ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : heart calculate คำนวณรักจับจังหวะหัวใจยัยตัวดี#11 (100%)
"=*="
" ^ ^ "
"ท่าทางคราวนีคงมันส์ไม่เบา เนอะ^ ^" แกลอง เนอะ อีกรอบสิ ดงอุน -*- แม่จะจับแกกระซวกท้องเอาหนังมาทำกระเป๋า แล้วเอาเส้นเอ้นไปทำเป็นสายกีตาร์ไว้ดีดเล่น
"วีนัสไม่ต้องลงหรอก ให้กวังลงคนเดียวดีกว่า" เยี่ยมดีนี่ ดูจุน
"อ้าว ทำไมเป็นฉันว่ะ"
"แกเป็นคนทำหนังสือวีนัสพัง "
"แกเป็คนทำให้วีนัสโกรธ"
"แกเป็นคนพามาเฟียมาหาเรา"
"ไอ้พวกชั่ว=[ ]= เรื่องมันตั้งแต่ชาติไหนแล้วว่ะ ฉันรับวีนัสเข้าทำงานแล้วไง หายกันดิ หายกัน"
ฉันปล่อยให้ เจ้าพวกไร้สมองทะเลาะกันเข้าไป ระหว่างที่มันพาฉัน มาเล่นเกมลงทัณฑ์บ้าบอที่เกาะร้าง=[]=*
นั่นสิน่ะ ฉันมีสิทธิ์ ที่จะโทรหา หม่าม้า แล้วสั่งลูกน้องมาเก็บเจ้าพวกนี้ยังได้ แต่ที่ไม่ทำหน่ะหรอ เพราะท่านมีเรื่องรบกวนมากพอแล้ว ฉันไม่ต้องการรับความช่วยเหลือจากใครอีก ยัยเด็กที่ขี้แพ้แบบฉัน
แล้วก็ มันก็แค่เล่นเกมส์ ไม่จำเป็นที่จะต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่โต ถึงแม้มันจะเป็นเกาะร้าง=[]= (ขอกรี๊ดอีกซักรอบได้มั้ย เกาะร้างน่ะย่ะ เกาะร้าง!!)..แต่ถ้าฉันกับกวัง เป็นอะไรแม้แต่ปลายนิ้วก้อย ฉันจะโทรหาหม่าม้าทันที เหอะๆๆ เอ๋ ?? ทำไมต้อง "ฉันกับกวัง"ด้วยน่ะ แค่ฉันคนเดียวก็พอแล้วนี่นา ไม่เห็นต้องไป เหมารวมกับหมอนั่นซะหน่อย ฉันไปเหมาตัวเองรวมกับหมอนั่นทำไมน่ะ- -///
เอาเป็น ถ้าฉันเป็นอะไรไปล่ะก็ มาเฟียเกือบแฟมิลี่จะยกมาเป่ากะโหลกเจ้าพวกนี้ทันที- -+++
"ภารกิจเกมลงทัณฑ์ครั้งนี้คือ อยู่ในเกาะร้างให้ได้ 1 วันโดยมีเสบียงให้ น้ำ 3ขวดลิตร เตาไฟ ถ่าน กระดาษ เบ็ดตกปลา" ดูจุนร่ายยาวบนกระดาษ
ใครเป็นคิดย่ะ ฉันจะถลกหนังหัวม้านน ให้น้ำ แต่ไม่ให้อาหาร จะให้ฉันต้มน้ำกินรึง้ายย!!!!!=[ ]=
"แล้ววีนัส..."
