Image Wonder Restraints. ชีวิตของผมนี่มันหลุดโลกเกินไปแล้ว!!

อ๊าก!!~ ใหงงานมันยุ่งอย่างงี้ฟะ

ประกาศเฟ้ย!!

นับจากนี้เป็นต้นไปจะอัพนิยายเป็นช่วงๆ  ช่วงเวลาทิ้งระยะห่างแต่ละครั้งประมาณ 2 - 3 วัน  อย่างเช่นลงนิยายตอนใหม่วันที่ 5 ให้เข้ามาในห้องกระทู้นี้ในอีกสองถึงสามวันให้หลัง  หรือก็คือวันที่ 8 หรือวันที่ 9
เข้าใจ๋!!

เออ...ไม่เข้าใจก็ช่างมัน  ตูไปทำงานก่อนล่ะเพราะงานตูเยอะนะโว้ย!!~


ปล.อยากจะบอกหัวหน้าแผนกตูจังว่า
"ตูแดกข้าวนะโว้ย!~!! ไม่ได้แดกแบ๊ตเตอรี่!~!!"
"ให้งานตูน้อยๆหน่อยก็ได้โว้ย!!  ตูจะได้มีเวลาพักบ้าง!!"


ใครเห็นด้วยกับคำพูดนี้ Push Your Hand Up Now!.
...แต่ถ้าใครอ่านอังกฤษประโยคนี้ไม่ออกเม้นมาบอกความรู้สึกแทนก็ได้

จบ........(- -)v



-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-



ในโลกที่ยังเต็มไปด้วยเวทมนต์และเทคโนโลยีอันแสนล้ำหน้า  ยุคที่เรียกว่าเป็นยุคที่วิวัฒนาการสูงสุดนับที่เคยมีมา

เกรฟกาเด้นท์  เฟสดาร์ก  เฟอร์เรส หรือ เกรฟ  เด็กหนุ่มอายุสิบสี่ปีที่ชื่นชอบในนวนิยายแฟนตาซี  การ์ตูนและอนิเมะ

สังคมทั่วไปต่างเรียกคนประเภทนี้ว่าโอตาคุ  มีผลการเรียนธรรมดาๆ  กีฬาก็งั้นๆ  หน้าตาโหล่เป็นที่หนึ่ง  แถมยังขี้โรค

งานอดิเรกของเด็กขี้โรคคนนี้คือการวาดรูปใส้กระดาษสี่เหลี่ยมผืนผ้าเล็กๆที่มีความกว้างประมาณ 4 นิ้วและยาวประมาณ 6 นิ้ว

รูป ที่เขาวาดมีเพียงรูปภาพจากจินตนาการ  และรูปทั้งหมดต่างเป็นรูปของหญิงสาวในอิริยาบทต่างๆที่ดูเผินๆอาจเป็นแค่รูป ภาพที่วาดขื้นมาธรรมดาๆ  แต่ถ้าสังเกตดูดีๆแล้วทุกรูปนั้นต่างมีอาวุธแต่ละชนิดพกติดตัวหรือถือไว้

นั่น เป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงรสนิยมของเกรฟได้อย่างดี  นั่นก็คือเด็กหนุ่มคนนี้ชอบกระตูนประเภท 'วีระสตรี' หรือพูดง่ายๆว่า  ชอบการ์ตูนออกแนวผู้หญิงที่เก่งกาจในด้านต่างๆ  ยิ่งเป็นตัวละครที่ใส่ชุดเกราะยิ่งโดนใจ...อะไรประมาณนั้น

จากงาน อดิเรกกลายมาเป็นสิ่งที่คลั่งใคล้  ภาพทุกภาพที่ถูกวาดขื้นจนสมบูรณ์นั้นถูกเก็บไว้ในสมุดรวมภาพที่มีขนาดเท่า กับพจนานุกรมที่หนาถึง 4 นิ้ว 

และไม่ได้มีเพียงเล่มเดียว  แต่ครอสยังมีสมุดรวมภาพที่ตัวเองวาดอีก 60 กว่าเล่มที่เคยวาดตั่งแต่อายุ 12 - 13 ซึ่งทุกเล่มนั้นได้เก็บรูปภาพการ์ตูนผู้หญิงไว้ทั้งหมด

มี เพียงสี่ห้าเล่มที่ถูกแยกออกมาเท่านั้นที่มีรูปภาพของเหล่าสัตว์ในตำนาน  รูปแบบอาวุธต่างๆและทศฏษีวงแหวนเวทที่เป็นข้อมูลเพื่อใช้ในการเขียนนวนิยาย แฟนตาซีของตัวเอง

นวนิยายของเกรฟนั้นถูกเรียกได้ว่าเป็นงานอดิเรกแบบ หนึ่งที่เด็กหนุ่มได้ลงทุนเขียนเรื่องราวต่างๆจากจินตนาการลงสู่สมุด  เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กหนุ่มที่ขี้โรคเหมือนกับเขาซึ่งมีชะตากรรมต้อง ผจญภัยไปในที่ต่างๆเพื่อค้นหาสถานที่บูชาเทพีแห่งการเวลา  โดยที่ตลอดการเดินทางนั้นต้องพบเจอกับหญิงสาวมากหน้าหลายตาและร่วมเดินทาง มากมายจนสุดท้ายก็อยู่ด้วยกันแบบฮาเร็ม

ก็นะ  เด็กผู้ชายที่ไม่มีผู้หญิงคนใหนมาเหลียวมองนับตั่งแต่เกิดมาอย่างเกรฟมันก็ต้องมีความคิดความชอบแบบนี้กันบ้างเป็นธรรมดา 

แต่ ในเหตุการณ์วันเกิดอายุครบสิบห้าปีของเกรฟ  ในช่วงที่พลังเวทและพลังวิญญาณของเด็กหนุ่มกำลังจะตื่นขื้น  ลางสังหรณ์บางอย่างกลับทำให้ครอสถึงกับคิ้วขวากระตุกอย่างหนัก

แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเนื่องจากกำลังฉลองวันเกิดกับเพื่อนอีกสองสามคนที่สนิทกัน

ใน วันใหม่ที่รุ่งอรุนสาดแสงขอบฟ้า  หลังจากที่วันครบรอบอายุสิบห้าปีได้ผ่านพ้นไป  สิ่งที่ตามมานั้นกลับเป็นความยุ่งเหยิงที่เขาแทบจะอ้าปากค้างให้กรามหลุด

เมื่อเขาตื่นขื้นมาในวันที่ตนเองอายุครบสิบห้าปี  คำพูดประโยคแรกที่ออกมากลับเป็นตัวบอกถึงอารมณ์และสถานะการของเขาได้อย่างหมดสิ้น

ประโยคนั้นคือ.....

"นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกับฉันกันเนี่ย!!!"