คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : This love I give to you+Happy Birthday Yellow
ในเมืองที่มีทุ่งหญ้าอันแสนสงบ ต้นไม้สีเขียวขจีล้อมรอบเมือง หญิงสาวผมสีเหลืองทอง นัยน์ตาสีเหลืองนามว่า ‘เยลโลว์’ อาศัยอยู่ในเมืองนั้น วันนี้เป็นวันสุดแสนพิเศษสำหรับเธอเพราะว่าวันนี้คือวันที่ 3 มีนาคม หรือก็คือวันเกิดของเธอเอง
เยลโลว์ตื่นเช้าขึ้นมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสอย่างเช่นเคย เธอไปอาบน้ำแต่งตัวแต่งตัวเสร็จแล้วจึงเดินออกมานอกบ้าน ถึงแม้ว่าวันนี้จะเป็นวันแสนพิเศษสำหรับเธอแต่เธอก็ยังทำกิจวัตรประจำวันตามปกติของเธออย่างเช่นเคย เดินเข้ามาในป่าไปตกปลาแถวทางเมืองมาซาระ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีใครรู้บ้างไหมน้า...ว่าวันนี้วันเกิดของเธอ เธออยากให้พี่ๆเพื่อนๆน้องๆรู้จังเลยว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเธอ โดยเฉพาะคนๆนั้น...
ชายที่เธอแอบหลงรักเขามาหลายปี คนที่เคยช่วยเธอเอาไว้จากฮาคุริวเมื่อหลายปีก่อน...เธออยากให้เขาคนนั้นมาหาเธอเหลือเกิน แล้วชวนเธอไปเที่ยวในที่ต่างๆ...
แต่นั่นมันก็เป็นแค่ความฝันเท่านั้นแหละ...มันไม่มีทางเป็นอย่างนั้นหรอก...
“สวัสดีเยลโลว์ ^ ^” เยลโลว์เงยหน้าขึ้นไปมองคนที่ทักแล้วก็ต้องตกใจที่คนที่ทักเธอเป็นคนที่เธอกำลังนึกถึงอยู่
“สวัสดีค่ะคุณเร้ด ^ ^” เยลโลว์ตอบกลับ “คุณเร้ดมาทำอะไรที่นี่เหรอคะ” เยลโลว์เอ่ยถาม
เร้ดหันหน้าไปอีกทางโดยที่เยลโลว์มองไม่เห็นหน้าของเขา เขากำลังทำอะไรอยู่นะ...ทำไมถึงยังไม่ตอบเธอ ในขณะที่เธอกำลังครุ่นคิดเขาก็ตอบออกมา “เอ่อ...เยลโลว์ เราไปเที่ยวกันมั๊ย?” เร้ดเอ่ยถาม
เยลโลว์เบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อยเพราะตกใจกับคำถามของเขา “ไปสิคะคุณเร้ด”เธอตอบกลับเขาอย่างไม่ลังเล
“งั้น ไปกันเถอะ” เร้ดจับมือของเธออย่างอ่อนโยนแล้วพาเธอตรงไปที่เมืองมาซาระ เยลโลว์ทั้งตื่นเต้นและดีใจที่เร้ดมาเอ่ยชวนเธอก่อน และอีกอย่างนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาจับมือของเธอ....
เร้ดพาเยลโลว์มาที่เมืองมาซาระ แล้วหยุดลงที่บ้านหลังหนึ่ง เยลโลว์รู้สึกแปลกใจ เขาพาเธอมายังที่เธอแสนจะคุ้นเคย ที่เธอไปมาหาสู่อยู่บ่อยครั้ง
“คุณเร้ดพาฉันมาที่บ้านคุณเร้ดทำไมคะ” เยลโลว์ถาม เธอยังไม่เข้าใจจุดประสงค์ของเขาเลยแม้แต่น้อย
“เข้ามาสิ” เร้ดตอบกลับเธออย่างอ่อนโยนโดยยังไม่ตอบคำถาม แล้วจึงเดินไปเปิดประตูแล้วเชิญให้เยลโลว์เข้าไป
เยลโลว์เดินเข้ามาภายในบ้าน เธอรู้สึกกลัวๆเล็กน้อย “มีอะไรเหรอคะคุณเร้ด”
“นั่งที่โซฟาก่อนสิ ^ ^” เร้ดยิ้มให้ แต่เธอก็ไม่เข้าใจว่ามันหมายความว่ายังไงอยู่ดี แต่สำหรับเธอ มันไม่ใช่รอยยิ้มที่หน้ากลัวแม้แต่น้อย...มันคือรอยยิ้มที่สุดแสนจะวิเศษสำหรับเธอต่างหาก...
