ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 :: ความรู้สึกที่ตอกย้ำ
< เธอต้องรับผิดชอบ >
หาเธอต้องรับผิดชอบ อะไรกันละนี่รับผิดชอบอะไรกัน ฉันอยากรู้จริงๆว่าฉันไปทำใครเขาไว้ แล้วใครกันน่ะที่ฉันต้องรับผิดชอบ เอาละมิกิตั้งสติดีๆแล้วหันไปดู
“ อ้าว ” ไม่เห็นมีใครเลยนี่น่า สงสัยฉันคงหูฟาดไปแหงเลย ว้าแย่จัง วันนี้ฉันต้องอยู่บ้านคนเดียวหรอนี่มันดูเหงาๆไงไม่รู้ แล้วฉันก็จัดการทำกับข้าวถึงแม้ว่ามันจะไม่อร่อยสักเท่าไร แต่ฉันก็ต้องกินมันจนหมดเรียบ แล้วก็ไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมเข้านอน เห้อ หวังว่าวันนี้คงไม่มีโทรศัพท์โทรมาให้ฉันรับผิดชอบอะไรนั้นหรอกนะ ว่าแล้วยังไม่ทันขาดคำเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ชูปีดูปั๊บ ชับปั๊บ
“ ไง คุณโรคจิตจะมาให้ฉันรับผิดชอบอะไรอีกหรือเปล่า ”
“ มิกิ ” อ้าวไม่ใช่แหะ เสียงคุ้นๆอย่างงี้ ใครกันน่ะ แต่ฉันก็ไม่เคยให้เบอใครนี่นอกจากพีทละมิ้นสงสัยพีทชัวเลย
“ เอ้าโทษทีนะพีท มีอะไรหรือเปล่า ”
“ อืมก็ไม่มีไรหรอกว่าแต่เธอรับโทรศัพท์แปลกๆนะ ” โธ่ตาชาเขียวเอ้ยปกติฉันพูดเพราะจะตาย
“ ออโทษทีจ้า ช่วงนี้โรคจิตมานเยอะน่ะ ”
“ ใครโทรมากวนหรอบอกเราได้น่ะ ” โหะๆ ตาพีทเป็นห่วงฉันเป็นด้วยหรอนี่
“ ไม่มีหรอกจ้า แล้วมีอะไรหรือเปล่า ”
“ ออ ก็มีนิดนึงน่ะ ” พีทพูดด้วยเสียงเรียบๆ
“ ว่ามาเลย ”
“ ก็คือว่า วันเสาร์น่ะที่เรานัดมิกิอ่ะ ” พีทเล่าเรื่องแผนการทั้งหมดให้ฉันฟังแล้วบอกว่าจะมาซ้อมพรุ่งนี้แล้วก็จะไปซื้อของด้วยกันเพื่อความสมจริง แล้วฉันก็วางโทรศัพท์ไป แล้วก็ลงนอนบนเตียงอันนุ่มนวลพร้อมกับเจ้าปุยนุ่น
กริ้ง กริง กริ้ง
โอ้ยเช้าแล้วหรอนี่ ฉันลุกขึ้นพลางบิดตัวไปมาแล้วเอื้อมมือไปกดปิดเจ้านาฬิกาปลุกที่ส่งเสียงดังไปทั่วห้องจึงทำให้ฉันต้องตื่น แต่มันก็มีประโยชน์เหมือนกันเพราะทำให้ฉันตื่นเช้า แล้วฉันก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วหยิบขนมปังในตู้เย็นมากินแล้วเตรียมตัวไปโรงเรียน
“ นี่เธอ ” เสียงใครกันน่ะเรียกฉันหรือเปล่าหว่าแล้วฉันก็หันหลังไปมอง เอ้าเขานั้นเองคนเมื่อวานที่มา รับฉันไปโรงเรียนและส่งฉันกลับบ้าน
“ หวาดดีตอนเช้า น่ะมิกิ ” เขาเอ่ยเสียงทักทายฉัน
“ อืมหวัดดี นาย …. ” เอ่อว่าแต่เขาชื่อไรน่ะ แต่ก็ช่างมันเถอะไม่เห้นจำเป็นต้องรู้เลย
“ พี่เธอให้ฉันไปส่งที่โรงเรียนอะ ” อีกแล้วหรอนี่พี่ฮากิไปรู้จักกลับตาคนนี่ตัง้แต่เมือ่ไรกันน่ะ
“ อืมๆ ” ฉันพูดแล้วเดินไปขึ้นรถอย่างว่าง่าย
ตลอดทางไปโรงเรียนเขาเปิดเพลง ขอบคุณคนรัก ไปตลอดทาง เพลงนี่ฉันชอบซะด้วยสิฉันจึงร้องคลอตามไปเบา
ขอบคุณที่ห่วงใย
ขอบใจที่เป็นคนรัก
ดูแลคนอกหักที่เป็นที่หนึ่งไม่ไหว
ยังไงไปฟังแบบเต็มๆ ได้ที่ http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=4419
เอ้าจบซะแหละ กว่าจะรู้ตัวอีกที ตานั้นก็จ้องฉันอยู่ซะแล้ว หรือว่าฉันร้องดังเกินไปน่ะ
“ มองอะไร ”
