คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : EP.18 GAIM VS อุมแบร์
ณ โรงฝึก
เอมุกับอุมแบร์กำลังเตรียมตัวประลองดาบกันอยู่ โดยมีอีดิธเป็นกรรมการตัดสิน
อุมแบร์:เจ้าสามัญชน ดาบแกไปไหนซะล่ะ?
เอมุ:อยู่นี่ไงล่ะ/สวมgamer driverพร้อมหยิบ tokenden gaimกาแชทออกมา
[TOKENDEN GAIM!]
เอมุ:แปลงร่าง!/ทำท่าทางให้เหมือนโคตะทุกกระบวนท่า
อีดิธ:โว้ว!
ซุนกวน:เล่าปี่…น่าสนใจซะจริงๆเลยแฮะ
ยูจิโอ:นั่นสินะ
[GASHAT!,GACHAA! LEVEL UP!,TOKENDEN-DEN-DEN-DEN-DE-DE-DEN! FRUIT CHAMBARA!]
อุมแบร์:อะไรกัน!!
(?):ฉันคือ<มาสค์ไรเดอร์gaim(ll)>!!
อุมแบร์:อึก…ฮึ่ย!!
gaim(ll):และจากนี้…คือเวทีของฉัน!!
อีดิธ:เอาล่ะ เริ่มได้!!
อุมแบร์:รับไปซะ…ย่าห์!!!
อุมแบร์พุ่งเข้าหาgaim(ll)อย่างรวดเร็ว แต่ก็ถูกgaim(ll)อ่านทางออกหมด gaim(ll)ใช้ดาบ<musousaber>กับdaidai maruฟาดฟันอุมแบร์อย่างชำนาญการศึก อุมแบร์ที่พลาดท่าgaim(ll)ก็โดนฟันจนแขนเสื้อข้างขวาขาด แต่ก็ถือว่ายังดวงดีที่แขนจริงไม่ขาดไปด้วย แต่gaim(ll)สังเกตุเห็นรอยสักที่แขนขวา
เอมุก็ตกใจขึ้นมาทันที อีดิธเห็นอาการของเอมุผิดแปลกแต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้วทั้งสองฝ่ายก็ประดาบกันอีกครั้ง การประลองครั้งนี้ยาวนานจนไม่มีใครจะหยั่งรู้จุดจบได้ ในขระนั้น ทีเซ่กับโรเนียที่บังเอิญผ่านมาก็ได้ยินเสียงการประลอง พอเข้ามาก็ตกฬจ คิริโตะจึงได้อธิบายเรื่องราวต่างๆนาๆทั้งหมดให้ฟัง ทั้งคู่รู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมาก แล้วทั้งสองก็รอชมดูผลลัพธ์กันต่อไป
อุมแบร์:เก่งดีนี่…เจ้าสามัญชน…แต่คนชั้นต่ำอย่างแก ไม่คู่ควรกับการประดาบกับฉันหรอก
gaim(ll):พูดมากน่ารำคาญยิ่ง มาให้ดำเห็นแดง เห็นแสงดวงตะวันสาดส่องผู้ชนะดีกว่าน่า!!
[GASHUN!,GASHAT! KIMEWAZA!,TOKENDEN! CRITICAL STRIKE!]
gaim(ll)ตั้งท่าดาบแล้วพุ่งตรงไปข้างหน้าทันที อุมแบร์เสียทีจึงล้มลงไปอย่างน่าเวทนา สุดท้าย gaim(ll)ก็เป็นฝ่ายชนะ
gaim(ll):…/คืนร่าง
ทีเซ่,โรเนีย:รุ่นพี่เอมุ!