"ไม่เป็นไร ฉันลงเล่นด้วย ก็-ได้^ ^++" เพราะไอ้ปราสาทของฉันมันก็......เห็นแบบนี้มันก็ ไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไหร่หน่ะน่ะ ถึงแม้ มันจะ......น่าฉีกทิ้งก็ตามที- -*
"แน่น่ะ ถ้าเธอเป็นอะไร พวกฉันไม่รู้จะบอกกับพ่อแม่เธอยังไงดีอ้ะT^T" แล้วคิดเกมนี้ขึ้นมาทำซากพระแสงอาร้ายยยย
"อืม.." ฉันไม่ใช่พวกเรื่องมากอยู่แล้ว^ ^++ ถ้ามัน ไม่ใช่เรื่องแบบนี้หน่ะน่ะ
ปัญหาคือ ทำไมฉันต้องตกลงด้วย ทั้งๆที่มีสิทธิ์ จะปฏิเสธอยู่แล้ว เป็นห่วงกวังหรอ- -///// ไม่สิ ฉันกลัวหมอนั่นจะไม่ต่ายเงินตั้งหากเล่า ละ...แล้ว...แล้วก็ อยากหาที่สงบๆจากเจ้าพวกนี้ด้วยต่างหาก ฉันถึงยอมเล่นเกมส์นี้หน่ะ อีกอย่าง มันแค่ วันเดียวเอ๊งงงง- -///
เห้อ เอาเป็น ฉันอยากไปก็พอ เหตุผล ก็ไม่รู้เหมือนกัน นี้ฉันเป็นพวกไร้เหตุผลตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย=[ ]=
"วีนัส เอาจริงน่ะT^T"
"อื้ม.."
ทันทีที่เรือสปีตโบ๊ท จอดลง ฉันกับกวังก็เดินลงมา
"เป็นเกมลงทัณฑ์ที่รุนแรงไปมั้ย= ="
"แบบนี้สนุกดีออก" นายไม่ใช่คนเล่นก็พูดได้นี่ พ่อฮยอนซึง=[ ]=
"เอ้าๆ นี่อุปกรณ์ อยู่ในถุง เตรียมให้แล้วน่ะ^ ^"
ขอบคุณ ขอบคุณT^T ฉันขอใช้สิทธิ์ย้อนไม่ได้หรอ ขอสละสิทธิ์T^T
"พรุ่งนี้เราจะมารับแล้วกันน๊า ^0^" เกิดอยากมารับวันนี้ก็ได้น่ะT^T
แน่นอนว่าเสียงพูกจากในใจของฉัน ไม่ได้ยินถึงหูเจ้าพวกบ้านั่น
เรือจ๋ากลับมารับฉันก่อนT[ ]T
"นี ถ้าไม่อยากเล่นเกมก็กลฃลับได้น่ะ ฉันไม่อยาก ไปแจ้งพอเธอวา เธอถูกยุงป่ากันเป็นมาลาเลียตายT^T"
"ไม่เป็นอะไร ฉันไม่ใช่พวกคุณหนูที่โดนยุงกัดแล้วตายซักหน่อย = ="
2 ชั่วโมงต่อมา
สวบ สาบๆ
ใครก็ได้ ช่วยไปถอนคำพูดของฉันทีT^T
ไอ้บ้ากวังดัน ดันพาฉันเดินเข้ามาในป่า เพื่อ "มาหาอะไรกิน" จะให้ไปหาเห็ดโคนกินรึไงย่ะ!!
"วีนัส เธอว่าไอ้นั่นกินได้มั้ย" เจ้านายของฉันชี้นิ้วไปที่ ลูกผลไม้สีออกชาด
"ไมรู้สิ ผลไม้ตระะกูล ต้นใหญ่แบบนี้ ส่วนใหญมักจะกินได้ อาจเป็นตระกูล แอปเปิ้ล หรือไม่ก็ เชอร์รี่ ดูแล้วอาจเป็นไม้เนื้ออ่อน เฮ้ย นี่ฟังฉันบ้างมั้ยเนี่ย=[ ]= "
หมอนั่น มันปีนขึ้นไปบนต้นไม้แล้วว หัดฟังกันบ้างซิคนอุส่าอธิบายความรู้ให้ฟังน่ะยะ=[ ]=
"เอามั้ย อร่อยดีน่ะ)- w -" กวังเคี้ยวไอ้ลูกแดงๆนั่นเต็มปากก่อนจะ หยิบอีกลูกส่งมาให้ฉัน น่าไว้ใจมั้ยเนี่ย
"ไม่เอา ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาทำไง= ="
" )' '( " หัดกลืนก่อนแล้วค่อย ยัดเข้าปากเพิมสิยะ เห็นแล้ว น่าเกลียด เฮ้อ(_ _) ฉันผิดเองที่มากับหมอนี่
"แล้วคืนนี้ จะนอนอย่างไง นอนพื้นฉันไม่เอาด้วยน่ะ"
"งั้นก็บนต้นไม้"
"ไม่เอา เดี๋ยวตกต้นไม้"
"ทำห้างสิ"
"ไม่เอา เดี๋ยวงูมานอนด้วย อันตราย"
"งั้นก็ต้องนอนพื้น"