“ มองคนร้องเพลง หรือว่าหมูก็ไม่รู้ ” ทำไมมีแต่คนเรียกฉันว่าหมูนะทั้งๆที่ฉันก็ออกจะผอม
“ ……… ”
“ แหย่เล่นนิดเดียวงอนเลยหรอ มิกิ ” เขาพูดแล้วชูนิ้วก้อยให้ฉัน หะๆ ตลกเหมือนกันนะนายนี่
“ ใครงอนมิทราบ “ ฉันพูดแล้วเชิดหน้า
“ ก็ดีแหละละเพราะผมก็ง้อไม่เก่งซะด้วย ” พอเขาพูดแบบนี้ฉันว่าเขาก็เป็นคนที่น่ารักคนนึงเลยน่ะนี่ น่าตาก็หล่อเอาการเลยสงสัยคงมีผู้หญิงตามจีบเป็นขบวนเลย
“ อืม ถึงโรงเรียนฉันแหละไปละ ” ฉันบอกลาเขาแล้ววิ่งไปยังทางเข้าโรงเรียนเอ้านั้นพีทนี่นา ฉันเลยวิ่งไปตีพีทซะเลย
“ อ้าก ” โหพีทร้องซะโอเวอร์เกินไปหรือเปล่า สะกิดนิดเดียวเองน่ะ
“ เป็นไรอ่ะพีท ” ฉันถามทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“ ก็ใครมาตีเราล่ะ ” พีทพูดทำน่างอนๆ แหมตานี่เวลางอนก็น่ารักใช้ได้เลยน่ะ
“ เจ็บหรอขอโทษน่า ”
“ 555+ ” พีทหัวเราะดังลั่น
“ หนอยนายแกล้งฉันเหรอ ”
“ เปล่ามันก็เจ็บจริงๆอะแหละแต่ไม่โกรธหรอกน่า ”
“ นั้นไปที่ห้องเรียนกันเถอะ ” ฉันพูดแล้วก็เดินคุยกะพีทไปยังห้องเรียนแต่ระหว่างทางนั้นก็มีเสียงเรียกฉันดังขึ้น
“ มิกิ ” อ้าวยัยมิ้นนั้นเอง ฉันล่ะลืมเพื่อนคนนี้ไปสนิทเลย
“ อ้าวมิ้นจ้า ”
“ นึกว่าลืมกันไปซะแล้ว ” มิ้นพูดด้วยท่าทีงอนๆ
“ ไม่ได้ลืมน่ะจ้า ขอโทษจ้า ”
“ นั้นวันนี้เธอพาฉันไปเลี้ยงไอติม ” โหหาเรื่องให้ฉันเสียเงินอีกแล้วหรอนี่
“ โอเคได้จ้า ”
“ แต่ว่ามิกิ ” เสียงพีทดังขึ้นมาหลังจากเงียบไปนาน
“ อะไรหรอพีท ”
“ ก็วันนี้เธอต้องไปซ้อมกับฉันนิน่า ” เออจริงด้วยสิลืมไปซธสนิทเลย
“ อืมใช่จริงด้วย มิ้นนั้นไว้วันหลังน่ะวันนี้นี้เรามีธุระอ่ะ ”
“ อืม ไม่เป็นไรไว้วันหลังก็ได้ นั้นฉันไปเรียนก่อนน่ะ ” มิ้นเดินจากไปด้วยท่าทีที่เศร้าสร้อย
“ มิ้นโกรธฉันแน่เลย ”
“ ไม่หรอกมั้งมิกิเขาน่าจะเข้าใจเธอน่ะ ”
“ อืมงั้นเราไปเรียนกันเถอะ ”
“ ไปสิ ”
แล้ววันนี้ฉันก็นั่งคุยกลับพีทอย่างสนุกสนานเหมือนเดิม ฉันว่าฉันสนิทกับพีทขึ้นมากเลยล่ะ คงเป็นเพราะเรานั่งใกล้กัน ระหว่างที่ฉันคุยกับพีท
“ นี่เธอ ” ผู้น่าตาน่ารักคนนึงเรียกฉันออกไปข้างนอกห้อง
“ เรียกฉันหรอ ”
“ อืม ” ฉันเดินไปตามที่ผู้หญิงคนนั้นบอก ทันทีที่ฉันออกไปข้างนอกห้องฉันก็เห็นภาพที่ไม่อยากเห้ย นั้นมันบิ๊กนี่น่าเขากำลังยืนจูบอยู่กลับผู้หญิงคนนึงอยู่ เขาเลือบมามองฉับแปบนึงแล้วก็หันไปจูบกลับผู้หญิงคนนั้นต่อ ไม่น่ะมิกิเธอต้องไม่ร้องไห้ ฉันตั้งสติแล้วแล้วถามผู้หญิงคนที่เรียกฉันมา
“ เธอเรียกฉันมาทำไม ”
“ ก็ให้ออกมาอย่างงั้นแหละ ”
“ งั้นหรอ ”
“ อืมใช่สิมีปัญหาหรือไง ”
“ ไม่มี ”
“ อิจฉา แก้วอะดิ่ที่ได้จูบกลับบิ๊ก ” อิจฉางั้นหรอ เดี๋ยวพวกเธอก็คงถูกเขาเขี่ยทิ้งสักวันแหละ แล้วพีทก็เดินออกมาพอดี
“ ไม่จำเป็นหรอกมั้งที่ฉันต้องอิจฉาเพื่อนเธอเพระแฟนฉันหล่อกว่าตานั้นเป็นกองเลยล่ะ ” ฉันพูดแล้วเดินเข้าไปหาพีทซึ่งยืนทำหน้า งงงวยอยู่
“ …. ” ยัยนั้นยืนอึ้งไปพักนึงฉันเหลือบเห็นบิ๊กมองฉัน แต่ฉันก็หลบสายตาเขา
