ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เจ้าของเเว่นตากับคุณชายสายลับ

    ลำดับตอนที่ #2 : ผู้ชายหน้าด้าน

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ค. 49


      "นี่เธอๆคนนั้นน่ะ" มีคนเรียกชื่อฉันขณะที่ฉันกำลังจะเดินขึ้นห้องเรียน
    "..."  ฉันไม่พูดอะไรเเค่หันไปมอง...นี่มันไอ้ผู้ชายทำตัวลับๆล่อๆประจำโรงเรียนนี่นานายนี่จะเป็นพวกบ้ากามเปล่าก็ไม่รู้ชอบทำตัวลับๆล่อๆอีกรีบเดินดีกว่า
    "ยัยเเพมเค้าเรียกเธอๆจะเดินไปไหน"  ยัยนัทเธอนี่เห็นคนหล่อเป็นไม่ได้เลยนะมันหล่อเเค่หน้าเท่านั้นเเหละนิสัยอ่ะโรคจิตจะตาย
    "ไอ้คนนี้ไงจำไม้ได้เหรอที่ฉันเล่าให้ฟังว่าฉันเจอคนยืนจ้องหน้าห้องน้ำผู้หญิงที่เซ็นทรัลเมื่ออาทิตย์ก่อนอ่ะเเล้วยังเป็นนักเรียนที่ชอบทำตัวลับๆล่อๆอีกตังหากนายนี่เเหละๆๆ"
    "จำได้ซิเเต่ใครจะไปรู้ว่าคนที่เธอเล่าให้ฟังจะหล่ออย่างนี้ ^_^"  ยัยนัทเธอจะหันไปยิ้มให้มันทำไมล่ะเดี๋ยวมันก็กามเธอหรอ
    "คือว่าเธอคงเข้าใจผิดเเล้วนะเรื่องที่ว่าฉันไปยืนจ้องหน้าห้องน้ำผู้หญิงคือว่าวันนั้นฉันไปจับขโมยตังหาก" ข้ออ้างของนายมันหน้าเชื่อถือม๊ากกกก...ใครเชื่อก็โง่เเล้วไปหรอกเด็กไป๊
    "ไม่ต้องมาโม้เลยยะนายกำลังจะบอกว่านายเป็นตำรวจเหรอไงยะอยู่เเค่มอหกนี่เป็นตำรวจได้ด้วยเหรออย่างนายอ่ะเป็นยามเค้ายังไม่รับเลย"
    "ฉันไม่ได้เป็นตำรวจฉันเป็นสายลับ"  
    "หน้าอย่างนายเนี่ยนะเป็นสายลับเป็นสายลับใต้สะดือน่ะสิไม่ว่า ฮ่าๆๆ"
    ขำสิขำยัยนัทเธอเป็นเพื่อนฉันรึเปล่าเนี่ยเอาเเต่จ้องหน้านายนี่อยู่นั้นเเหละ
    "ไม่ขำซักนิด"  นายกล้าดียังไงมาบังอาจพูดทำให้ฉันหน้าเเตกเดี๋ยวมีเฮอ่ะ
    "ขำ"
    "นี่ฉันไม่ใช่เด็กนะไม่มีเวลามาเล่นกับเธอหรอกที่ฉันมาเนี่ยฉันอยากจะถามเรื่องโปรเจคเเว่นตาของเธอน่ะ" 
    "ใครบอกนายเนี่ย"
    "ก็ฉันได้ยินเธอคุยกับเพื่อนเธอเมื่อวานฉันเลยอยากรู้"  เสล่อมากไม่ใช่เรื่องของตัวเองยังจะมาอยากรู้อีก
    "ยุ่งไม่เข้าเรื่อง"
    "บอกสรรพคุณมันหน่อยสิ"  นายอาจจะก๊อปปี้โปรเจคฉันไปทำเเล้วไปเเข่งกับฉันที่ฝรั่งเสธเดือนนี้ก็ได้เรื่องอะไรต้องบอกล่ะ เชอะ ! !
    "ไม่รู้จำไม่ได้"
    "อ๋ออย่างนี้ที่เธอไม่กล้าบอกเเสดงว่ามันต้องเป็นเเว่นตาสำหรับหญิงหื่นอย่างเธอเเน่ๆเลยที่เธอไม่บอกเพราะว่ามันเป็นเเว่นที่ใส่เเล้วจะเห็นถึงในกางเกงในเเละชุดชั้นในเลยใช่ไหม"  กรี๊ดดดดฉันไม่โรคจิตเหมือนนายนะยะพูดอะไรไม่รู้จักดูตัวเอง
    "นายด่าใครหญิงหื่น ! ! "
    "เธอนั่นเเหละไอ้หญิงหื่น ! ! " นายโรคจิตมันชี้มาที่ฉันพร้อมกับด่าว่าฉันเป็นหญิงหื่นมันจะมากไปเเล้วนะเกิดมาสิบเจ็ดปีฉันเป็นเด็กดีมาตลอดรักไม่ยุ่งลามกไม่เอามุ่งเเต่เรียนไม่เคยมีใครมาด่าฉันอย่างนี้เลยนะยะ
    "ฉันไม่ใช่หญิงหื่น ! ! "
    "เเล้วเธอจะมีเเว่นตาไว้ดูใต้ชุดชั้นใจกางเกงในทำไมล่ะ"  ฉันบอกนายซักคำยังว่านี่มันเป็นเเว่นตาหื่นกามอย่างที่นายบอกสมองนายคิดได้เเค่เนี๊ยะเรอะ
    "มั่วๆๆเเว่นตาเนี๊ยะมันคือเเว่นตาอำพรางตัวถ้าใส่เราจะเห็นสิ่งเเปลกปลอมเช่นของเถื่อนทั้งหลายหรือว่ามีคนเล็งปืนมาที่เราอยู่อะไรเทือกนี้ล่ะไม่เชื่อดู"  ฉันพูดพร้อมกับให้ยัยนัทโยนของมาใส่หัวเเล้วหยิบเเว่นตาให้นายนักเรียนลับๆล่อๆดู
    "เห็นไหมว่าเเว่นตามันก็มีเเสงเพื่อเเสดงขึ้นว่ามีคนจะรอบทำร้ายอยู่ด้านหลัง"  เเอบอิจฉาตัวเองจริงๆเลยที่เป็นคนฉลาดคิดค้นสิ่งประดิษฐ์นี้ขึ้นมา
    "เจ๋ง ! ! เธอมีเเว่นนี้กี่อัน"
    "สองไว้ให้กรรมการดูอันนึงวางไว้บนโต๊ะประกวดอีกหนึ่งอัน"  เเล้วนี่ฉันจะบอกความลับโปรเจคของฉันไปทำไมล่ะเนี่ย
    "ขออันดิ"  นายจะบ้าเหรอฉันคิดค้นมาสองปีกว่าเรื่องอะไรฉันต้องให้นายยะ
    "ฉันบอกนายว่าไว้ให้กรรมการดูอันนึงวางไว้บนโต๊ะประกวดอีกหนึ่งอันไม่ได้บอกว่าอันนึงประกวดอันนึงให้นายซะหน่อยไปเเคะขี้หูได้เเล้ว...ฉันขอตัวนะเดี๋ยวจะขึ้นห้องเรียนสายยัยนัทไปกันเถอะ" 
    "มองมันอยู่นั่นเเหละยัยนัทไปได้เเล้ว"  ฉันพูดย้ำอีกรอบเเล้วลากเเขนเพื่อนซี้ขึ้นไปบนห้อง

