^^ = รักวุ่นๆ ของสาวแสบ =^^

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 :: คนรักเก่า vs หนุ่มปริศนา

“  นะ  นาย  ”  นั้นมันบิ๊กนี่เขาตามฉันมาทำไมน่ะ



“  อืม  ”  



“  บิ๊กมีอะไรหรือเปล่า  เดินตามมิกิมาทำไม  ”



“  มิกิ  ”    ระหว่างที่บิ๊กพูดเขาก็พลางขยับตัวเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ  นายนั้นจะทำอะไรนี่  อ้ายเขากอดฉันทำไมนี่



“  เห้ย  บิ๊กปล่อยนะ  ”  ฉันพูดพลางสะบัดตัวออกแต่มันก็ไม่สามารถต้านทานแรงของบิ๊กได้



“  ….  ”



“  ปล่อย  ปล่อยฉัน ”  สิ่งที่ฉันพูดไปมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย  นายมาทำแบบนี้ทำไมนะในเมื่อเราก็จบไปแล้วนายกลับมาอีกทำไม  มิกิคร่ำครวญอยู่ในใจจากนั้นน้ำหยดใสๆก็ไหลรินลงมา  จึงทำให้บิ๊กปล่อยมิกิออกจากอ้อมกอดของเขา





/  เพี๊ยะ  /





    มิกิตบเขาไปอย่างเต็มแรงแล้วตัวของเธอก็ทรุดลงกับพื้น



“  มิกิฉันขอโทษ  ”  พึ่งจะมาสำนึกผิดหรอตลอดสองปีที่ผ่านมา  ฉันต้องทนเจ็บปวดเพราะนายมาขนาดไหนแล้วนายจะมาทำให้ฉันหายโกรธเพราะ  แค่คำขอโทษของนายอย่างนั้นหรอ





“  มันไม่มีประโยชน์แล้วละบิ๊ก ”  ฉันตอบออกไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินไม่หยุด



“  มิกิมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ  ”



“  แล้วนายรู้หรอว่าฉันคิดว่าอะไร  เอาน้องส้ม จี๊ด  ส้มแป๊ด  ไปไหนแล้วละ ”  





    ส้มจี๊ด คือ น้องรหัสของมิกิตอนสมัย  ม. ต้น  เป็นคนที่มิกิรักและคิดว่าเป็นน้องของเธอคนนึง  แต่แล้ววันนึง  น้องที่มิกิสุดแสนจะรักก็สามารถทรยศเธอด้วยการแย่งคนที่เธอรักอีกคนไป





“  มิกิ  ผมขอโทษ ”



“  ถ้าฉันให้อภัยนายต่อไปนายห้ามมายุ่งกับฉันอีกเข้าใจไหม ”  ใช้วิธีนี้ไปเลยให้มันจบๆไปจะได้ไม่ติดค้างกันอีก



“  ถ้าเธอต้องการ  ”



“  แน่สิ  ฉันต้องการมันแน่  นั้นตกลงตามนี้นะ  ” ฉันพูดออกไปทั้งที่ในใจรู้สึกเจ็บแปลบ



“  อืม  ”  บิ๊กพูดสั้นๆแล้วเดินจากฉันไป





    ตลอดการเดินทางจากโรงถึงบ้านของมิกิวันนี้ใช้เวลานานนับชั่วโมงเพราะ  ระหว่างทางเธอมัวแต่ครุ่นคิดแต่เรื่องของบิ๊ก  น้ำตามที่ไหลรินก็เหือดแห้งไปบ้างแล้ว





“  กลับมาแล้วค่า  ”  ฉันเปลี่ยนเสียงตัวเองให้เป็นปกติพลางวิ่งขึ้นห้องไปอย่างรวดเร็วจึงไม่มีใครทันเห็นตาที่บวมเป๋งของฉัน  ทันทีที่ฉันถึงห้องก็ทิ้งตัวนอนบนเตียงอย่าสบายแล้วเริ่มร้องไห้อีกครั้ง  แต่แล้วเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น