“ ใช่มั้ยจ๊ะพีท นี่ไงแฟนฉันพีท ” ฉันประกาศเสียงดังจึงพอทำให้เพื่อนฉันที่อยู่ในห้องได้ยินเพราะเตรียมตัวกำลังไปกินข้าว
“ อืมใช่ เราเป็นแฟนกัน ” ดีมากพีทที่ช่วยฉันไม่งั้นน่าตาแหงเลย
“ ตะ แต่ ไม่ได้นะ เธอเป็นแฟนกับไอ้บ้านี้ไม่ได้ ” เสียงบิ๊กดังขึ้น นายจะมายุ่งไรกับฉันอีกล่ะนี่ นายทำฉันเจ็บมันยังไม่มากพออีกหรอ นี่นายต้องการอะไรอีก
“ ทำไมจะไม่ได้ ” ฉันตอบกลับบิ๊กไป
“ ก็เธอเป็นแฟนกับฉันนี่ ” แฟนงั้นหรอ เราจบกันตั้งแต่วันนั้นแล้ว แล้วนายเองก็สัญยาว่าจะไม่ยุ่งกับฉันอีกแล้วนายมาพูดแบบนี้ทำไมน่ะ
“ ฉันเป็นแฟนกับพีท คนนี้ไง” ฉันพูดแล้วชี้ไปทางพีทซึ่งทำหน้างงงวย
“ แต่ฉันรักเธอนะมิกิ ”
“ มันไม่มีประโยชน์แล้วละบิ๊กฉันมีแฟนใหม่แล้ว บาย ” แล้วฉันก็เดินไปกลับพีท พอพ้นสายตาของทุกคนน้ำตาของฉันที่อดกลั้นอยู่นานก็ไหลรินลงมา
“ มิกิ ไม่เป็นอะไรน่ะ ” พีทพูดปลอบฉัน แต่ฉันกับโผเข้ากอดเขา ฉันกอดเขาอยุ่นานเลยล่ะ มันช่างเป็นอ้อมกอดที่อบอุ่นเหลือเกิน
แล้วพีทก็พาฉันไปยังสนามหญ้าหลังโรงเรียนซึ่งไม่ค่อยมีคนมากันมากน่ะ แล้วเราก็เดินไปนั่งที่ใต้ต้นไม้ใหญ่กัน
“ มิกิ ไม่เป็นไรแล้วน่ะ ”
“ อืม ” แล้วฉันก็เผลอหลับไป รู้ตัวอีกทีก็
“ มิกิ ตื่นได้แล้ว ” ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา แล้วบิดตัวเล็กน้อย เอ้าฉันนอนอยู่บนตักพีทหรอนี่
“ เอ้าฉันหลับไปหรอนี่ ”
“ อืมก็ใช่อะสิ ” พีทบอกฉัน เรานี่แย่จริงๆเลยหลับไปได้
“ อืม ”
“ กลับบ้านกันเถอะ ” พีทพูดแล้วลุกขึ้นเอ้า เขาไม่ไปซ้อมกับเราแล้วหรอ
“ แล้วไม่ไปซ้อมหรอ ”
“ เธอไม่ไหวแล้วไปนอนพักเหอะ ”
“ ไม่เป็นไรน่า ” โหพีทนายก็เป็นคนน่ารักคนนึงเลยน่ะนี่ถ้าไม่กวนฉันอะนายน่ารักจัง
“ ไหวแน่น่ะ ”
“ ไหวสิ ไปกันเหอะ ” แล้วเราก็เดินไปยังที่จอดรถของพีทฉันก็พึ่งรู้นะนี่ว่านายนี่มีรถขับกะเขาเหมือนกัน
“ แล้วเราจะไปไหนกันก่อนล่ะ ”
“ เอางี้ไปเปลี่ยนซื้อผ้าบ้านฉันก่อนละกัน ”
“ แล้วพี่เธอไม่ว่าหรอ ” เออใช่ลืมไปสนิทเลยว่าพี่ฮากิไปทำรายงานบ้านเพื่อน
“ ออลืมบอกไปน่ะพี่ฉันไปทำรายงานบ้านเพื่อนอะ ”
“ อืมนั้นขึ้นรถได้แล้ว ”
“ อืมขึ้นแล้วจ้า ” แล้วฉันก็ขึ้นไปอยู่บนรถว้าวแอร์เย็นชะมัด ช่วงนี้ยิ่งร้อนๆอยู่ เหอๆๆ แล้วฉันก็บอกทางไปบ้านฉันไม่ถึงสิบนาทีพีทก็ขับมาจอดที่หน้าบ้านซะแล้ว แล้วฉันก็เดินไปเปิดประตูบ้าน
“ เข้ามาสิ ” ฉันเรียกพีทแล้วเขาก็เดินมาอย่างว่าง่าย
“ รู้แล้วค้าบ ”
“ นายไปนั่งที่โซฟาก่อนละกัน ”
“ แล้วเธอจะไปไหนล่ะ ”
“ ก็ไปเอาชุดมาให้นายอะดิ่ ”
“ ออ เออมิกิ ”
“ อะไร ”
“ พี่เธอไม่อยู่งั้นวันนี้ฉันนอนเป็นเพื่อนน่ะ ” หานายจะมานอนกับฉันนี่น่ะตาบ้าไม่มีวันซะหรอก
“ จาบ้าหรอจะมานอนกับฉันได้ไง ”
“ เอ้า ก็แค่นอนเป็นเพื่อนไม่ได้ไปนอนกับเธอสักหน่อย ”
“ อะๆ อย่างงั้นก็ได้ ” ฉันคิดไรไปละนี่ น่าอายชะมัด อิอิ แล้วฉันก็วิ่งขึ้นไปข้างบนแต่เสียงบิ๊กก็ดังขึ้น
“ มิกิ”
“ อะไรอีกอ่ะ ” ยุ่งชะมัดเลยคนอะไร
