ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรา(จะ)รักกันได้อย่างไรไม่รู้

    ลำดับตอนที่ #1 : หน้าผาแห่งการเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ค. 50


    เรา(จะ)รักกันได้อย่างไรไม่รู้…..(1)

                    ณ ชายทะเลอันสวยงามแห่งหนึ่งลมทะเลพัดหวิวๆได้บรรยากาศดีๆในช่วงเย็น พระอาทิตย์ดวงสีแดงกลมโตกำลังจะตกลงสู่ทะเลอันกว้างใหญ่ พวกเราอยู่บนยอดเขาที่สูง แต่ก็ไม่ถึงกับชัน สงสัยมั๊ยเราไปทำอะไรที่นั่น เราไปดูเค้าตกปลาจากคำชักชสนของลูกพี่ลูกน้องผู้ซึ่งรักการตกปลาเป็นชีวิตจิตใจ ว่างจากการทำงานเป็นต้องมาที่ผาแห่งนี้ (เราขอตั้งชื่อมันว่า หน้าผาแห่งการเริ่มต้น)

                   

    แก้ม สาวน้อยหน้าใสวัย 18 ปีเพิ่งจบชั้นมัธยมปลายมาหมาดๆ ตอนนี้อยู่ในช่วงปิดเทอม อยู่บ้านว่างๆไม่รู้จะทำอะไรก็ตามพี่ชายมาเที่ยวตกปลาพร้อมกับกิ่งน้องสาวในสายเลือดและป่านเพื่อนเล่นของกิ่ง ซึ่งอยู่บ้านใกล้ๆกัน  กิ่งเรียนอยู่ชั้น ม. 4 ป่านก็เพิ่งอยู่ชั้น ม.2 ซึ่งพวกเราเรียนโรงเรียนเดียวกัน

    อันที่จริงก็เรียนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่ชั้นประถมแล้ว พวกเรามักทำกิจกรรมร่วมกันบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเข้าชมรมดนตรีไทย หรือโดนคุณครูจับให้รำไทย พวกเราก็สามารถทำทุกกิจกรรมได้เป็นอย่างดี แก้มรู้สึกถูกชะตากับป่านตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้จักกัน แต่คงเป็นเพราะแก้มเป็นคนที่เรียนเก่ง บางคนเลยหาว่าแก้มเป็นคนที่หยิ่ง ถือตัว แต่แก้มรู้ตัวเองดีว่าตนเองไม่ได้เป็นเช่นนั้น มีแอบน้อยใจบ้างแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ป่านไม่เคยแสดงท่าทีไม่ชอบแก้มเลย เจอกันก็ยังคงร้องทักด้วยความร่าเริงสดใส ยิ้มหวาน อันเป็นเอกลักษณ์ของป่านที่ใครๆหากได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอแล้ว ต้องรู้สึกหลงเสน่ห์แม่สาวน้อยคนนี้อย่างแน่นอน ป่านเป็นเด็กรูปร่างเล็ก ผิวค่อนข้างคล้ำ แต่กลับมองดูสะอาดสะอ้าน ร่างกานสมส่วนดูเป็นคนที่ดูแลสุขภาพตนเองเป็นอย่างดี

                    (กลับมาที่ทะเล)ตอนนี้ปิดเทอมใหญ่  ป่านมักมาเที่ยวที่บ้านของแก้มเป็นประจำ ชวนกันกินดน่นกินนี่ จนวันนี้ได้มีโอกาสมาเที่ยวทะเล ไอ้เราก็นึกว่าพี่โต้งจะพามาตกปลาที่สะพานปลา แต่ที่ไหนได้ พาพวกเราปีนขึ้นเขามาที่หน้าผา แรกๆก็กลัวนะ แต่ทำไงได้ตามเค้ามาแล้วตั้งครึ่งทาง จะกลับก็ไม่ได้ ปีนเข้าอย่างทุลักทุเล เขาก็เต็มไปด้วยเห็น นึกอยู่ว่าถ้าตกลงไปก็คลไม่รอด ทำใจดีสู้เสือปีนขึ้นไปจนถึงจุดหมาย

                    แต่ก็ไม่ผิดหวัง ภาพทิวทัศน์ที่มองลงมาจากบนหน้าผาช่างสวยงามนัก ลมเย็นๆอันแสนบริสุทธิ์พัดผ่านเอื่อยๆ เสียงคลื่นทะเลพัดกระทบกับหินดังอย่างน่าฟัง พวกเราหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งที่มาได้พบเจอบรรยากาศเช่นนี้ นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ ความมืดก็เริ่มมาเยือน

     เราสาม คนพูดคุยกันหลายๆเรื่องและก็มาถึงเรื่องที่พวกเราชอบล้อป่านอยู่เป็นประจำ เพราะเราคิดว่ามันเป็นเรื่องใหม่สำหรับเราในขณะที่ยังเรียนระดับมัธยมอยู่ คือเรื่องที่ได้ข่าวว่าป่านมีแฟนแล้วอยู่ห้องเดียวกัน ฟังแล้วคงคิดว่าไม่เห็นมีอะไรแปลก ตรงไหน แต่ถ้าจะบอกว่า "ป่านมีแฟนเป็ฯผู้หญิงล่ะ" แปลกยัง?

    เพิ่งหัดเขียนใหม่ค่ะ ยังไงก็ช่วยเม้นกันเข้ามานะคะแล้วจะนำไปปรับปรุงค่ะ               

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×