(B2ST)ไล่ล่าจับหัวใจ 6นายแบดบอย

ลำดับตอนที่ #14 : heart calculate คำนวณรักจับจังหวะหัวใจยัยตัวดี#12(100%)

นอนด้วยกัน  นอนด้วยกัน เหมือนคำนี้มันจะสะท้อนก้องไปมาในหัวฉันยังไงก็ไม่รู้ นอนด้วยกันหรอ ถึงจะนอนคอนโดเดียวกับหมอนี่ แต่ก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้อขนาดนอนกอดนี่นา - -///   และนี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย( ><)(>< )(  ><)(>< )  

"ระหว่างฉันหลับอย่าทำอะไรมิดีมิร้ายฉันน่ะ - -"  เจ้านั่นเอ่ยขึ้น ทำลายความคิดฉันหมดเลย ชิ  เฮ้ย เมื่อกี้พูดว่าอะไรน่ะ
"ฉันตั้งหากที่ควรพูดคำนั้นหน่ะกวัง- -///"  
"หว้า  หน้าแดงเชียวล่ะ"
"อะไร อะร๊ายย อุณภายนอกมันสูงกว่าอุณหภูมิภายใน ทำให้เลือดไหลเวียนมาอยู่บริเวณแก้มต่างหากล่ะย่ะ"

ฉันแถทฤษฎี(มั่ว) ไปโดยไม่ต้องคิด คนฉลาดมักหาทางรอดได้เสมอย่ะ โฮะๆๆๆ

"นั่นมันมาจากใครน่ะ ทฤษฎีมั่วสุดกู่นี้- -"
"ทฤษฎีของ...ของ ไอแซ็ค นิ้วสั้น ไง ไม่เคยได้ยินหรอ เช้ยเชย :P"  บอกแล้ว เรื่องความฉลาดกับรอยหยักในสมอง นายสู้ฉันไม่ได้หรอก ฮุๆๆๆ  ยิ่งเรื่องเอาตัวรอดกับคนฉลาดแบบฉันมันง่ายๆอยู่แล้วย่ะ  จะว่าไป  นี่ฉันมาเถียงเรื่องไร้สาระกับหมอนี่ทำไมน่ะ- -^

"เอาเป็น ดูของในกระเป๋าที่เอามาก่อนแล้วกัน"  กวังว่าพลางเหวี่ยงกระเป๋าใบตุ้ยนุ้ยลงบนพื้น

น้ำขนาดหนึ่งลิตร 3 ขวด ไฟแช็ก ผ้าห่ม เสื้อผ้าของฉัน เฮ้ย  สะ...เสื้อใน ใครเป็นคนจัด!!o[ ]O// บังอาจมาหยิบของฉันได้ไง-*-// 

แน่นอนว่าฉันไม่ให้ไอ้หมอนั่นมาจับอะไรของฉันหรอกหน่า(ดูวีนัสใช้คำศัพท์- -)  มือที่แสนไวบวกสมองอันฉลาดเลิศของฉัน เลยคว้าของส่วนตัวที่(เกือบจะไป)อยู่ในมือกวัง มาทันที

"ไม่ต้องยุ่ง ฉันดูเอง- -///" 

ต่อจากเสื้อชั้นในของฉันก็ เสื้อผ้า แจ็คเก็ต เสื้อยืดของกวัง กางเกงขาสั้น  กะ..กางเกงใจ กรี๊ด แหยะ  ฉันโยนกางเกงใน(ของกวัง) ใส่ตัวเจ้าตัวทันที  เอามารวมกันเสื้อฉันทำม้ายย  ใครเป็นคนจัดเนี่ย!!>[ ]<

 
กวังค่อยๆใช้มือคีบกางเกงในของตัวเองออกจากหัวที่ฉันเพิ่งโยนไปโปะเมื่อกี้  

"อะไรเนี่ย- -"
"ขยะแขยง  ใครให้เอามารวมกับของฉัน"
"- -^"  ทำไม ทำม้าย  หน้าแบบนั้น จะบอกว่าฉันไม่มีเหตุผลรึไง-0-*