ก๊อก  ก็อก



“  ใครค่ะ ”  



“  พี่เองจ้า ”  พี่ฮากินี่เองไม่ได้นะท่าพี่เห็นฉันในสภาพนี่บิ๊กเละแน่  เพราะเมื่อสองปีก่อนที่ฉันร้องไห้แบบนี้พี่ก็บอกแต่ว่าจะฆ่ามันๆ



“  ออ  มีอะไรหรอค่ะ  ”



“  เป็นอะไรหรือเปล่าเสียงดูแปลกๆนะเปิดประตูให้พี่เข้าไปหน่อยสิ  ”  ตายทำไงดีละ



“  ไม่ได้นะ  หนูโป๊อยู่ ”  ตอบไปได้ไงนี่แต่แบบนี้คงได้ผลชัว



“  ตายละน้องพี่ใครสั่งให้นอนแก้ผ้าถ้าหนุ่มน้อยข้างบ้านเห็นละยุ่งเลย ”  แล้วใครว่าแก้จริงละร้องไห้อยู่ต่างหากพี่นี่ไม่รู้เรื่องเลย  เอ๋ว่าแต่บ้านข้างๆมีคนอยู่ด้วยหรอ



“  พี่ฮากิอย่ามาโกหกเลยบ้านข้างๆมีคนอยู่ซะที่ไหนละ ”



“  พี่จะโกหกมัยละจ๊ะเขาพึ่งย้ายมาวันนี้เอง  ”  ใครกันนะช่างมันเหอะ



“  นั้นพี่รอแปบนะไปใส่ชุดก่อนเดี่ยวเปิดประตูให้ ”  ฉันพูดพลางไปล้างหน้าล้างตา  



“  อะมาและ เข้ามาได้ ”  แล้วฉันก็เปิดประตูให้พี่ชาย



“  มิกิเธอฉี่รดที่นอนหรอ ”  ตายๆพี่จะบ้ารึไงนั้นมันน้ำตา



“  ไม่ใช่นะนั้นมันของเจ้า  ปุยนุ่นตังหาก”



“  หมาฉี่รดที่นอนเอาไปซักเลยนะจะนอนเข้าไปได้ไง ”  พี่คนนี้นี่ยุ่งจริง  สงสัยจะรักเรามาก อิอิ



“  แล้วมันจะแห้งทันหรอค่ะ ”



“  นั้นไปนอนห้องพี่  แล้วเดี่ยวพี่ลงไปนอนที่โซฟาเอง ”



“  พี่แต่มันลำบากพี่แย่ ”



“  น้องคนเดียวพี่ทำให้ได้อยู่แล้ว  อืมมิกิลืมเลยพี่จะมาบอกว่าพ่อกับแม่ไปทำงานที่ต่างจังหวัด ”



“ หา 0+0 เมื่อไรกันค่ะ ”



“  พ่อกับแม่ไปตั้งแต่วันนี้แล้วกลับอีกทีเดือนหน้าเลยละ”  โหะๆพ่อกลับแม่ไม่อยู่บ้านจะดีใจหรือเสียใจดีละ

“  อ่อค่ะ ”



“  ดีใจละสิ๊นี่  อย่าดีใจไปยังไงก้เหลือพี่อีกคนนะ”



“  ค่ะ ”



“  นั้นพี่ไปละ  อย่าลืมละไปนอนห้องพี่แล้วเอานี้ไปซักสะ ”  





แล้วมิกิก็ทำทุกอย่างที่ชายสั่งอย่างว่าง่ายแต่กว่าจะเสร็จก็ปาไปสามทุ่มแหละ  เธอเตรียมตัวจะนอนแต่แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น





---  ชูปีดูปั๊บชั๊บปั๊บ  ---





“  หวัดดีค่ะ  ”



“   ……  ”  โรคจิตอีกและฉันละเบื่อเสียจริงๆ  ชอบโทมาแกล้งตอนคนจะนอนทุกทีเลย



“  ไม่พูดวางนะ ค่ะ ”



