คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทนำ - 3
*แผลบ
เสียงเลียปากของผู้ที่อยู่ในเงามืดดังขึ้น พร้อมริมฝีปากที่กระหยิ่มยิ้มย่อง
อย่างสะใจ
*"เท่านี้ก็ได้ผลึกเพิ่มขึ้นมาอีก 2000 แล้ว
อำนาจต่อรองของเรา ก็จะมากขึ้น มากขึ้น
และเมื่อได้ครอบครองผลึกทั้งหมดทั่วทั้งดาวนี้แล้วหละก็! ...." เจ้าของเงาที่ค่อยๆยืนขึ้น
เอ่ยกับตนเองลำพังอย่างพึงพอใจมีความสุขและสนุกสุดๆไปเลยที่ได้ชัยชนะมาครอบครองอย่างง่ายดาย
แต่ไม่ทันจะได้เอ่ยต่อไปมากกว่านี้
*"ก็?" เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งก็ดังออกมาจากเบื้องหลัง
*"เหวอ! นาย นายอีกแล้ว!! ทำไมกัน
ทำไมถึงเข้ามาที่นี่ได้"
เจ้าของเสียงโทนแหลมเล็กหันกลับไปมองเสียงชายหนุ่มเบื้องหน้าอย่างตกใจ
*"อ่า นั่นสิ นี่รอบที่เท่าไหร่แล้วนะ
ที่ชั้นฝันว่าได้เจอกับสาวน้อยโลลิน่ารักแบบเธอเนี่ย"
*"โลลิ? ... เลิกเรียกชั้นแบบนั้นสักที
ชั้นถามว่าเข้ามาได้ยังไง!"
*"ไม่เอาน่า ใบหน้า น่ารักๆของเธอมันเสียหมดเลยนะ
เวลาเธอทำหน้าโมโหหน่ะ อะ จะว่าไป ก็น่ารักไปอีกแบบแฮะ"
*"หนวกหู! อยากให้ฆ่าทิ้งนักรึไง ?"
*"เปล่าๆไม่ได้จะให้ฆ่า" ชายหนุ่มเอ่ยด้วยท่าทางเกรงๆนิดๆ พร้อมบ่น
"สาวน้อยโลลิในความฝันนี่ดุจริงๆ แต่ก็น่ารักกว่าสาวในความจริงเป็นไหนๆ"
*"อย่าบอกนะ ว่านายเข้ามาพบชั้นจากทางความฝันจริงๆ"
*"ไม่แน่ใจแฮะ แต่มันน่าจะเรียกว่าฝันจริงๆนั่นแหละ อ่อ จริงสิ
ชั้นนึกได้แล้วว่าจะถามเธอเรื่องอะไร ตั้งแต่ฝันรอบที่แล้ว แล้ว"
*"เรื่อง? อะไร?" เสียงโทนแหลมเล็กที่โดนเรียกว่า
โลลิกลับใจเย็นและนิ่งลงอย่างประหลาด เมื่อชายหนุ่มตั้งใจจะบอกอะไร
*"ชั้นจำได้ว่า ชั้นเห็นเธอทำแบบนี้หลายรอบแล้ว ด้วยตัวคนเดียว"
*"ละ แล้วยังไงหละ?"
*"ให้ชั้น ช่วยเธออีกแรงไหม พอดี ไหนๆชั้นก็กำลังว่างงาน
แถมยังหางานใหม่ทำไม่ได้พอดี"
*"เพื่ออะไรกัน!?"
*"จะได้หายเหงาไง ดูเธอเหงาออกจะตายไป"
*"!...." เพียงคำพูดนั้น เล่นเอาตัวของคนที่โดนเรียกว่าโลลิสะท้านไปทั่วทั้งร่างกาย
"ทำเป็นพูดดีไปเถอะ ยังไงชั้นในตอนนี้ก็ไม่ต้องการใคร ..... " ไม่ทันที่จะได้พูดจบ ชายเบื้องหน้าของเจ้าของเสียงโทรแหลมเล็ก
ก็หายวับไปต่อหน้าต่อตา
*"หายไปกลางคันอีกแล้ว เจ้าบ้านี่!! ยะ
อย่าให้ตามหาตัวเจอนะ ไม่ว่านายจะมาจาก ดาวดวงไหนก็ตาม!! ชั้นจะ...." มันเล่นเอาตัวคนที่โดนชายหนุ่มเรียกว่าโลลิ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ไม่ทันที่จะได้โกรธต่อ
ครื้นนน แคร้ง เพล้งงงงงง!
