ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {fic} when you feel to love ll wonhyuk : hanchul

    ลำดับตอนที่ #3 : #3 : you make me shy : siwon

    • อัปเดตล่าสุด 17 มี.ค. 53


    โอ้ย ทำไมผมเดินเซไปเซมาแบบนี้หละ
    ผมดื่มไปหน่อยเดียวเองนะ หรือว่า ..
    ไอ้คังอินมันมอมเหล้าผมเนี่ย!
    กว่าจะสร่างก็เช้าเลยยย ~
    ตอนนี้ผมกลับมาที่บ้าน เฮียแล้วครับ
    แต่เงียบจังเลย เฮียไปไหนนะ


    Monkey dance Nippon yuke yuke
    ~
    เสียงริงโทนของผมดัง คิดถึงก็โทรมาพอดีเลยนะครับเฮียคัง ตายยากจริงๆ
    [ ซีวอนเฮียมารับคิม ฮีชอลตามสัญญาแล้วนะ ]
    " ครับ"
    [ ฝากบ้านด้วยนะเดี๋ยวเฮียจัดการเรื่องคุณ คิม ฮีชอลให้]
    " ครับ ขอบคุณมากนะครับ "
    [ งั้นแค่นี้หละ ]


    กุกกักกุกกัก

    เสียงกุกกักดังออกจาจากห้องครัว ง่าคงเป็นเฮียทำกับข้าวมั้งไม่สิเฮียจัดการเรื่องคิมฮีิิอยู่นี่
    " ใครหนะ! "
    ผมโดนสวมกอดจากทางด้านหลัง คนตัวเล็กๆ กลิ่มน้ำหอมจางๆของผู้ชาย มันช่างหอมดีจัง
    " เซอร์ไพต์ นายชเว ซีวอนแฟนของฉั้น! "


    ห้ะ แฟนของฉัน ?
    พี่คิมฮียังอยู่ที่สนามบิน
    ตอนนี้ผมยังไม่มีแฟน
    แล้วนี่ใครกันนะ
    หวังว่าคงไม่ใช่

    " ฉันเองไง ลี ฮยอกแจ น้องของพี่เยซอง "
    =O=...=O=

    ชายตรงหน้าไม่ได้น่าขยะแขยงอย่างที่ผมคิดไว้
    ชายคนนั้นในความคิดผมต้อง ตัวเตี้ยเป็นกบตัวดำๆ เหมือนคนป่า ตาแหยๆ ฟันเขๆ
    แต่ชายตรงหน้าคนนี้ไม่ใช่เลย ไม่มีเค้าโครงแบบที่ผมคิดไว้เลยสักนิด
    ชายตรงหน้ารูปร่างอ้อนแอ้น หน้าตาน่ารัก ผิวขาวเนียน ... สวยกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก

    ไม่สิ ไม่ใช่คนคนนั้นต้องน่าเกลียดน่าขยะแขยง..
    ไม่สิ ผมคงยังเมาอยู่เลยเห็นภาพเบลอๆ


    " นี่ซีวอน นายเป็นอะไรไม่สบายหรือ ?"
    คนตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงพลางเขย่งตัวเพื่อเอามือมาวัดอุณหภูมิตรงหน้าผากผม
    น่ารักจังครับ .. ผู้ชายคนนี้น่ารักจริงๆ หัวใจตึกตักเต้นรัวเร็วเหมือนจะระเบิดออกมา ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลยย ..
    " ซีวอนไม่สบายหรอหน้าแดงเชียวอ่ะ"
    ห้ะหน้าแดงหรอ >/////<
    " ปะ ปล่าวฉันสบายดี"
    " แน่ใจหรอ ? หน้านายแดงแปร๊ดเลยนะสงสัยไข้คงขึ้นแน่เลย นายไปหาหมอเถอะนะนะ"
    " ฉันไม่เป็นไร แล้วนายมาที่นี่ทำไม ?"
    " อ้อ ฉันจะมาอยู่ด้วยหนะพอดีพี่เย่เขาจะไปเมืองนอกกก"
    " ยะ.. อยู่ด้วยงั้นหรอ !!!"
    " ทำไมนายรังเกียจฉันหรอ ?"
    " ปะ ปล่้่าวว >////////<"
    " ซีวอนไปหาหมอเถอะหน้าแดงเกินไปแล้วอ่ะ "
    " ฉันไม่ได้เป็นอะไร"
    " ง่า อื้มงั้นฉันเอาของไปเก็บก่อนนะ ฉันทำข้าวผัดกิมจิไว้ให้นายด้วยในห้องครัวหนะ ^^"

    แล้วนายนั่นก็เดินขึ้นไปด้านบน
    แม้นายนั่นจะเดินขึ้นไปแล้วแต่ร่างกายผมยังคงร้อนรุ่ม หัวใจเต้นแรงเหมือนจะระเบิดออกมา!
    อ๊ากกกกกกกกกกกก ....

    อย่าบอกนะว่า ผมกำลัง เอ๊ยไม่นะ ชเว ซีวอนไม่ทางเป็นแบบนั้น!



    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------
    วอนเป็นอะไรหนะ ร้อนแดดรึปล่าวนะ
    ปล. ไรเตอร์กลับมาแล้วจ้าา
    ปลลล. กลับมาจริงๆ
    ปลลลลลล. อ่านแล้วไม่เ
    ม้น โดนไรเตอร์แช่งแน่
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×