คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : ตกเป็นเหยื่อ (3/3)
“็ริอเธอ แล้วเธอมีแผนะพายัยแรมนัสไปให้แพทริยัไ ันยันึไม่ออ”
“ไม่ยา ็ใ้เรื่อที่พวเราไม่อบหน้ามันนี่แหละ”
“หมายวามว่ายัไ”
ฮอลลี่ระิบเล่าแผนารที่ิึ้นไ้ รู่เียวาร่าห์็ยิ้มร้ายออมา
“แผนี ล ทำามที่เธอบอนี่แหละ”
“แรมนัส”
แรมนูเียที่ำลัเินออไปนอห้อที่ัานพรอม หันไปมอว่าใรเรียเธอ ึไ้เห็นเ็สาวสอนที่อยพูาระทบระเทียบเธอมาลอหลายปียืนส่ยิ้มให้อย่าเป็นมิร ทำให้เธอ้อประหลาใ
“พวเธอมีอะไร” แรมนูเียอบลับเรียบๆ ามปิ
“เลีไปไหนเสียล่ะ” าร่าห์ถามึ้น
“เลีออไป้านนอไปโทรศัพท์หาที่บ้านน่ะ เี๋ยวว่าะลับแล้ว ัน็ว่าะออไปโทรศัพท์หาพี่ายให้มารับพอี” แรมนูเียอบอย่าไม่ิอะไร
“แรมนัส พวเราสอนอยามาอโทษเธอ” ฮอลลี่เอ่ยึ้น
แรมนูเียมีสีหน้าแปลใ “อโทษ? อโทษเรื่ออะไร?”
“อโทษที่ลอมา พวเราทำไม่ีับเธอ อนนี้เรียนบแล้ว็ะแยย้ายันไป พวเราเลยอยามาอโทษ ไม่อยาให้้อมาโรธเือันเพราะเรื่อไม่เป็นเรื่อ พวเรา็โๆ ันแล้ว”
“แรมนัส ันับฮอลลี่อโทษนะ พวเรามาเป็นเพื่อนที่ี่อันไ้มั้ย” าร่าห์เอ่ยึ้น
แรมนูเียยิ้มออมาทันที
“ไ้สิ ันไม่ไ้โรธอะไรพวเธอ แ่เือๆ นิหน่อยเท่านั้น อนนี้พวเราเรียนบแล้ว ว่าะไ้เอัน็อีนาน ืนีันีว่า” เธออบรับอย่า่ายาย
“อบใ...ั้นเรามาื่มให้ับารเป็นเพื่อนอเราอีรั้นะ” ฮอลลี่ัวน
“เอาสิ”
“าร่าห์ เธอไปเอาไวน์มาสามแ้วสิ ะไ้ื่มลอให้ับารเป็นเพื่อนันใหม่อีรั้”
“ไ้ รอแป๊บนะ เี๋ยวันมา” าร่าห์รีบเินไปที่บาร์เรื่อื่ม
ฮอลลี่เ้ามาับมือสอ้าอแรมนูเียไว้และยิ้มให้ “อบในะที่ยอมเป็นเพื่อนันอีรั้ ัน้ออโทษริๆ ที่ลอมาทำอะไรี่เ่าับเธอมาลอ”
“ไม่เป็นไร เรื่อนิหน่อยเท่านั้น”
“มาแล้ว้า” าร่าห์ส่เสียบอเมื่อเินมาถึพร้อมับส่แ้วไวน์ให้แรมนูเียและฮอลลี่
“ื่มให้หมเลยนะ” าร่าห์บอับทุน
แรมนูเียยแ้วึ้นื่มรวเียวหม
“หมแล้ว” เธอบอ
“ัน็หมเหมือนัน” ฮอลลี่บอ
“ัน็หม” าร่าห์บออีน
“เี๋ยวันเอาแ้วไปส่ที่บาร์เรื่อื่ม่อนนะ แล้ว่อยลับออไปพร้อมัน”
“ไ้เลย”
าร่าห์เินลับไปเ็บแ้วไวน์แล้วึเินลับมา
“แรมนัส ะออไปโทรศัพท์หาพี่ายใ่มั้ย” ฮอลลี่ถาม
“ใ่”
“พวเราออไปพร้อมันเถอะ ันับาร่าห์็ะลับเหมือนัน”
สามสาวเินออมา้านนอึไ้พบว่าเลีเพิุ่ยโทรศัพท์เรียบร้อย เมื่อหันมาเห็นแรมนูเียเินออมาพร้อมฮอลลี่ับาร่าห์ เธอ้อแปลใ