เวลาก็ผ่านมาเรื่อยๆ เร้ดและเยลโลว์ก็ทำอะไรกันไปเรื่อยเปื่อย ดูทีวีบ้าง ออกไปเดินเล่นแถวๆบ้านบ้าง รดน้ำต้นไม้ที่ใกล้จะเฉาตายเพราะเร้ดไม่ยอมรด (?) ฯลฯ จนตอนนี้เป็นเวลาเย็น แล้วสุดท้ายก็คือทั้งสองมานั่งดูพระอาทิตย์ตกพร้อมกับปิ๊กะและจูจูอยู่ข้างๆ เธอดีใจที่เธอได้อยู่กับเขา ได้ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกับเขา วันนี้เป็นวันเกิดที่แสนวิเศษของเธอเหลือเกินเพราะมีเขา ถึงเขาจะไม่รู้ก็ตามว่าวันนี้เป็นวันอะไร...
“คุณเร้ดคะ นี่ก็เย็นมากแล้ว ฉันขอกลับก่อนนะคะ” เยลโลว์พูดจบก็ลุกขึ้นเตรียมตัวจะกลับไปที่บ้านของเธอ
“เดี๋ยวก่อนสิ” เร้ดจับมือของเยลโลว์ไว้ “ฉันไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้นแหละ”
“คุณเร้ด...” เธอเผลอพูดชื่อของเขาออกมาโดยไม่รู้ตัว...
“จะรีบไปไหนล่ะ วันนี้เป็นวันพิเศษของเธอนะ” เธอตกใจเล็กน้อยที่เขารู้... เขารู้ว่าวันนี้เป็น...
“Happy birthday!!!!” ทุกๆคน...กรีน บลู โกลด์ ซิลเวอร์ คริสตัล รูบี้ แซฟไฟร์ เอเมรัลด์ ไดมอนด์ เพิร์ล พลาติน่า ต่างออกมาจากที่หลบอยู่เข้ามาแสดงความยินดีกับเธอ...เธอดีใจเหลือเกินที่ทุกคนรู้
“ทุกคนรู้ได้ยังไงกันคะ ว่าวันนี้...” เยลโลว์มองไปที่ทุกคน เธอตื้นตันใจจริงๆที่ทุกคนรู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเธอ
“ไม่รู้ได้ยังไงล่ะจ๊ะเยลโลว์” บลูพูด “ก็เธอน่ะ เป็นคนพิเศษที่พวกเราทุกคนจะลืมไม่ได้นี่จ๊ะ”
“คุณบลู... ทุกๆคน...” เธอดีใจมากจนไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ เธอดีใจจริงๆที่เธออยู่ในความทรงจำของทุกคน รวมถึง...เขาด้วย
“ยัยหมวกฟาง! รีบไปที่งานกันเต๊อะ >.<” ทุกคนเดินไปที่งานและมีโกลด์ที่ลากเยลโลว์เข้างานไปด้วย โดยมีคริสที่คอยบ่นโกลด์ตามอยู่ข้างหลัง
“นี่! เอามือสกปรกของนายออกจากรุ่นพี่เยลโลว์เดี๋ยวนี้นะ! >O<” คริสตามว่าโกลด์ไปเป็นระยะๆ แต่โกลด์ก็ไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย จนกระทั่งถึงงาน เยลโลว์ไม่สามารถกระพริบตาลงได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว...
ด้านหน้างานใช้ใบไม้สีเหลืองทองติดรวมกันไว้เป็นประตู มองเข้าไปข้างในเป็นโต๊ะทรงกลมสีขาว ด้านบนลูกโป่งสะท้อนแสงห้อยไว้หลากสีสันเหมือนเป็นโคมไฟระย้าที่ส่องแสงระยิบระยับไปทั่วทุกที่ เธอไม่สามารถอธิบายรายละเอียดของงานนี้ได้ทั้งหมด เพราะมีรายระเอียดเล็กมากๆที่ต้องบอกออกมาอย่างละเอียดจนเธอไม่สามารถอธิบายออกมาได้ (หรือคนเขียนไม่ได้เอง? - -)
“พี่เยลโลว์ เข้าไปกันเถอะค่ะ ^ ^” คริสพูดขึ้นแล้วจึงพาเยลโลว์เข้าไปในงาน
ทุกคนทั้งเล่าเรื่องต่างๆกันมากมาย ตอนนี้ ณ ที่นี้จึงมีแต่เสียงหัวเราะดังขึ้น อาหารเครื่องดื่มที่มีมาเรื่อยๆอย่างไม่ขาดสาย ทุกคนในงานต่างมีความสุขกัน
เยลโลว์ยืนมองรุ่นน้องและรุ่นพี่ทุกคนห่างๆและยิ้มออกมา ทุกคนมีความสุขในวันพิเศษของเธอ ถึงไม่จัดงานเลี้ยงใหญ่โตมากขนาดนี้ หรือไม่มีงานเลี้ยงจัดขึ้นแค่ทุกๆคนจำได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเธอเธอก็มีความสุขเหลือล้นแล้วล่ะ...
