ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1 : การเริ่มต้นแสนย่ำแย่
“ฉันชอบนายว่ะ -_-” ”
“ O_o ”
“ เธอจะบ้าหรอ 5555 ฮา ว่ะมุขเธอ 5555+ ”
“ ฉันพูดจริงว่ะ -_-” ”
“.........”
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนที่ ฉันชอบนาย
ฉันชื่อเกวรินทร์ ธนสมสกุล ชื่อเล่น เน่ส์ วันนี้เป็นวันปฐมนิเทศของนักเรียนม.4 ฉันจึงต้องแต่งตัวอย่างมีระเบียบทั้งๆที่ไม่เคยเป็นอย่างนั้น แต่ก็ยังมีอีกอย่างที่ฉันก็ยังไม่ได้ปรับปรุงแก้ไขทรงผมทรงลูกคลึ่นที่อาจารย์รัตนาฝากไว้ให้ก่อนจะจบม.3ไงล่ะก็ทำไงได้ล่ะไม่ว่างนี่นาปล่อยไปก่อนแล้วกัน จริงๆแล้วฉันก็จบ ม.3 จากที่นี่อ่ะนะ แต่ว่าพอขึ้นม.4 ก็มีนักเรียนใหม่เข้ามา ทางโรงเรียนจึงจัดให้มีการปฐมนิเทศโดยให้พวกรุ่นพี่ ม.6 พาน้องๆไปเดินเล่นรอบโรงเรียนเพื่อทำความรู้จักโรงเรียนก่อนที่จะเปิดเทอม ไม่รู้จะพาไปเดินทำไมฉันรู้จักที่นี่ดีซะยิ่งกว่ารุ่นพี่บางคนซะอีกนะ และตอนนี้ฉันก็ยืนอยู่หน้าโรงเรียนด้วยท่าทางที่ เอ๋อสุดๆ ! ทำไมน่ะหรอกเพื่อนของฉันน่ะสิหายไปไหนกันหมดฟะจำได้รางๆว่า......... หอประชุม หอประชุม ประชุม ไปที่หอ หอที่ประชุม อยู่หอ ไปหอประชุม และตอนนี้ฉันก็อยู่หน้าหอประชุมฉันเอามือลูบผมของตัวเองที่ยังยาวไม่มากนัก ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันโรงเรียนอื่นเขาก็ให้ไว้ผมยาวตอนม.ต้นนะแต่สำหรับที่นี่แล้วล่ะก็ ถ้ายาวเกิน 2 นิ้ว ผมคุณจะแหว่งเป็นลูกคลื่นทันที เอาล่ะๆตอนนี้ผมของฉันก็ยังคงเป็นลูกคลื่นเหมือนเดิม อ่ะอ้ะอ้านั่นไงๆฉันเห็นไอ้เฟรชเดินมานั่นและ คงจะเอ๋อเหมือนฉันล่ะสิ แต่ไอ้นี่นะเป็นคนระเบียบจัดผมเนี่ยทรงนักเรียนเด๊ะ ถึงจะขึ้นม.4 แล้วก็เหอะแต่รู้สึกว่าผมมันจะยาวออกมานิดๆแต่ก็ยังสั้นกว่าฉันอยู่ดี
“เฮ้! เฟรชทางนี้ๆ -0- ”
ฉันตะโกนออกไปโดยไม่อายคนรอบข้างก็ฉันอยู่โรงเรียนนี้มาตั้ง 3 ปีแล้วนี่นา
“อะไรของแก เสียงดังยังกะรถรองอธิวัตร”
ก้อแน่ล่ะ!เสียงของรถรองอธิวัตรยังกะเรือบก
“อ้าว! พวกเธอ”
“O_o”
ระ ระ รอ รอง อธิวัตรมา
“ทำไมไม่เข้าไปในหอประชุมล่ะเพื่อนๆเขารอเธออยู่นะ -_-”
เฮ้อ! ตกใจหมดไอ้เฟรชแกจะพาฉันล่มละลายไปกะเรือบกของแกแล้วนะเฟ้ย =[]=
“ค่ะๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ^^ ”
ฉันตอบไปอย่างนั้นแล้วก้อหันมามองไอ้เฟรชแล้วมันก็หายไปพร้อมกับที่รองอธิวัตรยิ้มโหด อึ๋ย สยิวแล้วฉันก็วิ่งตามมันไป
“เฮ้ย ! โอ้ย !”
