SPOILED MARKBAM

 บทที่1

ผม แบมแบมคนโครตหล่อนะครับผมรวยมากด้วยนะขอบอกจ่ะดึ๋ยๆ5555-.,- โอ๊ยแต่ต่อนนี้ชั่งเรื่องประวัติผมเหอะ ตอนนี้ผมโครตจะงานเข้าอ่ะแม่งงงงงT^T ผมต้องหมั้นกะอิพี่มา มา มาห่าไรซักอย่างเนี่ยแหละ แม่บอกว่า ผมกะพี่มาอะไรนั่นเคยเจอตอนผมยังเด็กๆ .. ตอนไหนวะแม่ง!!! ทำไงดีวะเนี่ยยยยยยย อีกครึ่งชั่วโมงไอ้พี่นั้นมันจะถึงคฤหาสน์แสนสวยดุ๋ยๆของแบมแบมคนหล่อแล้วว คนหล่อจิครายยยยย

“หนีไงดีวะเนี่ยยยย”

“เหี้ยย”

“แบมจะหนี T^T”

“แบมไม่หมั้นน”

“หนีโว้ยหนี”

“หนี”

“หนี”

“หนี”

.

.

.

.

“คร่อกกกกก..”

30นาทีผ่านไปเร็วอย่างกับอยู่ในนรกชั้น23ส่วน5หกพันเปอร์เซน(?)

“อิเตี้ยผมชมพูตื่นโว้วตื่นนนนนนนนนนน!!!”

“เอออออ ตื่แล้วอิสัสสใครเตี้ยวะแม่งงืมมมม”ผมค่อยๆปรือตาขึ้นมา แม่งอยู่ดีๆมีใครไม่รู้มาปลุกผมด่าผมเตี้ยอีก วุ้ย

“ถ้าจะขี้เซาขนาดนี้นะครับน้องเตี้ยผมชมพูวว”ไอ้คนผมแดงๆพูดขึ้นทำให้ผมหันไปมอง

“โว้ว มึงเป็นใครวะเนี่ย เหี้ยเออใช่ต้องหนีงานหมั้นไอ้พี่นั้นถึงรึยังวะxๆๆๆ”ให้ตายเหอะ ผมเผลอหลับไปได้ไง ครึ่งชั่วโมงยังวะเนี่ยอิห่ารากT^T

“…….”

“เห่ย ไปละสวัสดี “ผมหันไปโบกมือให้คนผมแดงก่อนจะรีบปีนกระจกห้องหนี อุ้ว ลืมบอกไป กำแพงตรงฝั่งห้องผมมันคล้ายๆบรรไดอะ เลยปีนง่าย ผมนี่ทั้งหล่อละก้ฉลาดจริงๆวุ้ว เด่วนะเห้ย อิพี่ผมแดงนั้นใครวะ=[]= โอ๊ยๆชั่งมันเหอะ ผมไปบ้านใครดีวะ บ้านยูคละกันแม่คงหาไม่เจอหรอก-3- คิดได้ดังนั้นผมรีบหยิบโฟนมาโทรหายูคกี้อ่า-.,-

‘ฮัลโลวอิเตี้ย มีไร’

“กูไปพักบ้านมึงชั่วคราวได้ปะ หนีแม่มาวะ”

‘อิเหร้ ให้พักอะได้แต่ถ้าแม่มึงเจอแล้วด่ากูกูโทษมึงนะสัส ว่าแต่หนีไมวะ’

“เออๆ แม่แม่งจับกูหมั้นนะสิโว้ว หมั้นกะอิพี่มาๆไรซะอย่าง กูเลยหนีมา”

‘พี่มาร์ค?’

“เออนั้นแหละ มึงรู้ได้ไงวะ-__-”

‘ไอ้โง่ พี่มาร์คดังจะตายมึงมีข่าวตั้งแต่เมื่อคืนละสัส ว่าจะมาหมั้นกะมึง มึงนี่ดูตัวเองหน่อยก็ดีนะ ลูกคนใหญ่คนโตแต่เสือกโลกแคบ แล้ว ยัง เสือ ..’