“ ผ้าเช็ดตัวล่ะ ” หืมลืมไปสนิทเลยฉันนี่ขี้ลืมชะมัดเลย
“ ก็จะไปหยิบมาให้อยู่นี่ไงเรียกทำไมไม่รู้ ” ฉันพูดพลางแลบลิ้นที่จริงอะลืมไปแล้วแต่กลัวน่าแตกเลยตอบไปยังงั้น อิอิ
ตึกตัก ตึกตัก
อ่าอยู่ไหนน่ะชุดพี่ฮากิ ฉันมองดูชุดที่เหมาะสมกับพีทที่สุด อ่าได้แล้วชุดนี้ เป็นเสื้อสีครีม กับ กางเกงยีนส์ขายาว แล้วก็ผ้าเช็ดตัวสีฟ้า
” พีทอยู่ไหน ” ฉันเดินหาพีททุกที่ในบ้านเอ้าอยู่ในห้องน้ำนั้นเอง
“ …. ”
“ อะพีทได้แล้ว ” ทันทีที่ฉันเงยหน้าขึ้นฉันก็ต้องตกตะลึงเพราะพีทเปลือยอยู่ โหมีกล้ากับเขาด้วยหรอนี่ ฮิฮิ
“ เข้ามาทำไม ”
“ ก็นายเปิดอยู่ฉันจะไปรู้หรอ ”
” อยากมาอาบด้วยกันไหม ” พีทพูดพร้อมส่งยิ้นอันน่าสยดสยอง
“ บ้าเอาไปเลย ” ฉันยื่นชุดให้เขาแล้ววิ่งขึ้นห้องเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ว่าเมือ่กี้นะพีทดูเท่มากเลยล่ะ คิดอะไรอีกแล้วละเรา แล้วฉันก็เดินไปอาบน้ำ
ก๊อก ก็อก
“ มิกิเสร็จยัง ” โห ตัวเองเสร็จแล้วมาเร่งคนอื่นเขา ไม่ไหวเอาซะเลย
“ ใกล้แล้ว ” แล้วฉันก็ดินออกมาจากห้องน้ำ ตายแล้วพีทมานั่งอยู่ที่ตัวฉันตั้งแต่เมื่อไรนี่ ฉันใส่ผ้าเช็ดตัว ลายคิตตี้ ผืนเดียวเท่านั้นเขามองฉันด้วยสายตาเหมือนตกตะลึงอะไรสักอย่าง คิคิ
“ ปิดตาเดี่ยวนี้เลยน่ะ ” ฉันสั่งเขาแล้ววิ่งไปในห้องน้ำ
“ อืม ชอบโชว์ก็ไม่เห็นต้องทำงี้เลยนี่นา ” ตาบ้าชอบโชว์ไรกันนายนะมานั่งเองล่ะ
“ บ้า ”
“ งั้นเดี่ยวออกไปรอข้างนอกน่ะ เสร็จแล้วก็บอกด้วยล่ะ ” ฉันกวาดสายตามองจนทั่วว่าเขาออกไปแล้ว จึงออกมาแต่งตัว ฉันใส่เสื้อสีฟ้ากับกระโปรงยีนส์เลยเข่านิดนึง มัดผมเรียบร้อย
“ อ่าเสร็จแล้ว ” แล้วแนก็เดินไปข้างล่างเห็นพีทนั่งดูทีวีอยู่
“ กว่าจะเสร็จน่ะ ”
“ โห นี่ละรีบสุดแล้วย่ะ ”
“ คร้าบผม ” ฉันมองดูพีทซึ่งใส่ชุดพี่ฮากิเขาจัดได้ว่าดูดีเลยล่ะ คงจะเป็นเพระาว่าเขาเป็นคน่าตาดีด้วยละมั้ง แต่ว่าทำไมถึงยังไม่มีแฟนก็ไม่รู้
“ จะกินอะไรก่อนไหมเดี่ยวฉันทำให้กิน ” เขามองฉันด้วยสายตาไม่น่าเชื่อ โหฉันนี่น่ะทำอาหารอร่อยใช่เล่นเลยล่ะ
“ ออกไปกินข้างนอกดีกว่า ”
“ เอางั้นหรอ ”
“ อืมเดี่ยวเลี้ยงเอง ”
“ อะตกลง ” ของฟรีใครๆก็ชอบ ทั้งนั้น
“ มิกิ ”
“ อะไร ”
“ วันนี้สวยจัง ” อ้ายๆนายชมฉันอย่างงี้ฉันก็เขินหมดสิย่ะ พูดดีๆแบบนี้ก็เป็น
“ อะ อืม ”
“ ไม่ต้องน่าแดงก็ได้ ที่สวยนะเสื้อ ” โหทำกันได้
“ อืมรู้แล้วน่าว่าฉันมันไม่สวย ” ฉันพูดแบบงอนๆ
“ ล้อเล่นน่า ”
“ ….. ” ฉันทำหน้าบึ้งตึงจะแกล้งซะให้เข็ดเลยที่นายยังแกล้งฉันเลย
“ ดีกันน้า ” พีทยื่นนิวก้อยมาให้ฉัน พอเจอผู้ชายง้อหน่อยหายทุกทีเลย แต่ทำไมฉันไม่ยกโทษให้บิ๊กน่ะ ฉันคิดถึงเรือ่งบิ๊กมาทีไรน้ำตามันก็ไหลมาทุกทีเลย
“ มิกิร้องไห้ทำไมอ่ะ เสียใจหรอ ขอโทษน่ะ ” พีทพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้า
“ เปล่า ไปกันเหอะ ” ฉันพูดแล้วเดินออจากบ้าน
แล้วพีทก็ขับรถไปยังห้างสรรพสินค้า ระหว่างอยุ่บนรถฉันก็คิดถึงแต่เรื่องของบิ๊กจึงทำให้ไม่ได้พูดกับพีท แล้วเราก็มาถึงยังจุดหมาย
