เหล่าลูกๆหลานๆของเฮ้าเอง

ลำดับตอนที่ #8 : พีน้องผู้พรากจากกัน

"ถึงท่านจะมองว่าข้าเป็นโสเภนี ข้าก็ไม่ใส่ใจอะไรหรอก"

บทที่ต้องการ ::  ทหารรับจ้าง
ฝ่าย :: [ รอสเพล่าร์, ]

ชื่อ-นามสกุล ::  Goddard Blaze ก็อตดาร์ท เบลซ
เพศ ::หญิง
อายุ :: 25

รูปร่างหน้าตา :: เรือนผมสีดำสนิท ดวงตาสีแดงไร้ความเป็นมนุษย์ มีแผลเป็นที่คอและหลัง ที่มีทั้งโดนน้ำมันเทียน มีด บลาๆ มัดผมตลอดเวลา ส่วนมากไม่ปล่อยผม มีกล้ามนิดๆ เพราะจากฝึก
ส่วนสูง/น้ำหนัก :: สูง1730 หนัก 50


ลักษณะนิสัย ::  มาโซคิส

เธอเป็นคนที่ชอบความเจ็บปวด มาก เนื่องจากมาทางสาเหตุ อะไรไม่รู้ หลังจากที่โดนพวกนั้นรุมกระทำ

บ้าเลือด

ถ้าเธอจับอาวุธหรือมีคนกระตุ้น ให้เธอฆ่าเมื่อไหร่ ความบ้าเลือดนั้นจะเพิ่มสูงทันทีและจัดการ ศัตรูอย่างรวดเร็ว

โหยหา

เธอเป็นคนที่โหยหาความรักที่แท้จริง ก็คล้ายๆพวกยันเดเะระนั้นแหละ รักใครจริง เธอจะรักมากที่มากที่สุด แต่ถ้าเขาไม่รักเธอ เธอก็ไม่ทำอะไรมาก ฆ่าเลย

นอนไม่ค่อยหลับ

ส่วนมากเธอจะไม่นอนหรอก แต่บางครั้งบางคาก็นอน เพราะเวลาเธอนอน เธอจะนึกถึงเหตุการณ์นั้นตลอดเวลา

ไม่ไว้ใจใคร

เธอไม่เคยคิดจะไหวใจใคร ส่วนมาถ้าต่อสู้ก็จะลุยเดียวซะมากกว่า นอกจากที่ว่าคนๆนั้นสนิทกันมานานหรือ รู้จักกันมานาน

คนดีในคราบโรคจิต.

ถึงเธอจะดูเป็นคนจิต แต่เธอกลับ ชอบช่วยเหลือผู้คน ชอบช่วยแบบทางอ้อมซะมากกว่า

สายเปย์แห่งชาติ

เธอถึงเป็นคนเห็นแก่เงิน แต่เธอก็ไม่เคยใช้เงินฟุ่มเฟื่อย เป็นคนที่เก็บออมเลยด้วยซ่ำ จนมีเงินมากมาย แต่เมื่อเธอดีใจ ถ้าเป็นเรื่องเลี้ยงข้าวเลี้ยงอะไร เธอเปย์เต็มที่เลยค่ะ

ลักษณะการพูดจา ::

ปกติ

“มีอะไรหรือป่าว ถ้าไม่มีอะไร ฉันไปนะ”

โหมดโรคจิต,บ้าเลือด

“ห๊ะๆ นี้อยากเห็นสีที่สวยที่สุดในโลกไหมล่ะ ฮ่าๆๆ”

“ว้าว… ตาของเธอสวยจัง สวยมากเลย”  // ควักลูกตาของคนนั้นออกมา

“ ฮ่าๆๆ บ้าชะมัด ฮ่าๆๆ”

ดีใจ

“ดีจัง…  วันนี้เลี้ยงข้าวเองนะ อยากกินอะไร เต็มที่เลยนะ”

โกธร

“อยากลงนรก ใช่ไหม?? ไอ้พวกสวะนี้!”

เศร้า

“ไม่เอา… ไม่อยากจะคิดถึงมันแล้ว”

“ขอโทษนะ...ที่ฉันอ่อนแอ่ ขอโทษ”

