คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Audition Form ; ใบสมัครตัวละคร♥
Audition Form ; ใบสมัครตัวละคร
ส่วนของผู้สมัคร
ชื่อ ; ฝ้ายค่ะ^_______^; (ยิ้มกว้าง♥ 55)
อายุ ; 15 แล้วค่ะ
คิดยังไงจึงตัดสินใจออดิชั่นเรื่องนี้ ; ฝ้ายก็แบบว่าขาแด๊นซ์คนนึงเลยค่ะถึงจะแบบกระโดกกระเดกไปหน่อยก็เถอะค่ะ มาเจอพล๊อตแบบว่าออกแนวเต้นๆก็เอาเลยฝ้ายลุย! (อีกอย่างคือ Wall to Wall เลยค่ะ ชอบ...เกี่ยวหรอ?-*-) คิดว่าพล๊อตแนวเต้นๆนี่ดูน่าสนุกอย่างมากค่ะ
ยอมรับกฎและเงื่อนไขในตอนที่ 1 ใช่ไหมคะ ; ยอมรับเรียบร้อยแล้วค่า~
ความคิดเห็น ข้อเสนอแนะ และอื่น ๆ ; ก็คิดว่าน่าจะลองมีโรงเรียนสอนเต้นเข้ามาเกี่ยวด้วยก็น่าจะดีเหมือนกันนะคะ(แกออกแนว Step up มาเลยนะเนี่ย -*-)
ถ้าจีดองนิยายเรื่องนี้ ; ดอง...ก็แบบว่าฝ้ายก็ดองของตัวเองค่ะ อย่าซีเรียสไป 55
ขอบคุณที่มาออดิชั่นค่ะ ; ไม่เป็นไรค่า สบายมาก
ส่วนของตัวละคร
ชื่อ-สกุล ; ศิรภัทร เตชะวานิช,,โจ ยูจิน
ชื่อเล่น ; ชีส
อายุ ; 19 ปี
เพศ ; ชาย
นิสัย ; เป็นคนที่ค่อนข้างจะพูดน้อย แต่ถ้าเมื่อไหร่ให้เต้น ผมเต้นไม่หยุดจริงๆนะ ดูเหมือนคนที่ไม่สนใจสิ่งรอบตัวซักเท่าไหร่แต่จริงๆเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากๆ เธอไม่ค่อยมีเพื่อนซักเท่าไหร่เพราะเธอไม่ได้คุยกับใครมากหรือก็คือไม่มีใครกล้ามาคุยกับเขานั่นแหล่ะ เวลาอยู่โรงเรียนสิ่งที่ชอบทำก็คือแอบนอนในคาบเรียนแต่ได้ยังไงก็ไม่รู้สอบทีไรก็ผ่านกับเขาทุกที เหอะๆ ถึงจะเป็นคนพูดน้อยก็เถอะแต่ถ้าลองให้พูดออกมาแล้วก็จะมีแต่คนพูดว่า ไอ้นี่มันจะตรงไปไหน เธอเป็นคนพูดตรงๆ(ถ้าพูดนะ) ยึดมั่นในสิ่งที่ตัวเองเชื่อ มีความมุ่งมั่น ตั้งใจ กับสิ่งที่ทำสูง เวลาที่ได้ลองทำอะไรซักอย่างก็จะไม่ทำแบบครึ่งๆกลางๆแน่นอน…ไม่ชอบอวด หรือข่มคนอื่น รักอิสระ และมีความเป็นตัวของตัวเองศูงด้วยความที่พี่แกเป็นแบบนี้ แกเลยมีกลุ่มแฟนคลับเป็นของตัวเองด้วยล่ะ มีแฟนคลับก็คงจะไม่เป็นไรมีแฟนเฉยๆนี่ -*- ชาติหน้าล่ะมั้ง?
3 คำที่เป็นตัวฉัน ; Silent(เงียบ),Sleep(ง่วง),Straight(ตรงๆ)
การเรียน ; การเรียนอยู่ในระดับกลางๆก็พอดูได้ แต่ที่มันแปลกก็คือ นอนตลอด แล้วใครมาสอนเอ็งทำโจทย์เลขกัน??
