ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 7 :: นายมันบ้า
ฉันเดินไปยังห้องพี่ฮากิ เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็เห็นพีทอยู่ในสภาพหลับไหล
“ พีทๆ ” ฉันเขย่าตัวเขา เขาหยีตามามองฉันข้างหนึ่ง
“ นายพีท ลุกขึ้นมาคุยกันเดี่ยวนี้น่ะ ”
“ มิกิ ง่วงขอนอนก่อนน่ะ ” เขาไม่สนใจที่ฉันพูดแล้วเอาพาห่มขึ้นมาคุมหัว
“ ก็ได้ ” ฉันเดินกระฟัดกระเฟียดออกจากห้องไป เมื่อมาถึงยังที่นอนฉันก็ล้มตัวลงนอน รู้ตัวอีกทีก็
ชูปีดูปั๊บ ชับปั๊บ
“ สวัสดีค่ะ ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
“ ไง ”
“ อะไร ”
“ ตื่นได้แล้ว ” นายมายุ่งไรกะฉันเนี่ย
“ เรื่องของฉัน ”
“ มันจะเที่ยงแล้วตื่นๆ ” หาจะเที่ยงแล้วหรอ
“ อืม นายรู้ได้ไงว่าฉันหลับอยู่ ”
“ ก็ห้องเธอกับห้องฉันมันติดกัน ” จริงด้วยสิ แล้วฉันก็มองไปยังระเบียงห้องนอน
“ อ้ายยยยยยยยยยยยย ” ฉันกรี๊ด สุดเสียง
“ เงียบๆ หน่อยดิ่ ”
“ นายมาทำอะไรระเบียงห้องฉันห่ะ ” ฉันถามออกไปด้วยเสียงโมโห
“ ก็มาดูเธอว่าตื่นยัง ”
“ ตื่นแล้วกลับไปได้แล้วไปๆ ” ฉันไล่เขากลับบ้านไป
“ กลับแล้วจ้า ” เขาพูดแล้วปีนระเบียงกลับห้องเขา ทำไมห้องฉันกลับตานี่ต้องมาติดกันด้วยน่ะ แล้วฉันเดินไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วเดินไปหาพีทที่ห้องพี่ฮากิ
“ ตื่นๆ ” ฉันพยายามปลุกเขาให้ตื่น
“ ตื่นดิ่ ”
“ ไม่ตื่นใช่ไหม ” ฉันดึงหูเขามาดึงเล่นจนเขาร้องออกมา
“ เจ็บน่ะ ”
“ แล้วทำไมไม่ตื่นล่ะ ”
“ ก็มันง่วงนิ่ ”
“ พีทลุกไปอาบน้ำน่ะ ฉันจะลงไปรอข้างล่าง ” แล้วฉันก็เดินออกจากห้องไป ตึกตัก ฉันเปิดทีวีดูเที่ยงแล้วไม่ค่อยมีรายการดูเลย ฉันจึงหยิบหนังขึ้นมาดูไปพลางๆขนาดรอพีท แล้วนายนั้นก็เดินลงมา
“ มาแล้ว ”
“ นั่ง ” ฉันชี้ไปที่เบาะ
“ อืมเป็นไรไป ”
“ ทำไมนายต้องกินเหล้า ” ฉันเริ่มถามเขา
“ ก็ ” เขาพูดตะกุกตะกัก
“ ก็อะไรพูดมาสิ่ ”
“ ก็ฉันโกรธเธอ ” นายมาโกรธฉันเรื่องอะไร
“ โกรธ ฉันทำอะไรให้ห่ะพีท ”
“ ก็เธอ ”
“ ทำไม ”
“ เธอไม่ออกไปกินข้าวกับฉัน ” เหตุผลแค่นี้หรอ ที่นายไปกินเหล้า
“ แค่นี้น่ะเหรอ ”
“ อืม ”
“ นายมันบ้า ” ฉันเริ่มเดือด
“ ก็ใครมันทำให้บ้าล่ะ ”
“ ฉันงั้นหรอ ”
“ ก็เธอะดิ่ ”
“ เหตุผลที่เธอไปกินเหล้าเพียงแค่ฉันไม่ออกไปกินข้าวกับนายแค่นี้ ”
“ …….... ” เขาพยักหน้าอย่างช้า
“ ………. ”
“ มิกิขอโทษ ”
“ …….. ” ฉันไม่พูดอะไรแล้วเดินออกจากบ้านไป
“ ไงสาวน้อย ” จินเอ่ยเสียงทักทาย
“ ตาบ้า ”
“ เอ้าคนเขาทักดีๆ มาด่าอีก ”
“ .. ” ฉันเดินต่อไปโดยไม่สนใจเสียงของเขา เดินไปเรื่อยๆจนไปหยุดอยู่ที่สนามหน้าหมู่บ้าน
“ รอด้วยสิ่ ” เสียพีทดังมาจากข้างหลัง
“ ตามมาทำไม ”
“ มิกิเธอเป็นอะไร ”
“ ไม่เกี่ยวกับนาย ”
“ เอ้าทำไมพูดอย่างงี้ เราเป็นแฟนกันน่ะ ”
“ แล้วทีนายล่ะ นายไปกินเหล้าทำไม ”
“ ก็ฉันโกรธนิ่ ”
“ แล้วทำไมนายไม่มาพูดกับฉันล่ะ นายออกไปข้างนอกทำไม ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเคลือ
“ ก็มันโมโห ”
“ ทีหลังอย่าทำงี้อีกน่ะ ” ฉันบอกเขาไป