หาเธอต้องรับผิดชอบ อะไรกันละนี่รับผิดชอบอะไรกัน ฉันอยากรู้จริงๆว่าฉันไปทำใครเขาไว้ แล้วใครกันน่ะที่ฉันต้องรับผิดชอบ เอาละมิกิตั้งสติดีๆแล้วหันไปดู
“ อ้าว ” ไม่เห็นมีใครเลยนี่น่า สงสัยฉันคงหูฟาดไปแหงเลย ว้าแย่จัง วันนี้ฉันต้องอยู่บ้านคนเดียวหรอนี่มันดูเหงาๆไงไม่รู้ แล้วฉันก็จัดการทำกับข้าวถึงแม้ว่ามันจะไม่อร่อยสักเท่าไร แต่ฉันก็ต้องกินมันจนหมดเรียบ แล้วก็ไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมเข้านอน เห้อ หวังว่าวันนี้คงไม่มีโทรศัพท์โทรมาให้ฉันรับผิดชอบอะไรนั้นหรอกนะ ว่าแล้วยังไม่ทันขาดคำเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ชูปีดูปั๊บ ชับปั๊บ
“ ไง คุณโรคจิตจะมาให้ฉันรับผิดชอบอะไรอีกหรือเปล่า ”
“ มิกิ ” อ้าวไม่ใช่แหะ เสียงคุ้นๆอย่างงี้ ใครกันน่ะ แต่ฉันก็ไม่เคยให้เบอใครนี่นอกจากพีทละมิ้นสงสัยพีทชัวเลย
“ เอ้าโทษทีนะพีท มีอะไรหรือเปล่า ”
“ อืมก็ไม่มีไรหรอกว่าแต่เธอรับโทรศัพท์แปลกๆนะ ” โธ่ตาชาเขียวเอ้ยปกติฉันพูดเพราะจะตาย
“ ออโทษทีจ้า ช่วงนี้โรคจิตมานเยอะน่ะ ”
“ ใครโทรมากวนหรอบอกเราได้น่ะ ” โหะๆ ตาพีทเป็นห่วงฉันเป็นด้วยหรอนี่
“ ไม่มีหรอกจ้า แล้วมีอะไรหรือเปล่า ”
“ ออ ก็มีนิดนึงน่ะ ” พีทพูดด้วยเสียงเรียบๆ
“ ว่ามาเลย ”
“ ก็คือว่า วันเสาร์น่ะที่เรานัดมิกิอ่ะ ” พีทเล่าเรื่องแผนการทั้งหมดให้ฉันฟังแล้วบอกว่าจะมาซ้อมพรุ่งนี้แล้วก็จะไปซื้อของด้วยกันเพื่อความสมจริง แล้วฉันก็วางโทรศัพท์ไป แล้วก็ลงนอนบนเตียงอันนุ่มนวลพร้อมกับเจ้าปุยนุ่น
กริ้ง กริง กริ้ง
โอ้ยเช้าแล้วหรอนี่ ฉันลุกขึ้นพลางบิดตัวไปมาแล้วเอื้อมมือไปกดปิดเจ้านาฬิกาปลุกที่ส่งเสียงดังไปทั่วห้องจึงทำให้ฉันต้องตื่น แต่มันก็มีประโยชน์เหมือนกันเพราะทำให้ฉันตื่นเช้า แล้วฉันก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วหยิบขนมปังในตู้เย็นมากินแล้วเตรียมตัวไปโรงเรียน
“ นี่เธอ ” เสียงใครกันน่ะเรียกฉันหรือเปล่าหว่าแล้วฉันก็หันหลังไปมอง เอ้าเขานั้นเองคนเมื่อวานที่มา รับฉันไปโรงเรียนและส่งฉันกลับบ้าน
“ หวาดดีตอนเช้า น่ะมิกิ ” เขาเอ่ยเสียงทักทายฉัน
“ อืมหวัดดี นาย …. ” เอ่อว่าแต่เขาชื่อไรน่ะ แต่ก็ช่างมันเถอะไม่เห้นจำเป็นต้องรู้เลย
“ พี่เธอให้ฉันไปส่งที่โรงเรียนอะ ” อีกแล้วหรอนี่พี่ฮากิไปรู้จักกลับตาคนนี่ตัง้แต่เมือ่ไรกันน่ะ
“ อืมๆ ” ฉันพูดแล้วเดินไปขึ้นรถอย่างว่าง่าย
ตลอดทางไปโรงเรียนเขาเปิดเพลง ขอบคุณคนรัก ไปตลอดทาง เพลงนี่ฉันชอบซะด้วยสิฉันจึงร้องคลอตามไปเบา
ขอบคุณที่ห่วงใย
ขอบใจที่เป็นคนรัก
ดูแลคนอกหักที่เป็นที่หนึ่งไม่ไหว
ยังไงไปฟังแบบเต็มๆ ได้ที่ http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=4419
เอ้าจบซะแหละ กว่าจะรู้ตัวอีกที ตานั้นก็จ้องฉันอยู่ซะแล้ว หรือว่าฉันร้องดังเกินไปน่ะ
“ มองอะไร ”
“ มองคนร้องเพลง หรือว่าหมูก็ไม่รู้ ” ทำไมมีแต่คนเรียกฉันว่าหมูนะทั้งๆที่ฉันก็ออกจะผอม