“  เดี๋ยว ”  ในที่สุดก็พูดมาจนได้



“  ใครค่ะ ”



“  คนที่เธอต้องรับผิดชอบ ”  หารับผิดชอบอีกแล้วอะไรกันนี่เขาเป็นใครกันนะ



“  รับผิดชอบอะไร ”



“  เดี่ยวเธอก็รู้  ”





ติ๊ด ติ๊ด  ……





    ใครกันนะวางไปซะเฉยๆแล้วจะรู้ได้ไงละนี่ฉันไปทำอะไรใครเข้าไว้ ช่างมานเหอะนอนดีก่าแล้วมิกิก็หลับไปอย่างง่ายดาย  จนถึงเช้า

++++ อ้ายย !!!  





“  พี่ฮากิทำไมไม่ปลุก  ”  มิกิร้องโวยวาย



“  …….   ”



“   พี่ฮากิอยู่ไหนไปส่งหน่อย  พี่ฮากิ  ”  ฉันเดินหาพี่ฮากิรอบบ้าน  อ๊ะอยู่นั้นเองต้องทำโทษซะหน่อยแล้ว



“  พี่ฮากิ  มาให้ตีซะดีๆ”  ฉันพูดพลางเดินไปเคาะหัวพี่ชาย



“  เฮ้ย ”  ทำไมเสียงมันแปลกๆฟะ  ไม่เหมือนเสียงพี่ฮากิเลย  แล้ว…….



กรี๊ด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



“ นะนายเป็นใคร ”



กรี๊ด  ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



“ หยุดร้องได้แล้ว ”  เขาพูดพลางเอามือปิดปากฉัน  แต่ฉันกัดเขาเข้าไปอย่างจัง  555++  ไอ้หัวขโมย



“  เจ็บนะเฟ้ย บอกให้หยุดกรี๊ดไงละ ”



“  ไม่หยุด ”  ฉันพูดแล้วกรี๊ดต่อ



“  ไม่หยุดใช่ไหม  นั้น ”  อ้ายไอ้บ้านายจะทำอะไรหะะ





อุ๊บบบบบบบบบ

  



  อ้ายตานั้นจะทำอะไรฉันนี่ไม่นะ  เขาขยับตัวใกล้เข้ามาหาฉันเรื่อยๆ  แล้วปากของเขาก็มาประกบกับปากของฉัน  อ้ายไม่นะ  นี่มันจูบแรกของฉันเลยนะ  ถึงฉันเคยมีแฟนแล้วแต่ฉันก็ไม่เคยจูบกับบิ๊กเลยนะตานี่มาจากไหนนี่





“  เห้ยไอ้หัวขโมยปล่อยนะ  ”  ฉันพูดพลางบิดตัวออกจากการจู่โจมของเขา



“  เธอก็เงียบก่อนสิ๊  ”



“  อืมๆ  เงียบแล้ว  ”  พอฉันพูดจบเขาก็ปล่อยฉันให้เป็นอิสระ



“  ไอ้บ้า  ”  ฉันพูดพร้อมกับถูกปากตัวเองไปมา



“  เอ้า  จะเอาอีกหรือไงห่ะ ”  โอยให้ตายเหอะมันเป็นใครกันนี่  มาเข้าบ้านฉันได้ยัง  แล้วนี่ฉันจะไปโรงเรียนยังไงละนี่  สายแล้วด้วย  ไมมันซวยอย่างงี้



“  ไม่เอา  ฉันจะไปโรงเรียนแล้ว  ”  ฉันพูดพร้อมวิ่งออกจากบ้าน  แต่แล้วเสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้น



“  เห้ย  เธอจะวิ่งไปโรงเรียนหรือไง  ”



“  แล้วนายจะให้ฉันเหาะไปหรือไงล่ะ ”  ทำไมฉันต้องไปพูดกับคนแบบนี้ด้วยน่ะ  ไอ้คนฉวยโอกาส