ประวัติคร่าวๆ :: เพราะเป็นหนี้ เธอจึงกลายเป็นคนแบบนี้ เพราะเป็นหนี้

เธอจึงเกลียดชังครอบครัว เบลซ เด็กสาววัย10ปี ที่มีแสนชีวิตที่แสนสบาย เธอเป็นเด็กสาวที่น่ารักและอ่อนโยน แต่ความสุขของเธอก็จบลง เพราะพ่อไปติด พนัน หลายใหญ่ ความสุข ก็กลายเป็นความทุกข์ เธอถูกพ่อให้ไปทำงาน เป็นโสเภนี แต่เธอไม่อยากจะทำมัน แต่พ่อก็บังคับ ส่วนแม่ก็หนีพ่อไป โดยเอาน้องชายไปด้วย โดยทิ้งเธอไว้ เธอพยายามจะหนีพ่อแต่พ่อกลับ ขายเธอให้กับทหารเดียมานไปเสียแล้ว เพราะยังไง เธอก็หนีไม่พันพวกนั้นอยู่ดี เธอถูกจับ ที่ป่า เธอถูกกดลง พวกเขาฉีกเสื้อผ้าของเธอออก เธอพยายามร้องให้คนช่วย "ใครก็ได้ ช่วยด้วย ใครก็ได้" แต่ไร้คนที่จะช่วยเหลือ เธอเจ็บ ปวด เธอ โดยพวกเขารุมกระทำ เธอกัดฟันทน จนพวกเขาเสร็จภารกิจ พวกเขาก็ทิ้งเธอนอนไว้ในกลางป่า เธอนั้งร้องไห้ พร้อมกับความหวาดกลัว เธอร้องไห้ เกลียด เกลียด พ่อแม่เกลียดพวกเดียมาน เธอตัวสั่น เธออยากจะตายแต่เธอก็ทำไม่ได้ เพราะเธอไม่กบ้าพอเพราะว่าเธออ่อนแอ่ บ้าจัง... จนเธอก็ถูกช่วยจากชาวบ้านแถวนั้น เขาเป็นชายหนุ่ม รุ่นราว แก่กว่าเธอ5ปี เขาช่วยเธอ ดูแลเธออย่างดี จนเธอเกิดตกหลุมรักชายคนนั้น ทำให้เธอรู้จักคำว่ารัก แต่เมื่อเธอบอกความรู้สึกของเธอออกไป แต่เขานั้นกบับจะแต่งงานกับหญิงที่ตนรักในเร็วๆนี้ มันก็ทำให้เธอ รู้จักคำว่า อกหักเช่นกัน เธอฆ่า หญิงชายผู้นั้น อย่างเลือดเย็น ไม่สนแล้ว ....

เธอโตขึ้น เธอจึงเลือกที่จะเป็นทหารรับจ้าง เพื่อหาเงินใช้

ชอบ :: คนที่รักเธอจริง เลือด เงิน

ไม่ชอบ :: คนทรยศ คนขี้แพ้ คนอ่อนแอ่

แพ้ :: ขนสัตว์ จะแจมตลอด ถ้าเกิดอาการแพ้

กลัว :: ไม่ชอบให้ผู้ชายมาจับตัว

อาวุธ :: ปืนคู่

-ซ้าย

-ขวา

ความสามารถพิเศษ :: วิเคราะห์ศัตรูได้รวดเร็ว

พลังพิเศษ :: สร้างภาพหลอน สะกดจิต

เพิ่มเติม :: น้องชายเธอยังไม่ตายนะค่ะ ปัจจุปันมีชีวิตอยู่ เจ้าตัวก็ตามล่า เพื่อฆ่าน้องชาย ที่หนีไปกับแม่ ของตน แต่เธอได้ฆ่าแม่ตายไป แล้วจึงตามล่าน้องชายอีก

"ลองดูสิ ถ้าคิดว่าจัดการผมได้นะ "

บทที่ต้องการ :: ทหารระดับสูง
ฝ่าย :: [ เดียมาน ]

ชื่อ-นามสกุล :: Olivier cruz โอลิเวอร์ ครูส
เพศ :: ชาย
อายุ :: 22


รูปร่างหน้าตา :: เรือนผมสีขาวสะอาด เหมือนแม่ ดวงตาสีฟ้าใสสะอาด รูปร่างเบาะบาง คล้ายผู้หญิง แต่กำลังภายในเยอะ มาก
ส่วนสูง/น้ำหนัก :: สูง174 หนัก 51


ลักษณะนิสัย ::

สุภาพบุรุษ

ครูสถือว่าเป็นสุภาพบุรุษมากที่สุด เขาเครพผู้หญิง และเอาใจคนอื่นเก่งมาก อ่อนโยน ใจดี และเป็นคนที่ช่วยเหลือผู้อื่น เลยเป็นที่ชื่นชอบของผู้หญิงและผู้ชาย ด้วยรวมๆกันเพราะเขาได้หน้าตามาจากมารดา จึงมีหน้าตาคล้ายผู้หญิงเล็กน้อย

พูดตรง

เขาเป็นคนที่ขอบพูดตรง ด่าว่าใครก็พูดตรงๆ แรงอีกต่างหาก เกลียดใครก็บอก ชอบใตรก็บอก อยากฆ่าใครก็บอก

เก็บควาลับไม่เก่ง

อย่า บอกความลับ ให้เขาเลยเถอะ ไม่ใช่ว่าเขาเป็นคนไม่ดีบอกเผยความลับนะ แต่ถ้าพูดถึงเรื่องนั้น เวลาใครถามอะไรเกี่ยวกับคนๆนั้น เขาจะเผลอหลุดปากไปเลย

ตัวร้ายในคราบผู้ดี

ภายนอกเขาอาจจะแลดูเป็นคนดีนะ แต่เขาเป็นคน โหดเหี้ยม เขา จะฆ่าเหยื่อโดยไม่ทรมาณคือฆ่าเลยจะให้ทรมาณทำไม มันเสียเวลา

