คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : EP.14 ศักดิ์ศรีนักดาบ
คิริโตะ:ข่าวกระจายไปเร็วดีแฮะ
ลีน่า:ท่านวอโร นี่มันอะไรกัน!?
เวลาต่อมา
ทั้งสี่ก็กำลังไปดูสวนหลังหอพัก
คิริโตะ:แหม นึกว่าจะโดนฟันซะแล้ว
FLASHBACK
คิริโตะถูกบังคับให้เข้าร่วมการแข่งขันกับนักดาบเพื่อเป็นการลงโทษคิริโตะกำลังจะเริ่มการต่อสู้ของเขาเมื่อเขา ที่ปรึกษาซอร์ติลีน่าเข้าหาเขาซอร์ติลีน่าจึงเตือนคิริโตะ
ลีน่า:คิริโตะ…ท่านวอโร มีการฝึกฝนการมีส่วนร่วมกับนักดาบคนอื่น ๆ ในการต่อสู้แบบจุดเดียวด้วยดาบจริงเพื่อเสริมสร้างความสามารถของตัวเองด้วยดาบจากประสบการณ์
ก่อนที่จะปล่อยให้คิริโตะกลับไปสู่สนามดวล ซอร์ติลีน่า ยืนยันความเชื่อของเธอในตัวเขาและเตือนเขาถึงคำสัญญาที่จะแสดงทุกสิ่งที่เขาสามารถทำได้ให้กับเธอโดยเรียกร้องให้เขาใช้การแข่งขันกับโวโลเป็นโอกาสที่จะทำตามสัญญา
ดาบของคิริโตะดูดซับทรัพยากรหลังจากที่เขาระลึกถึงคนที่สำคัญสำหรับเขา
เมื่อเห็นว่าวอโร เข้าสู่ท่าทางสำหรับซอร์ดสกิลสำหรับดาบสองมือที่มีชื่อว่าAvalancheและเพิ่มความแข็งแกร่งของทักษะด้วยจินตนาการของเขา คิริโตะ จึงตัดสินใจตอบโต้การโจมตีด้วยทักษะการตีสี่ครั้งที่มีชื่อว่าVertical Sqare ดังนั้นจึงชดเชยให้ ความจริงที่ว่าเขาใช้ดาบมือเดียวโดยใช้ทักษะที่มีจำนวนการเหวี่ยงมากขึ้น ด้วยการแกว่งครั้งที่สามของเขาคิริโตะสามารถหยุดการสืบเชื้อสายของดาบของวอรลได้ส่งผลให้ทั้งสองล็อคดาบของพวกเขา เมื่อสังเกตเห็นว่าภาระของเชื้อสายของเขาเป็นที่มาของพลังของโวโลคิริโตะนึกถึงคนที่สำคัญสำหรับเขาทำให้ดาบของเขาดูดซับทรัพยากรในพื้นที่และมีขนาดโตขึ้นจึงทำให้เขาสามารถทำลายทักษะของโวโลได้ ขณะที่ทั้งสองกำลังจะเริ่มต้นทักษะดาบที่สองต่อกันอาจารย์อาซูริกาก็เข้าไปในห้องโถงและสั่งให้นักดาบทั้งสองหยุดการดวลกันทันที
FLASHBACK END
ซุนกวน:บ้าระห่ำตลอดเลยนะนายน่ะ
คิริโตะ:แหะๆ
เอมุ:หาเรื่องใส่ตัวได้ทุกวี่ทุกวันเลยนะ!!
ยูจิโอ:อ้ะ!
ทันใดนั้น ไลออสกับอุมแบร์ก็โผล่มาพอดี
คิริโตะ:ต้องการอะไร
ไลออส:มาชื่นชมน่ะ…
อุมแบร์:แต่ก็ดีแต่โชว์เท่านั้นแหละ
ยูจิโอ:จะหาเรื่องกันรึไง?
ไลออส:เปล่าเลย…ขุนนางระดับสูง ไม่มีทางมายุ่งกับสามัญชนอยู่แล้ว
เอมุ:ถ้าเช่นนั้น…กรุณาหลีกทางให้พวกกระผมจะได้ไหม ขอรับ!/กัดฟันพูด
ไลออส:อ้าวๆนึกว่าใคร
อุมแบร์:ที่แท้ก็แค่สามัญชนอีกคน
ซุนกวน:ไปไหนก็ไป!
