คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : EP.6 การแก้ไขโลกพังทลาย
อิสคาน:ซ..ซัมจั๋ง?
เอมุ:แล้วท่านมาที่นี่ทำไม?
ซัมจั๋ง:[เรามาเพื่อเตือน ว่าโลกของพวกท่านจะถึงกาลล่มสลาย]
หลิงฉี:โลกล่มสลาย!!
ริลปิริน:ยังไงกัน
ฟิเลีย:ท่านแน่ใจนะว่าโลกนี้จะถึงกาลอวสาน?
มูซาชิ:แล้วเจ้าหนูน้อยนี่อีกล่ะ
ซัมจั๋ง:[พวกท่าน จะต้องกอบกู้โลกนี้ไม่ให้ล่มสลาย
คิริโตะ:แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้กัน?
ซัมจั๋ง:[ทุกชีวิต...จะสูญสลายไป]
ประโยคที่ซัมจั๋งเอ่ย ก็ทำเอาทุกคนตกใจมาก เอมุ ซุนกวน คิริโตะ ยูจิโอ ขงเบ้ง กับจูล่ง ที่ฟังดูก็ได้เดินออกหน้ามาทันที และถามถึงการแก้ไข
เอมุ:แล้วจะแก้ไขยังไงกับเรื่องที่เล่ามากัน!!?
ซัมจั๋ง:[ท่านจะต้องรวบรวมเหล่าผู้กล้า จากดินแดนต่างๆในอันเดอร์อันเดอร์เวิลด์18คน <วัตถุเหนือยุค> กับจตุรเทพแห่งอันเดอร์เวิลด์ มิโกะแห่งแสง และ ผู้ถือครองดาบแห่งตระกูลออร์ธิอานอส]
เมดิน่า:หมายถึง...ฉัน...เหรอ!/ตกใจกับสิ่งสุดท้ายที่ซัมจั๋งเอ่ยขึ้นมา
เอมุ:เธอ...
เมดิน่า:ดาบนี่แหละ...ดาบประจำตระกูลออร์ธิอานอส
มูซาชิ:แล้วก็สี่เทพแห่งอันเดอร์เวิลด์?
ฟิเลีย,อาสึนะ,ชิน่อน,ลีฟา:พวกเราเอง!!
อลิส:และแน่นอนว่า มิโกะแห่งแสง คือฉัน!
คิริโตะ:แล้วผู้กล้าจากดินแดนต่างๆล่ะ?
ซัมจั๋ง:[แปดคนแรกก็คงไม่ต้องตามหาหรอก...ผู้กล้าแปดคนแรก ก็คือหกชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าฉันนี่แหละ กับคุณ...และเจ้า]/ชี้ไปที่มูซาชิกับเด็กวานรน้อย
เบอร์คูลี:แล้วที่เหลือล่ะ?
ซัมจั๋ง:[อาจจะอยู่ในอีกดินแดนหนึ่ง...จงตามหาอีกสิบคน…และหาวัตถุเหนือยุค เพื่อปกป้องโลกจากกาลอวสาน!]/หายวับไป
ฟานาติโอ:แดนอื่นเหรอ?
รีเนล:ยังมีมากกว่าที่นี่อีกเหรอ?
เรนริ:หรือว่าจะ...เป็นดินแดนที่ไกลออกไป
อิสคาน:ในที่ของเราก็มีแค่ มิริชา เซ็นโทเรีย กับ ดาร์คเทอร์ริทอรีแค่นั้น...
ขงเบ้ง:แต่จริงๆที่เราอยู่กัน เรียกรวมว่าเป็นดินแดน<คิงด้อมเวิลด์>
คนอื่น:คิงด้อมเวิลด์!!!
เอมุ:จริงสิ...มีเรื่องเล่าว่า อันเดอร์เวิลด์ มีดินแดนที่มากมาย ได้แก่ คิงด้อม <มูฉะ> <เรจิน่า> <ไพเรท> <ไนท์/วอร์ริเออร์> <นีโอ>
จูล่ง:นีโอเวิลด์...ข้าจำไม่ได้เลยนะเนี่ยว่าเป็นไงบ้างแล้วน่ะตอนนี้!
เอมุ:ก็นะ...สมัยก่อนเจ้าชอบนีโอเวิลด์เอามากๆเลยนี่
ม้าเฉียว:ใช่!! ถึงขนาดที่ยอมเสียผมสีน้ำตาลเข้ม เพื่อจะย้อมเป็นหัวทองซะนี่
จูล่ง:อย่าแหย่ข้าจะได้มั้ย!!!
ซุนกวน:ว่าแต่...พ่อข้าจากไปแล้ว...หวังว่าเพื่อนของพ่อข้าที่ไพเรทเวิลด์คงจะไม่เศร้าใจมากนะ...แต่ก็อดแค้นใจกับอดีตที่ไปล่องทะเลไม่หายเลยจริงๆ!!!/กำหมัดแน่น
ฟีเซล:แปลว่า ต้องมีที่ใดที่หนึ่ง...มีผู้กล้าอยู่แน่ๆ
เอมุ:งั้นก็...เราพักเรื่องนี้ไว้ก่อนนะ ตอนนี้ก็ดูแลชาวบ้านพวกนี้ก่อนเถอะ
ทันใดนั้นเอง เซลก้ากับกวนเป๋งก็ได้มาพร้อมกับเสบียงอาหารจำนวนร้อยเล่มเกวียนมาส่ง
กวนเป๋ง:เฮ้!! ต้องการอาหารมากมายมั้ยครับ!!?