ติดพี่สาว

เขารักพี่สาวของตนมาก ถึงแม่พี่สาวจะตามล่าเขา และจะฆ่าเขา เป็นเขาถ้าเจอพี่สาว ก็ให้ฆ่าง่ายๆเลยก็ได้ แต่เขาชอบแกล้งชอบเล่นกับพี่ทั้งที่อีกฝ่าย อยากเขาฆ่าได้ แถมพี่สาวก็ฆ่า แม่ผู้เป็นที่รัก แต่เขาไม่เคยคิดจะโกธร

หงุดหงิดไม่แสดงออก

เวลาเขาหงุดหงิด เขาจะไม่แสดงสีหน้าออกมา แต่เขาจะยิ้มออกมา แต่เขาจะแสดงโดยกิริยาท่าทางของเขาเอง

ลักษณะการพูดจา ::

ปกติ

“เป็นไง บ้างครับ”

“ผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรขนาดนั้นหรอกครับ”

เยาะเย้ย

“จะว่าไงดีล่ะ ...คุณนี้ไร้ประโยชน์โคตรๆ เลยนะครับ”

โกธร

“เอาจริงดิ…”

“อยากตายก็บอกสิ จะได้จัดให้”

ดีใจ

“ว้าว ดีจริงๆเลยนะครับ”

“ไม่ต้องชมผมขนาดนั้นก็ได้”

เศร้า

“ผมขอโทษ ผมทำอะไรไม่ได้เลย”

“ผมผิดจริงๆนั้นแหละ”

ประวัติคร่าวๆ :: เขารักพี่สาวมาก ถึงขั้นว่าติดเลยล่ะ ครอบครัวของเขา เป็นครอบครัวที่แสนจะอบอุ่น เพราะมีพี่สาวที่แสนดี ตอนเด็กๆ เขาจะถูกรังแกบ่อยๆ แต่เพราะพี่สาว จึงปกป้องเขาได้ เขามองพี่สาวว่าเป็นผู้แข็งแกร่ง พี่สาวของเขาคือฮีโร่ ถ้าในอนาคตล่ะก็ เขาจะเป็นคนที่ปกป้องพี่สาวเอง แต่เมื่อถึงตราวที่จะปกป้อง แม่กลับพาเขาหนี เขาปกป้องพี่สาวไม่ได้ เพราะความเห็นแก่ตัวของมารดา เขารังเกียจแม่ที่ทอดทิ้งพี่ อีกไม่นานที่แม่และเขาหนีมา แม่ก็แต่งงานใหม่กับขุนนางชนชั้นสูง ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สวยงามของแม่ ขุนนางจึงถูกใจเธอเขา แม่เปลี่ยนชื่อนามสกุลใหม่ เขาไม่อยากใช้นามสกุลนี้นัก แต่ก็ต้องใช้ จากนั้นแม่ก็ส่งให้เขาไปเป็นทหารในเดียมาน แต่ด้วยความที่เข้าเรียนรู้เร็วจึงเป็น กลายเป็นทหารระดับสูงเลยทีเดียว จนกระทั้งในตอนนั้นเขาไปทำงานอยู่ไกลจากที่แม่เขาอยู่เขาจึงได้ข่าวว่า แม่เขาตายจากฆาตกรรมรวมถึง พ่อเลี้ยงของเขาด้วย สมบัติทั้งหมดจึงตกลงมาสู่เขาโดยสมบรูณ์ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจมันเลย แต่เขาสนใจ ในการตายของแม่ เขารู้เลยว่าใครมาล้างแค้นเขากับแม่ จะใครล่ะ พี่สาวของเขาไง เขาอมยิ้ม อย่างเจ้าเลห์ จะได้เจอกันสักที " พี่สาวสุดที่รักของผม"

ชอบ :: พี่สาว การอยู่ที่สงบๆพร้อมกับการดื่มน้ำชา

ไม่ชอบ :: คนเห็นแก่ตัว คนบ้าเงิน คนหักหลัง

แพ้ :: พี่สาว อยากฆ่านะ แต่ด้วยความรักพี่ไง พี่ก็เปรียบเสมือน ของสวยๆ ที่ประทับอยู่ข้างๆ ก็เลยไม่อยากจะฆ่า

กลัว :: สุนัข ตอนเด็ก โดนมันกัด เลยเอาเป็นว่า เกลียดมันสุดๆ

อาวุธ :: ดาบ สีนิล

ความสามารถพิเศษ :: เรียนรู้เร็ว รู้ใจคน

พลังพิเศษ :: หมอก เขาสามารถสร้างหมอกควัน บังคับ ควันได้ตามใจชอบ และโจมตีโดนไม่รู้ตัวเคลื่อนย้ายวัตถุและมนุษย์ได้ สร้างเกราะป้องกัน ที่หนาและไม่แตก

เพิ่มเติม :: เขานั้นตามหา พี่สาวอย่ก็เหมือนสลับกันทางด้านบนนั้นแหละ คือยากเจอพี่สาว ไม่ใช่อยากฆ่า แค่อยากเล่นด้วย