หมากฝรั่ง!  ไม่ให้เนื้อหรืออาหารมาซักก้อน แต่ให้หมากฝรั่งมาเนี่ยน่ะ!!  กลับไปแม่จะจับคนจัดประเป๋ามาถลกหนังซะ  ไหนจะเอาเสื้อฉันรวมกัยกวัง  ให้น้ำมามากเกิน สามลิตรน่ะย่ะ  กะจะให้ฉันกินแต่น้ำรึไง-*-  อีหมากฝรั่งนี่อะไรกัน  เอามากินเป็นกับแกล้มกับน้ำหรอ!!=[ ]=*

"เหมือนจะหาอะไรที่พึ่งไม่ได้เลยน่ะเนี่ย- -"  กวังเขยิบมาใกล้ๆ พลางดูของที่ฉันรื้ออกมาจากกระเป๋า จนกระจายไปทั่วพื้น(แน่นอนยกเว้นเสื้อ และชุดชั้นในของฉัน)

"นั่นสิน่ะ"
"เฮ้อ~"
"ฮู้ว~"
"= =^^"
"= =" 

และเนื่องจากไม่มีอะไรทำ เราสองคนก็ได้แค่นั่งมองหน้ากัน

"มองทำไม= ="

"ฉันเปล่ามองนาย= ="

"ฉันก็ไม่ได้มองเธอ= ="

"แล้วรู้ได้ไงว่าฉันมองนาย= ="

"แสดงว่าเธอมองฉันจริงรึไง= ="

"........"

"........"  อีบรรยากาศนี่มันอะไรกัน

แปะ

"หืม..(' ')" ฉันแหงนหน้ามองท้องฟ้าที่เหมือนจะมีหยดน้ำตกลงมาบนหน้าฉัน
"ฝน???"

ซู่!!!!!!!!!!!!!!!!

นายจะพูดทำม้ายยยยยยยยยยยย  มันตกจริงเลยเห็นม้ายยยยยย=[ ]= (มันตกอยู่แล้วเค่อะ)

ฉัรกับกวังรีบกุลีกุจอ หาที่หลบฝนทันใด

ฉันเกลียดฝน เพราะ หนึ่ง มันเปียก แถมแฉะด้วย สอง มันจะทำให้ฉันเป็นหวัด และสาม...เอาเป็น ฉันเกลียดฝน= =

เหมือนเสื้อที่ใส่มามันจะสงผล = =  หนาวจังแฮะ  ฉันกระชับแขนที่กอดตัวเองอยู่ ให้แน่นขึ้น

"หนาวหรอ"
"นิดหน่อย"
"(. .)"
อ้ะๆๆๆ  คิดว่า หมอนั่นจะถอดเสื้อนอกให้ฉันใส่ใช่มั้ยล่ะ ผิดถนัด เพราะหมอนั่นก็ไม่มีเสื้อนอก หรือ เสื้อคลุมสักกะตัว= =

"นายหนาวหรอ"
"ก็นิดหน่อย"

และประโยคก็จบลงเพียงเท่านี้= = 

เปรี้ยง!!!
เฮือก!! O-o ฉันสะดุ้งตัวตอนที่ฟ้าได้ผ่าลงมา  ฉันไม่ได้ใส่เครื่องเงินอะไรมาสิน่ะ
"กลัวหรอ"
"เปล่า"
"ตัวเธอสั่นแน่ะ"
"แค่หนาว"

มุกละครน้ำเน่าไปแล้วววว  คนอย่างฉันไม่มีทางวิ่งเข้ากอดนายหรอกย่ะ อุโฮะๆ...
"..!!!!"
"กอดกันไว้จะได้อุ่นๆ=..="  หมอนั่นกระชับแขนที่กอดฉันเอาไว้ ก่อนจะเอาหน้ามาเกยไหล่ฉัน =*=
 ฉันเอานิ้วตัวเอง ดีดหน้าผากพ่อคนหล่อทันใด
"โอ้ย"
"โอ๊ะ นิ้วกระตุกหน่ะ= ="
"โอ๊ะ ปวดคออ้ะ "(หมอนั่นว่าพลางเอาพระพักตรหล่อๆนั่นมาเกยไหล่ฉันอีกครา =*=)
"=*="
"(' ')  ฝนตกนานจังเนาะ"
"= =***"