“ันับาร่าห์อโทษแรมนัสเรื่อที่เยทำไม่ีไว้...” ฮอลลี่ออปาเป็นเิอธิบาย
“...แล้วันับาร่าห์็้ออโทษเธอ้วยนะ เลี”
เลีมีสีหน้าประหลาใแล้ว็ลายเป็นีใ “ไม่เป็นไร อบในะ ฮอลลี่ าร่าห์”
“แล้วนี่ใรมารับเธอล่ะ” าร่าห์ถาม
“พ่อันน่ะ เี๋ยว็มาถึ”
เลีพูยัไม่ทันาำ พ่ออเธอ็ับรถมาอพอี
“ันลับ่อนนะ” เลีบอทุน่อนะึ้นรถไป ะที่แรมนูเียเพิ่เปิระเป๋าลั์ใบเล็เพื่อหยิบโทรศัพท์มือถือออมา แ่ยัไม่ทันะเปิระเป๋า เธอ้อรู้สึเวียนศีรษะ นัยน์าพร่า ใสั่นล้ายะเป็นลม ร่าส่ายโนเนเหมือนะยืนไม่อยู่
“แรมนัส เธอเป็นอะไรน่ะ?” ฮอลลี่ถาม้วยน้ำเสียใ สอมือประอเธอไว้ไม่ให้ล้ม
“ไม่รู้สิ ันเวียนหัว าพร่าไปหมเลย อนั่พั่อน” บอแล้วแรมนูเีย็นั่ลับพื้นทันที เธอรู้สึเหมือนนเอะยืนไม่อยู่ หนาวสั่นไปหมเหมือนะเป็นไ้
มืออฮอลลี่และาร่าห์แะสัมผัสไปามแนและใบหน้าอเธอ
“ัวเธอ็ปินะ แรมนัส เป็นอะไรมามั้ย” าร่าห์ถาม
“ันหนาวเหมือนะเป็นไ้ เวียนหัวมา ายัพร่าอยู่เลย” แรมนัสบอเสียอ่อนล้า
“าร่าห์ ่วยันพยุแรมนัสไปนอนที่ห้อพยาบาล่อนีว่า ถึอนนี้อาารย์ประำห้อพยาบาละไม่อยู่ แ่อย่าน้อยให้แรมนัสนอนพัสัหน่อย เธอน่าะีึ้น แล้ว่อยให้เธอลับบ้าน” ฮอลลี่บอ
“ริ้วย” าร่าห์อบรับ
“อทนนินะแรมนัส ันับฮอลลี่ะพยุเธอไปห้อพยาบาล่อน”
แรมนูเียพยัหน้าอบรับ ฮอลลี่ับาร่าห์่วยันพยุเธอให้ลุึ้นและประอพาเินไปนถึห้อพยาบาลที่อยู่นละอาารับอาารที่ัานพรอม
ห้อพยาบาล
แรมนูเียนอนหลับาอย่าเหนื่อยอ่อน สีหน้าไม่สู้ี
“เธอนอนพัสัหน่อยนะ ันะอยู่เป็นเพื่อน” ฮอลลี่บอ แรมนูเียพยัหน้า
“พวเธออยู่ันที่นี่นะ ันะไปามอาารย์ห้อพยาบาลที่านพรอม่อน” าร่าห์บอ่อนะยิบาให้ฮอลลี่และรีบเินออไป
“รอแป๊บนะ แรมนัส เี๋ยวาร่าห์็ามอาารย์ห้อพยาบาลมาแล้ว”
แรมนูเียพยัหน้าอบรับอีรั้
ฮอลลี่ยิ้มเยาะเมื่อเห็นเธอนอนโยไม่สสัยอะไร แล้วึลุึ้นและเินออไปนอห้อพยาบาลอย่าเียบเียบ เพียฮอลลี่เปิประูห้อพยาบาลออไป็พบแพทริที่รออยู่หน้าห้อพร้อมาร่าห์
“ันพายัยแรมนัสมาให้แล้ว นายไปัารไ้เลย นายนอนับมันเสร็แล้ว เรียพวัน้วย ันะถ่ายลิปและรูปโป๊อมันไว้ ะไ้แบล็เมล์เอาเินามันไ้” ฮอลลี่บอ เธอรู้ีว่าไม่อาเอาเินาแพริไ้อี แ่ับแรมนัส เธอยัรีเินไ้
ความคิดเห็น