ดนตรี ; ก็อย่างที่บอกไปล่ะนะเวลาเรียนก็นอน ดังนั้นชั่วโมงดนตรีก็ยังคงนอนต่อไปทำให้ความสามารถในด้านการเล่นดนตรี และการร้องเท่ากับศูนย์ แต่ถ้าเป็นเรื่องการนับจังหวะที่มีความแม่นยำสูงอย่างไม่น่าเชื่อหรือการฟังโน้ตล่ะก็กินขาด ปิดตาฟังยังรู้เลยว่าเล่นโน้ตตัวไหน
กีฬา ; สิ่งเดียวที่ผมทำได้ดีกว่านอนมันก็นี่แหล่ะ ยูโด เพราะคุณลุงสอนให้ผมตั้งแต่ยังเด็กๆให้ไว้ป้องกันตัว มันจึงเป็นสิ่งที่ผมค่อนข้างจะถนัดและทำได้ดีมากอย่างนึงเลย
งานอดิเรก ; ซ้อมเต้น,ฟังเพลง,อ่านการ์ตูน
ชอบ ; การ์ตูนสนุกๆ,ราเมง
เกลียด ; พวกที่ไม่มีความมุ่งมั่น
กลัว ; ที่แคบๆ(กลัวอะไรของมันเนี่ย -*-)
ความสามารถพิเศษ / เรื่องที่ทำได้ดี ; ตาชีสของเรานี่ถึงจะขี้เซาไปเล็กน้อย(หรอ?)แต่ก็แอบมามีความสามารถพิเศษเทพๆกับเขาเหมือนกัน ชีสเป็นคนที่ความจำดีเลิศ อ่านอะไรจำได้หมด(ยกเว้นหนังสือเรียน) เลยทำให้เขาเป็นคนที่จำท่าเต้นได้เร็วและแม่นมาก
ประวัติครอบครัว ; ปัจจุบันอาศัยอยู่กับคุณลุงที่เปิดผับ ซึ่งก็เป็นผับที่มีชื่อเสียงทีเดียวค่ะ ดังนั้นช่วงๆเย็นก็ไปหมกตัวหรือนั่งๆนอนๆ(คงจะนอนเยอะกว่านั่ง)อยู่ที่ผับเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเสียงดังๆในผับนี่ก็ไม่เคยเป็นอุปสรรคในการนอนเลยแม้แต่น้อย ฐานะทางบ้านก็อยู่ในระดับที่ค่อนข้างจะรวย
อื่น ๆ ; อยากจะให้ณิชามาชวนนายชีสคุยเยอะนิดนึงนะคะ
อิมเมจ ; Kim taejun
ส่วนตอบคำถามของตัวละคร
ความเป็นส่วนตัวสำคัญกับคุณมากแค่ไหน ; เรื่องนี้มันก็ ของง่ายๆล่ะนะ ถ้าไม่มีความเป็นส่วนตัวจะหาเวลานอนได้ยัง...(แล้วก็หลับไป -*-)
ในด้านการเต้น สไตล์ไหนที่เป็นตัวคุณ เพราะอะไร ; ตอนนี้ก็ยังฝึกอยู่หลายแนวแหล่ะ...แต่แนวที่ถนัดก็น่าจะเป็น street นะ ถ้าถามว่าเพราะอะไรถึงต้องเป็นสไตล์นี้ล่ะก็ มันคงเป็นเพราะการเต้นแบบสตรีทนี่ก็เป็นการรวมหลายๆสไตล์เข้าด้วยกันทั้ง poppin b-boy hiphop etc. ซึ่งก็เหมาะกับคนรักอิสระอย่างชีส ที่จะจับเอาท่าในแต่ละสไตล์เข้ามาผสมรวมกันเพื่อให้ได้ท่าใหม่...ก็แค่นั้น
แหล่ะ(ขยี้ตาๆ)
อธิบายความรักในมุมมองของคุณ ; ความรักมันก็คือ เอิ่มมม...(หลับไปซักพัก) อ้อ!รู้แล้วๆ มันก็น่าจะเป็นการที่เราแคร์คนๆนึงมากๆและซื่อตรงกับเค้านะ (ไปเอาคำตอบมาจากไหน????)
