Mintala

ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้นในจุดจบ

ตอนที่1
"ตื่นว้อยยยยยยย ไอดั๊ซซซซซ" เสียงพระผู้เป็นมารดาเรียกลูกตัวเองอย่าสุดทน

"โอ๊ย แม่อะ วันสุดท้ายแล้ว ขอหน่อยเหอะ"

ปัง!!! เสียงประตูห้องดั๊ซ ดังออก จากพลังช้างสาร ของแม่

"เอ็งจะสายยันวันจบเลยใช่ไหม ไป ไปรับใบจบ ละ จะไปทำไรก้ไป๊"

ดัซเด้งตัวออกอย่างออโต้ เพราะกลัวแม่จะปากว่าและมือถึง อาบน้ำกินข้าว และไปโรงเรียนด้วยความเร็วแสงภายใน 10 นาที....

แต่ทว่า... ก็สายอยู่ดี! - -"
นายดัซเดินไปเข้าแถวสายหน้า รร ด้วยความเซ็ง และยืนเคารพธงชาติหน้า รร อีกตามเคย

"วันแรกยันวันจบเลยนะนายดั๊ซ" เสียงเหี้ยมของภารโรงคุมแถวสาย บอกอย่างเอือมระอา

"แหะๆ ผมเป็นคนเสมอต้นเสมอปลายครับลุง - -"

"เออๆ แล้วนี่เอ็งจะไปเรียนต่อไหนล่ะ อย่างเอ็งจะเข้ามหาลัยไรได้ละเนี่ย"

"อ่อ ก็จะลองไปที่ Mintala ดูอะลุง เจ๋งปะล่ะ"

555555555555555555+ เสียงคนหัวเราะพร้อมกับ คนซุบซิบอยู่ในแถว

"ไอดั๊ซเนี่ยะนะ จะเข้า mintala บ้าๆอย่างมัน เข้าไปก็มีแต่ตายละวะ มาเรียนยังมาสายเลย ยังจะไปสายควบคุมจิต 555+" เสียงนาย
พีท คู่ปรับนายดัซ พูดใส่อย่างสะใจ!"


"พีท แล้วเอ็งมาเช้านักเหรอ?" พร้อมกับทำหน้ากวนทีนใส่อย่างเยาะเย้ย

"ทายกายภาพข้าก็เก่งกว่าละกันเว้ย" พีทพูดอย่างสะใจ

"งั้นมาเข้า Mintala แข่งกันมั๊ยล่ะ ถ้าคิดว่าเหนือกว่าจริง ก็มาวัดกันตรงนี้ดีกว่า เอามั๊ยครับ"

"แค่กายภาพของข้าก็กินขาดละหวะ ดัซเอ๊ย ดีแต่ใจกล้าอย่างเอ็ง จะมาสู้ไร๊ แต่ก็เอาน่ะ จะยอมแข่งด้วยละกัน เผื่อจะได้มีคุณค่าขึ้นมาบ้าง

55+"
ดัซเงียบและโกรธมาก เนื่องจากที่พีทพูดมาก็เปนเรื่องจริง เขาอ่อนในทุกๆด้าน แต่เก่งอยู่ด้านเดียวคือ ใจกล้า และบ้าเหนือใคร(ก็คือบ้าน่ะ

แหละ )

"ไอขยะเปียก!! เดี๋ยววันคัดตัว Mintala รู้กัน!" เขาคิดในใจ....
------------------------------------------

กริ๊งงงง เสียงเข้าเรียนดังขึ้น ทุกคนที่เข้าแถวสายก็แยกย้ายกันไป เนื่องจากวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเรียนแล้ว
"เฮ้อ เซ็ง อยากกลับบ้าน ง่วงเฟ้ย" ดัซเดินไปตามทางเดินระเบียงพร้อมกับพ่นความเซ็ง
"อ่าวดัซ" เสียงหวานและคุ้นเคยดังขึ้น
"อ๊ะ O_o ไงมุกกี้ จุ๊ฟ >3<~"
"อีบ้า 555 ทะเล้นตลอดเลยนะ จบแล้วจะต่อไหนเนี่ยะหื๊อ"

"จะลองสอบ Mintala สาย Concentract ดูอะ อยากลองของ"

"โอ๊ยตาย เทอจะสอบ Min ta la- - รักชีวิตบ้างเถอะนะ ลงสนามเธอก็ตายแล้วมั๊ง"

" ของงี้ต้องลองดิ ยัยเบ๊อะนี่!"

"รักชีวิตตัวเองบ้างนะเธอ มันไม่ใช่อาชีพตำรวจกายภาพ หรือทหารกายภาพทั่วไปนะ ชั้นอยุ่กะเธอ มา 6ปี นี่ ก้กล้าตลอด บ้าตลอด คราวนี้ จะ

เข้า Mintala มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ เข้าไปถ้า มือไม่ถึง ตายเลยนะเทอ นี่ชั้นหวังดีนะ มันไม่ใช่ที่เด็กๆกายภาพอย่างเราจะไปนะ"

"ความฝันเราคือการออกไปนอกจักรวาลอะ เราไม่ได้เก่งนะ แต่เรารู้ ว่าเรา อยากเป็น นักรบ Concentract"

".... เฮ้อ เหนื่อยใจกะเธอจริงๆ ทั้งกล้าทั้งบ้าเลย"

"ละเธอเข้าอะไรละมุก " ดัซพยายามเปลี่ยนเรื่องเพื่อออกนอกประเด็นของการตัดสินใจของเขา

"ชั้นติด Mintala แล้ว สอบตรงติด"

" อ้าว เห้ยมีสอบตรงด้วยเหรอฟะ แล้วไหนว่าอันตราย แล้วทำไมเข้าเอ็งเล่า!!! " ดัซโวยวาย
" เคยสนใจเรียนมั่งไม่เล่า อีนี่- -" ที่ชั้นติดน่ะ  สาขาเพาะสปีชี่สัตย่ะ ไม่ใช่สายบู๊อย่างเธอ เขาเลยรับความสามารถทางกายภาพ"
"อ้อหลอ ไม่เหนจารู้" ดัซตอบอย่างซื้อบื้อตามเคย

"อยู่วัดไหนก็บอกละกัน ชั้นไม่อยากยื้อ ตายสนิทแน่เธอ เปลี่ยนใจให้ได้เร็วๆล่ะ" มุกกี้ตอบอย่างละเหี่ย และเป็นห่วง

"ถ้าเราไม่กล้า ไม่บ้า ก็ไม่ใช่เราดิมุก เรามั่นใจว่าเราพร้อมจะรับบททดสอบของ นักรบ Concentract "

"จ้ะ สู้ๆนะ เจอกันที่มหาลัย ^^" เธอยิ้ม

"แน่นอนมุกกี้" ดัซตอบอย่างมั่นใจ ถึงแม้ในใจเขาจะรู้ว่า ยัยบ้านี่ ไม่สนับสนุนเขาเลยซักนิดก็ตาม







.................................