ศาลาพักใจ รีวิวการ์ตูนยามว่าง

ลำดับตอนที่ #5 : Tomodachi Game มิตรภาพที่(ไม่)อาจซื้อได้

     "เกมแห่งความตาย" เป็นชื่อเรียกแนวเรื่องชนิดหนึ่ง ซึ่งว่าด้วยสถานการณ์ที่ทำให้คนกลุ่มหนึ่งต้องร่วมเล่นเกม ซึ่งเป็นเกมที่เดิมพันด้วยชีวิต ชนะก็รอด แพ้ก็ตาย ยกตัวอย่างเรื่องที่ดังๆก็อย่างเช่น Danganronpa ,BTOOOM

ซึ่งแนวนี้แนวโปรดผม(อย่างที่ทุกคนทราบกัน...รึเปล่าหว่า?) วันนี้ผมเลยมีเรื่องหนึ่งมาแนะนำครับ

ชื่อว่า "Tomodachi Game"

"มิตรภาพสำคัญกว่าเงิน"

คาตากิริ ยูอิจิ ถูกแม่ของเขาสอนไว้แบบนั้น เขาเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเพื่อนของเขามากกว่าสิ่งใด ครอบครัวของยูอิจินั้นฐานะยากจน ตอนนี้เขาใช้ชีวิตตัวคนเดียวอยู่ในอพาร์ตเมนต์ ต้องทำงานพิเศษเก็บเงินเลี้ยงตัวเอง

ที่โรงเรียนยูอิจิมีเพื่อนสนิทอยู่4คน ได้แก่ ชิเบะ มาโคโตะ ,ซาวารากิ ชิโฮะ ,มิคาสะ เท็นจิ ,โคโคโนกิ ยูโทริ

ไล่จากซ้ายไปขวา ยูโทริ /ชิโฮะ /เท็นจิ /ชิเบะ /มาโคโตะ

ตรงกลางคือ ยูอิจิ

เนื่องจากทางโรงเรียนจะมีการไปทัศนศึกษา จึงมีการเก็บเงินจากนักเรียนคนละเจ็ดหมื่น(แพงไปนะ รร.ไหนเนี่ย)

โดยห้องของยูอิจิ ให้ชิโฮะกับชิเบะซึ่งเป็นหัวหน้าห้องดูแล แต่แล้ว จู่ๆเงินทั้งหมดของห้องจำนวนสองล้านกลับหายไปอย่างลึกลับจับมือใครดมไม่ได้ ทั้งชิโฮะและชิเบะต่างก็รู้สึกเสียใจมาก และไม่ได้มาโรงเรียน ถึงขนาดมีข่าวลืว่า2คนนี้แหละที่ขโมยเงินห้องไป แต่ยูอิจิไม่คิดอย่างนั้น ครอบครัวของชิเบะร่ำรวยมาก แถมความฝันของชิโฮะก็คือการเป็นตำรวจเพื่อปราบปรามคนชั่ว ทั้งสองไม่มีทางให้ขโมยเงินก้อนนั้นเพื่อตัวเองเด็ดขาด

กลางดึกคืนนั้น ยูอิจิได้จดหมายจากชิโฮะเรียกให้ไปพบหน้าโรงเรียน ด้วยความเป็นห่วงเพื่อน ยูอิจิจึงรีบออกไปหาทันทีโดยที่ไม่คิดอะไร ที่นั่น เขาได้พบกับเพื่อนทั้ง4คนของเขา แต่ทั้งหมดถูกเรียกมาเพราะจดหมายจากยูอิจิ ทั้งที่เขาไม่ได้เป็นคนส่ง ระหว่างที่กำลังสับสนอยู่นั้นเอง ก็มีเงามืดมาจากข้างหลัง หาดหัวทุกคนเข้าจังๆ

     เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่า พวกเขาถูกพามายังห้องแห่งหนึ่งที่ไม่มีอะไรอยู่เลย ที่นั่นพวกเขาพบกับ มานาบุ ตัวละครมาสคอตเป็นตุ๊กตาเด็กผู้ชายตัวใหญ่เท่าคนจริง มานาบุกล่าวกับทุกคนว่า จากนี้ไปทุกคนจะต้องเข้าร่วมเกมปลดหนี้จำนวน20ล้านเยน ซึ่งเป็นหนี้ของ1ใน5คนภายในกลุ่มนี้ โดยเกมที่จัดขึ้นเป็นธุรกิจโดยอาศัยค่าสมัคร2ล้านเยน หากเล่นเกมเคลียร์จนหมดก็จะปลดหนี้ได้ แต่ทุกคนมีสิทธิ์ตัดสินใจว่าจะเล่นหรือไม่ หลังจากที่พูดคุยปรึกษากัน ยูอิจิซึ่งเชื่อมั่นว่ามิตรภาพสำคัญกว่าเงิน เชื่อว่าเพื่อนที่มีหนี้20ล้านต้องอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกจนถึงขนาดปรึกษาผู้ใหญ่ไม่ได้ เขารวมถึง4คนที่เหลือจึงตกลงยินยอมเล่นเกมนี้