อะไรอ่ะเจ็บจังฉันลืมตาขึ้นมาแล้วก็พบกับสิ่งเลวร้ายที่สุดในชีวิต ฉันนั่งอยู่บนพื้นหอประชุมที่มีผู้คนมากมายใส่เสื้อสีขาวบางคนก็ใส่กระโปรงบางคนก็ใส่กางเกงแล้วที่เลวร้ายกว่านั้นก็คือคนพวกนั้นมองฉันอยู่ไงล่ะ - -“ แล้วไอ้หมอนี่เป็นใครกันล่ะเนี่ยดูๆไปก็หล่อดีนะ ^O^ ทรงผมของตานี่เท่ชะมัด แต่มันผิดระเบียบนี่นาหมอนี่เอาเสื้อออกมานอกกางเกงแต่ฉันไม่เคยเห็นเลยแฮะสงสัยจะเป็นเด็กใหม่ -_-
“เดินไม่เป็นหรอ ยัยแซมสั้น >O< !!”
อะไรของมันวะแซมสั้นมันพูดกะฉันหรอเนี่ยฉันชี้นนิ้วมาที่ตัวเอง
“เธอนั่นแหละยัยแซมสั้นทำหน้างงอยู่ได้ถามแล้วตอบด้วยเดินไม่เป็นหรอ”
“เป็น แต่ฉันมีเหตุผลที่ต้องวิ่งนี่แล้วถามหน่อยเหอะแซมสั้นมันคืออะไร?”
“เออน่าสักวันเธอจะรู้เอง”
เอะ! ทำไมมันรู้สึกเย็นวาบมาที่สันหลัง ฟะ เฮ้ยนั่นมันอาจารย์รัตนานี่หว่า O.o อาจารย์เจ้าระเบียบกำลังเดินมาทางนี้มาแล้วมาทางนี้ทำไงดีอ่ะ O_o
“นี่นายเอาเสื้อใส่กางเกงเดี๋ยวนี้จัดทรงผมใหม่ด้วยนะ=[]=”
ก็ถ้าอาจารย์รัตนามาเห็นไอ้แซมยาวนี่ยืนนักเลงอยู่ล่ะก็หล่อก็หล่อเหอะ 555+ ^O^
“เอ้ายืนงงอยู่นั่นแหละ อยากเข้าห้องปกครองหรอไงห๊า ”
ได้ผลนายแซมยาวกะลังเอาเสื้อใส่กางเกงและหวีผมด้วยหวีพกที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงตานี่พกหวีตลอดเลยหรอเนี่ยเป็นตุ๊ดหรือป่าวฟะ -_-
“นี่ เกวรินทร์ สราวุฒิทำไมไม่ไปเข้าแถวล่ะ”
อาจารย์รัตนาถาม จารย์หน้าโหดจังเลยอ่ะ
“กะกะก็กำลังจะ จะ ปะ ไป ค่ะ” T_T
ผมฉันล่ะโดนแน่เลยอ่ะตายๆๆฉันคงจะบ้าตาย
“นี่เกวรินทร์ ยังไม่ทันเปิดเรียนเลยนะทำไมเธอถึงได้รู้ใจครูว่าครูจะกริบผมเธองั้นวันนี้ครูจะสนองนิจเธอเลยละกันนะ^^”
นั่นไงว่าแล้วทำไงดีล่ะเนี่ยๆโอ้ยๆๆไม่เอาอ่ะก็ฉันไม่ว่างนี่นาทำไงได้ล่ะไม่ได้อยากเป็นอย่างนี้ซะหน่อยอ่ะ T^T
“คืออาจารย์คะ ปิดเทอมหนูไม่ค่อยว่างอ่ะค่ะเลยไม่มีเวลาไปตัดแล้วอีกอย่างหนูก็ชอบผมทรงนี้อ่ะค่ะถ้าอาจารย์ไม่ว่าหนูของไว้ผมทรงนี้ได้มั้ยอ่ะคะ ^ ., ^”
“ดีถ้าเธอกล้ายอมรับว่ามันดูน่ารักหรือหรือว่าเธอชอบฉันก็จะอนุญาติแต่เธอต้องไปคุยกับท่านผู้อำนวยการเอาเองนะ - -^”
ก็โอเคพอจะคุยง่ายหน่อยก็ตั้งแต่วันนั้นฉันก็รู้สึกคุ้นเคยกับมันแล้วอ่ะเวลาแม่ของฉันไปทำธุระที่ไหนก็มักจะพาฉันไปด้วย
นะเพื่อนของแม่ก็จะชมเรื่องทรงผมของฉันบ่อยๆว่าเท่ไรแบบเนี้ยเลยไม่คิดจะเปลี่ยนมันแล้ว
