คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ออดิชั่น นางเอกคิบอม -- พี่ปั๊กคุ
ใบสมัครนางเอกค๊า คำตอบขอสีดำเน้ออ
ชื่อ - นามสกุล(ภาษาอะไรก็ได้ เกาหลี ญี่ปุ่น จีน อังกฤษ) :: ฮัน มินา // Han MiNa
ชื่อเล่น :: มินา / มีนา (ลูกครึ่งเกาหลี-ไทย)
อายุ(16-18):: 17 ปี // เกิดวันที่ 1 มีนาคม (ราศีมีน) ชื่อก็มาจากเดือนเกิดนี่แหละค่ะ
พระเอกของคุณ:: ยู ซอนบี (คิมคิบอม)
นิสัย:: สาวอารมณ์ดี ร่าเริงสดใส มองโลกในแง่ดี อ่อนโยน ใสซื่อบริสุทธิ์ เชื่อคนง่ายมาก มักถูกหลอก ถูกแกล้งเป็นประจำ แต่ก็ไม่เคยโกรธ ไม่ซีเรียสกับชีวิต เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ชอบช่วยเหลือคนอื่น เป็นคนดี แต่บางครั้งก็ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นมากจนเกินไป ประมาณว่าหวังดีกับคนเขาไปทั่ว พูดมาก พูดไร้สาระอีกต่างหาก สมองของเธอจัดว่าโง่ถึงโง่มาก บอบบางแต่ไม่อ่อนแอ เวลาอารมณ์ไม่ดี หรือไม่พอใจใครก็ไม่แสดงออก ไม่ชอบให้ใครเห็นด้านเครียดๆ ของตัวเอง เธอมักจะยิ้มบางๆ และบอกว่า "ฉันไม่เป็นอะไรหรอก" ทั้งที่ในใจกำลังเจ็บปวดสุดๆ ชอบเก็บเรื่องเครียดไปร้องไห้คนเดียว และเธอก็เกลียดน้ำตาของตัวเองมาก
สัญลักษณ์ที่บ่งบอกถึงความเป็นเธอ:: รอยยิ้มหวานละมุน เสียงหัวเราะร่าเริงแบบน่ารักๆ
ครอบครัว:: ฐานะทางบ้านจัดว่ายากจนขัดสนอยู่ คุณพ่อเป็นชาวประมง แต่เมื่อ 10 ปีก่อนออกไปกับเรือหาปลาและไม่เคยกลับมาอีกเลย ทิ้งให้เธออยู่กับแม่ตามลำพัง แม่เป็นลูกจ้างในฟาร์มและเธอก็มาช่วยงานในฟาร์มบ่อยๆ จนเมื่อปีที่แล้วแม่ต้องจากไปเพราะโรคร้าย... ก่อนจากไปแม่บอกให้เข้มแข็งและยิ้มสู้กับปัญหา ทำให้มินาพยายามทำตัวร่าเริงสดใสปิดบังความเจ็บปวดในใจตลอดมา ปัจจุบันอาศัยอยู่เพียงลำพังในบ้านไม่ไกลจากฟาร์มนัก ทำงานรับจ้างทำไปทั่ว ทำทุกอย่างเพื่อส่งตัวเองเรียน ซึ่งเธอมีมรดกจากแม่อยู่ก้อนหนึ่งที่พอจะส่งเสียตัวเองเรียนได้ แต่ไม่พอกับค่าใช้จ่ายในการดำเนินชีวิต
อิมเมจของคุณ(5+):: Misia
อิมเมจคู่ของคุณ(5+):: KiBum
****************************
คำถาม
1.ความรัก ในมุมมองของคุณ คุณคิดว่ามันเป็นยังไง :: ความรักคือสิ่งที่หอมหวานละมุน น่าหลงใหล แต่ฉันยังไม่เคยพบมันด้วยตัวเองเลย ได้เพียงจินตนาการว่าความรักคือสิ่งสวยงามที่ทุกคนหมายปอง ความรักนั้นอบอุ่นเหมือนแสงแดดอ่อนๆ ยามเช้า ความรักที่เหมือนกับความรักของพ่อแม่ที่มีต่อกัน ความรักทำให้เรามีความสุขทั้งๆ ที่เราเศร้า ความรักอาจทำให้เราเจ็บปวด แต่ความรักก็นำมาซึ่งความสุขที่ฉันเฝ้าฝันหา
2.ถ้าหากวันหนึ่งเพื่อนสนิทที่สุดในกลุ่มของคุณ มาชวนคุณไปทำงานที่ฟาร์มแห่งงหนึ่ง คุณจะทำอย่างไร::
บอกตามตรงว่าฉันยินดีทำทุกอย่างเพื่อเงิน หากงานนั้นสุจริต เงินดี ฉันก็พร้อมจะทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจเพื่องานนี้โดยเฉพาะ!! ผู้หญิงแข็งแรงอย่างฉันอาจจะถนัดทำงานในฟาร์มที่สุดก็ได้ ใครจะรู้?
