไล่ล่าจับหัวใจ 6นายแบดบอย

ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 16 : heart calculate คำนวณรักจับจังหวะหัวใจ ยัยตัวดี#14 (40%)

เงียบ------ เงียบ-------


นอกจากเสียงสวบสาบของขาเล็กๆที่ก้าวฝ่าพงหญ้ารกๆไป

"วีนัส"  กวังเดินตามมาอย่างติดๆ

"เรียกฉันว่าโจว" อีกฝ่ายตอบกลับเสียงเย็น

"วีนัส--" แน่นอนว่าคนอย่างกวังไม่ยอมง่ายๆหรอก

"บอกว่าโจว"

โอค คราวนี้เสียงของหญิงสาวตรงหน้าเฮี้ยบขึ้น ทำให้กวังยกธงขาว

"โอเค โจว-------นี่ เราจะเดิน...ไป--"

"ไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่นี่"  วีนัสสวนกลับโดยที่อีกฝ่ายยังไม่จบคำถาม  ทำเอากวังหุบยิ้ม

"นี่โกรธอะไรเล่า ตะกี้เธอก็เอาคืนแล้วนี่ไง"  กวังเรียกร้องความสนใจโดยชี้เสื้อที่เปื้อนโคลนตัวเองให้ดู

วีนัสหันหน้ากลับมากระทันหัน หญิงสาวขมวดคิ้วแล้วเม้มริมริมฝีปากเบาๆ ให้คนสูงกว่าที่เดินตามมา

"ข้อ 1!"  โจว วีนัส ทำหน้าจริงจัง (ซึ่งปกติก็น่ากลัวอยู่) แล้วชี้นิ้วใส่หน้ากวัง "เพราะนาย  เราถึงโดนทำโทษ"

"ฉันเปล่า----"  กวังยังต่อไม่จบประโยค

"ข้อ 2!" วีนัสกระแทกเสียง "เพราะนายนอนตื่นสาย และเอาแมงมุมมาหลอกฉัน"

"มันมาเอ----"

"หุบปาก!" วีนัสขมวดคิ้วจนแทบจะผูกติดกันเป็นโบห่อของขวัญ "ข้อ 3!" วีนัสชูสามนิ้ว "เพราะนาย เพราะนาย เพราะนาย ถ้านายไม่ไปกวนประสาทใส่พวกนั้นก็คงไม่โดนลงโทษหรอก!"


ตอนนี้หน้ากวังหดเหลือ2นิ้วเหมือนลูกศิษย์โดนครูดุ

"แล้ว-----"

"อย่างแรก ที่นี่เป็นเกาะ เดินต่อไปเรื่อยๆต้องเจอหาดแน่นอน ดังนั้น นายนำ"  วีนัสผายมือแบบจริงจัง ให้กวังเดินนำ หลังจากที่ตัวเองเดินฝ่าดงหญ้าเสี่ยงการพบปะกับเพื่อนสัตว์น้อยน่ารักอย่างแมงมุมตัวเมื่อเช้า

"แล้วก็--"  วีนัสฉุดกระชากลากถูไอ้ถุงยังชีพที่เพื่อนๆแสนน่ารักโยนใส่หน้ามาให้ "นายถือ"  คนตัวเล็กกว่าโยนถุงใส่ครตรงหน้า

"เฮ้ย ใช้งานกันคุ้มเกินไปมั้ง"  ถึงจะรู้ว่างอน และกวังก็เป็นสุภาพบุรุษพอที่จะสวนกลับและเรียกร้องความยุติธรรม(??)

"ไม่รู้ ฉันไม่ได้เอาแต่ใจตัวเองมานานแล้ว"  เป็นเหตุผลที่ดีมากเลยวีนัส "ขอฉันทำตัวให้สมศักดิ์ศรีมั่งเถอะ" ว่าเสร็จก็เดิน ไปด้านหลังแล้วกระโดดขี่หลังคนตัวใหญ่แบบสุดกำลังขา

"เดินไป"

"หะ?"  กวังแทบขึ้นเสียงสูง

นี่วีนัสเครียดจนสติหลุดแล้วรึเปล่า

สภาพตอนนี้ของกวังไม่ต่างอะไรกับบ้าหอบฟาง
ถุงใส่อุปกรณ์ยังชีพพาดไหล่สองข้างบนหลังมีผู้จัดการที่รักเกาะอยู่


ได้ตายก็วันนี้แหละ....

"ไปสิ รออะไร"  วีนัสสั่ง
----

/ขอค้างเดี๋ยวมาต่อจ่ะ/