เทพธิดาไร้ค่า

ข้อมูลเบื้องต้น

ดินแดนแห่งนี้ถูกแบ่งออกเป็นสี่แคว้นใหญ่ที่มีจุดเด่นแตกต่างกัน และแต่ละแคว้นอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขเสมอมา

แคว้นหวาง : ดินแดนแห่งทรัพยากร – นักเวทย์ผู้ยืมพลังจากธรรมชาติ อยู่ทิศตะวันตกเฉียงใต้

แคว้นไป๋ : ดินแดนแห่งความมั่งคั่ง – พ่อค้าผู้กว้างขวาง อยู่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

แคว้นหง : ดินแดนแห่งนักรบ – นักสู้ผู้ไร้เทียมทาน อยู่ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ

แคว้นหลาน : ดินแดนแห่งช่างฝีมือ – นักประดิษฐ์ผู้สรรสร้าง อยู่ทิศตะวันออกเฉียงใต้

คนของแคว้นหงจะสามารถใช้พลังยุทธเสริมในการฝึกยุทธต่างๆได้ทำให้ถูกขนานนามว่าเป็นนักรบ โดยพลังยุทธถูกแบ่งออกเป็น 9 ขั้น และแตกต่างจากแคว้นอื่นๆที่ระบบการปกครองจะถูกปกครองโดยผู้ที่มีตำแหน่ง ‘แม่ทัพ’ ซึ่งในปัจจุบัน ตำแหน่งในแคว้นจะถูกแบ่งเป็นทหารปกติ (มีพลังยุทธขั้น 2-3) หัวหน้ากอง (มีพลังยุทธขั้น 4) รองแม่ทัพ[‘ยอดฝีมือ’] (มีพลังยุทธขั้น 5-6) และแม่ทัพ (มีพลังยุทธขั้น 7) ซึ่งผู้ที่มีพลังยุทธตั้งแต่ขั้น 7 ขึ้นไปนั้นจะถูกเรียกขานว่าเป็น ‘ปรมาจารย์’ แต่ในปัจจุบันมีเพียงแม่ทัพเพียงคนเดียวที่สามารถก้าวถึงขั้นการเป็นปรมาจารย์ได้

แคว้นหวาง ถูกปกครองด้วยระบบเจ้าแคว้นเหมือนแคว้นหลานและแคว้นไป๋ คนของแคว้นหวางสามารถดึงพลังธาตุจากธรรมชาติมากักเก็บไว้ที่จุดตันเถียน และเปลี่ยนเป็นพลังเวทย์ในภายหลัง โดยวิธีการแสดงออกถึงพลังแต่ละธาตุนั้นขึ้นอยู่กับความเข้าใจของแต่ละบุคคลจึงไม่มีการวัดระดับพลังออกมาอย่าชัดเจน เด็กทุกคนจะถูกทดสอบพลังธาตุแรกเริ่มที่เหมาะสมกับตัวของตนตอนอายุหกหนาว แต่หากศึกษามากกว่าหนึ่งธาตุอาจมีผลกระทบต่ออารมณ์ของผู้ใช้เช่นเดียวกัน ธาตุพื้นฐานนั้นจะมี ดิน(ความแข็งแกร่ง) น้ำ(การรักษา) ลม(ความว่องไว) และไฟ(ความรุนแรง) โดยหากศึกษามากกว่าสองธาตุอาจทำให้เกิดธาตุอื่นได้แก่ พืช(ดิน+น้ำ) น้ำแข็ง(น้ำ+ลม) สายฟ้า(ลม+ไฟ) และแสง(ไฟ+ดิน) แต่หากเข้าใจถึงธาตุครบทุกอย่างจะสามารถดึงพลังของ ภาพมายา และใช้พลังจิตได้ แต่ก็แลกกับการใช้พลังธาตุที่สิ้นเปลืองขึ้นเช่นกัน

