คู่กัดฉันรักเธอ

"ปริ้นๆ"เสียงรถดังขึ้นจากข้างหลังฉัน
"โอ๊ย จะบีบไรหนักหนาว่ะเนี่ย คนกำลังรีบ" ฉันอุทานขึ้นโดยไม่ต้องการคำตอบ
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดภาคเรียน ระดับม.ปลายของฉันตอนนนี้ฉันอยู่ ม.4
ฉันเลยไม่อยากไปสาย 
...เวลา7.30...
ฉันได้เจอเพื่อนสุดที่รักของฉัน
"ไอแก้วๆ อยู่ทางนี้เว้ยๆ"นั้นคือเสียงเพื่อนรักของฉันนั้นเอง ไอแจม ฉันเลยรับเดินไปเพราะคนอื่นเขามองหมดแล้ว
"เบาๆหน่อยก็ได้น่ะไอแจม คนอื่นเขามองกันหมดแล้ว"
"เออน่าๆ" ฉันละอายชาวบ้านเขาจริง
"ปรึก!!!" โอ๊ยใครฉันชนฉํนว่ะ
"นี่เธอ เดินอะไรของเธอเนี่ย หัดดูตาม้าตาเรือนบ้างสิ่"
"เธอนั้นแหละเดินชนฉันอ่ะ ยังมาว่าอีก"คนอะไรปากร้ายชมมัดยากเลย
"ฉันไปก่อนน่ะ วันนี้รีบอย่าให้เจออีกน่ะ" โอ๊ยทำเป็นฉันอยากเจอมากอ่ะ หลงตัวเองชะมัด
"ฉันอยากเจอเธอมากหรอไงห๊ะ ไอบ้าเอ้ย" ฮ่าๆสะใจชมัดเหมือนได้ระบายอะไรออกไป
....... เวลาพักเที่ยง......
ขออย่าให้เจอเจ้คนนั้นเถิด แ๊ะได้ข่าวอยู่ม.5หนิรุ่นพี่เรา1ปีหนิ
แถมอยู่สายเดียวกันกับเราด้วยอยากตายตาชัก เขาบอกว่าจะจับพี่รหัสด้วยหนิ
"ไอแก้วเป็นไรของแกเนี่ยหน้าเครียดๆ" เรื่องของฉันยุ้งอยู่ได้เพื่อนน่ะไม่ใช่แม่
"คิดไรอยู่นิดหน่อยน่ะ อย่าไปใส่ใจ" เพื่อนฉันนี่จุึกจิกจัง แต่ก็รักมาอ่า
"เออๆ แวะนี่ก่อนน่ะแก้วเพื่อนรักอยากกินหนม น๊าๆ" ในหัวมีแต่เรื่องกินหรอไงฟ่ะ
"เออ เร็วน่ะรีบ " เห้อยังไงมันก็เพื่อนอ๊าน่ะ
"นี่นาย ฉันบอกเร็วไงว่าอย่าให้ฉันเจอนายอีก " ใครว่าฉันอยากฟ่ะ
"โธ่ คิดว่าฉันอยากเจอพี่งั้นแหละ เด่วเธอจะเห็นหน้าฉันจนเอียนแน่ ฮ่าๆ " 
อยากได้ยัยบ๋องเป็นพี่รหัสจัง ฮ่าๆ หรือว่าเราชอบ ยัยบ๋องนั้นแล้ว ม่ายเอา น๊า ใจเจ้าคร่าโปรดเมตตาเหอะ