“ จ้าไม่ทำอีกแล้ว ” แล้วเราก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้กัน
“ รักน่ะ ” อยู่ดีๆพีทก็พูดออกมาฉันถึงกลับอึ้ง
“ รู้แล้ว ”
“ บอกฉันมั้งสิ่ ”
“ ไม่ ”
“ น่ะมิกิฉันอยากได้ยินจากปากเธอ ” เขาพยายามขอร้องให้ฉันพูด
“ อืมรัก ”
“ จริงน่ะ ”
“ ไม่จริงมั้ง ”
“ มิกิสัญญาน่ะ ว่าต่อไปนี้เราจะไม่ทะเลาะกันอีก ”
“ มันก็ขึ้นอยู่กับตัวของนายเอง ”
“ ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว มิกิสัญญาสิ่ ”
“ อืมสัญญา ” แล้วเขาก็ค่อยๆก้มลงมาจูบฉันอย่างแผ่วเบา
“ มิกิ ”
“ หืมอะไรหรอ ”
“ ฉันเป็นคนที่จูบเธอคนแรกใช่ม่ะ ” คนแรกเหรอน่าจะใช่น่ะ แต่เอ๊ะไม่ใช่สิ่ นายนั้นตังหากแต่มันเป็นจูบแรกโดยบังเอินตังหาก
“ เปล่า ”
“ ว่าไงน่ะ ” เขาดูโมโหขึ้นทันตาจากเมื่อกี้ที่ดูอ่อนหวาน
“ ก็หมายความว่างั้นแหละ”
“ แล้วมันเป็นใครล่ะ ไอ้แฟนเก่าเธอใช่ม่ะ ” นายจะมาตอกย้ำฉันทำไมฉันลืมบิ๊กไปหมดแล้วนายจะมาพูดทำไม ฉันกับบิ๊กอย่างมากเราก็กอดกันเท่านั้นแหละเพราะตอนนั้นเรายังเด็กด้วยกันทั้งคู่
“ เปล่า ”
“ แล้วใคร ”
“ ช่างมันเหอะ มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ ”
“ หรออืม ” ดูเขาท่าทางจะเย็นลงหน่อยแล้ว ทำไมนายถึงดูเป็นผู้ใหญ่มากยังงี้น่ะ วันแรกที่เราเจอกันนายเหมือนเด็กๆขี้เล่นธรรมดา
“ อืม เราจะไม่ทะเลาะกันอีกลืมแล้วเหรอไง ” ฉันพยายามทวงสัญญาจากเขา
“ รู้แล้วน่า ”
“ อืมหิวแล้วอ่ะ ” ฉันลูบท้องตัวเอง
“ หรอไหนลองจับหน่อย สิ ’ เขาทำท่าจะมาจับท้องฉัน
’’ ไม่ต้อง ”
’’ อะ ”
“ ไปกินข้าวกันเถอะ ’’
‘’ จ้า อยากกินไรล่ะ ”
“ บะหมี่ ”
“ นั้นไปห้างกันดีกว่า ” แล้วเราก็เดินกลับไปที่บ้าน พีทเอารถออกแล้วพาฉันไปกินบะหมี่ที่ห้าง
“ เอาร้านไหนดีล่ะ ” เขาถามฉัน
“ ไม่กินบะหมี่ล่ะ ”
“ เอ้า ”
“ กินนู้นดีก่า ” ฉันชี้ไปที่ร้านพิซซ่า
“ ครับคุณผู้หญิง ” ฉันเดินไปที่ร้านพิซซ่าผู้คนดูแออัดชอบกลแต่ก็มีโต๊ะว่างอยู่โต๊ะนึงพอดี แล้วฉันก็ลงไปนั่งที่โต๊ะแล้วให้พีทไปซื้อ ฉัน
มองดูผู้คนในร้าน จนเหลือบไปเห็นนายจิน เขามากลับผู้หญิงคนนึงเธอดูเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากเลยล่ะ ผมยาวประบ่าใส่เสื้อกล้ามสีขาว ปากอมชมพูนิดๆ
“ มาแล้วจ้า ”
“ อืมไปนานจังหิวมากเลยล่ะ ”
“ โหคนมันเยอะน่ะ ” พีทพูดด้วยน้ำเสียงแววเศร้าแล้วปาดเหงื่อที่หน้า
“ อืมจ้า พีทน่ารักที่สุดเลย ” หน้าเขาแดงระเรื่อเลยอิอ น่ารักจัง พอฉันเหลือบไปมองที่ตานั้นอีกทีก็ไม่เจอเขาแล้ว สงสัยผู้หญิงคนนั้นคงเป็นแฟนของเขา
“ มิกิกินสิ”
“ อืม ”
“ มิกิ ” เสียงดังลั่นดังมาจากข้างหลัง
==============================================================================
อัพแล้วน่าช่วงนี้ไม่ค่อยได้อัพเลยโทดที
ไมได้เล่นสงการเลยเล่นแต่ที่บ้าน เหอๆๆ
ยังไงช่วยติดตามด้วยน่า
เม้นให้ด้วยล่ะว่าเปนไงบ้าง ใจจ้า บายๆๆๆ
=============================================================================
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น