คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2 : CRAZE BOY
“เพราะเธอเลยรู้มะพูดตามฉันเนี่ยไม่งั้นฉันคงไม่ต้องมาเดินกะแซมสั้นอย่างเธอหรอกนะเหอะๆนึกว่าแซมสั้นแล้วสวยงั้นหรอ”
อะไรของมันฟะตกลงฉันผิดหรอที่ฉันพูดก่อนให้มันลอกคำพูดฉันเนี่ย
“แล้วเธอจะไปไหนเนี่ยเดินไปไม่บอกไม่กล่าวอย่าลืมสิฉันเป็นเด็กใหม่นะเธอต้องบอกก่อนสิ”
อะไรฟะผิดอีกแล้วหรอทนไม่ไหวแล้วนะเว้ย ไม่ได้ๆๆหน้าที่อันยิ่งใหญ่รอเราอยู่เราต้องอดทน หายใจเข้า หายใจออก ยุบหนอ พองหนอ ยุบหนอ พองหนอ -_-
“อะไรของเธอเนี่ยพูดด้วยก็ไม่พูดด้วยหายใจเข้าหายใจออกอยู่นั่นแหละรู้มะเวลาเธอหายใจอ่ะนะ แซมของเธอมันยุบเข้ายุบออกน่าเกลียดชิบเป้งเลยอ่ะ”
ไม่ไหวแล้วไม่ไหวแล้ว ทำไงดี ฟาดหัวมันฟาดหัวมันอย่างเดียว เอาอะไรฟาดมันดีไอ้บ้านี่นิต้องฟาดอย่างนี้ต้องฟาด
“อะไรของเธออีอ่ะทำไมต้องทำหน้าโกรธเหมือนหมูลมกรดด้วยล่ะเธอนี่ชอบทำหน้าตาหน้าเกลียดเนอะแต่มันก็ตลกดีนะ”
แล้วนายจะหัวเราะฉันทำไมไอ้หน้ามะม่วงฟ้าลั่น -_-
“ไปห้อง ผอ. ไปหา ผอ. เรื่องที่นายจะขอทำทรงผมนี้ไงรู้แล้วก็เงียบๆด้วยแล้วก็อย่ามาติติงเรื่องแซมอ่ะไรของนายที่เกียวกับฉันเข้าใจมะ ”
“เธอเป็นอะไรอ่ะ แซมหดหรอถึงได้โกรธฉันอ่ะเ อาน่า ๆ อย่าโกรธเลยนะคนสวยๆ นะๆน้องแซมสั้นคนสวย”
ถ้าฉันแซมสั้นแล้วมันจะสวยได้ไงไอ้บ้านี่นิ
เฮ้อ! ในที่สุดก็มาถึงหน้าห้อง ผอ. จนได้
“นายเข้าไปเลยไปซ้ายมือนั่นอ่ะห้องปกครองส่วนอีกห้องนึงก็ห้อง ผอ. เลือกเอาละกัน”
นายนั่นก็เลือกเดินไปทางซ้ายอ่ะถูกและล่ะ เฮ้ยถ้าห้องผอ.อยู่ตรงข้ามกับห้องปกครองถ้าห้อ ผอ. อยู่ทางขวาแล้วนายนั่นล่ะตายๆๆๆนายนั่นเลือกเดินไปห้องขุมนรกหรอนะนี่ๆๆถ้าไม่ผิดระเบียบจริงๆไม่มีใครได้เข้าไปหรอกนะห้องปกครองน่ะขนาดฉันยังไม่เคยเข้าไปเลยอ่ะพวกที่ได้เข้าคือพวกที่โดดเรียนทั้งวันหรืออะไรที่ผิดระเบียบมากๆเท่านั้นแหละแกจะฆ่าตัวตายหรอไอ้บ้า
“นี่นายจะไปไหน -0-”
