ลมหนาว

เนื้อเรื่อง

ต้นหนาว
แสงแดดยามเช้า ได้สาดส่องลอดช่องหน้าต่างมาพร้อมกับรุ่งเช้าของวันใหม่ ที่ได้มาพร้อมกับเสียงนกกระจิบคู่หนึ่ง ที่กำลังหาอาหารไปให้กับลูกน้อยที่อยู่บนรัง บริเวณหลังบ้านของหนุ่ม ซึ่งอยู่ตรงบานหน้าต่างห้องของหนุ่มพอดี   "หนุ่ม" หนุ่มน้อยวัย 16 ผู้ที่ขี้อายและไม่เคยคบเพื่อนผู้หญิงเลย จะมีก็แต่สาวตรงกันข้ามหน้าต่างบานเล็กๆของหนุ่มนี้แหละ  แค่เอื้อมมือก็ถึงแล้ว มีเพียงรังนกน้อยๆขั้นกลางเท่านั้น และเพื่อนที่อยู่บ้านตรงข้ามกับหนุ่มนั้นเธอมีชื่อว่า "ฝ้าย"  ฝ้ยเป็นเด็กสาวที่ร่าเริง ซุกซน สนุกสนานตลอดเวลา มองโลกในแง่ดีเสมอๆ และเขาทั้ง 2 คนก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่จำความได้ 
"หนุ่ม ๆ . . ฝ้ายมาหาแหนะลูก"
เสียงแม่ของหนุ่มเรียกหนุ่มมาแต่ไกล
"ตึกๆๆ . ..ตึกๆ  "
"ครับ แม่ ผมกำลังลงไปเดี่ยวนี้แหละครับ"
หนุ่มรีบร้อนมากเหมือน คนกำลังหิวๆแล้วกระโดดเข้าใส่ข้าวชามโตๆ
"นี้ ตาหนุ่ม เธอตื่นหรือยังเนี่ย "
ฝ้าย ตะคอกใส่นายหนุ่ม ซึ้งกำลัง งัวเงีย กับการพึงตื่นอยุ่ 
"อาราย เธอ ยายฝ้าย คนพึงจาตื่น @_๑"
"นี้มันกี่โมงกี่ยามแล้วย่ะ แล้ววันนี้เธอนัด ฉันไปไหน หืม!!"
ฝ้ายพุดไปพร้อมกับทำท่าทางอายๆ ซึ้งปรกติจะไม่ได้เห็นฝ้ายทำแบบนี้บ่อยๆ นอกจากงานวันเกิดของเขาในตอนที่ฝ้ายได้รับของขวัญแล้ว รู้สึกอายหน้าแดงๆ
"เวงล่ะ ฝ้ายรอหนุ่มแปรบ นึ่งน่ะ เด๋วหนุ่มไปอาบน้ำแปรบ  2 นาที "
"ตาบ๊อง 2 นาทีวิ่งผ่านน้ำหรือไง - - "
"เอาน่าแปบเด๋ว"
และแล้วตาหนุ่มก็อาบน้ำเสร็จ ....
"ป่ะ ฝ้าย "
"นิ ฉันหลับไป 2 รอบแหละ ไหนบอก 2 นาทีไง !"
"ง่า ก็ 2 นาทีที่ขอไว้รู้สึกว่ามานจะไม่พออะสิ อิอิ "
". . . . ."
แล้วทั้ง 2 ก็ได้ไปออกเดทกัน โดยที่หนุ่มได้นัดฝ้ายไว้ก่อนหน้านี้ 2 วัน
เมื่อ 2 วันก่อน. . . .
"ฝ้ายๆๆ นี้รอหนุ่มก่อนดิ โห่ย งอนอาไรกานนักกันหนา"
"ฉานไม่คุยกะคนผิดบ๊อง หรอก อีตาบ้า "
ฝ้ายทำถ้าโมโหใส่หนุ่มอย่างแรง ทั้งๆที่หนุ่มไม่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับฝ้ายว่าฝ้ายจะย้ายบ้านไปอยู่กับญาติที่ต่างจังหวัด
"ง่า หนุ่มผิดไรเหรอฝ้ายช่วยบอกโหน่ยจิ น่ะๆๆๆ"
ฝ้ายทำหน้าเศร้านิดๆ แล้วพูดเบาๆออกมาว่า
"นิ ถ้าเรา 2 คนหางไกลกัน แล้วเธอจะคิดถึงฉันไหม หนุ่ม "
"ฝ้ายมีไร จะบอกหนุ่มงั้นเหรอ "
หนุ่มถามด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมานาน ทำให้รู้ถึงความรู้สึกของกันแหละกัน
"หนุ่ม .!! คือฝ้าย.."
" หยุด!! ฝ้าย ถึงฝ้ายจะมีอะไร จะทำอะไร แต่หนุ่ม อยากจะบอกฝ้ายว่า ข้างกายของหนุ่ม นั้นมีฝ้ายเสมอ ไม่ว่าฝ้ายจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าฟ้าจะถล่มถลาย ไม่ว่าเด็กจะโตเป็นผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะ . . .ฉอดๆๆๆๆ"
" . . . . .. .(-___- ")"