“ ……… ”
“ แหย่เล่นนิดเดียวงอนเลยหรอ มิกิ ” เขาพูดแล้วชูนิ้วก้อยให้ฉัน หะๆ ตลกเหมือนกันนะนายนี่
“ ใครงอนมิทราบ “ ฉันพูดแล้วเชิดหน้า
“ ก็ดีแหละละเพราะผมก็ง้อไม่เก่งซะด้วย ” พอเขาพูดแบบนี้ฉันว่าเขาก็เป็นคนที่น่ารักคนนึงเลยน่ะนี่ น่าตาก็หล่อเอาการเลยสงสัยคงมีผู้หญิงตามจีบเป็นขบวนเลย
“ อืม ถึงโรงเรียนฉันแหละไปละ ” ฉันบอกลาเขาแล้ววิ่งไปยังทางเข้าโรงเรียนเอ้านั้นพีทนี่นา ฉันเลยวิ่งไปตีพีทซะเลย
“ อ้าก ” โหพีทร้องซะโอเวอร์เกินไปหรือเปล่า สะกิดนิดเดียวเองน่ะ
“ เป็นไรอ่ะพีท ” ฉันถามทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“ ก็ใครมาตีเราล่ะ ” พีทพูดทำน่างอนๆ แหมตานี่เวลางอนก็น่ารักใช้ได้เลยน่ะ
“ เจ็บหรอขอโทษน่า ”
“ 555+ ” พีทหัวเราะดังลั่น
“ หนอยนายแกล้งฉันเหรอ ”
“ เปล่ามันก็เจ็บจริงๆอะแหละแต่ไม่โกรธหรอกน่า ”
“ นั้นไปที่ห้องเรียนกันเถอะ ” ฉันพูดแล้วก็เดินคุยกะพีทไปยังห้องเรียนแต่ระหว่างทางนั้นก็มีเสียงเรียกฉันดังขึ้น
“ มิกิ ” อ้าวยัยมิ้นนั้นเอง ฉันล่ะลืมเพื่อนคนนี้ไปสนิทเลย
“ อ้าวมิ้นจ้า ”
“ นึกว่าลืมกันไปซะแล้ว ” มิ้นพูดด้วยท่าทีงอนๆ
“ ไม่ได้ลืมน่ะจ้า ขอโทษจ้า ”
“ นั้นวันนี้เธอพาฉันไปเลี้ยงไอติม ” โหหาเรื่องให้ฉันเสียเงินอีกแล้วหรอนี่
“ โอเคได้จ้า ”
“ แต่ว่ามิกิ ” เสียงพีทดังขึ้นมาหลังจากเงียบไปนาน
“ อะไรหรอพีท ”
“ ก็วันนี้เธอต้องไปซ้อมกับฉันนิน่า ” เออจริงด้วยสิลืมไปซธสนิทเลย
“ อืมใช่จริงด้วย มิ้นนั้นไว้วันหลังน่ะวันนี้นี้เรามีธุระอ่ะ ”
“ อืม ไม่เป็นไรไว้วันหลังก็ได้ นั้นฉันไปเรียนก่อนน่ะ ” มิ้นเดินจากไปด้วยท่าทีที่เศร้าสร้อย
“ มิ้นโกรธฉันแน่เลย ”
“ ไม่หรอกมั้งมิกิเขาน่าจะเข้าใจเธอน่ะ ”
“ อืมงั้นเราไปเรียนกันเถอะ ”
“ ไปสิ ”
แล้ววันนี้ฉันก็นั่งคุยกลับพีทอย่างสนุกสนานเหมือนเดิม ฉันว่าฉันสนิทกับพีทขึ้นมากเลยล่ะ คงเป็นเพราะเรานั่งใกล้กัน ระหว่างที่ฉันคุยกับพีท
“ นี่เธอ ” ผู้น่าตาน่ารักคนนึงเรียกฉันออกไปข้างนอกห้อง
“ เรียกฉันหรอ ”
“ อืม ” ฉันเดินไปตามที่ผู้หญิงคนนั้นบอก ทันทีที่ฉันออกไปข้างนอกห้องฉันก็เห็นภาพที่ไม่อยากเห้ย นั้นมันบิ๊กนี่น่าเขากำลังยืนจูบอยู่กลับผู้หญิงคนนึงอยู่ เขาเลือบมามองฉับแปบนึงแล้วก็หันไปจูบกลับผู้หญิงคนนั้นต่อ ไม่น่ะมิกิเธอต้องไม่ร้องไห้ ฉันตั้งสติแล้วแล้วถามผู้หญิงคนที่เรียกฉันมา
“ เธอเรียกฉันมาทำไม ”
“ ก็ให้ออกมาอย่างงั้นแหละ ”
“ งั้นหรอ ”
“ อืมใช่สิมีปัญหาหรือไง ”
“ ไม่มี ”
“ อิจฉา แก้วอะดิ่ที่ได้จูบกลับบิ๊ก ” อิจฉางั้นหรอ เดี๋ยวพวกเธอก็คงถูกเขาเขี่ยทิ้งสักวันแหละ แล้วพีทก็เดินออกมาพอดี
“ ไม่จำเป็นหรอกมั้งที่ฉันต้องอิจฉาเพื่อนเธอเพระแฟนฉันหล่อกว่าตานั้นเป็นกองเลยล่ะ ” ฉันพูดแล้วเดินเข้าไปหาพีทซึ่งยืนทำหน้า งงงวยอยู่
“ …. ” ยัยนั้นยืนอึ้งไปพักนึงฉันเหลือบเห็นบิ๊กมองฉัน แต่ฉันก็หลบสายตาเขา
“ ใช่มั้ยจ๊ะพีท นี่ไงแฟนฉันพีท ” ฉันประกาศเสียงดังจึงพอทำให้เพื่อนฉันที่อยู่ในห้องได้ยินเพราะเตรียมตัวกำลังไปกินข้าว