กติกาหลักของโทโมดาจิเกม

แต่ละคนจะได้รับหนี้เท่าๆกัน หนี้ทั้งหมดคือ20ล้าน แบ่งให้5คน = 4ล้าน นี่คือหนี้ที่แต่ละคนต้องแบกไว้

ระหว่างเกมทุกคนต้องติดป้ายชื่อของตนไว้ที่หน้าอก หลังป้ายชื่อจะเป็นหน้าจอดิจิตัลแสดงถึงจำนวนหนี้ปัจจุบัน

(ยกตัวอย่างเช่น ตอนก่อนเริ่มเกมที่หนึ่ง หน้าจอของทุกคนจะเป็น -4,000,000 เหมือนกัน)

แต่มีข้อห้ามเด็ดขาดคือ ห้ามให้คนอื่นเห็นจำนวนหนี้ หากถูกเห็นจะโดนเพิ่มหนี้2เท่า (เช่น จาก4ล้าน->8ล้าน)

เกมที่1 : คกคุริซัง

สำหรับคนที่ไม่รู้จัก มันคล้ายๆผีเหรียญหรือผีถ้วยแก้วบ้านเรานั่นแหละครับ กติกาเกมนี้ง่ายๆ

-โดยให้คนนึงออกมาอ่านกระดาษคำถาม จากนั้นทั้ง5วางนิ้วบนเหรียญและเลื่อนเหรียญไปยังฝั่งที่ถูกต้อง ระหว่างใช่หรือไม่ใช่ หากตอบเหมือนกันหมดเหรียญจะเลื่อนไปทางนั้น แต่หากคนใดคนนึงตอบไม่เหมือนชาวบ้านเหรียญจะเลื่อนไปทางเสียงส่วนน้อยแทน

-เงื่อนไขการเคลียร์คือตอบให้ถูกแค่ข้อเดียวก็พอแล้ว หากเคลียร์จะได้2ล้านเยน (หาร5=แต่ละคนหนี้ลด4แสน)

แต่ถ้าตอบผิด จะเปลี่ยนคนถามและเริ่มอ่านคำถามใหม่

-มีคำถามสูงสุด5คำถาม หากผิดทั้ง5คำถาม หนี้จะหล่นไปอยู่ที่บ๋วย(คนหนี้เยอะสุด)ทั้งหมด

-ระหว่างเกมห้ามส่งเสียงใดๆออกมายกเว้นตอนอ่านคำถาม หากส่งเสียงหรือส่งซิกจะโดนเพิ่มหนี้2เท่า

กติกาเหมือนเกมตอบคำถามทั่วไป แม้ตอนแรกทุกคนจะกังวล แต่เมื่อเกมรอบแรกเริ่มขึ้น ชิเบะเป็นคนถามคำถาม

คำถามแรกก็คือ.....

ใช่ หรือ ไม่ใช่... คำตอบก็แหงอยู่แล้วแหละเนอะ

     พอได้ยินคำถาม พวกยูอิจิก็โล่งใจ เล่นเอาที่เครียดก่อนหน้านี้เก้อไปเลย ทั้ง4จึงเลื่อนนิ้วไปที่ใช่โดยไม่ลังเล

แต่ผลลัพธ์คือ เหรียญเลื่อนไปที่ไม่ใช่ รอบแรกจึงจบลงด้วยการตอบผิด!

ยูอิจิคิดว่า มีคนตื่นเต้นจนเลื่อนเหรียญไปอีกทาง พอมาถึงรอบที่2คนถามคือชิโฮะ คำถามคือ...