“เยลโลว์ ไม่เข้าไปในงานหน่อยเหรอ?” เร้ดเดินออกมาจากงานแล้วเข้ามาพูดกับเธอ
“ฉันขออยู่ตรงนี้ดีกว่าค่ะ ^ ^” เยลโลว์ตอบไป เธอไม่อยากเข้าไปอยู่ในงานสักเท่าไหร่ เธอขออยู่ข้างนอกอย่างสงบดีกว่า...
“ก็ดีนะ” เร้ดพูดแล้วเว้นระยะไปสักพัก “ฉันจะได้ทำตามใจตัวเองโดยที่คนอื่นไม่รู้” พูดจบเร้ดก็ไปดึงเยลโลว์มากอดทันที
“ปล่อยนะคะคุณเร้ด >///<” เยลโลว์พูดทั้งเขินและอายปะปนกัน เธอทำตัวไม่ถูกเลยเมื่อเขาเข้ามากอดเธอ
“สุขสันต์วันเกิดนะ เยลโลว์”
“คุณเร้ด...”
“ขอโทษนะ ที่ฉันไม่ได้มีของขวัญให้เธอเลย แต่ถึงฉันจะไม่มีของขวัญ แต่ฉันมีสิ่งหนึ่งที่ให้เธอมาตลอดในวันนี้” เร้ดหยุดสักพัก ก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง “ฉันมี ‘เวลา’ ให้เธอนะ ถึงมันจะไม่สวยหรูสักเท่าไหร่ แต่ฉันก็เต็มใจมอบให้เธอนะ เยลโลว์ โดยที่ฉัน...จะไม่มอบให้ใครเท่าเธออีก” พูดจบเร้ดก็เดินเข้าไปในงานตามปกติ
แต่เขาไม่รู้เลยว่า...คนที่อยู่ข้างหลังแทบจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆอยู่แล้ว...
เยลโลว์ตอบกลับเขาไม่ทัน จึงเพียงแต่พูดกระซิบเบาๆตามหลังเขาไป...
“คุณเร้ดคะ ที่คุณเร้ดบอกว่าสิ่งที่คุณให้ฉันมันจะไม่สวยหรูเท่าไหร่ แต่สำหรับฉันแล้ว ไม่ว่าอะไรที่คุณให้ฉัน...ทำเพื่อฉัน มันก็สวยหรูกว่าสิ่งใดใดในโลกนี้แล้วล่ะค่ะ เพราะความจริงคือ ‘ฉันรักคุณ’ แล้วมันก็จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงค่ะ”
งานในช่วงสุดท้ายคือมอบของขวัญ แต่มีเร้ดเพียงคนเดียวที่ไม่มีให้ ทุกคนต่างพูดว่าและทับถมเร้ดกันไปสารพัด แต่ก็ไม่มีใครรู้หรอก ว่าเขาน่ะ ไม่ได้มอบให้เธอในตอนนี้ แต่มอบให้เธอคนแรก ถึงของใครๆจะสวยมากสักเพียงไหนก็ยังไม่เท่าของเขาที่ให้เธอมาอยู่ดี และเขาก็ไม่ได้ให้เธอแค่เพียงวันนี้หรอกนะ เขาให้เธอในทุกๆวันเลยต่างหาก...
เขาทำตามความคิดของเธอแล้ว ความคิดที่เธออยากให้เขาพาไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ ถึงเขาจะไม่ได้พาไปไหนไกลและมันก็คือชีวิตเรื่อยเปื่อยที่อยู่กันไปวันๆ แต่เธอก็จะจดจำ...จดจำเอาไว้ไม่ว่าเรื่องมันจะน่าเบื่อสักเพียงใด แต่ถ้าอยู่กับเขา วันที่น่าเบื่อที่สุดก็จะกลายเป็นวันที่เธอมีความสุขที่สุดยังไงล่ะ...
______________________________________________
555+ ในที่สุดก็แต่งเสร็จ ^ ^;;
เกือบไม่ทันแน่ะ มาอัพก่อนวันที่ 4 ครึ่งชั่วโมงเอง - -
วันนี้เป็นวันที่ 3 มีนา ค่ะ...
วันอะไรเอ่ย...?
วันเกิดเยลโลว์เองค่ะ! คนเขียนเลยมาแต่งนิยายเสริมน่ะ
เอ้า! อย่ามัวพูดรำทำเพลงอยู่เลย มาแจกรูปกันดีกว่าเร้ว!! >_<
รูปสุดท้ายนี่รูปประจำตัวคนเขียนตอนนี้เองล่ะ เหอะๆ -.,- (ขอโทษนะคะที่รูปค่อนข้างใหญ่)
สุดท้าย...Happy birthday Yellow ค่ะ :))
________________________________________________________
ความคิดเห็น