อีกอย่าท่าน ผอ. น่ะเขาแอบชอบแม่ฉันย่ะก็แม่ฉันน่ะเป็นผู้หญิงแก่ที่สวยที่สุดในโลกส่วนพ่อของฉันก็เป็นเพื่อนรักกับท่าน
ผอ. แต่ทั้งสองคนแอบชอบแม่ฉันล่ะก็เลยไม่ถูกกันแต่ท่านก็เป็นเพื่อนกันล่ะเพราะสาวสวยประจำซอยอย่างแม่ฉันน่ะสิทำ
ให้เขายังรักกันเหมือนเดิมเพราะท่านได้เลือกพ่อของฉันน่ะสิส่วนท่าน ผอ. ก็ต้องอกหักไปโดยปริยายจนตอนนี้ท่านก็ยังตัด
ใจจากแม่ของฉันไม่ได้ท่านก็เลยไม่มีภรรยาโดยประการฉะนี้ ^O^
“ส่วนนายนะสราวุฒิฉันเห็นว่านายเป็นเด็กใหม่ฉันเลยจะไม่เอาเรื่องแต่จะเตือนไว้หน่อยกับผมทรงชักกะตุกของนายว่าทำ
ให้มันเรียบร้อยซะส่วนเสื้อของนายเอามันเข้าไปในกางเกงขาสั้นของนายทุกครั้งที่นายแต่งชุดนี้นายช่วยทำให้ตัวเองดูมี
คุณค่าขึ้นมาด้วยก่อนที่ฉันจะเชิญนายเข้าห้องปกครองไป”
โหววววดูอาจารย์ดุไอ้หมอนั่นดิ น่าสงสารอ่ะดูนายนั่นดิหน้าซีดเชียว ก็แน่ล่ะครั้งแรกที่ฉันโดนอาจารย์รัตนาดุนะฉันก็เป็นอย่างนี้แหละ -.-
“อาจารย์ครับ !”
เฮ้ย จะทำไรอ่ะ อย่านะเว้ยอย่าคิดจะเถียงนะเว้ย >O<(นี่ขนาดแกคิดนะหนะ..)
“ผม..-_-”
ได้โปรดๆ อย่าพูดๆ อย่าเถียงๆ>O<
“คือว่าปิดเทอมผมไม่ค่อยว่างอ่ะครับก็เลยไม่มีเวลาไปตัดแล้วอีกอย่าผมก็ชอบผมทรงนี้อ่ะครับถ้าอาจารย์ไม่ว่าผมจะขอไว้ผมทรงนี้ได้มั้ยอ่ะครับ^^”
เฮ้ย! คุ้นๆ คุ้นมาก เฮ้ย นั่นมันคำที่ฉันพูดนี่หว่าเหมือนกันเด๊ะ ไอ้บ้านี่นิ!! =[]=
“นี่เธอจะเอาไงกับครูฮะ ก็ได้ๆ ลอกกันแม้กระทั่งคำพูดงั้นหรอแล้วถ้านี่เป็นข้อสอบล่ะพวกเธอจะทำยังไงกัน ได้ๆถ้าเธอต้องการฉันจะส่งพวกเธอไปหาท่านผู้อำนวยการทั้งสองคนเลย ไปเดี๋ยวนี้ ส่วนเรื่องปฐมนิเทศพวกเธอไม่ต้องมาร่วมกิจกรรมแต่ไม่ใช่ว่าวันนี้ไม่ต้องร่วมแล้วเธอจะไม่ต้องร่วมนะ เกวรินทร์โทษฐานที่เออยู่ที่นี่มา 3 ปีฉันขอสั่งให้เธอพา
สราวุฒิเดินชมโรงเรียนแทนพวกพี่ ม.6 หลังจากไปพบท่านผู้อำนวยการแล้ว จัดทำซะด้วยล่ะ!!”
โหว อาจารย์เป็นนักพูดหรอวันหลังหนูจะส่งอาจารย์ไปเกมพันหน้าเอื้ออาทรความสามารถพิเศษพูดโดยไม่กลืนน้ำลาย
“ว่าไง เกวรินทร์ตกลงมั้ย ^ ^”
คงไม่ตกลงมั้งคะหนูคงอยากจะพามันไปมากเลยค่ะ เหอะๆ หนูอยากจะพูดอาจารย์ว่าไม่ตกลงจังเลยอะค่ะ
อยากพูดคำนั้น มากมายอะค่ะ อย่ามองงั้นสิค่ะอาจารย์ โหยยกดดันนะเนี่ย ทำไงดี T^T
“ตกลงค่ะ T ..T”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น