“ก็เลือกไง เธอบอกให้ฉันเลือกไม่ใช่หรอฉันก็เลือกที่จะเข้าห้องปกครองเพราะห้องปกครองถึงแอร์จะเย็นไปแต่ก็ยังดีกว่าเข้าห้องผู้บริหารโรงเรียนแหละน่า”
ฉันขอตอบว่านายคิดผิดถนัดเลยล่ะ
“นายจะบ้าหรออยากถูกไล่ออกก่อนเรียนหรือยังไงในนั้นมีแต่อาจารย์เจ้าระเบียบแบบอาจารย์รัตนาเยอะแยะไปหมดเลยนะส่วนห้องนี้อ่ะก็มีแค่ผูดบริหารโรงเรียนผู้ใจดีเพียงคนเดียวต่อไป นายก็เลือกเอาเองละกัน”
ได้ผลตานั่นยืนคิดและเดินตามฉันเข้ามาในห้องผอ. ห้องนี้เป็นห้องของท่านรองผู้อำนวยการแต่ถ้าห้องผอ.จะต้องเดินเข้าไปอีก ฉันบิดประตูและเดินเข้าไปส่วนนายนั่นอ่ะหรอยืนงงอยู่ว่าผอ.ไปไหน
“นี่นายห้องผอ.อ่ะทางนี้ตรงนั้นมันห้องรองผอ.”
“แล้วไม่บอกตั้งแต่แรกล่ะ ประสาท”
บอกอยู่ก้ดีเท่าไรแล้ว
“อ้าวเน่ส์มาหาอามีอะไรหรอลูก”
งงล่ะสิงงนะนั่นก็บอกแล้วไงฉันสนิทกะท่านจะตายๆ
“คือว่าอาผอ.คะ เน่ส์จะมาของไว้ผมทรงนี้น่ะค่ะเพราะว่าอาจารย์รัตนาท่านให้เน่ส์มาขอจาก อาผอ.ด้วยตัวเองอ่ะค่ะ”
“อ๋อ เรื่องแค่นี้เองหรอลูก ได้สิๆ แล้วเราล่ะ”
ผอ.หันไปถามนายนั่นส่วนนายนั่นก็มัวแต่มองรูปของ ผอ.กับรูปแม่และพ่อของฉันที่ถ่ายด้วยกันหลายๆรูปที่ติดอยู่บนโต๊ะของท่าน ก็แน่ล่ะ ท่านยังตัดใจจากแม่ของฉันไม่ได้นิ
“นี่นาย อาผอ. เรียกน่ะ”
“ฮะๆอ่ะไรนะ ชะอุ่ย เอ่อผมหรอครับ”
“ ( - - )( _ _ )( - - ) ”
ท่านผอ.พยักหน้ารับ
“ก็เหตุเดียวกะแซมสั้นเขาอะครับมาของไว้ผมทรงนี้ครับ”
“อะไรนะ แซมสั้น ฮ่าๆๆๆ นี่เธอกล้าเรียกหนูเน่ส์ว่าแซมสั้นหรอ ฮ่าๆๆๆ”
ท่านจะหัวเราะทำไมคะหนูไม่ให้ท่านคุยกะแม่แล้วด้วย
“อาผอ.ทำไมต้องหัวเราะด้วยอ่ะ”
“อ่ะๆไม่หัวเราะแล้วลูกออกไปได้แล้วเอาเป็นว่าผอ.อนุมัตินะลูกนะ ฮ่าๆๆ แซมสั้น”
“หนูลานะคะ”
“สวัสดีคะ/ครับ”
แล้วฉันก็เดินออกมาที่ห้องผอ.ด้วยอาการโกรธจัด ถ้ากลับบ้านแล้วจะฟ้องแม่แน่ล่ะ
สรุปวันนี้ฉันต้องพานายบ้านี่เดินชมโรงเรียนทั้งวัน
แน่ล่ะฉันโมโหไอ้บ้านี่ทั้งวัน !
ความคิดเห็น