รอบนี้ก็เช่นกัน คำตอบคือใช่ร้อยเปอร์เซนต์ แต่เมื่อผลลัพธ์ออกมา ก็ปรากฏว่าเหรียญเลื่อนไปที่ ไม่ใช่ ซะอย่างงั้น

เกมดำเนินมาถึงคำถามที่3 เทนจิเป็นคนถาม แน่นอนว่าเป็นคำถามง่ายๆอย่าง "Japanแปลว่าญี่ปุ่น" แต่แล้วก็ผิดอยู่ดี

คำที่ง่ายขนาดนี้ ทำไมถึงยังตอบผิด ยูอิจิคิดได้อย่างนั้น ความเป็นไปได้ที่เหลืออยู่คือ มีใครสักคนจงใจตอบผิด...

เมื่อถึงรอบที่4 ตาของยูอิจิอ่านคำถาม แต่สิ่งที่อยู่ในกระดาษคำถาม กลับเป็นอะไรบางอย่างที่เขาไม่คาดคิด

"คำถามอะไรก็ได้ ขึ้นอยู่กับผู้ถาม"

"หากเหรียญไปคำตอบที่ถูก เกมเคลียร์"

"หากเหรียญไปคำตอบที่ผิด หนี้ของผู้ถามจะลดลงครึ่งหนึ่ง"

ตอนนี้เริ่มมองออกมั้ยครับ ว่าที่ผ่านมามันเกิดอะไรขึ้น....

นี่แหละครับ คือส่วนแรกของโทโมดาจิเกม เกมชั่งน้ำหนัก ระหว่างมิตรภาพและเงิน

     ความรู้สึกหลังอ่านเกมนี้จบ(เกมจบในเล่ม1) ถือเป็นการเอาเงื่อนไขง่ายๆมาประยุกต์ให้เป็นเกมที่โหดหินได้ดี ในเรื่องทำบรรยากาศออกมาได้กดดันมากๆ เห็นความสำคัญของเพื่อนมากแค่ไหนหรือแค่เอาตัวเองให้รอด ความชื่อใจที่เห็นมันแค่ผิวเผินรึเปล่า หลังจากนี้ยังมีอีกหลายเกมที่พร้อมบั่นทอนสายสัมพันธ์นี้ให้ขาดสะบั้น

-ผมขอให้คะแนนสักหน่อย-

เนื้อเรื่อง 9.5/10 

นำเสนอเรื่องราวออกมาได้สนุกมาก ผมต้องซื้อตามทันทีทุกครั้งที่ออกเล่มใหม่ แต่บางเกมมันไม่เด็ดดวงพอ กลยุทธ์และการตัดสินใจบางอย่างของตัวละครยังแปลกนิดหน่อย(ย้ำว่านิดหน่อย) แต่ผมไม่ได้เป็นคนไปเล่นเอง คงไม่รู้หรอกว่าถ้าเกิดขึ้นจริงๆ ผมจะตัดสินใจลงไปแบบนั้นรึเปล่า นอกจากการเล่นเกมแล้ว ยังมีปมอย่างอื่นอีก ทั้งตัวจริงของคนที่ขโมยเงินห้องไป ตัวตนของโทโมดาจิเกม ปริศนาของเพื่อนพ้องด้วยกันเอง ดีย์ต่อใจมากเรื่องนี้

ภาพ 10/10 

ผมชอบภาพสไตล์แบบนี้แหละ ไม่โชเน็นไปไม่เซเน็นไป แถมเข้ากับธีมเรื่องได้ดี แต่ละคนก็ออกแบบมามีเอกลักษณ์ต่างกัน ประกอบกับโทนเรื่องที่หม่นๆด้วย

จิตวิทยา 7.5/10 

การชนะแต่ละเกมจะเป็นการพลิกแบบหักมุมสุดซึ้ง แต่ไม่ได้วางกลยุทธ์เท่าไหร่(ส่วนหนึ่งเพราะไม่ค่อยมีเกมแนววางแผนใช้หัวคิดหนักอย่าง Liar Game) แต่สิ่งที่ชอบคือยูอิจินี่แหละ ตานี่โหดมาก ลองอ่านดูแล้วจะรู้

เรื่องนี้ได้ลิขสิทธิ์โดย Siam Inter Comic ออกมา6เล่ม ที่ญี่ปุ่นออกมาแล้ว9เล่ม เรียกได้ว่าใกล้จะจี้ทัน แต่ก็ยังห่างอยู่ ผมรอเรื่องนี้เป็นอันดับหนึ่งของSICเลย 

หลังจากอ่านจบอย่าไปหาเรื่องสงสัยเพื่อนนะครับ5555

จบการรีวิวแนะนำสำหรับ Tomodachi Game เกมมิตรภาพ