“สัสหยุดดดด ใครจะไปรู้ละว่ามันจะออกข่าวอ่ะวุ้ย สรุปกุไปบ้านมึงนะ”

‘เออๆมาเร็วๆ ให้ส่งคนไปรับปะ’

“ไม่ต้องอะ เด่วกูไปเอง บ้ะบาย-_-”

                ให้ตายเถอะฟรั้คค ขนาดยูคยังรู้ก่อนผมอีก ไรวะเนี้ยยยย วุ้ว ชั่งเหอะรีบไปดีกว่า ที่บ้านยูคแม่มมีหมีคุมะที่รักผมอยู่เต็มไปหมด แค่คิดก้ฟินละ คุมะต๋าาาา ><

[mark part]

ผมมาร์คต้วนครับ .. เป็นคู่หมั้นกับแบมแบมไอ้เด้กเตี้ยหัวชมพูนั้นหน่ะ -__- ให้ตายเถอะผมต้องหมั้นกับเด็กที่หนีไปแล้วหน่ะนะ แต่ก็น่ารักดีแหละ โอเค๊-3-

ย้อนไป5วันก่อนหน้า จะดึ๋ยกึ๋ยๆ

“คุณมาร์คค่ะ คุณหญิงท่านเรียกค่ะ”
“ครับ” หืมม คุณแม่เรียก ? ปกติคุณแม่แทบไม่เรียกผมเลย มีไรวะเนี่ยขออย่าให้เจอเรื่องร้ายๆละกันตาขวาเพิ่งกระตุกมาด้วยวะแม่ง-__-
“มาร์คมานี่สิลูก สวัสดีคุณนายภูวกุลด้วย”
“ครับสวัสดีครับ”ผมโค้งสวัสดีคุณนายภูวกุลตามที่แม่บอก อ้อ ตะกูลต้วนกับตะกูลภูวกุลรู้จักกันดีมากครับ เพราะได้มีการทำธุรกิจด้วยกันบ่อยครั้ง ส่วนใหญ่ผมก็เจอแค่คุณป้านี่แหละ ไม่ค่อยเจอลูกๆของคุณป้าเท่าไหร่
“เอาละเข้าเรื่องเลยละกัน จะได้ไม่เสียเวลามาก”คุณแม่ผมพูดขึ้นก่อนจะหันไปมองหน้าคุณป้า
“มาร์คก็คงรู้นะจ้ะว่าตะกูลเราเกี่ยวดองกันยังไง พวกผู้ใหญ่เลยมีการวางแผนเพื่อให้สองตะกูลได้เกี่ยวดองกันต่อไป ซึ่งก็คือ ทางผู้ใหญ่จะให้มาร์คหมั้นกับแบมแบมลูกของป้าจ้ะ”คุณป้าพูดอย่างยิ้มแต่ แต่ผมนี่ดิ เอ๋อแดกเว้ยเห้ย!!
“ห้ะ พูดเล่นรึป่าวครับบบบ”ผมรีบถามด่วนๆ ขอให้เล่นๆเหอะ แบมหน้าเป็นไงก็ไม่รู้ นิสัยอีก หน้าเหี้ยปะวะ มาร์คต้วนคนหล่อจะกรี้ดดดT^T
“ไม่ได้พูดเล่นจะ เด่วแม่เอาหน้าหนูแบมแบมให้ดูนะมาร์ค”คุณแม่ผมพูดขึ้นก่อนจะหยิบไอโฟนแล้วเปิดภาพแบมแบมนั้นให้ดู
“ น่ารักว่ะ .. ” ผมพุดเสียงแผ่วแต่ก็ยังจ้องหน้าจอโทรศัพแม่ไม่เลิก แม่งใครจะไปคิดละวะว่าเด้กแบมแมบนั้นจะน่ารักขนาดนี้ แต่คงแสบไม่เบาอ่ะ
“หึ .. ”คุณป้ากะแม่ผมทำเสียงแบบนี้พร้อมกันสองคน ทำไม ก็น่ารักจริงๆนี่หว่า-..-
“เอาเป็นว่าตกลงนะมาร์ค”แม่พูดขึ้น
“ครับแม่”ผมรีบตอบตกลงเลยอะ ไม่รีบได้ไง เด็กแบมแบมนั้นเสือกน่ารักขนาดนี้ วุ้ว-_,-

.

.

.

ย้อนกลับมาปัจุบัญ ..

                เด็กนั้นหนีไปแล้วโว้ยยย -_- ทำไงดี ? ก็รอสิวุ้ย ใครจะตามหาให้เหนื่อยแถมผมไม่ใช่คนดีขนาดนั้นด้วย เดี๋ยวพวกแม่ก็ตามหาเองแหละ ง่วงวะ นอนซักงีบละกัน ตั้งแต่อยู่บนเครื่องยังไม่นอน ราตรีสวัสครับ!



























เป็นไงมั่งอ่ะT^T เรื่องแรกเลยยย ไรท์สวยมากนะขอบอก 55555 งุยๆ เว็บเดกดีก็ใช้ยากชิบหอย กูจะตาย-___-