“  ก็พี่เธอให้ฉันไปส่ง  ’  หา  พี่นะพี่ทำยังงี้ได้ไงนี้  ไปรู้จักกับตานี้ต้องแต่เมื่อไรกันน่ะ



“  ไม่ต้องฉันเดินไปเองได้  ”



“  งั้นก็ตามใจนี่ก็จะโรงเรียนเข้าแล้วด้วย  ’  เออจริงด้วยสิ  อีก  5  นาที รร  ก็จะเข้าแล้วด้วย ฉันละเกลียดที่สุดเลยการโดนอาจารย์ดุตอนเช้า



“  ……..   ”  เอาไงดีน่ะไปไม่ไปดี  ไม่ไปเราก็ต้องโดนอาจารย์ดุ  แต่ถ้าไปขืนตานี้มันปล้ำฉันจะทำไงละนี่ดูหื่นๆอยู่  



“  ว่าไง  จะไปไหม  ไม่ไปฉันจะกลับบ้าน ”  



“  เห้ยไปๆ ”  แล้วตานี้มันไม่ไปเรียนหนังสือหรือไงนี่



“  55+  ว่าง่ายๆ  ต้องแต่ทีแรกก็ไม่โดนหรอก  แต่ว่าดูเหมือนเธอจะชอบน่ะ ”  ชอบงั้นเหรอไอ้บ้า  การโดนจูบนี่น่ะ  แถมยังกับใครก็ไม่รู้  บ้าที่สุด



“  บ้า  ”  ฉันพูดพร้อมกับเดินออกจากบ้าน



“  นี่เธอ ”



“  ใครชื่อเธอ  ”



“  แล้วชื่อไรละคร้าบ ”  แวะทำมาเป็นพูดจาซะเพราะเชียว  แต่เสียงตานี้มันคุ้นชะมัด  แถมน่าตาก็เหมือนเคยเห็นที่ไหน  สงสัยเป็นเพื่อนพี่ฮากิละมั้ง



“  มิกิ  ”



“  โห  ชื่อยังกะไอ้เหมียวบ้านผมเลย ”  นี่ฉันต้องทำเลาะกับนายนี่อีกนานเท่าไรนี่  แล้วจะไปโรงเรียนทันกันไหมนี่



“  ฝากไว้ก่อนเถอะวันนี้ฉันจะยังไม่ทะเลาะกับนาย  ” เพราะถ้าฉันทะเลาะกับนายมีหวังฉันไม่ได้ไปโรงเรียนพอดี



“  ได้ๆ  แล้วรีบมาเอาคืนนะมิกิ  ”  โอ้ยย  ฉันจะบ้าตาย



“  จะไปส่งฉันได้ยัง  ”



“  ไปสิ  ”  แล้วเขาก็ขึ้นไปอยู่บนรถ



“  …..  ”  แล้วฉันก็เดินไปนั่งตรงเบาะข้าวหลัง



“  เฮ้ยเธอ  ฉันไม่ใช่คนขับรถน่ะ  มานั่งตรงนี้  ”  เขาชี้ไปตรงที่นั่งข้างคนขับ  นั่งก็นั่งฟะไม่อยากเถียงด้วยแหละ



“ อืมรู้แล้ว”  ฉันพูดพร้อมกับเดินไปนั่งข้างหน้า



“  ดีมาก  ”





แล้วรถก็แล่นออก  บรื่นนนนนนน  





    ในที่สุดรถก็มาจอดหน้าโรงเรียนจนได้  เพราะว่าโรงเรียนกับบ้านของฉันมันไม่ห่างกันสักเท่าไร  ว่าแต่ทำไมนายนี่ถึงรู้น่ะว่าฉันอยู่  โรงเรียนนี่  สงสัยพี่ฮากิคงบอกชัวเลยไม่ไหวเลยพี่ไปให้น้องมากับคนแปลกน่าได้