3.ถ้าเกิดคุณแอบหลงรักผู้ชายคนหนึ่งอยู่ แล้วคุณตัดสินใจไปสารภาพรักกับเค้า คุณพูดกับเค้าว่าอย่างไร และเค้าพูดกับคุณว่าอย่างไร ::
ยูซอนบี... ทุกครั้งที่ฉันเข้าใกล้เค้า หัวใจของฉันกลับเต้นไม่เป็นจังหวะ... ผู้ชายเงียบขรึมคนนี้ทำไมถึงทำให้ฉันหวั่นไหวมากเหลือเกิน... ทุกครั้งที่นายยิ้ม ฉันกลับรู้สึกร้อนวูบวาบราวกับแสงอาทิตย์ที่อ่อนโยนกับฉายแสงมาทางฉันอยู่... แต่นายกลับไม่เคยรู้เลยว่าฉันรู้สึกยังไง?
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก" ฉันเคาะประตูบ้านของเขา
ซอนบีแง้มประตูออกมาช้าๆ วันนี้เราต้องไปทำงานในฟาร์มด้วยกัน และ.... ฉันตัดสินใจจะสารภาพรักกับเขา..
"รอฉันตรงนั้นก่อนนะ ยังไม่ได้อาบน้ำเลย...." ใบหน้างัวเงียเหมือนคนเพิ่งตื่นของซอนบีปรากฏขึ้นเบื้องหลังประตูบ้าน... สงสัยว่าฉันจะมาเช้าเกินไป - -""
"ซอนบี.." ฉันเรียกชื่อเขา
"มีอะไร? ฉันไม่อยากคุยกับเธอตอนนี้หรอกนะ ยังไม่แปรงฟันเลย" เขาบอก T^T ... นี่ฉันเลือกเวลาผิดหรือเปล่าเนี่ย
"ฉันชอบนาย!" ในที่สุดฉันก็พูดมันออกไป.... ปกติฉันเป็นคนกล้าแสดงออกมากๆ แต่เรื่องนี้เท่านั้นที่ฉันรู้สึกขัดๆ ยังไงไม่รู้ .... ตาบ้า!? นายจะตอบฉันว่ายังไง ทำไมต้องเอาคิ้วขมวดกันแบบนั้นด้วยเล่า!?
"แปะ ๆ" ซอนบีเอามือมาตบแก้มฉันเบาๆ
"เธอละเมอหรือเปล่าเนี่ยมินา... ใครเค้าสารภาพรักกันเวลาแบบนี้ ไม่โรแมนติกเอาซะเลย" นายนั่นพูด
"ตาบ้า!! ฉันจริงจังนะ" ฉันตะโกนบอกเพราะเริ่มอารมณ์เสีย
"ยัยโง่! กลับไปนอนให้เต็มตื่นก่อนเถอะ อย่ามาละเมอตอนเช้าแบบนี้เลย..... ปัง!!" เขาเอามือลูบหัวฉันเบาๆ ก่อนปิดประตูบ้านใส่หน้าฉัน - -*** ทำไมฉันถึงหลงไปชอบไอ้คนกวนประสาทแบบนี้นะ!?
4.ตอนจบที่แสนโรแมนติกของคุณเป็นแบบไหนล่ะ::
ต่อจากข้อ 3 เวลาผ่านไปหลายวัน หลายอาทิตย์ แต่ยูซอนบีกลับไม่เคยตอบรับ หรือปฎิเสธการสารภาพรักของฉันเลย... เราใช้ชีวิตเหมือนปกติทั่วไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น... เพราะฉันกลัวที่จะถูกปฎิเสธจึงไม่กล้าถามเขาอีก... อยู่เป็นฮันมินา... คนที่บ้าๆ รั่วๆ ไปวันๆ ก็ไม่เห็นจะเลวร้ายตรงไหน ตราบเท่าที่นายนั่นไม่มีคนอื่นมาให้ฉันช้ำใจเราก็ยังเป็นเพื่อนกัน
"มินา!! เธอเห็นซอนบีบ้างไหม?" พี่แดอึนวิ่งมาถามฉันขณะที่กำลังทำงานอยู่ ใบหน้าของเขาดูร้อนรนและวิตกกังวลเหลือเกิน...
"ฉันไม่เห็นตั้งแต่เช้าแล้วนะ เกิดอะไรขึ้นคะพี่แดอึน" ฉันถามอย่างอดห่วงนายนั่นไม่ได้
"ซอนบีไม่ได้กลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืนนี้!! มีคนบอกว่าเขาออกเรือไปตามลำพัง" สิ้นเสียงของพี่แดอึน หัวใจฉันก็แทบลงไปกองอยู่ที่ตาตุ้ม... ไม่นะ!! ซอนบีของฉัน(ของแกเรอะ?) นายจะเป็นอะไรไปไม่ได้นะ ฉันไม่ยอมเสียนายไปหรอก
ฉันไม่รอช้ารีบวิ่งไปที่ท่าเรือด้วยความเป็นห่วง
"ซอนบี!!" ฉันตะโกนออกไปดังๆ แต่ที่นี้ก็อ้างว้าง มีเพียงลมทะเลที่โชยเอื่อยๆ
มีเรือลำน้อยลอยอยู่ไม่ไกลจะชายฝั่งมากนัก.... ไม่ผิดแน่... นั่นเรือของซอนบี.... ฉันวิ่งลุยน้ำทะเลผ่านหาดทรายตื้นๆ จนไปเกือบมิดศีรษะ ก่อนว่ายน้ำต่อไปยังเรือที่ลอยเคว้งอยู่ และพาร่างเปียกน้ำของตัวเองขึ้นไปบนเรือนั่นอย่างรวดเร็ว...