ไลออส:เอ้ะ?โถๆๆๆ…สามัญชนอีกแล้ว
อุมแบร์:แหมๆ มีสามัญชนมาทักท้วงครบเลยนะครับ
ซุนกวน:ฮึ!ถึงจะเป็นสามัญชน…แต่ก็ยังดีกว่าปากทองแดงอย่างพวกแกก็แล้วกันน่า!!
เอมุ:นั่นสิ…หน้าไม่อายเสียเลย
ไลออส:ชิ!
อุมแบร์:แน่จริงก็ให้มันระคายหูขุนนางระดับสูงหน่อยสิ
ไลออส:ใช่ น่าสมเพช เราเป็นถึงขุนนาระดับสูงเชียวนะ
ซุนกวน:ขุนนาง…น่าขำนัก…อย่างพวกแกน่ะ “ขันที”ยังจะเหมาะกว่าเยอะ
ทันทีที่ซุนกวนด่าด้วยคำว่าขันที ทั้งคู่ก็โมโหจนทำตัวไม่ถูกทันมี เอมุไม่รอรีพอได้ทีก็ด่าเสริม
เอมุ:ขันทีเหรอ…ก็จริงนะ เพราะเอาเข้าจริงๆแล้ว แทนที่จะเอาเวลามาตอแย ควรเอาเวลาไปตัดองคชาติกับศักดิ์ศรีผู้ดีทิ้งยังจะดีซะกว่า!!
นั่นยิ่งทำให้ทั้งคู่ขึ้นกว่าเดิม แต่ไลออสควบคุมสติอารมณ์ของตนเองกับอุมแบร์ก่อนจะจากไป แต่ก่อนจาก อุมแบร์ได้ยื่นบางอย่างให้คิริโตะ คิริโตะ เอมุ ยูจิโอกับซุนกวนได้เห็นว่ามันคืออะไรก็รีบวิ่งเข้าไปในสวนและพบว่าสวนส่วนตัวของเขาถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง ภาพนั้นทำให้คิริโตะนึกถึงวิธีที่เขาเริ่มปลูกดอกไม้เป็นการทดลองเพื่อดูว่าเขาสามารถใช้จินตนาการเพื่อให้ดอกไม้บานได้หรือไม่ทั้งๆที่ดอกไม้นั้นจะไม่เติบโตในอาณาจักรทางเหนือ ในที่สุดคิริโตะก็เริ่มระบุตัวตนของตัวเองด้วยดอกไม้ในขณะที่พวกเขาดิ้นรนที่จะผลิบานในต่างแดนเตือนให้เขารู้ว่าตัวเขาเองรู้สึกโดดเดี่ยวอย่างไรหลังจากถูกแยกออกจากผู้คนที่สำคัญต่อเขาในโลกแห่งความเป็นจริง
คิริโตะ:ฮึกๆๆๆ!!
เมื่อคิริโตะเริ่มร้องไห้เมื่อดอกไม้สูญเสียเขาก็ได้ยินเสียงลึกลับกระตุ้นให้เขาเชื่อมั่นในดอกไม้และความเข้มแข็งของตัวเอง เมื่อเตือนเด็กชายถึงความจริงที่ว่าดอกไม้อื่น ๆ ต้องการความช่วยเหลือเสียงนั้นอธิบายว่าเขาไม่จำเป็นต้องรู้คำสั่งที่เฉพาะเจาะจงเพื่อชี้นำเจตจำนงของดอกไม้ ด้วยกำลังใจดังกล่าวคิริโตะใช้จินตนาการของเขาเพื่อให้ดอกไม้แบ่งปันพลังชีวิตของพวกเขากับดอกไม้ที่แตกสลายเพื่อช่วยให้พวกเขาฟื้นตัว
อีกด้านหนึ่ง
(?):หึๆๆๆ!!พวกเจ้ายังไม่รู้อะไรหรอก…ว่าหายนะมันกำลังจะมา…ในไม่นาน…ไม่นาน!!/แอบดูพวกเอมุก่อนจะควบม้าหายไปอย่างลึกลับ
TO BE CONTINUE
ความคิดเห็น