คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Ep.2
ด ร ม ฟ ซ ซ ซ ซ ร ร ม ฟ ร ร
“อืม...”มือเล็กที่กดเปียโนหยุดลงก่อนจะยกขึ้นจนสุดเพื่อคลายความเมื่อยล้า
“กี่โมงละเนี้ย ทำไมพวกตัวป่วนพวกนั้นถึงยังไม่มาอีกนะ”คีย์หันไปมองนาฟิกาที่ห้อยอยู่บนฝาผนัง
“หรือว่า....”คีย์ทำท่าใช่ความคิด
“คิดถึงพี่อยู่หรอจ๊ะน้องรัก”
“อะ!...”ความคิดทุกอย่างหยุดลงก่อนที่จะหันมามองเจ้าของเสียง
“คะ..ใครบอกผมกำลังดีใจต่างหากที่ไม่เห็นหน้าพวกพี่”คีย์รีบแก้ตัวเป็นพัลวัน
“เหรอ...”
“อ่อ”ตะเสียงก่อนจะรีบลุกขึ้นเดินออกไปจากห้อง
“คีย์ เดี๋ยวหยุดก่อน”
“มีอะไร ทำไม ว่ามา”คีย์หยุดเดินอต่ไมหันหน้ามา
“เดี๋ยวช่วยออกไปซื้ออาหารให้พี่หน่อยได้มั้ย”
“ทำไมต้องเป็นผม”
“ก็เดี่ยวพี่ต้องไปจัดห้องให้สองคนนั้นอยู่”
“สองคนไหน”คีย์รีบหันหน้ามาด้วยความอยากรู้
“ก็ไอ่จง กับมินโฮไง”
“พี่จงกับนายมิโน”คีย์พูดตามอย่างช้าๆก่อนที่สมองอันไม่มากนักจะประมวลคำถาม
“ทำไม ทำไมต้องจัดห้องให้สองคนนั้นด้วยย”คีย์พูดอย่างหัวเสีย
“ก็ตั้งแต่วันนี้ไปสองคนนั้นจะมาอยู่กับเรา”
“ทำไม ทำไม บ้านเค้าไม่มีอยู่รึไง”
“ก็ตอนนี้มันใกล้ถึงเวลาแข่งของพวกพี่แล้วนิ พี่ก็เลยชวนพวกนั้นมาอยู่ด้วย จะได้มีเวลาซ้อมมากๆ”
“แต่ผมไม่ยอม จะด้วยเหตุผลอะไรผมก็ไม่ยอมทั้งนั้น แค่นี้พวกพี่ก็มาแย่งเวลาซ้อมของผมไม่พออีกเหรอ”
“คีย์มีเหตุผลหน่อยซิ พวกพี่ซ้อมแข่งนะ แต่คีย์แค่ซ้อมเล่นๆจะซ้อมเมื่อไหร่ก็ได้”
“ใครบอกว่าซ้อมเล่นๆ”
“หมายความว่าไง”อนยูกดเสียงต่ำ
“.........”คีย์มองหน้าอนยู
“ปะ...เปล่าก็ไม่ได้หมายความว่าไง พูดไปงั้นแหละ”แต่สีหน้ามันตรงกันข้ามกับที่พูด คีย์ดูเหมือนมีอะไรปิดบังอยู่
“พี่ยอมให้คีย์เล่นเพราะเห็นว่าคีย์ชอบ แต่พี่ไม่ยอมให้คีย์ยึดติดกับมันหลอกนะ”
“รู้แล้วหน่าว่าไม่ชอบ อ่อ..ว่าแต่จะให้ไปซื้ออะไรบ้าง ว่ามาดิ”คีย์รีบเปลี่ยนเรื่องเพราะบรรยากาศตอนนี้เริ่มไม่ดีแล้ว
“.........”ยังไม่เลิกที่จะจับผิดน้องชายตัวเอง อนยูยังคงมงคีย์อย่างคาดคั้น
“ตกลงจะใช้มั้ย ถ้าไม่ใช้จะได้ไปทำอย่างอื่น”คีย์พยายามใช้ไม่ตายทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองหหลุดพ้นจากการถูกจับผิด
“อ่อใช้”จากนั้นอนยูก็สั่งๆๆๆทุกอย่างที่ต้องการ
จากนั้นทั้งสองก็ต่างคนต่างไปทำหน้าที่ของตนเองโดยอนยูขึ้นไปจัดห้องส่วนคีย์ออกไปซื่อของ
“กลับมาแล้วคะ...”คีย์ตกใจไม่น้องเมื่อสิ่งที่เห็นมันช่างโหดร้าย
“อ่าวคีย์ มาพอดีเลย มาทานข้าวด้วยกันซิ พี่ซื้อกับข้าวมาเต็มเลย”เสียงของเพื่อนสนิทของพี่ชายเอ่ยทัก
“หวัดดีครับพี่จงฮยอน”คีย์ก้มหัวลงอย่างช้าๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองพี่ชายตัวเองที่นั่งอยู่ข้างๆอย่างอาคาด
“คีย์มา มาซิ มาทานข้าวด้วยกัน ดูซิไอ่จงมันซื้อของกันมาเพียบเลย”อนยูพยายามบ่ายเบียง
“ไม่ละฮะ พอดีผมออกไปซื้อของกินมาเพียบเลยย พี่ๆทานกันเถอะครับ”พูดเสร็จก็เดินเลี่ยงไปทางห้องครัวโดยไม่วายที่จะมองพี่ชายด้วยสายตาอาคาดเหมือนเดิม
“มีอะไรกันรึป่าวพี่”มินโฮที่นั่งงดูเหตุการณ์อยู่ถามขึ้น
“นิดหน่อยวะ แต่ช่างเหอะ พี่ว่าเรารีบกินแล้วรีบไปซ้อมกันดีกว่าวันนี้เรายังไม่ได้ซ้อมกันเลย”
“ฮะ”
จากนั้นทั้งสามก็ลงมือจัดการอาหารที่อยู่ตรงหน้าจนเกี้ยง
---------------------------------------------------------TBC---------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น