"ไม่เอา ปลิงเอย กิ้งกือเอย ไม่สะอาด"
"แล้วเธอจะไปนอนไหนฮ้าาาT[ ]T" กวังโหยหวนทันที ที่ได้ฟังคำตอบฉัน ก็ดูแตละอย่างสิ ถ้าโดนงูกัด หรือโดนปลิงกัดจะทำไงย่ะ ทั้งไวรัสทั้งแบคทีเรีย ดีไม่ดี ถ้าเจอค้างคาวล่ะ ไม่เป็นโรคพิษสุนัขบ้าตายทั้งคูเรอะ
"โทรศัพท์ได้มั้ย ฉันไม่อยากนอนที่นี่แล้วอ้ะ ทั้งหนาวทั้งชื้น ได้เป็นหวัดแน่"
"คือ อยากบอกว่า ฉันไม่ได้เอาโทรศัพท์มา( = =)"
"ทำไมไม่รู้จักเอาม้าาา=[ ]=" ไม่รู้จักเตรียมตัว รู้วาจะต้องมาติดเกาะทำไมไม่รู้จักเอามาย่ะ ฉันอยากจะ อยากจะ...โว้ยย ไม่รู้จะทำอะไรแล้วโว้ยย
"โทรศัพท์เธอล่ะ" กวังย้อนมาถาม คิดว่าคนแบบฉันจะไม่เอาของสำคัญมาเหรอ คิดผิดย่ะ คนแบบฉัน เตรียมพร้อมรับทุกเหตุการณ์เสมอ นักเรียนดีเด่น 3 ปีซ้อนเชียวเรื่องแคนี้หนะ....
"ไมมีสัญญาณT^T" ไอเกาะเฮงซวย ซังกะบ๊วย ทำไมไม่รู้จักพัฒนา
"ช่วยไม่ได้ งั้นคืนนี้ก็ต้อง เอาเสื้อที่เตรียมมาใส่ทับๆกัน แล้วนอนกอดกันละมั้ง ( - -)"
"นอนกอดกัน" พูดซะเห็นภาพเลยน่ะ-///-
เอ๋ เมื่อกี้ว่าอะไรน่ะ o////O
" ^ ^ "
"ท่าทางคราวนีคงมันส์ไม่เบา เนอะ^ ^" แกลอง เนอะ อีกรอบสิ ดงอุน -*- แม่จะจับแกกระซวกท้องเอาหนังมาทำกระเป๋า แล้วเอาเส้นเอ้นไปทำเป็นสายกีตาร์ไว้ดีดเล่น
"วีนัสไม่ต้องลงหรอก ให้กวังลงคนเดียวดีกว่า" เยี่ยมดีนี่ ดูจุน
"อ้าว ทำไมเป็นฉันว่ะ"
"แกเป็นคนทำหนังสือวีนัสพัง "
"แกเป็คนทำให้วีนัสโกรธ"
"แกเป็นคนพามาเฟียมาหาเรา"
"ไอ้พวกชั่ว=[ ]= เรื่องมันตั้งแต่ชาติไหนแล้วว่ะ ฉันรับวีนัสเข้าทำงานแล้วไง หายกันดิ หายกัน"
ฉันปล่อยให้ เจ้าพวกไร้สมองทะเลาะกันเข้าไป ระหว่างที่มันพาฉัน มาเล่นเกมลงทัณฑ์บ้าบอที่เกาะร้าง=[]=*
นั่นสิน่ะ ฉันมีสิทธิ์ ที่จะโทรหา หม่าม้า แล้วสั่งลูกน้องมาเก็บเจ้าพวกนี้ยังได้ แต่ที่ไม่ทำหน่ะหรอ เพราะท่านมีเรื่องรบกวนมากพอแล้ว ฉันไม่ต้องการรับความช่วยเหลือจากใครอีก ยัยเด็กที่ขี้แพ้แบบฉัน
แล้วก็ มันก็แค่เล่นเกมส์ ไม่จำเป็นที่จะต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่โต ถึงแม้มันจะเป็นเกาะร้าง=[]= (ขอกรี๊ดอีกซักรอบได้มั้ย เกาะร้างน่ะย่ะ เกาะร้าง!!)..แต่ถ้าฉันกับกวัง เป็นอะไรแม้แต่ปลายนิ้วก้อย ฉันจะโทรหาหม่าม้าทันที เหอะๆๆ เอ๋ ?? ทำไมต้อง "ฉันกับกวัง"ด้วยน่ะ แค่ฉันคนเดียวก็พอแล้วนี่นา ไม่เห็นต้องไป เหมารวมกับหมอนั่นซะหน่อย ฉันไปเหมาตัวเองรวมกับหมอนั่นทำไมน่ะ- -///
เอาเป็น ถ้าฉันเป็นอะไรไปล่ะก็ มาเฟียเกือบแฟมิลี่จะยกมาเป่ากะโหลกเจ้าพวกนี้ทันที- -+++
"ภารกิจเกมลงทัณฑ์ครั้งนี้คือ อยู่ในเกาะร้างให้ได้ 1 วันโดยมีเสบียงให้ น้ำ 3ขวดลิตร เตาไฟ ถ่าน กระดาษ เบ็ดตกปลา" ดูจุนร่ายยาวบนกระดาษ
ใครเป็นคิดย่ะ ฉันจะถลกหนังหัวม้านน ให้น้ำ แต่ไม่ให้อาหาร จะให้ฉันต้มน้ำกินรึง้ายย!!!!!=[ ]=
"แล้ววีนัส..."