“ อืมใช่ เราเป็นแฟนกัน ” ดีมากพีทที่ช่วยฉันไม่งั้นน่าตาแหงเลย
“ ตะ แต่ ไม่ได้นะ เธอเป็นแฟนกับไอ้บ้านี้ไม่ได้ ” เสียงบิ๊กดังขึ้น นายจะมายุ่งไรกับฉันอีกล่ะนี่ นายทำฉันเจ็บมันยังไม่มากพออีกหรอ นี่นายต้องการอะไรอีก
“ ทำไมจะไม่ได้ ” ฉันตอบกลับบิ๊กไป
“ ก็เธอเป็นแฟนกับฉันนี่ ” แฟนงั้นหรอ เราจบกันตั้งแต่วันนั้นแล้ว แล้วนายเองก็สัญยาว่าจะไม่ยุ่งกับฉันอีกแล้วนายมาพูดแบบนี้ทำไมน่ะ
“ ฉันเป็นแฟนกับพีท คนนี้ไง” ฉันพูดแล้วชี้ไปทางพีทซึ่งทำหน้างงงวย
“ แต่ฉันรักเธอนะมิกิ ”
“ มันไม่มีประโยชน์แล้วละบิ๊กฉันมีแฟนใหม่แล้ว บาย ” แล้วฉันก็เดินไปกลับพีท พอพ้นสายตาของทุกคนน้ำตาของฉันที่อดกลั้นอยู่นานก็ไหลรินลงมา
“ มิกิ ไม่เป็นอะไรน่ะ ” พีทพูดปลอบฉัน แต่ฉันกับโผเข้ากอดเขา ฉันกอดเขาอยุ่นานเลยล่ะ มันช่างเป็นอ้อมกอดที่อบอุ่นเหลือเกิน
แล้วพีทก็พาฉันไปยังสนามหญ้าหลังโรงเรียนซึ่งไม่ค่อยมีคนมากันมากน่ะ แล้วเราก็เดินไปนั่งที่ใต้ต้นไม้ใหญ่กัน
“ มิกิ ไม่เป็นไรแล้วน่ะ ”
“ อืม ” แล้วฉันก็เผลอหลับไป รู้ตัวอีกทีก็
“ มิกิ ตื่นได้แล้ว ” ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา แล้วบิดตัวเล็กน้อย เอ้าฉันนอนอยู่บนตักพีทหรอนี่
“ เอ้าฉันหลับไปหรอนี่ ”
“ อืมก็ใช่อะสิ ” พีทบอกฉัน เรานี่แย่จริงๆเลยหลับไปได้
“ อืม ”
“ กลับบ้านกันเถอะ ” พีทพูดแล้วลุกขึ้นเอ้า เขาไม่ไปซ้อมกับเราแล้วหรอ
“ แล้วไม่ไปซ้อมหรอ ”
“ เธอไม่ไหวแล้วไปนอนพักเหอะ ”
“ ไม่เป็นไรน่า ” โหพีทนายก็เป็นคนน่ารักคนนึงเลยน่ะนี่ถ้าไม่กวนฉันอะนายน่ารักจัง
“ ไหวแน่น่ะ ”
“ ไหวสิ ไปกันเหอะ ” แล้วเราก็เดินไปยังที่จอดรถของพีทฉันก็พึ่งรู้นะนี่ว่านายนี่มีรถขับกะเขาเหมือนกัน
“ แล้วเราจะไปไหนกันก่อนล่ะ ”
“ เอางี้ไปเปลี่ยนซื้อผ้าบ้านฉันก่อนละกัน ”
“ แล้วพี่เธอไม่ว่าหรอ ” เออใช่ลืมไปสนิทเลยว่าพี่ฮากิไปทำรายงานบ้านเพื่อน
“ ออลืมบอกไปน่ะพี่ฉันไปทำรายงานบ้านเพื่อนอะ ”
“ อืมนั้นขึ้นรถได้แล้ว ”
“ อืมขึ้นแล้วจ้า ” แล้วฉันก็ขึ้นไปอยู่บนรถว้าวแอร์เย็นชะมัด ช่วงนี้ยิ่งร้อนๆอยู่ เหอๆๆ แล้วฉันก็บอกทางไปบ้านฉันไม่ถึงสิบนาทีพีทก็ขับมาจอดที่หน้าบ้านซะแล้ว แล้วฉันก็เดินไปเปิดประตูบ้าน
“ เข้ามาสิ ” ฉันเรียกพีทแล้วเขาก็เดินมาอย่างว่าง่าย
“ รู้แล้วค้าบ ”
“ นายไปนั่งที่โซฟาก่อนละกัน ”
“ แล้วเธอจะไปไหนล่ะ ”
“ ก็ไปเอาชุดมาให้นายอะดิ่ ”
“ ออ เออมิกิ ”
“ อะไร ”
“ พี่เธอไม่อยู่งั้นวันนี้ฉันนอนเป็นเพื่อนน่ะ ” หานายจะมานอนกับฉันนี่น่ะตาบ้าไม่มีวันซะหรอก
“ จาบ้าหรอจะมานอนกับฉันได้ไง ”
“ เอ้า ก็แค่นอนเป็นเพื่อนไม่ได้ไปนอนกับเธอสักหน่อย ”
“ อะๆ อย่างงั้นก็ได้ ” ฉันคิดไรไปละนี่ น่าอายชะมัด อิอิ แล้วฉันก็วิ่งขึ้นไปข้างบนแต่เสียงบิ๊กก็ดังขึ้น
“ มิกิ”
“ อะไรอีกอ่ะ ” ยุ่งชะมัดเลยคนอะไร
“ ผ้าเช็ดตัวล่ะ ” หืมลืมไปสนิทเลยฉันนี่ขี้ลืมชะมัดเลย