      "นี่ยัยเเพมเมื่อกี้ฉันลืมไปเลยอ่ะ"  ยัยนัทพูดในขณะที่กำลังเรียนวิชาเคมี
    "ลืมอะไร"
    "ลืมถามชื่อนายหน้าหล่อคนนั้นน่ะ" 
    "เธอจะไปอยากรู้จักมันทำไมไม่เห็นจะมีอะไรดีเลย"
    "ไม่มีดีบ้าอะไรล่ะทั้งหล่อทั้งหน้ารักโดนอ่ะ"  ไปโดนไกลๆเลยไปฉันไม่อยากฟังเรื่องของนายนั่นหรอกไม่เห็นมีอะไรดีเลยนอกจากเสล่อไปวันๆเเถมโกหกชาวบ้านว่าเป็นสายลับอีก
    "บ้าไปคนเดียวเหอะ...เรียนอยู่พูดมากเดี๋ยวก็โดนด่าหรอก"
    "สาธุขอให้เที่ยงนี้เจออีกเหอะหน้ารักเป็นบ้าเลยอ่ะเเค่เห็นก็จะลงไปกองกับพื้นเเล้ว"
    "เจอไปคนเดียวเหอะ"
    "อะเเฮ่ม ! ! ลรินกับวิศนามีปัญหาอะไรกันค่ะ"
    "เปล่าค่ะลรินเค้าไม่เค้าใจข้อสองน่ะค่ะ"  ฉันหันไปบอกอาจารย์
    "งั้นวิศนาก็สอนเพื่อนด้วยนะจ๊ะ"  กี่ครั้งเเล้วเนี่ยที่ฉันต้องโกหกครูว่ายัยนัทมีปัญหาเรื่องเรียนเนี่ยเด็กเรียนก็เงี้ยะโกหกอะไรก็สามารถทำให้อาจารย์เชื่อได้หมดเก่งจริงๆเลย...หน้าภูมิใจไหมเนี่ย [ -_- :] 
    "เป็นไงล่ะบอกเเล้วว่าเรียนอยู่อย่าเพิ่งพูดเเถมคราวนี้พูดเรื่องไม่เป็นเรื่องอีก" 
    "คนนั้นหล่อจริงๆนี่นา...เเต่ยังไงก็ไม่เป็นไรหรอกอาจารย์ไม่เห็นจะด่าเลยมาคุยต่อดีกว่าๆๆ"  ที่อาจารย์ไม่ด่าก็เพราะว่าฉันโกหกอาจารย์ไปยะ
    "ไม่เอาเเล้วจะเรียนไม่คุยเรื่องผู้ชายโรคจิตหรอก"
    "เค้าไม่ได้โรคจิตนะ"  ปกป้องมันเหรอยะยิ่งเธอทำอย่างนี้ทำให้ฉันรู้สึกหมันไส้นายนั่นเพิ่มเเล้วนะเนี๊ยะ
    "เห็นผู้ชายหล่อหน่อยนี่เลิกเข้าข้างเพื่อนเลยเหรอยะ" 
    "สาธุฉันมีลางว่าเที่ยงนี้ฉันจะได้เจอไอ้หน้ารักหน้าหล่อนั้นอีกอ่ะ"  เชิญมีลางไปคนเดียวเหอะฉันไม่มีลางกับเธอด้วยหรอกคนอะไรไม่เห็นมีดีเลยปากก็เสียหน้าก็ด้านขี้โม้บ้ากามอีกมีดีก็เเค่หน้าตาเเค่นั้นเเหละลองหน้าตาอุบาตถว์ดินายนั่นได้ครองคานทองไปตลอดชีวิตเเน่ เชอะ ! !

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×