ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 :: รักน่ะ
          ในที่สุดรถก็แล่นมาจอด  ยังห้างสรรพสินค้า
“  พีทเราจะไปซื้ออะไรก่อนดีล่ะ  ”
“  เธอหิวยังล่ะ  ”  ตอบไม่ตรงคำถามเลยตานี่หิวก็หิวอยู่หรอกแต่ถ้าไปกินตอนนี้มีหวังจุกตายชัก
“  ยังเลย  ”
“  นั้นไปซื้อของก่อนแล้วเราค่อยมากินข้าวละกันน่ะ  ”
“  อืม  ”  แล้วพีทก็จูงมือฉันเข้าไปในห้าง  แล้วเขาจะพาฉันไปไหนนี้เดินนานแล้วน่ะนี่
“  พีทจะไปไหนนี่  ”  ฉันพูดพลางทำหน้าโหดใส่เขา 
“  ไปซื้อของไง  ”  มายักคิ้วอีกเหอะๆ  รู้แล้วน่าว่าไปซื้อของแต่ซื้ออะไรล่ะเมื่อยจาตายอยุ๋แหละ
“  ซื้ออะไรอ่ะ  เมื่อยแล้วน่ะ  ” 
“  งั้นอุ้มเอาม้า  ”  ตายพีททำท่ายิ้มหวานซะจนฉันจะอวกแนะ
“  ไม่ต้องเลยเดินเองได้  ”
“  อืม  จะพาไปซื้อชุดน่ะ  ”  ซื้อทำไมน่ะชุด  ชุดฉันก็มี  รวยมากรึไงย่ะ
“  ชุดฉันก็มีน่ะ  ”
“  อื้มรู้แล้วแต่อยากซื้อให้อ่ะ  ”  เราเดินกันจนไปหยุดอยู่หน้าร้านเสื้อผ้าแห่งหนึ่ง  โหมีแต่ชุดสวยๆทั้งนั้นเลย
“  มิกิ  ”
“  หืม  อะไร  ”
“  ชอบชุดนั้นไหม  ”  พีทพูดพลางยื่นมือไปชี้ชุดกระโปงสีชมพู  ยาวเลยหัวเข่านิดนึงประดับด้วยมุก 
“  อืมก็สวยดี  ”
“  พี่ครับ ๆ  ”  พีทเรียกพนักงานขายของมา
“  ค่ะ  ”
“  เอาชุดนี้ครับ  ”  หา  นี้นายจะซื้อชุดนี้ให้ฉันหรอนี่
“  พีทนายซื้อให้ฉันหรอ  ”
“  ก็ใช่อะสิ๊  ”  แล้วมาซื้อให้ฉันทำไมล่ะนี่  ตานี่ท่าจะบ๋อง
“  แต่   ”
“  ไม่ต้องแต่  อะเอาไปเลย  ”  พีทส่งถุงมาให้ฉันถือ  หนอยไหนๆซื้อให้และจะถือให้หน่อยก็ไม่ได้
“  ถือให้หน่อยก็ไม่ได้  เชอะ  ”  ฉันรับมันมาถือแล้วเดินนำลิ่วๆ  ไป
“  เห้ย  มิกิ  ”  เรียกทำไมอีกล่ะย่ะ
  พลั่ก
  โอ้ยเจ็บเป็นบ้าเลยฉันไปชนใครเข้าอีกล่ะนี่  ฉันค่อยเลื่อนหน้าขึ้นมองคนที่ฉันชน 
“  เอ้า  นาย  ”
“  ไง  ”
“  ขอโทษน่ะ  เจ็บเปล่า  ”
“  นิดหน่อยน่ะ  ” 
“  อืม  ”
“  มาเที่ยวหรอ  ” 
“  อืม  ใช่  ”
“  กับแฟนอะดิ๊  ”  มีก็ดีดิ่  ตั้งแต่เลิกกับบิ๊กฉันล่ะไม่คิดอยากจะมีแฟนอีกเล้ย
“  เพื่อนน่ะ  ”  ฉันพูดพร้อมกับชี้ไปทางพีทที่ยืนทำหน้า  งงงวยอยู่  ใสซื่อจริงๆเลยน่ะชาเขียว
“  อืม  งั้นไปก่อนน่ะ  มิกิจัง  ”  เขาพูดแล้วเดินจากไป  เอ  ว่าแต่ว่าตานี่ชื่ออะไรน่ะ  พี่ฮากิน่ะจำไว้เลยให้ใครก็ไม่รู้มามารับส่งน้องได้ต้องนาน  กลับมาต้องคิดบัญชี