“ ก็จะไปหยิบมาให้อยู่นี่ไงเรียกทำไมไม่รู้ ” ฉันพูดพลางแลบลิ้นที่จริงอะลืมไปแล้วแต่กลัวน่าแตกเลยตอบไปยังงั้น อิอิ
ตึกตัก ตึกตัก
อ่าอยู่ไหนน่ะชุดพี่ฮากิ ฉันมองดูชุดที่เหมาะสมกับพีทที่สุด อ่าได้แล้วชุดนี้ เป็นเสื้อสีครีม กับ กางเกงยีนส์ขายาว แล้วก็ผ้าเช็ดตัวสีฟ้า
” พีทอยู่ไหน ” ฉันเดินหาพีททุกที่ในบ้านเอ้าอยู่ในห้องน้ำนั้นเอง
“ …. ”
“ อะพีทได้แล้ว ” ทันทีที่ฉันเงยหน้าขึ้นฉันก็ต้องตกตะลึงเพราะพีทเปลือยอยู่ โหมีกล้ากับเขาด้วยหรอนี่ ฮิฮิ
“ เข้ามาทำไม ”
“ ก็นายเปิดอยู่ฉันจะไปรู้หรอ ”
” อยากมาอาบด้วยกันไหม ” พีทพูดพร้อมส่งยิ้นอันน่าสยดสยอง
“ บ้าเอาไปเลย ” ฉันยื่นชุดให้เขาแล้ววิ่งขึ้นห้องเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ว่าเมือ่กี้นะพีทดูเท่มากเลยล่ะ คิดอะไรอีกแล้วละเรา แล้วฉันก็เดินไปอาบน้ำ
ก๊อก ก็อก
“ มิกิเสร็จยัง ” โห ตัวเองเสร็จแล้วมาเร่งคนอื่นเขา ไม่ไหวเอาซะเลย
“ ใกล้แล้ว ” แล้วฉันก็ดินออกมาจากห้องน้ำ ตายแล้วพีทมานั่งอยู่ที่ตัวฉันตั้งแต่เมื่อไรนี่ ฉันใส่ผ้าเช็ดตัว ลายคิตตี้ ผืนเดียวเท่านั้นเขามองฉันด้วยสายตาเหมือนตกตะลึงอะไรสักอย่าง คิคิ
“ ปิดตาเดี่ยวนี้เลยน่ะ ” ฉันสั่งเขาแล้ววิ่งไปในห้องน้ำ
“ อืม ชอบโชว์ก็ไม่เห็นต้องทำงี้เลยนี่นา ” ตาบ้าชอบโชว์ไรกันนายนะมานั่งเองล่ะ
“ บ้า ”
“ งั้นเดี่ยวออกไปรอข้างนอกน่ะ เสร็จแล้วก็บอกด้วยล่ะ ” ฉันกวาดสายตามองจนทั่วว่าเขาออกไปแล้ว จึงออกมาแต่งตัว ฉันใส่เสื้อสีฟ้ากับกระโปรงยีนส์เลยเข่านิดนึง มัดผมเรียบร้อย
“ อ่าเสร็จแล้ว ” แล้วแนก็เดินไปข้างล่างเห็นพีทนั่งดูทีวีอยู่
“ กว่าจะเสร็จน่ะ ”
“ โห นี่ละรีบสุดแล้วย่ะ ”
“ คร้าบผม ” ฉันมองดูพีทซึ่งใส่ชุดพี่ฮากิเขาจัดได้ว่าดูดีเลยล่ะ คงจะเป็นเพระาว่าเขาเป็นคน่าตาดีด้วยละมั้ง แต่ว่าทำไมถึงยังไม่มีแฟนก็ไม่รู้
“ จะกินอะไรก่อนไหมเดี่ยวฉันทำให้กิน ” เขามองฉันด้วยสายตาไม่น่าเชื่อ โหฉันนี่น่ะทำอาหารอร่อยใช่เล่นเลยล่ะ
“ ออกไปกินข้างนอกดีกว่า ”
“ เอางั้นหรอ ”
“ อืมเดี่ยวเลี้ยงเอง ”
“ อะตกลง ” ของฟรีใครๆก็ชอบ ทั้งนั้น
“ มิกิ ”
“ อะไร ”
“ วันนี้สวยจัง ” อ้ายๆนายชมฉันอย่างงี้ฉันก็เขินหมดสิย่ะ พูดดีๆแบบนี้ก็เป็น
“ อะ อืม ”
“ ไม่ต้องน่าแดงก็ได้ ที่สวยนะเสื้อ ” โหทำกันได้
“ อืมรู้แล้วน่าว่าฉันมันไม่สวย ” ฉันพูดแบบงอนๆ
“ ล้อเล่นน่า ”
“ ….. ” ฉันทำหน้าบึ้งตึงจะแกล้งซะให้เข็ดเลยที่นายยังแกล้งฉันเลย
“ ดีกันน้า ” พีทยื่นนิวก้อยมาให้ฉัน พอเจอผู้ชายง้อหน่อยหายทุกทีเลย แต่ทำไมฉันไม่ยกโทษให้บิ๊กน่ะ ฉันคิดถึงเรือ่งบิ๊กมาทีไรน้ำตามันก็ไหลมาทุกทีเลย
“ มิกิร้องไห้ทำไมอ่ะ เสียใจหรอ ขอโทษน่ะ ” พีทพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้า
“ เปล่า ไปกันเหอะ ” ฉันพูดแล้วเดินออจากบ้าน
แล้วพีทก็ขับรถไปยังห้างสรรพสินค้า ระหว่างอยุ่บนรถฉันก็คิดถึงแต่เรื่องของบิ๊กจึงทำให้ไม่ได้พูดกับพีท แล้วเราก็มาถึงยังจุดหมาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น