ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Song My Love!~บทเพลงสุดเก๋ รักนี้เพื่อเธอ

    ลำดับตอนที่ #1 : My song!

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.พ. 51


              
    1
              

    ตอนเช้าบรรยากาศช่างสดใส อากาศบริสุทธิ์และเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ของการดำเนินชีวิตของวันใหม่...ใช่แล้วววว มันเป็นช่วงเวลาที่สุดยอด!!  สำหรับชีวิตความเป็นนักเรียน  >,< โดยเฉพาะ!! ฉันนน"น้ำข้าว"เด็กสาวม.4 หน้าใสกิ๊ก(แต่ยังไม่มีแฟน)ซึ่งกำลังสัปหงกยามเช้าด้วยท่าทีที่ไม่ทุกข์ร้อนอะไร
              "ยัย ดารากานต์!" เสียงของอาจารย์ที่ฟังดูนุ่มหู - - ทำเอาคนเกือบเข้าฌานสะดุ้งตื่นแทบไม่ทัน
              "ค่ะ...ขา" 
              "เธอกล้ามากนะ ^ ^ ที่มาหลับในคาบแรกซึ่งเป็นวิชาของฉันแบบนี้" เสียงเรียบปนอมหิตทำเอาคนที่ถูกเรียกชื่อเสียวหลังวาบ...ชิ..ก็คนมันง่วงนิ ให้ทำไงได้เล่า...(นอกจากจะหลับเรอะ)
    ฉันเอาแต่ยืนก้มหน้าซึ่งไม่กล้าพอที่จะเงยขึ้นไปสบตาอาจารย์ที่ตอนนี้เปลี่ยนอาชีพไปเป็นเสือซะแล้ว
              "หวังว่าคงมีเหตุผลใหม่ๆมาอ้างนะจ๊ะ".......และตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดค่ะ ช่วงที่ฉันต้องมาเค้นสมองประลองปัญญาหาเหตุผลที่ฉันหลับในคาบนี้บ่อยๆ(ทุกวัน- -)จนกลายเป็นขาหลับเจ้าประจำของอาจารย์ไปซะแล้ว....
              "พอดีว่าเมื่อคืนนี้ไปงานเลี้ยงมาน่ะค่ะ กลับทีก็เกือบ ตี1 ก็เลย..." ไม่ทันที่จะได้ต่อให้จบเสียงกระดิ่งหมดเวลาก็ดังขึ้น...เฮ้อ รอดไป -*-
    มันเป็นเหตุผลที่ฉันคิดดีได้ที่สุดแล้วในตอนนี้แต่สำหรับอาจารย์มันคงจะฟังไม่ขึ้นแฮะ...
              "เหตุผลข้างๆคูๆแบบนี้ฟังขึ้นที่ไหนล่ะเที่ยงมาหาครูด้วย ขอพบตัวเธอหน่อยล่ะ" ว่าจบอาจารย์ก็เดินออกจากห้องไปโดยปล่อยให้ใครบ้างคนยืนใจเสียอยู่ข้างหลัง
              "เฮ้ยซวยจริงๆ"ฉันนั่งลงพร้อมถอนหายใจอย่างหมดแรง...
              "แกดันหลับในคาบของอาจารย์เค้าได้ทุกวันนี่"เสียงจากเพื่อนสนิทแสนดี- - ไอมาร์หรือหัวหน้าห้องของฉันเองค่ะ - -
              "โธ่! จะให้ไม่หลับได้ไงล่ะ เสียงอาจารย์แกก็นิ่มโครตจนกลายเป็นบทเพลงกล่อมเด็กไปนี่ ฉันไม่ผิด"คนหัวแข็งก็ยังคงยืนยันและนอนยันว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก- -
              "แล้วแกเป็นเด็กหรือไง ฟังเพลงกล่อมเด็กแล้วหลับลงอ่า"...มันยอนค่ะมันย้อน...
              "ง่า...แล้วชั้นจะทำไงดีเนี่ยยยย ตายแน่นเลย..."ตอนนี้ชีวิตกำลังสับสนค่ะ..ก่อนจะหันไปหาความช่วยเหลือจากเพื่อนข้างๆ
              "มาร์ แกว่าชั้นจะโดนบ่นมั้ยเนี่ย.."...มาร์ยิ้มน้อยๆแล้วสวนให้ว่า
              "ไม่โดนหรอก อย่างน้อยก็แค่โดนด่าจนหูชาไปข้างเท่านั้นแหละ..."
    คำพูดที่ทำเอาคนฟังถึงกับกลืนน้ำลายดังเอื๊อก
    โหย ดูคำให้กำลังใจของมันTToTT พระเจ้าขา ช่วยหนูด้วยเถอะค่ะ Please~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×