คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : heart calculate คำนวณรักจับจังหวะหัวใจ ยัยตัวดี#13 (100%)
"อื้มม" ร่างกายของฉันบิดขี้เกียจเบาๆ
นี่หลับไปตอนไหนกัน ฉันนปรือตาขึ้นมา พยามปรับโฟกัสให้เข้ากัแสงที่แยงลูกตา
ถ้าจำไม่ผิด ไอ้แขนใหญ่ๆที่กอดฉันเมื่อวาน ตอนนี้ มันลองไปนอนคู้อยู่ที่พื้นเรียบร้อยแล้วหล่ะ= =
"กวัง" ฉันเอานิ้วจิ้มไหล่หมอนั่น
"...ขออีก 10 นาทีฮะ" และฉันก็รู้ว่าฉันคิดผิด= =
"กวัง ตื่นได้แล้ว"
".....ZzzZ"
" กวัง= ="
"......อื้มม" มีปฏิกริยาแค่บิดตัว แล้วพลิกตัวนอนต่อ
"ลี กี กว้างงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"เฮ้ย!!!" ได้ผลชะงัก= = หมอนั่นสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาทันใด
"เช้าแล้ว= ="
"ไม่บอกก็รู้" ไอ้รู้ของนาย หมายถึง ล้มตัวลงไปนอนต่อรึยังไงย่ะ=[ ]=
เพียะ!!
"โอ้ย! ตบหน้าทำไมT^T"
"ไม่ตบก็ไม่ตื่นหน่ะซิ" จะลองอีกรอบก็ได้น่ะ
"โอเคๆๆ ตื่นก็ได้"
หมอนั่นหน้ามุ่ย ก่อนี่ฉันจะสังเกตุว่า ตรงกางเกงหมอนั่นมัน.....=[ ]=!!!!
kwang part#
"วีนัส...." อยู่ดีๆ ยัยนี่ก็ ค้างไปเฉยเลยแฮะ ผมพยามเอามือโบกไปมา
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!" เสียง ล้านแปดเดซิเบล กรอกหูผมมทันใด
"เธอกรี๊ดอะไร" ยัยนั่น ตาเหลือก ก่อนจะ สปริงตัวขึ้นไป อยู่บนขอนไม้เตี้ยๆ พลางชี้อะไรบางอย่าง
"หน้าฉันมีอะไร"
"ที่....กางเกง..นาย" ซิปผมแตกรึไง บ้าเรอะ ผมไม่ใส่กางเกงแบบมีซิป
"ทำไม"
"ทา...รัน...."
"เจอปลาทาโร่งรึไง "
"ทารันทูร่า!!!!!!!!!!!!!" วีนัส แหกปากลั่น มันคือ ตัวอะไรอ้ะ- -?
"เธอ อยากกิน ปลาทูน่า- -?"
"บ้ารึไง!! " วีนัสยังตัวแข็งทื้อ พลางเอามือชี้มาที่ ผม
และทันทีที่ผมก้มไปมองที่กางเกงตัวเอง
ก็พบกับแมงมุมตัวน้อย ที่มีขนนุ่นิ่มเต็มตัว อยู่ข้างๆ กางเกงผม น่าร้ากกกก (พระเอกโรคจิต)
"กรี๊ดดดดดดดดดดด"
"= ="
"อย่าขยับมาทางฉัน!!!"
ยัยตัวดี แหกปากลั่น ผมไม่ได้อะไร แค่ลุกขึ้น แล้วเอาเท้าเขี่ยมันไปไกลๆ= =
"ฮู้ว" เหมือนหน้าวีนัสจะผ่อนคลายขึ้น ยัยนั่นปรีบสีหน้าให้กลายเป็นปกติ
"เธอกลัว??"
"เรียกได้ว่าเกลียด= ="
"โฮ่ ตรงนั่นมีแมงมุมด้วยล่ะO.O"
พรึ่บ! ตุ้บ!!
"โอ้ย!T^T" ยัยนั่น ตกใจจนสะดุดลื่นตกลงมาจากขอนไม้ที่ยืนอยู่ นี่เรียกอาการหนักเลยน่ะเนี่ย= =
"อุ้บ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ขำอะไร"
"ฉันล้อเล่น ดูหน้าเธอสิ ก๊ากกกกกกกกกกก>[ ]<"
อยากให้ผมสาธยายมั้ย หน้ายัยนั่น เปื้อนโคลน แถมมีรอยแดงอยู่กลางหน้าผากเป๊ะๆ
"-*-////" วีนัสลุกขึ้น ก่อนจะดึงเสื้อตัวเองให้เรียบร้อย แล้ว...
โผละ!!!
กร๊าซซซซ นี่มันเสื้อเชิร์ตอามานี่สั่งตัดน้าาาาาาา=[ ]=!!!! เธอทำอะไร เอาโคลนมาโบ๊ะหน้าทำม้ายย ฉันไม่ได้อยากจะทำสปาน่ะ=[ ]=
"อ้ะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>[ ]<"
"น่าขำมากเลยมั้ย"ผมเอามือปาดโคลนทิ้ง ถึงจะโดนโคลนสาดใส่แบบนี้ แต่พอได้เห็นยัยนี่หัวเราะก็ ไม่ค่อยโกรธเท่าไหร่ล่ะน่ะ อันที่จริง ผมเองก็ไม่เคยเห็นยัยนี่หัวเราะแบบนี้มาก่อนเลย
เจ้าตัวคงจะรู้ว่าผมมองอยู่ เลยหุบยิ้มแล้วเข้าสู่โหมดเดิมๆ ของตัวเอง ก่อนที่จะ ใช้มือปาดโคลนบนหน้าตัวเองออกมั่ง
"หืม../( - -)" วีนัส หันมามองแบบงงๆ ตอนที่ผมเอามือตัวเอง เข้าไปช่วยเช็ดรอยเลอะที่เหลือให้
" ^ ^ "
พรึ่บ
อยู่ดีๆ ร่างเล็กๆ นั่นก็เอาหน้าซุกลงบนเสื้อของผม เป็นอะไรล่ะนั่น= =
"ขอบคุณที่ให้ผ้าเช็ดหน้าน่ะ :p"
"นี่เธอ!!!!"
ว้ากกกก สาดโคลนใส่หน้าไม่พอ ยังจะเอาเสื้อผมไปเช็ดหน้าอีก=[ ]=
"เธอมันนางร้าย"
"เพิ่งรู้' '"
"โหดร้าย"
"นายมันโง่เอง"
"แง้!!T^T"
"นั่งร้องไปแล้วกัน :P!!"
ว่าเสร็จ ยัยตัวดีก็สะบัดก้นเดินลั้ลลาออกไป
ทีใครทีมันน่ะ!!!-[ ]-
ความคิดเห็น