“  ขอบคุณนะนาย  ”  ฉันพูดแล้วออกจากรถพร้อมกับเตรียมวิ่งไปห้องเรียน



“  เดี๋ยว  สิ  ”  



    ไม่ทันซะแล้ว  มิกิวิ่งไปถึงนุ้นแล้วเขาไม่แม้แต่จะได้ยินเสียงของผู้ชายคนนั้น



ณ. ห้องเรียน



    โหอาจารย์ยังไม่มา  โชคดีเป็นบ้าเลยเรา  แต่ก็ซวยมาแต่เช้าแล้วนี่มันก็ต้องมีโชคดีบ้างล่ะ



“  พีท  หวาดดี  ”  แล้วฉันก็นั่งลงข้างๆ  พีท



“  อืม  มาสายอีกแล้วน่ะยัยหมูกิ  ”  แน่สิใครจะมาเช้าเหมือนนายล่ะ



“  อืมก็มันเกิดเรื่องอะดิ่  ”





“  เรื่องอะไรอ่ะ  ”  เล่าดีไหมน่า  อย่าพึ่งดีกว่าเราพึ่งรู้จักกับพีทมา  2 วันเอง  เอ๊ะนั้นมันบิ๊กนี่น่า  เดินมากับผู้หญิงซะด้วย  ผู้หญิงคนนั้นน่ารักชะมัดเลยสวยก่าเราต้องเยอะ  เอามาเย้ยกันอย่างนี่เลยหรอบิ๊กทำไมนายไม่คิดถึงความรู้สึกฉันเลยบ้างน่ะ  แต่มันก็โทษบิ๊กไมได้หรอกนี่น่าเพราะฉันบอกให้เขาไม่ต้องมายุ่งกับฉัน





“  …….  ”



“  มิกิ  เป็นอะไร  ”  เสียงพีทนี่เองตกใจหมดเลยคนกำลังคิดอะไรเพลินๆ



“  ปะ  เปล่า  ”



“  แล้วที่ฉันถามอะว่าไง  ”



“  ไม่มีไรหรอกพอดีหมามันมาขี้หน้าบ้านอะ  เลยต้องกวาดซะนานเลย  ”  โกหกอีกแล้วเรา



“  อืม  มิกิ  ’’



“  อะไรหรอ  ”  ทำไมเสียงพีทถึงดูจริงจัง  จัง



“  เธออย่าลืมเรื่องที่ฉันให้ช่วยน่ะ  ”



“  ไม่ลืมหรอก  แต่ว่าทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ  ”



“  ก็เราไม่รู้จะเอาใครอ่ะ  ก็มีแต่เธอเท่านั้นแหละ  วันเสาร์น่ะ  ”



“  อืม  ไม่ลืมหรอกวันเสาร์  ’  ก็เหลืออีกสามวันทันนั้นสิ๊



“  อืม  ขอบใจน่ะ  เดี่ยววันศุกร์เธอว่างไหมอ่ะ  ”



”  วันศุกร์หรอ  น่าจะว่างน่ะทำไมหรอ  ”



“  ก็จะให้มาลองซ้อมๆดู ”  หา  ต้องซ้อมด้วยหรอนี่ถ้าทางพีทจะเครียดมากกับเรือ่งนี้น่ะนี่



“  ซ้อมเหรอ  ”



“  อืม ได้หรือเปล่าอ่ะ  ”



“  ก็ได้ว่าแต่จะไปที่ไหนกันละ ”



“  แล้วแต่มิกิสิ๊  ”  เอาที่ไหนดีน่ะ  



“  นั้นที่บ้านฉันละกัน  ”  พี่ฮากิคงไม่ว่าไรหรอก  ออกจะใจดี  พ่อกับแม่ก็ไม่อยู่



“  พ่อแม่เธอไม่ว่าเอาหรอ  ”



“  อ่อ  พ่อแม่ฉันไปต่างจังหวัดน่ะอีกเป็นเดือนเลยกว่าจะกลับ  ฉันอยู่กับพี่น่ะ  ”



