Talesrunner รักเล็กๆของหิมะ

ลำดับตอนที่ #2 : มันคือพรหมลิขิตหรือชะตากรรม

ยูกิ:ย้าก!!!!!!!!!!!
เฮนรี่:พอได้แล้ว!!!!!!
ยูกิ:...............
ฮารุ:................
เฮนรี่:ข้ายอมรับขอเสนอ หากครบ1ปีเมื่อไรแล้วยังไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น ยูกิ เจ้าอยากจะทำอะไรก็ทำ ข้าจะไม่ห้ามเมื่อถึงเวลานั้น
ยูกิ:คำสั่งของท่านถือว่าเด็ดขาด
แล้วยูกิก็เก็บมีดไว้ แล้วเดินออกไป
ที่สวนสาธารณะ
พาด้า:หา!!!!!!!!ฮารุมาเป็นเทลรันเนอร์ ไม่จริง
ยูกิ:เห็นว่าโดนอานูบิสทรยศ และโดนไล่ล่ามาแต่เพราะการที่จะเชื่อเค้าได้มีไม่กี่เปอร์เซน
กาย:พี่........
มากิ:จริงสิ กายเป็นน้องฮารุหนิ
ราฟ:แล้าเราจะต้องทำยังไงต่อไปดี
ยูกิ:หมอนั้นบอกว่าถ้าอานูบิสยังไม่มาโจมตีภายใน1ปี จะทำอะไรกับเค้าก็เชิญ
กาย:งั้นเราทำได้แต่รอสินะ
ยูกิ:คงงั้น งั้นฉันไปก่อนนะ
ที่บ้านยูกิ
ยูกิ:เฮ้อ วันนี้หิมะตกแรงจิง รีบนอนดีกว่า
ฟุ่บ ยูกิล้มตัวลงนอนบนเตียง แต่ก็เหมือนมีอะไรแปลกอยู่บนเตียง
ยูกิ:เอ๊ะ.......เห้ย ฮารุ
ฮารุ:กลับมาแล้วหรอ
ยูกิ:นะ........นายมาทำอะไรที่นี่ แล้วมานอนบนเตียงฉันได้ไงO///////O
ฮารุ:คือว่าฉันไม่มีที่นอนแล้วน่ะ เลยมาบ้านเธอ
ยูกิ:แล้วมาบ้านฉันทำไม
ฮารุ:ก็เธอไม่เชื่อคำพูดฉันไม่ใช่หรอเลยมานอนบ้านเธอ เธอจะได้เฝ้าดูฉันได้ง่ายๆไง
ยูกิ:ข้างนอกมันหนาว ยังไงๆฉันก็ปล่อยนายไปตากหิมะหนาวข้างนอกไม่ได้ ไปนอนห้องพ่อฉันก่อนแล้วกัน-///////-
ฮารุ:แล้วเธอไม่หนาวหรอ
ยูกิ:ฉันเกิดท่ามกลางหิมะหนาว ฉันชินกะความหนาวล่ะ
ฮารุ:งั้นหรอ งั้นฉันไปก่อนนะ
ยูกิ:อะ....อืม บ้านฉันมันมืดหน่อยระวังหน่อยแล้วกัน
ติดตามตอนต่อไป'เริ่มจู่โจม'