ร่างสูงของซอนบีนอนอยู่กับท้องเรือ ดวงตาบนใบหน้าคมกริบปิดสนิท...
"ไม่นะ!!? ซอนบี... นายต้องไม่ตายนะ... ฮือ ฮือ ฮือ" ฉันตรงเข้าไปขย่มร่างที่นอนนิ่งสนิทตะโกนเรียกทั้งน้ำตา... แต่เขาก็ไม่รู้สึกตัวขึ้นมาเลย
"ซอนบี... ฮือ ฮือ .." น้ำตาเริ่มไหลออกมาไม่หยุด
ทันใดนั้นเอง... มือหนาของเขาก็กำข้อมือของฉันไว้แน่น ร่างสูงลุกขึ้นมาสวมกอดฉันอย่างรวดเร็ว... ในชั่วพริบตาฉันก็อยู่ในอ้อมกอดนั้นแล้ว
"ยัยโง่ ร้องไห้ทำไม... ให้ฉันรอตั้งนานแน่ะ" เขาพูดพรางเอามือลูบศีรษะปลอบโยนฉัน...
"ตาบ้า! นี่นายหลอกฉันเหรอ T^T" ฉันพูดจบ เขาก็คายอ้อมกอดทันที
"ฉันรักเธอนะ" นัยน์ตาคมกริบจ้องมองมาที่ฉัน ก่อนก้มลงประทับรอยบนริมฝีปากของฉันอย่างอ่อนโยน...
"......" หลังถอนริมฝีปากออกไป ฉันได้แต่นิ่งเงียบด้วยความเขินอาย ใบหน้าร้อนวูบวาบไปไหม.. นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? น้ำตาค่อยๆ เอ่อล้นออกมาช้าๆ
"ทำไม? ทำไมตอนนั้นนายถึงเมินเฉยกับคำสารภาพรักของฉัน! นายรู้ไหมว่าฉันกลัวแค่ไหน กลัวว่านายจะปฎิเสธฉัน" ฉันพูดเคล้าน้ำตา ซอนบีเอามือลูบหัวฉันเบาๆ
"ยัยโง่เอ๊ย อย่าร้องไห้สิ... ยิ่งเธอร้องไห้ฉันก็ยิ่งเสียใจนะ... ใครใช้ให้เธอมาสารภาพรักตอนฉันยังไม่แปรงฟันเล่า!? ถ้าฉันตอบรับโดยไม่จูบเธอมันก็ไม่โรแมนติกสิ จริงไหม?" เขาพูดและยิ้มให้บางๆ โดยไม่รู้เลยว่าคำพูดเขาทำให้หน้าฉันแดงกล้ำแค่ไหน?
"ฉันก็รักนาย... ซอนบี... ฉันชอบนายมากเหลือเกิน" พูดจบฉันก็โผเข้ากอดร่างสูงด้วยความดีใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน...
***************************
คำถามทั่วๆไป(ไม่มีผลหับคะแนนจ้า)
1.ทักทายกันก่อนเด้ :: ดีค่ะ พี่ปั๊กคุ!! ชื่อ ญา นะคะ อายุ 15 ปีแล้ว ยังไงฝากพิจารณาใบสมัครด้วยค่ะ เต็มที่แล้ว!!
2.เป็นไง ยากปะคำถาม:: เกือบยากค่ะ แต่เพราะตั้งใจเต็มที่จึงใช้เวลาทำไม่นานเท่าไร
3พล็อตเป็นไงอ้ะ:: อ่านแล้วรู้สึกชอบพล็อตมาก ญาอ่านพล็อตแล้วเหมือนกำลังจะเข้าไปอยู่ในเกม Harvest Moon ยังไงยังงั้น คงโรแมนติก สนุกสนานน่าดูค่ะ
4.คิดว่าปั๊กคุเป็นไงอ่ะ:: พี่ปั๊กคุใจดี น่ารัก และเป็นกันเองดีค่ะ
5.ถ้าออติดมารายงานตัวภายใน5วันได้มะ :: ได้เสมอค่ะ
6.เอาล่ะ ต้องจากกันเเร้นน๊า ปั๊กคุขอให้เธอโชคดีนะจ๊ะ :: ค่ะ ขอให้โชคดีเป็นนางเอกซอนบี(คิบอม)
7.อย่าลืมติดตามผลงานของปั๊กคุน๊า:: แน่นอนค่ะ
******************************
ความคิดเห็น