“  โอเคงั้นตกลงตามนี้  วันศุกร์เราไปบ้านเธอกัน  ”





“  ได้จ้า ”  ทำไมฉันดูสนิทกะพีทเร็วขนาดนี้น่ะทั้งที่เมื่อวานก่อนๆยังไม่ค่อยคุยกันเลย  ตลอกทั้งวันฉันก็คุยกับพีทเรื่องต่างๆอย่างสนุกสนานจนถึงเวลาเย็น  เสียงออดเลิกเรียนก็ดังขึ้น





กริ้งๆๆๆๆๆๆ



    เอ๋แล้ววันนี้พี่ฮากิจะมารับฉันไหมนี่  ลองไปนั่งรอที่โรงอาการละกันถ้าสิบนาทียังไม่มาก็เดินกลับบ้านเองเอง



“  พีทฉันไปล่ะนะ  ”  



“  ไปไหนอ่ะ  ”



“  กลับบ้านไง  ”  



“  แล้วจะกลับยังไง  ”  ตาชาเขียวนี่สักฉะมัดเลยทำยังกับเป็นผู้ปกครองของฉันอย่างงั้นแหละ



“  ก็จะไปรอพี่ที่โรงอาหาร  ถ้าเกิดพี่ไม่มารับก็เดินกลับเอง  ”



“  อืมนั้นเดี่ยว  เรานั่งรอเป็นเพื่อน  ”



“  ไม่เป็นไรหรอกนายกลับบ้านไปเหอะ  ”  



“  เอางั้นหรอ  ”  



“  อืมจร้า  ฉันโตแล้วน่ะไม่ต้องเป็นห่วง  บ้ายบาย ”



“  อืมบาย ”  พีทพูดแล้วเดินจากไป



         5    นาทีผ่านไป



         7     นาที



         9    นาที



        10    นาทีผ่านไปฉันก็ยังไม่เห็นพี่ฮากิมาเลย  ว่าแล้วต้องเดินกลับบ้านเองละสิ๊นี่  ระหว่างทางที่ฉันเดินกลับบ้าน  ก็มีเสียงๆนึงดังขึ้น





ปี๊ด  ปี๊ด  ๆๆๆๆๆๆๆ





    ใครมันมาบีบแตร์นี่  เสียงดังฉะมัด  แล้วฉันก็หันไปดู  อ้าวเวรกรรมตานี่อีกแล้วหรอ

“  ไง  ”



“  อะไร  ”



“  เมื่อยไหมล่ะ ”  



“  เกี่ยวไรกะนายมิทราบ ”  ยุ่งฉะมัดเลยตานี่



“  ก็พี่เธอให้ฉันมารับ  ”  อีกแล้วหรอพี่ฮากิน่ะ  ให้น้องมากับคนแปลกหน้าอีกแล้ว



“  แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่เมื่อเช้าล่ะ ”



“  ฉันบอกเธอแล้วแต่เธอไม่ฟัง  “



“  หรอ  ”  



“  อืม  ขึ้นมาได้แล้ว ”  จะขึ้นดีมะละนี่  ขึ้นก็ขึ้น



“  อืม  ”  แล้วฉันก็ก้าวขึ้นไปนั่งตรงข้างคนขับ



“  ลืมบอกเธอไป  พี่เธอไม่อยู่อาทิตย์นึง ”  



“  หะ  ไปไหนอ่ะ  ” หา  พี่ฮากิปล่อยฉันอยู่บ้านคนเดียวได้ไงล่ะนี่



“  ไปอยู่บ้านเพื่อน  เห็นบอกว่ามีรายงานต้องทำน่ะ ”



“  อืมๆๆ  ”  แล้วรถก็มาจอดที่บ้านของฉัน



“  ……….  ”



“  ขอบคุณน่ะ  ”  แล้วฉันก็ลงจากรถพร้อมกับจะเดินเข้าบ้านแต่แล้ว  เสียงๆนึงก็ดังขึ้น





<  เธอต้องรับผิดชอบ  >