ถ้าวันหนึ่งคุณต้องเลือกระหว่างความรักกับความฝัน คุณจะเลือกอะไร เพราะอะไร ; ถ้าความฝันมันทำให้เราต้องสิ่งที่เรารักมันจะเป็นฝันที่มีความสุขได้ยังไง...(หาว~)ทำไมเราไม่ลองทำให้ความรักกับความฝันมันค่อยๆเติบโต และค่อยๆก้าวเดินไปพร้อมๆกันล่ะ?
ณิชากำลังปิดบังความลับอะไรจากคุณอยู่ และเธอก็กลบความลับนั้นได้เนียนมาก แต่คุณซึ่งแคร์เธอมากเป็นพิเศษรู้ว่าเธอมีอะไรปิดบังและมันทำให้เธอทุกข์ใจ คุณจะทำยังไงให้เธอยอมเปิดใจเล่าให้คุณฟังบ้าง ;
“นี่...เป็นอะไรไป?”ผมพูดกับณิชาที่หลายๆวันมานี้เอาแต่นั่งถอนหายใจกับตัวเองมาตลอด...เธอเป็นเพื่อนผม(ในจำนวนน้อยนิด) ผมควรจะถามเธอดู
“...ก็ไม่มีอะไรหรอก”
“แล้วทำไมถอนหายใจบ่อยจัง?”ผมถามเธอก่อนจะหันไปมองเธอที่ตอนนี้ลงมานั่งอยู่ข้างๆผม ผมไม่ชอบให้เธอกลายเป็นแบบนี่ซักเท่าไหร่เลยครับ
“...เฮ้อ~”
“ฮ้าว~...มีเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจอยู่หรอ?”
“ป่าวๆ ไม่มีๆๆๆ”ณิชารีบปฏิเสธเป็นการใหญ่ ซึ่งผมก็รู้ได้ทันทีเลยว่าเธอต้องมีอะไรที่เธอปิดบังผมเอาไว้เพราะนี่มันไม่ใช่นิสัยของณิชาเพื่อนผมเลยซักนิดที่จะตอบแบบหลบหน้าหลบตาอย่างนี้
“มองหน้าเธอก็รู้ว่ามันต้องมีอะไรแน่...”ผมพูดพร้อมกับค่อยๆลุกยืนขึ้น ก่อนจะวางมือลงบนหัวเธอเบาๆ...”เธอเป็นเพื่อนฉัน ทำไมจะไม่รู้ว่าเธอแปลกไป...”
“...ขอบใจนะ”ณิชาพูดเบาๆก่อนจะก้มหน้าหลบตาผมอีกครั้ง สิ่งที่ตามมาก็มีแค่หยดน้ำตาที่หยดลงบนกระโปรงของเธฮ...
“มีอะไรก็ระบายให้ฉันฟังได้เสมอนะ...”
“ขอบคุณ...ขอบคุณจริงๆ”
ข้อนี้ให้ตัวละครของคุณพรีเซนต์ตัวเองกับจีให้เต็มที่ ทำไมคุณควรจะได้เล่นบทในนิยายเรื่องนี้ คุณอยากจะเล่นบทอะไร ยังไง ว่ามาเลยค่ะ ;D ตัวละครมาคุยกับจีเองเท่านั้นนะ ! ฮ่ะฮ่า ;
หวัดดีเราชีส...(หาว~)เราก็ไม่ได้สนใจบทพระเอกเท่าไหร่หรอกนะ(อ้าวเฮ้ย!)ขอแค่บทเพื่อนพระเอกก็โอเคแล้วล่ะ แต่ว่าอยากให้เป็น เพื่อนสนิทที่สุดของพระเอก อะไรแบบนั้นน่ะ อย่างที่รู้ๆคือเราไม่ค่อยมีเพื่อนก็อยากจะได้เพื่อนซักคน(หาวอีกครั้ง)นิสัยมันจะยังไงก็ช่างขอเพื่อนซักคนเหอะ อยากบอกว่าแคร์จีนะครับ(ยิ้มอย่างยากเย็น) แล้วเจอกัน ขอนอนก่อน...(หลับ -*-)
Plus.z z
ความคิดเห็น