ต่อมา
ทุกคนก็ได้กินข้าวกันอย่างอิ่มหนำสำราญในค่ายพักแรมชั่วคราว ผู้ใหญ่บ้านที่มาก็ขอบคุณเมดิน่ากับพวกพ้อง
เอมุ:ไม่เป็นไรหรอกครับ...ถ้าไม่ว่าอะไร..ก็แนะนำให้ไปสร้างหมู่บ้านบริเวณทิศตะวันออกเฉียงใต้ดีกว่า แถวนั้นอุดมสมบูรณ์ดีมาก
ผู้ใหญ่บ้าน:ขอบคุณมากขอรับ!
แล้วชาวบ้านออร์ธิอาเนียร์ก็ได้ออกเดินทางไป
กลับมาทางด้านพวกเอมุ เบอร์คูลีกับม้าเฉียว ก็ถึงกับอึ้ง ที่วานรสาวน้อย ดูเจริญอาหารสุดๆ เอมุที่ได้มาผลัดเวร ก็ได้ดูเธอ แล้วกะจะมาแตะอั๋งเธอ แต่เธอก็หลบออกมาอย่างหวาดระแวง
เอมุ:เอ่อ...คือ...เจ้าชื่ออะไรหรอ?
(??):...ข้าชื่อ...<หงอคง>!!
เอมุ:หงอคง...ไม่ต้องกลัวไปหรอกนะ...โอ๊ะ!ของน่ากินทั้งนั้นเลยนี่!/หยิบซาลาเปามากินลูกหนึ่ง
หงอคงที่เห็น ก็ช็อคสนิท แล้วก็เกิดอาการไม่พอใจขึ้นมา
หงอคง:ข้าวของข้า...นั่นมัน...ข้าวข้า!!!/พุ่งโจมตีเอมุกระเด็นออกกระโจม
เอมุ:อ้าก!!
ฟิเลีย:เอมุ!!
มูซาชิ:เกิดอะไรขึ้น!!
ทุกคนได้มารวมตัวกันดู ก็พบว่าหงอคงที่โกรธจัด กำลังจ้องหน้าเอมุก่อนจะเห็นว่าเอมุได้ที
เอมุ:...ให้ตายสิ...ชอบเล่นแรงๆสินะ...งั้นก็เข้ามาเลย!!
เร็น:พี่!! จะไปท้าทำไมเนี่ย!!
หงอคง:ย้ากกกก!!!
เอมุกับหงอคง ได้วิ่งเข้าหากันแล้วก็มีหมัดมวยกันหลายดอก สู้กันแบบไม่มีใครยอมใคร จนกระทั่งถึงกับสู้กันกลางอากาศก็มี การโจมตีของหงอคง ก็ถูกเอมุปัดออกไปได้ทุกครั้ง
เอมุ:เก่งดีนี่นา!! ไม่เบาเลยนะเจ้าน่ะ!
ทั้งคู่ก็ได้ต่อสู้กันตัวต่อตัว จนขนาดหลุดกันไปสู้กันกลางอากาศด้วยซ้ำไป แต่ในจังหวะนั้น ขงเบ้งก็ออกมาขัด ทำให้การต่อสู้ยุติลงไป แต่หงอคงกลับมองขงเบ้งเป็นอีกอย่างหนึ่ง
หงอคง:ซัมจั๋ง…
ขงเบ้ง,เอมุ:ห้ะ!?
วันต่อมา
อาสึนะ:หนูน้อยคนนี้ น่ารักดีนะ…ดูสิหลับกรนครอกๆเลย
เหลียนซือ:นั่นสินะคะ
โรเนีย:น่าเอ็นดูมากเลยค่ะ
ทีเซ่:พอให้ลูกๆนอนกับหงอคง…ก็รู้สึกว่าปลอดภัยมากขึ้นเลยค่ะ
ซุนกวน:สาวๆ…โทษทีนะ พอดีมีประชุมที่กระโจมหลักร่ะ
ด้านกระโจมหลัก
เอมุ:ตอนนี้ก็มีเหตุการณ์ที่ว่าโลกจะแตก เราจะทำยังไงต่อดี เพราะในคิงด้อมเวิลด์ก็มีปัญหาตามมา ทั้งพวกชนเผ่า<ม่านก๊ก>บุกมาตีเมืองอีก
ยูจิโอ:แล้วไปไหนยังจะมีเรื่องภายในที่ยังปั่นป่วนไปอีก
คิริโตะ:ถ้าหาก เรื่องที่โลกแตก…เป็นเรื่องเดียวกันกับที่เกิดขึ้นล่ะ…แบบ…ล่าอาณานิคมอะไรทำนองนี้?