“  มิกิ  ”  พีทเรียกฉัน  ตกใจหมดเลย
“  อะไร  ”
“  ใคร น่ะ  ”  เออ  แล้วใครล่ะชื่อก้ไม่รู้เล่าให้พีทฟังดีกว่า
“  ก็คือว่า  ..  ”  ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้พีทฟัง
“  หา  ”  พีทออกอาการตาค้าง  จะอะไรกันนักหนาน่ะตานี้
“  อะไร  ”
“  เธอปล่อยให้คนไม่รู้จัก  มาคอยรับส่งได้ไงกัน  ”  พีทดูท่าทางโมโหมากเลยน่ะนี่  น่ากลัวจัง  ไม่เห็นต้องโมโหก็ได้นี่
“  ไม่ใช่น่ะ  พี่ฮากิให้เขามาดูแลฉันตังหากล่ะ  ”
“  อ่อยังงั้นหรอ  ”
“  แล้วทำไมต้องโมโหด้วยล่ะห่ะ  น่ากลัวมากเลยน่ะ  ”
“  เธอกลัวหรอ  ขอโทษน่ะ  ”  มันชักจะยังไงแล้วน่ะคุณพีท  หรือว่านายจะชอบฉันอยู่เป็นไปไม่ได้หรอกน่า
“  อืม  ไปไหนกันต่อดีล่ะ  ”
“  ไปไหนดีล่ะ  เธออยากไปไหน  ”  อยากไปไหนหรอไม่รู้สิว่าแต่พรุ่งนี้ฉันก็ต้องทำตามที่พีทขอร้องไว้สิน่ะ  เห้อ  แล้วฉันจะทำมันได้ไหมล่ะนี่  ให้ฉันแกล้งไปเป็นแฟนนายนี่น่ะ  คิดแล้วกลุ้มทำไมถึงต้องเป็นฉันด้วยล่ะเห้อ
“  ไปไหนก็ได้  ”
“  งั้น  ไปดูหนังกัน  ”  ดูหนัง  อื้มก็ดีเหมือนกัน  แต่ขอไม่เอาหนังผีน่ะ 
“  อื้มได้  ”
“  เอาเรือ่งไรดีล่ะ  ”
“  แล้วแต่นาย  เลี้ยงใช่ม่ะ  ”
“  จ้า  แน่นอนเลี้ยงอยุ่แล้วครับ  ”  แหมทำตัวเป็นสุภาพบุรุษเชียวน่ะ คิคิ
“  งั้น  เอาเรื่องนี้ล่ะกัน  เดี่ยวเราไปซื้อก่อน  น่ะ  ” 
“  อื้ม  ”  ฉันยืนรอพีทแปบนึง  สักพักเขาก็มาพร้อมกับบัตร 2 ใบ
“  มาแล้ว  ”
“  ซื้อเรื่องอะไรมาล่ะ  ”
“  คนเห็นผี  ”
“  หา  ”  พีทนายแกล้งฉันหรือเปล่านี่  ฉันไม่ชอบผีเอาซะมากๆเลยล่ะ  อย่าว่าแต่ผีเลยเห็นอะไรหวาดเสียวหน่อยฉันก็กลัวแล้วล่ะ
“  ทำไม  กลัวหรอ  ”  บอกว่ากลัวมันก็เสียฟรอมแย่อะดิ่
“  เปล่า  ”
“  งั้นก็ไปกันเถอะหนังจะฉายแล้ว  ”
“  อืม  ”  แล้วพีทก็จูงมือฉันเข้าไปในโรงหนัง  โหบรรยากาศเย็น  ยะ เยือกเลยน่ะนี่  แล้วยิ่งเป็นหนังผีอีก  ฉันล่ะกลัวจริงๆ  เราเดินไปกันจนถึงที่นั่ง  โหทำไมแถวนี่มันไม่มีคนเลยล่ะนี่  มีฉันกลับพีทนั่งกันอยู่สองคน  โหวงเหวงชอบกล  แล้วนั่งก็เริ่มฉายไปได้ครึ่งเรื่องฉันนั่งหลับตาปี๋
“  เป็นอะไรน่ะ  ”  พีทถามฉัน
“  เปล่า  ง่วง  ”
“  ง่วง  เธอนี่ต๊องจริง  ”
“  เรื่องของฉันน่า  ”  น่ากลัวฉะมัดเลยต่อไปข้าน้อยสัญญาว่าจะไม่ดูหนังผีอีกแล้วเจ้าค่ะ