"ไม่เป็นไร ฉันลงเล่นด้วย ก็-ได้^ ^++" เพราะไอ้ปราสาทของฉันมันก็......เห็นแบบนี้มันก็ ไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไหร่หน่ะน่ะ ถึงแม้ มันจะ......น่าฉีกทิ้งก็ตามที- -*
"แน่น่ะ ถ้าเธอเป็นอะไร พวกฉันไม่รู้จะบอกกับพ่อแม่เธอยังไงดีอ้ะT^T" แล้วคิดเกมนี้ขึ้นมาทำซากพระแสงอาร้ายยยย
"อืม.." ฉันไม่ใช่พวกเรื่องมากอยู่แล้ว^ ^++ ถ้ามัน ไม่ใช่เรื่องแบบนี้หน่ะน่ะ
ปัญหาคือ ทำไมฉันต้องตกลงด้วย ทั้งๆที่มีสิทธิ์ จะปฏิเสธอยู่แล้ว เป็นห่วงกวังหรอ- -///// ไม่สิ ฉันกลัวหมอนั่นจะไม่ต่ายเงินตั้งหากเล่า ละ...แล้ว...แล้วก็ อยากหาที่สงบๆจากเจ้าพวกนี้ด้วยต่างหาก ฉันถึงยอมเล่นเกมส์นี้หน่ะ อีกอย่าง มันแค่ วันเดียวเอ๊งงงง- -///
เห้อ เอาเป็น ฉันอยากไปก็พอ เหตุผล ก็ไม่รู้เหมือนกัน นี้ฉันเป็นพวกไร้เหตุผลตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย=[ ]=
"วีนัส เอาจริงน่ะT^T"
"อื้ม.."
ทันทีที่เรือสปีตโบ๊ท จอดลง ฉันกับกวังก็เดินลงมา
"เป็นเกมลงทัณฑ์ที่รุนแรงไปมั้ย= ="
"แบบนี้สนุกดีออก" นายไม่ใช่คนเล่นก็พูดได้นี่ พ่อฮยอนซึง=[ ]=
"เอ้าๆ นี่อุปกรณ์ อยู่ในถุง เตรียมให้แล้วน่ะ^ ^"
ขอบคุณ ขอบคุณT^T ฉันขอใช้สิทธิ์ย้อนไม่ได้หรอ ขอสละสิทธิ์T^T
"พรุ่งนี้เราจะมารับแล้วกันน๊า ^0^" เกิดอยากมารับวันนี้ก็ได้น่ะT^T
แน่นอนว่าเสียงพูกจากในใจของฉัน ไม่ได้ยินถึงหูเจ้าพวกบ้านั่น
เรือจ๋ากลับมารับฉันก่อนT[ ]T
"นี ถ้าไม่อยากเล่นเกมก็กลฃลับได้น่ะ ฉันไม่อยาก ไปแจ้งพอเธอวา เธอถูกยุงป่ากันเป็นมาลาเลียตายT^T"
"ไม่เป็นอะไร ฉันไม่ใช่พวกคุณหนูที่โดนยุงกัดแล้วตายซักหน่อย = ="
2 ชั่วโมงต่อมา
สวบ สาบๆ
ใครก็ได้ ช่วยไปถอนคำพูดของฉันทีT^T
ไอ้บ้ากวังดัน ดันพาฉันเดินเข้ามาในป่า เพื่อ "มาหาอะไรกิน" จะให้ไปหาเห็ดโคนกินรึไงย่ะ!!