โจโฉ:เป็นไปได้…แต่ว่ามันจะใช่เหรอ
(?):อาจจะเป็นไปได้นะขอรับ!!/วาร์ปมาหานอกกระโจม
เอมุที่คุ้นชินกับเสียงนั้น ก็ได้ออกมาจากกระโจมพร้อมกับช็อคสนิท เพราะว่าร่างที่ปรากฏอยู่ ก็คือ ตัวตนที่ชักใยอยู่เบื้องหลังสงครามทั้งหมดในอันเดอร์เวิลด์ คนที่ดูดีแต่เพียงลมปาก เทร่าซิสเต็ม สุมาอี้
เอมุ:สุมาอี้!!!
สุมาอี้:ไงๆๆ…ไม่ได้เจอกันนานนะ…คิดถึงอดีตน้องชายสุดที่รัก…และเป็นศัตรูที่เป็นดั่งหนามยอกอกข้ามานาน!!!
ทุกคนที่เดินออกมาก็พบกับมันเชน แต่เรนริที่โผล่มาเห็นหน้าสุมาอี้ อยู่ๆก็เกิดอาการคุ้นเคยกันขึ้นมา
สุมาอี้:แหมๆๆ…มากันพร้อมหน้าพร้อมตากันดีจังเลย…ขาดก็แต่คาร์ดินัล ริเซริส กับยัยตัวแสบ แอดมินิส ควิเนลล่า น้องสาวสุดเฮงซวยมานี่สิ!!!
เบอร์คูลี:น้องสาวเหรอ?
สุมาอี้:อ้าว…นังนั่นไม่ได้เล่าให้ฟังเหรอ…ที่ว่าจริงๆแล้ว นังนั่นสร้างอัศวินบูรณภาพกับโบสถ์สัจพจน์มา เพื่อใช้เป็นที่คุมขัง…โดยมีพวกแกเป็นทหารเฝ้าไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ฉันออกไปได้…สงสัยคงจะเอ๋อตอนนั้นสินะ….ฮิๆๆๆ
เอมุ:สุมาอี้…เจ้ามาที่นี่…มาได้ไงกัน…ก็ข้าดับลมหายใจเจ้าไปแล้วนี่นา
สุมาอี้:อ้อ!! พอดีมีคนปลุกชีพข้าขึ้นมาจากความตายน่ะ…ใช่รึเปล่า/ชี้ไปที่เรนริ
เรนริ:อะไรนะ…ผมเหรอ!!!
สุมาอี้:ขอโทษด้วยนะ ที่พอดีเผลอพลั้งมือ ฆ่าพระเจ้าเหี้ยนเต้ลงไป…ช่างมันเถอะ!!
เอมุ:อะไรนะ…เจ้าเหรอ!!
สุมาอี้:ใช่เลย…ต้องขอบใจเรนริที่ชุบชีวิตให้ข้าด้วย
เรนริ:เป็นไป…เป็นไปไม่ได้!!! อย่ามาพูดซี้ซั้วนะ!!!
สุมาอี้:ไม่เลยๆ…ข้าไม่ได้ซี้ซั้ว…ที่จริงแล้ว เจ้าก็ไม่ได้ชื่อเรนริด้วยซ้ำ…
เรนริ:แล้ว…แกรู้ได้ไง ว่าผมไม่ได้ชื่อเรนริ
สุมาอี้:ก็เพราะ…ชื่อของเจ้าก็คือ…ทายาทของข้า…<สุมาเอี๋ยน> ฮ่าห์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
เรนริที่ได้หัง ก็ตกใจ ทุกคนที่ได้ฟังก็ไม่ต่างกัน สุมาอี้ได้ดีดนิ้วไปหนึ่งที เรนริก็เกิดอาการปวดหัวขึ้นมาพร้อมกับร้องออกมาอย่างทรมาน แล้วก็หมดสติไป สุมาอี้ได้ใช้พลังจิตลากเอาตัวเรนริมาแบ้วเปิดประตูวาร์ปไป
สุมาอี้:เอาล่ะ…ข้าขอกลับไปก่อน…แต่บอกอะไรให้…ดินแดนต่างๆ…ก็มีหายนะคืบคลานอยู่
คิริโตะ:เดาว่าแกมีเอี่ยวด้วยสินะ!!
สุมาอี้:…ก็น่าจะใช่ล่ะมั้งนะ…ฮ่าห์ๆๆๆๆๆๆ!!!/หายไปพร้อมกับเรนริทุกึนต่างช็อค ที่รู้ว่าเรนริเป็นใครกันแน่ และก็ยังช็อค ที่สุมาอี้ได้กลับมาอีกครั้ง พร้อมกับหายนะครั้งใหม่ที่ได้เกิดขึ้น ซึ่ง มูซาชิกับหงอคงที่ตื่นขึ้นมาแล้วก็มาเจอกับบรรยากาศที่น่ากังวล
มูซาชิ,หงอคง:เอ่อ…เกิดอะไรขึ้นเหรอ?
TO BE CONTINUE
ความคิดเห็น