*เสียงดังสนั่นหวั่นไหวก็ทำให้ผู้ที่อยู่ในเงาต้องหันกลับไปมองภาพเบื้องล่าง
และสิ่งที่ได้เห็น คือยานลำเลียงขนาดใหญ่ที่มีสัญลักษณ์ของนักรบสวมหน้ากากเหล็กเด่นเป็นสง่ากลางยาน
แสดงให้เห็นถึงตราแห่งผู้คุมกฎ จากอาณาจักรแม่
*"ไม่จริงน่า อาณาจักรแม่ห่างไปตั้งไกล
กว่าจะเดินทางมาถึงน่าจะใช้เวลานานเป็นวันนี่!"
"ชั้นรอมานานแล้ว
แองเจิลสกัล!" เสียงอันดังกึกก้องของหญิงสาวปริศนาที่พกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยมออกมาจากยานลำเลียง
พร้อมกับร่างกายของเธอ ที่พุ่งออกมาจากยานโดยมีคนจับเอว
พาเธอบินลงมาส่งอย่างปลอดภัยจนถึงพื้น
ร่างกายของเธอช่างมีหุ่นสมส่วนเข้ารูป
ดวงตาสีน้ำตาล ใบหน้าอันสวยเสียจนจับจ้องสายตาผู้คนให้ติดตราตรึงกับเธอได้ ผมสีทองอ่อน
ปล่อยยาวสลวย สวมแว่นตาเหยี่ยวกรอบสีแดง ในชุดเกราะกลางแบบนักสู้แนวหน้าสายว่องไว
และหน้าอกที่ใหญ่ระดับ คัพ G เลยก็ว่าได้
เธอได้หันหน้าไปมองกับเหล่าสกัลแองเจิ้ลทั้ง 60 คน
มันทำให้เหล่าคนดูซุบซิบกันใหญ่
"เห้
ผู้หญิงคนนั้นโคตรสวยเลยหวะ!"
"หุ่นเซ็กซี่บาดใจ!"
"แต่ข้าชอบฝั่งสกัลแองเจิลคนนั้นมากกว่านะ!"
"อย่าบอกนะ
ว่าผู้หญิงคนนั้นจะสู้กับสกัลแองเจิล 60 คนด้วยตัวคนเดียว"
"นั่นสิ จะไหวเหรอ?"
"เล่นซัดเอาพวกพลังระดับสูงๆซะเดี้ยงแบบนั้น"
"ทะ ทะ ท่านผู้ชมขา!!! นั่นคือ อันดับ 3 จาก 10
ผู้คุมกฎ ฉายาดับเบิ้ลสตรอง ท่าน เอริก้า ผู้ไม่เคยพ่ายแพ้ให้กับใครในการต่อสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่งมาก่อนเลยค่า!!!!!!!"
จิคริลได้โอกาสก็รีบบรรยายอย่างทันท่วงที
ให้คุ้มค่าจ้างทุกบาททุกสตางค์
"โอ้ววววววววววววววววว!!! ท่านเอริก้า!! ท่านเอริก้า!!"
"ถึง
จะรู้สึกเศร้าใจที่โดนแย่งแฟนๆไปสองรอบติด แต่จิคริล ก็ต้องอธิบายค่ะ! ท่านเอริก้า ผู้นี้เป็นผู้ที่ ...."
"พอได้แล้ว! ไม่ต้องอธิบายให้มากความ!"
"......" ไม่ทันได้พูดจบ จิคริลก็โดน หญิงสาวผู้มีนามว่าเอริก้าเบรคเข้าให้
เล่นทำเอาเธอหันหลังให้กล้องด้วยความรู้สึกโมโหในทันที เพราะกลัวใบหน้าจะโผล่สู่สาธารณะชน
เอริก้าชี้มือไปที่เหล่าสกัลแองเจิล
ทั้ง 60 คน พร้อมเอ่ยออกมา
"อาณาจักรแม่ได้เตรียมผลึก
มาทั้งหมด 280,000 ผลึก
คงรู้ใช่ไหม ว่าหมายความอย่างไร?"
ความคิดเห็น