"วีนัส เธอว่าไอ้นั่นกินได้มั้ย" เจ้านายของฉันชี้นิ้วไปที่ ลูกผลไม้สีออกชาด
"ไมรู้สิ ผลไม้ตระะกูล ต้นใหญ่แบบนี้ ส่วนใหญมักจะกินได้ อาจเป็นตระกูล แอปเปิ้ล หรือไม่ก็ เชอร์รี่ ดูแล้วอาจเป็นไม้เนื้ออ่อน เฮ้ย นี่ฟังฉันบ้างมั้ยเนี่ย=[ ]= "
หมอนั่น มันปีนขึ้นไปบนต้นไม้แล้วว หัดฟังกันบ้างซิคนอุส่าอธิบายความรู้ให้ฟังน่ะยะ=[ ]=
"เอามั้ย อร่อยดีน่ะ)- w -" กวังเคี้ยวไอ้ลูกแดงๆนั่นเต็มปากก่อนจะ หยิบอีกลูกส่งมาให้ฉัน น่าไว้ใจมั้ยเนี่ย
"ไม่เอา ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาทำไง= ="
" )' '( " หัดกลืนก่อนแล้วค่อย ยัดเข้าปากเพิมสิยะ เห็นแล้ว น่าเกลียด เฮ้อ(_ _) ฉันผิดเองที่มากับหมอนี่
"แล้วคืนนี้ จะนอนอย่างไง นอนพื้นฉันไม่เอาด้วยน่ะ"
"งั้นก็บนต้นไม้"
"ไม่เอา เดี๋ยวตกต้นไม้"
"ทำห้างสิ"
"ไม่เอา เดี๋ยวงูมานอนด้วย อันตราย"
"งั้นก็ต้องนอนพื้น"
"ไม่เอา ปลิงเอย กิ้งกือเอย ไม่สะอาด"
"แล้วเธอจะไปนอนไหนฮ้าาาT[ ]T" กวังโหยหวนทันที ที่ได้ฟังคำตอบฉัน ก็ดูแตละอย่างสิ ถ้าโดนงูกัด หรือโดนปลิงกัดจะทำไงย่ะ ทั้งไวรัสทั้งแบคทีเรีย ดีไม่ดี ถ้าเจอค้างคาวล่ะ ไม่เป็นโรคพิษสุนัขบ้าตายทั้งคูเรอะ
"โทรศัพท์ได้มั้ย ฉันไม่อยากนอนที่นี่แล้วอ้ะ ทั้งหนาวทั้งชื้น ได้เป็นหวัดแน่"
"คือ อยากบอกว่า ฉันไม่ได้เอาโทรศัพท์มา( = =)"
"ทำไมไม่รู้จักเอาม้าาา=[ ]=" ไม่รู้จักเตรียมตัว รู้วาจะต้องมาติดเกาะทำไมไม่รู้จักเอามาย่ะ ฉันอยากจะ อยากจะ...โว้ยย ไม่รู้จะทำอะไรแล้วโว้ยย
"โทรศัพท์เธอล่ะ" กวังย้อนมาถาม คิดว่าคนแบบฉันจะไม่เอาของสำคัญมาเหรอ คิดผิดย่ะ คนแบบฉัน เตรียมพร้อมรับทุกเหตุการณ์เสมอ นักเรียนดีเด่น 3 ปีซ้อนเชียวเรื่องแคนี้หนะ....
"ไมมีสัญญาณT^T" ไอเกาะเฮงซวย ซังกะบ๊วย ทำไมไม่รู้จักพัฒนา
"ช่วยไม่ได้ งั้นคืนนี้ก็ต้อง เอาเสื้อที่เตรียมมาใส่ทับๆกัน แล้วนอนกอดกันละมั้ง ( - -)"
"นอนกอดกัน" พูดซะเห็นภาพเลยน่ะ-///-
เอ๋ เมื่อกี้ว่าอะไรน่ะ o////O
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น