เอมุ:ทั้งสองคน…ผมทำตามสัญญาแล้วนะ โปรดรับการคารวะจากผมด้วย/คุกเข่าแล้วกุมหมัดขวาโค้งคำนับแสดงถึงคุณธรรมอันประเสริฐสูงสุด
ทีเซ่,โรเนีย:ร…รุ่นพี่…
เอมุ:โปรดรับน้ำใจ…กับคุณธรรมที่มีอยู่ในตอนนี้ของผมด้วย
วันต่อมา ณ โรงฝึก
เอมุ:เฮ้อ!พวกนั้นโยนภาระมาให้เราอีกแล้ว…พร้อมนะสาวๆ?/หยิบทวนยาวพร้อมตั้งท่าเตรียมซ้อม
ทีเซ่:พร้อมค่ะ!
โรเนีย:จะลุยล่ะนะคะ!
(?):พร้อมแล้วค่ะ รุ่นพี่!
เอมุ:งั้นก็เข้ามาได้เลยทั้งสาม!!
เวลาต่อมา
เอมุ:เฮ้อ!เหนื่อยเป็นบ้าเลยแฮะ/วางทวนก่อนจะนั่งลงที่ม้านั่งใกล้ๆ
(?):เหนื่อยหน่อยนะคะรุ่นพี่/ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เอมุ
เอมุ:ขอบใจนะ…เฟรนิกา
เฟรนิกา:ม…ไม่เป็นไรค่ะ…ขอโทษนะคะที่ต้องทำให้เดือดร้อน…
ทีเซ่:เธอพูดอะไรของเธอน่ะ?
เฟรนิกา:ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน…รู่นพี่เอมุก็คงไม่ต้องมาเสียเวลากับการต่อรองหรอกค่ะ ฉันน่าจะสมควรถูกปลดออกจากสถาบันไปซะ…รุ่นพี่จะได้ไม่…/หน้าเศร้าสร้อยลงเหมือนจะร้องไห้
ทีเซ่:อย่าพูดแบบนั้นสิ!
โรเนีย:อย่าพูดแบบนั้นเลยนะ!
เฟรนิกา:ก็มันเป็น…เพราะ…
เอมุ:เปล่าเลย…เธอน่ะ…ไม่ได้ทำผิดอะไรหรอก/ปลอบโยนเฟรนิกาอย่างอ่อนโยน
เฟรนิกา:รุ่นพี่…
เอมุ:เธอน่ะ…แค่ยังต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะ…โบราณกล่าวว่า"นกดีย่อมหากิ่งไม้เกาะ คนดีย่อมรู้จักเลือกนาย"เธอน่ะ เมื่อก่อนเธอเลือกกิ่งไม้ผิดกิ่งเธอจึงได้ตกต่ำ แต่ว่าในยามที่เธอตกต่ำ เธอก็ยังมีทีเซ่กับโรเนียเพื่อนของเธอที่คอยช่วยเหลือเธอเหมือนกับปีกที่ใช้เพื่อโบยบินไปเพื่อตามหากิ่งไม้ดีมาเกาะ แล้วผมก็คือกิ่งไม้ดีกิ่งนั้น…และไม่ใช่แค่ผม…ทั้งคิริโตะ…ยูจิโอ…และก็ซุนกวน…พวกเขาก็เปรียบเหมือนกิ่งไม้ดีที่อยู่ใกล้ๆ ไม่ห่างไกลนัก เธอน่ะ…โชคดีแล้วนะที่ได้มาเป็นผู้ติดตามของผมน่ะ
เอมุได้ปลอบโยนเฟรนิกา ทีเซ่กับโรเนียด้วยฝีปากนักปราชญ์ ทำให้ทั้งคู่รู้สึกดีที่มีพวกเอมุ เพราะเหมือนมีสี่เทพ(ไรท์:สี่เทพที่ว่าน่ะ…ภาพขึ้นครับ!!)
คอยคุ้มครองพวกเธอ เอมุที่เห็นทั้งสามปลื้มจิตปลื้มใจก็ยินดีมิแพ้กัน แต่นั่นก็ยังทำให้เอมุอดสงสัยกับสองรอยสักนั่นไม่ได้เอมุจึงมองไปทางหน้าต่างที่เบื้องหน้าคือ ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล
เอมุ(คิด):พวกมัน…ไม่ใช่มนุษย์แล้ว!
TO BE CONTINUE
ความคิดเห็น