“  กลัวหรอนี่  ”  กลัวอะดิ๊พึ่งรุ้หรอหะตาบ้า
“  อืม ดิ  ”  ฉันตอบพีทไปด้วยความโกรธ
“  แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกล่ะห่ะ  ”
“  เสียดายตัง  ”
“  เธอนี่  ”  แล้วพีทก็เอามือมาโอบหลังฉันไว้  ตอนนี้ความรู้สึกฉันมันทั้ง  หวิว  สยิว  แล้วก็กลัวด้วย  อะไรกันนี่
“  ไม่ต้องกลัวแล้วน่ะ  ”  พีทพูดแล้วจับฉันแน่นขึ้น  นี่นายแตะอั๋งฉันหรอ  ฝากไว้ก่อนเถอะตอนนี้ยกโทษให้ไปก่อน
“  อืม  ”  ฉันนั่งหลับตาแล้วนอนพิงใหล่บิ๊กจนหนังจบ
“  จบแล้ว  ”  เย้ในที่สุดก็จบจนได้  ฉันรีบลุกขึ้นทันทีแต่พีทดึงไว้ก่อน
“  ไปสิ๊  จาดึงฉันทำไมนี่ฉันอยากออกเร็วๆน่ะ  ”  แล้วพีทก็ก้มลงจูบฉันอย่างแผ่วเบา  โหใจเต้นตึกๆเลยนายมาทำอะไรในที่อย่างนี้นี่
“  มีฉันอยู่ทั้งคนกลัวทำไม  ”
“  นายมาจูบฉันทำไม  ห่ะ  ”
“  ก็    ” พีทไม่พูดอะไรแต่ดึงมือฉันแล้วพาออกไปจากโรงหนัง
“  นายมันบ้า  ”  ฉันว่าพีทด้วยความโกรธ
“  เอ้าก็ฉันเห็นเธอกลัว  ปากก็สั่นเลยช่วยให้อุ่นไง ”  ตาบ้า  ฉันยิ่งสั่นเข้าไปใหญ่อะดิ๊ 
“  บ้า  ”
“  ยอมเป็นคนบ้าวันนึง  ”  แล้วเข้าก็โอบฉันอีกแล้ว  ตานี่นี้มันมากไปแล้วน่ะ  เขาลากฉันไปยังตู้คาราโอเกะ
“  มาทำไมที่นี่อ่ะ  ”
“  ก็มาเข้าห้องน้ำมั้ง  ”  กวนอีกแล้ว
“    ”
“  ร้องเพลงไงล่ะ  ถามมาได้  ”
“  ฉันไม่ร้องน่ะ  ”
“  อื้ม  ”  แล้วพีทก็เข้าไปร้องเพลง  เราคงต้องเป็นแฟนกัน  ร้องเพราะตายแหละ  หึหึ  พอเพลงจบสิ่งที่ฉันไม่คาดคิดว่าจะได้ยินก็เกิดขึ้น
“  เป็นแฟนกันน่ะ ”  นี่นายขอฉันเป็นแฟนหรอ  อำฉันเล่นอะดิ๊
“  บ้าหรอ  อินมากเลยหรอ  ”
“  มิกิ  ฉันพูดจริงๆน่ะ  ”สีหน้าเขาดูเคร่งเครียดมาสงสัยตานี่ไม่เคยมีแฟนมาก่อนแน่เลย
“  .  ”
“  เป็นแฟนกันน่ะ  ”  เอาไงดีล่ะเรา
“  ฉันไม่รู้  ”
“  รู้สิเธอต้องรู้  เธอชอบฉันบ้างไหม  ”  ชอบหรอ  ฉันก็ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกันน่ะ  แต่ถ้าลองจะคบกับนายดูก็ได้  เวลาฉันอยู่กับนายฉันก็รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน  ฉันจึงพยักหน้าช้าๆ เพื่อเป็นการบอกว่าฉันก็ชอบนายเหมือนกัน
“  จริงน่ะ  ”
“  อืม  ”  ตอนนี้หน้าของฉันเริ่มร้อนเผ่าไปหมดแล้วล่ะพีทค่อยๆก้มลงจุ๊บฉัน  อายน่ะนี่