โดยทั่วไป ป่าจะมีทั้งหมดสามระดับโดยแบ่งแยกจากความอันตรายของสัตว์อสูรในป่านั้นๆ ไล่จากระดับหนึ่งที่อันตรายน้อยสุดไปจนถึงระดับสามที่แทบไม่มีผู้รอดชีวิต ทางตอนใต้ของแคว้นหวางมีป่าทมิฬซึ่งเป็นป่าระดับสามแห่งเดียวตั้งอยู่ ถูกแบ่งออกเป็นชั้นนอก กลาง และใน ภายในมีสัตว์อสูรมากมาย ซึ่งระดับของสัตว์อสูรนั้นมีตั้งแต่ 1-9 เช่นเดียวกันกับพลังยุทธ โดยมีเรื่องเล่าว่าที่ป่าชั้นในเป็นที่อยู่ของสัตว์เทพทั้งสี่ผู้เป็นเจ้าแห่งสัตว์อสูร ดังคำกล่าวว่า ‘มัจฉาครองวารี สกุณีเจ้าเวหา คชสยบพสุธา เพลิงทัดฟ้ามังกรทอง’

แคว้นหลาน เป็นแคว้นที่ขึ้นชื่อเรื่องพรสวรรค์ฝีมือในงานช่างต่างๆที่สมบูรณ์แบบอย่างหาที่เปรียบมิได้ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องเรือน เครื่องใช้ เครื่องประดับ สถานที่ ประติมากรรม รวมถึงอาวุธที่คุณภาพดีกว่าแคว้นอื่นๆ อีกทั้งยังมีความคิดสร้างสรรค์ในการประดิษฐ์สิ่งต่างๆเป็นเลิศจนมักจะเกิดสิ่งของใหม่ๆอยู่เสมอ ถูกปกครองโดยระบบเจ้าแคว้น

แคว้นไป๋ เป็นแคว้นที่ประชาชนค่อนข้างเข้าสังคมได้เก่งกว่าแคว้นอื่นๆที่มักจะอยู่อย่างสันโดษไม่ไปมาระหว่างแคว้น ทำให้แคว้นไป๋เป็นผู้มีเส้นสายจึงเป็นศูนย์กลางของการค้าต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นทรัพยากรจากแคว้นหวาง งานฝืมือจากแคว้นหลาน ทหารรับจ้างหรือกองคุ้มกันจากแคว้นหง ตลอดจนการขายข่าวในตลาดมืดต่างๆ แคว้นไป๋ถูกปกครองด้วยระบบเจ้าแคว้นเช่นกัน

แคว้นทั้งสี่ถึงแม้ไม่อาจกล่าวได้ว่าเป็นมิตรที่ดีต่อกัน แต่กระนั้นก็มิได้เป็นศัตรูด้วยเช่นกัน ในทุกๆ 8 ปีจะมีการประชุมเจ้าแคว้นทั้งสามและแม่ทัพแห่งแคว้นหงอย่างเป็นทางการครั้งหนึ่ง โดยเวียนกันไปตามแคว้น หวาง หง หลาน และไป๋ ตามลำดับ เพื่อตกลงกันในเรื่องของความร่วมมือในการแลกเปลี่ยนจุดเด่นจุดด้อยต่างๆระหว่างแคว้น รวมถึงให้ทายาทของตนได้รู้จักกันให้เป็นที่คุ้นเคย เพื่อในอนาคตหากเกิดการผลัดเปลี่ยนแผ่นดินจะได้ไม่ก่อสงครามกันโดยง่ายเพราะคงเห็นแก่ความสัมพันธ์อันเก่าก่อนอยู่บ้าง

เรื่องทั้งหมดคงไม่เกิดขึ้น หากมิใช่เพราะความโลภไม่รู้จักพอของมนุษย์คนหนึ่ง

แต่เพราะเป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่ง ความโลภจึงเป็นสิ่งที่ทำเช่นไรก็มิอาจพอ