ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ชีวิตรใหม่ของผมในนามชาสัญ(ยังไม่เสร็จ)
"8E88"เสียงไก่ขันยามเช้าราวตี5ปลุกชาสัญขึ้นมา
"ห้าว~~~ง้วงจังเลยแต่ก็นะเรามีงานต้องทำนิเอาหล่ะลงไปทำงานดีกว่า"ว่าแล้วชาสัญก็เดินไปเปิดประตูไม้สีน้ำตาลข้างหน้าแล้วหั้นหลังกลับมาสำรวจความเรียบร้อยของห้อง
ห้องเป็นห้องขนาด10*20เมตร ตรงกลางมีเตียงเดียวอยู่หลังหนึงด้านข้างมีโตีะเก๋าอี้อยู่อย่างหล่ะตัวบนโต๊ะมีขวดหมึกและปากาขนนกวางอยู่ข้างใต้เป็นกองกระดาษหนาสัก10ซม.ด้านซ้ายของโต๊ะวางหนังสื่อไว้4-5เล่มเป็นเรื่องเกียวกับแร่ต่างๆวิธีขุดเหมืองวิธีตีเหล็กฯลฯ ตรงกลางโต๊ะมีสมุดเล่มหนึงวางไว้อยู่ ตรงพื้นเป็นไม้ธรรมดาๆที่ข่อนข้างเก่าแล้ว
"อื้มคงไม่มีไรแล้วสินะ"ชาสัญพูดจบก็ปิดประตูแล้วเดินลงไปข้างล่าง พอมาถึงก็พบชายชลาคนหนึงกำลังยกมีดขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะไม้ขนาดใหญ่เพื้อเตรียมตัวขายในวันนี้
"เอ่อ สวัสดีครับ บารอส"ชาสัญหั้นไปกล่าวทักทายกับชายชลาตรงหน้าอย่างสุภาพ
"อ้าวสวัสดี เจ้าหนุ้มแหมตื่นเร็วจังหน่ะ กะจะไปเรียกอยู่แล้วเชียว"บารอสหั้นมายิ้มแล้วกล่าวตอบเขา บารอสเขาเป็นชายชลาอายุราว60ปีสูกสัก 150 ดูแล้วเป็นคนที่ใจดีมากเลยหล่ะ ถึงจะเห็นเหมือนแก่และไม่มีเรียวแรงก็เพราะไม่ค่อยกินข้าววันๆก็มั่วแต่ตีดาบกับขุดเหมือง ขายของ จนไม่ค่อยมีเวลากินข้าวสักเท่าไหร แต่จริงๆแล้วแก่แข็งแรงกว่าคนอายุ20-30ปีอีกแหนะ
"งั้นเดียวผมไปยกของจากข้างล่างมาให้นะครับ"ว่าแล้วชาสัญก็เดินลงบรรไดลงไปชั้นใต้ดินเเพื้อหยิบดาบ,มีด,โล่ห์ ฯลฯ
ข้างล่างเป็นห้องที่พนังเป็นดินข้างในสุดเป็นพื้นหินที่หยุบลงไป10เซ็นดา้นหน้าเป็นเตาเผาด้านข้างซ้ายขวามีแต่กล้องที่ใส่พวกแร่ต่างๆอุกรณ์เครื่องมืออาวุธว่างเต็มไปหมด
"ห้าว~~~ง้วงจังเลยแต่ก็นะเรามีงานต้องทำนิเอาหล่ะลงไปทำงานดีกว่า"ว่าแล้วชาสัญก็เดินไปเปิดประตูไม้สีน้ำตาลข้างหน้าแล้วหั้นหลังกลับมาสำรวจความเรียบร้อยของห้อง
ห้องเป็นห้องขนาด10*20เมตร ตรงกลางมีเตียงเดียวอยู่หลังหนึงด้านข้างมีโตีะเก๋าอี้อยู่อย่างหล่ะตัวบนโต๊ะมีขวดหมึกและปากาขนนกวางอยู่ข้างใต้เป็นกองกระดาษหนาสัก10ซม.ด้านซ้ายของโต๊ะวางหนังสื่อไว้4-5เล่มเป็นเรื่องเกียวกับแร่ต่างๆวิธีขุดเหมืองวิธีตีเหล็กฯลฯ ตรงกลางโต๊ะมีสมุดเล่มหนึงวางไว้อยู่ ตรงพื้นเป็นไม้ธรรมดาๆที่ข่อนข้างเก่าแล้ว
"อื้มคงไม่มีไรแล้วสินะ"ชาสัญพูดจบก็ปิดประตูแล้วเดินลงไปข้างล่าง พอมาถึงก็พบชายชลาคนหนึงกำลังยกมีดขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะไม้ขนาดใหญ่เพื้อเตรียมตัวขายในวันนี้
"เอ่อ สวัสดีครับ บารอส"ชาสัญหั้นไปกล่าวทักทายกับชายชลาตรงหน้าอย่างสุภาพ
"อ้าวสวัสดี เจ้าหนุ้มแหมตื่นเร็วจังหน่ะ กะจะไปเรียกอยู่แล้วเชียว"บารอสหั้นมายิ้มแล้วกล่าวตอบเขา บารอสเขาเป็นชายชลาอายุราว60ปีสูกสัก 150 ดูแล้วเป็นคนที่ใจดีมากเลยหล่ะ ถึงจะเห็นเหมือนแก่และไม่มีเรียวแรงก็เพราะไม่ค่อยกินข้าววันๆก็มั่วแต่ตีดาบกับขุดเหมือง ขายของ จนไม่ค่อยมีเวลากินข้าวสักเท่าไหร แต่จริงๆแล้วแก่แข็งแรงกว่าคนอายุ20-30ปีอีกแหนะ
"งั้นเดียวผมไปยกของจากข้างล่างมาให้นะครับ"ว่าแล้วชาสัญก็เดินลงบรรไดลงไปชั้นใต้ดินเเพื้อหยิบดาบ,มีด,โล่ห์ ฯลฯ
ข้างล่างเป็นห้องที่พนังเป็นดินข้างในสุดเป็นพื้นหินที่หยุบลงไป10เซ็นดา้นหน้าเป็นเตาเผาด้านข้างซ้ายขวามีแต่กล้องที่ใส่พวกแร่ต่างๆอุกรณ์เครื่องมืออาวุธว่างเต็มไปหมด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น