“  รักน่ะ  ”  อ้ายยิ่งอายเข้าไปใหญ่  สรุปพรุ่งนี้ที่นายให้ฉันช่วยนี่ก็คือว่าทำเป็นปกติเลยละสิ๊เพราะเราเป็นแฟนกันไปแล้ว
“  แล้วเรือ่งพรุ่งนี้  ”
“  ฮา  ฮา  ”  อยู่ดีๆ  นายนั้นก็ระเบิดหัวเราะซะเฉยๆ  บ้ารึเปล่า
“  หัวเราะอะไรหะ  ”
“  ก็คือว่า  ”
“  อะไร  ”  หน้าพีทเจ้าเล่มากเลยแหละ
“  ฉันโกหกเธออะดิ๊  ”  โกหก  นี่นายแกล้งบอกรักฉันหรอ
“  นี่นายไม่ได้ขอฉันเป็นแฟนหรอกหรอ  ”
“  ไม่ใช่ยังงั้นน่ะมิกิ  ”  แล้วนายโกหกอะไรฉันล่ะถ้าไม่ใช่เรื่องนี้
“    ”
“  ที่ว่าโกหกอ่ะ  ก็คือฉันโกหกเธอพรุ่งนี้เธอไม่ต้องแกล้งเป็นแฟนฉัน  ที่ฉันโกหกเธอก็เพราะเราจะได้สนิทสนมกันไงล่ะ  ”  ยังงี้นี่เอง  แผนสูงจังน่ะ
“  หรอ  ”
“  อืมขอโทษน่ะ  ”  นึกหรอว่าจะหายโกรธง่ายๆอ่ะ 
“  ไม่ ”
“  น่ะ ”
“  ไม่”
“  เดี่ยวพาไปกินติม  ”
“  ชอคโกแลตน่ะ  ”  ตายๆ  ฉันเห็นแก่กินขนาดนี้เลยหรอ
“  จ้า  ”
“  มิกิ  ”
“  อะไรอีก  ”
“  รักน่ะ  ”  เอาอีกแล้วตานี่กลัวไม่รุ้หรอ
“  อืมรู้แล้ว  ”
“  ไม่เห็นบอกเรามั้งเลยอ่ะ  ”  อืมก็จริงอ่ะ  ฉันก็รักนาย  บอกในใจแล้วนี่ไง  คิคิ
“  บอกแล้ว  ”
“  ตอนไหน  ”
“  ไม่รู้สิลืม  ไปเหอะหิวแล้ว  ”  พีททำสีหน้างอนๆแต่ก็ตามไปแต่โดยดี
“  นี่ไม่หายโกรธอีกหรอ  ”
“    ”  เก็กจริง  อย่าทำแบบนี้ได้ไหมเหมือนฉันรู้สึกผิดมากเลยน่ะ  ก็บอกว่าบอกแล้วบอกในใจ
“  ทำไงถึงจะหาย  ”
“  ก็บอกมาสิ๊  ”
“  จุ๊บ  ”  ฉันกระโดดไปหอมแก้มพีทแล้ววิ่งไปยังร้านไอติมหน้าเขาแดงระเรื่อเลยล่ะ  ฉันเองก็อายไม่แพ้กันหรอก  เกิดมาไม่เคยทำไรยังนี้เลยหรือว่าเคยน่ะ  ฉันลืมเรื่องบิ๊กไปซะสนิทเลย
“  นี่หรอคำตอบของเธอ  ”
“  อืม  ”
“  ฮา  ฮา  มีความสุขจัง  ”  ฉันนั่งกินไอติมกลับพีทแล้วก็ไปกินข้าวต่อกันอีก  อิ่มมากเลยล่ะแถมไม่เสียตังเลยสักบาท  แล้วเราก็กลับบ้านกัน
===================================================================>
ในที่สุดก็เอามาลงได้แล้วตอนนี้ยาวเลยแหละ  อิอิ
เมื่อวานมานผิดพลาดจริงๆอ่า  อิอิ
ใครเข้ามาแล้วไม่เม้นขอให้ไม่มีแฟน  คิคิ  ( ล้อเล่นจ้า )
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านน้า  แล้วติดตามตอนต่อไปด้วยน่ะ
====================================================================>
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น