"อีกตาบ๊อง นี้ไม่ได้เข้าใจอาไรฉันเลย ฮือๆๆฮือๆๆ"
"โหย ฝ้าย หนุ่มล้อเล่นอะฝ้าย ง่า ฝ้าย หนุ่มขอโทษ หนุ่ม น่ะยังไงก็ไม่อยากเสียฝ้ายไปหรอก เพราะ

ฝ้ายเป็นคนสำคัญของหนุ่มนิ น่ะๆๆ อย่าร้องยน่ะคนดี "

"สำคัญยังไง ?"
"ก็....ก็. . คือว่า"
"หนุ่มรักฝ้ายน่ะ เราเป็นแฟนกันน่ะฝ้าย"

หญิงสาวผู้ไร้เดียงสา ถึงกับหน้าแดงเป็นแตงโม แต่ถึงกระนั้น ก็แสดงความดีใจมากมาย สุดจะบรรยาย ตัวของฝ้ายสั่น ตัวเย็นเชียบ ร่าวกันน้ำแข็ง  พร้อมกลับตอบกลับไปเบาๆด้วยความอายว่า

"อือ จ๊ะ ฝ้ายก็....ก็  ชอบหนุ่ม มานานแล้วเหมือนกัน ๐^^๐"
"ตงลกเราเป็นแฟนกันน่ะ "
"โอเค จ๊ะ"
 . . . .. . .
"งั้นเดี่ยววันเสาร์นี้ เราไปเดทกันน่ะฝ้าย "
"ได้สิหนุ่ม จะพาฝ้ายไปไหนเหรอ"
"เอาน่า เด๋วจาพาไปเที่ยวเอง ^O^"
. .. . . .. . . .. .

แล้วทั้งคู่ก็ได้มาถึงห้างXXX อยู่ใจกลางกรุง โดยที่ฝ้ายยังไม่ได้บอกให้หนุ่มรู้เลยว่าจะย้ายไปอยู่กับญาติ

"นี้ตาหนุ่ม จาพาฉันไปไหน T^T. . ."
"เหอะน่า ฝ้าย ตามมาเหอะ "

หนุ่มจูงมือฝ้าย ฉุดกระชากลากถู พาฝ้ายไปยังสถานีที่แห่งหนึ่ง ที่ข้างๆห้างนั้นเองเป็นที่ๆคู่หนุ่มสาว นั่งรับประทานอาหาร สนทนากัน แล้วทั้งคู่ก็หยุดใต้ต้นไม่แห่งหนึ่ง

"ฝ้าย นี้น่า หนุ่มอะ ไม่เคยรู้สึกรักใครเท่าฝ้ายมาก่อนเลย "
"อานะ คนน่าตาดีก็งี่แหละ อิอิ(แอบดีใจเล็กๆ)"
 . . . ..

(กลับบ้านดีก่ามั่งตรู )หนุ่มคิดในใจ ขื่นพูดไปมีเละแน่ๆ หุ หุ

"จ้าแม่คนสวย สวยไปโหมดดดดดด"
"นิ หมดเฉยๆก็ได้ - -"

แล้วหนุ่มก็หยิบ สร้อยห้อยคอเส้นหนึ่งออกมา มีจี้เป็นรูปหัวใจ ข้างในเขียนไว้ "ยามเธอเหงา ยามเธอล้า ฉันอยุ่ข้างกายเธอเสมอ หนุ่ม.    "

"ฝ้าย หนุ่มให้ฝ้าย น่ะ ยามที่ฝ้ายเหงา จงเปิดมันดูน่ะ"แล้วหนุ่มก็เอาสร้อย ผูกคอฝ้าย

"อ่ะ ขอบใจจะหนุ่ม " แล้วฝ้ายก็หยิบสร้อยคอเหมือนกับหนุ่มเป๊ะ เขียนเหมือนกันเป๊ะ เหมือนหยิบมาจากที่เดี่ยวกัน"ยามเธอเหงา ยามเธอล้า ฉันอยุ่ข้างกายเธอเสมอ ฝ้าย.    "
 
"เหอะ ฉันน่าจะให้ก่อนน่ะ กลายเป็นฉันซื้อเลียนแบบเธอเลย ชิ!"
"ฮาๆๆๆๆ ฮ่าๆๆ" ทั้งคู่หัวเราะไปพร้อมกัน

"นี้ก็ดึกมากแล้วเรากลับกันเถอะ " ฝ้ายชวน "อือ ป่ะ มืดแล้วเด๋วมองไม่เป็นหนุ่ม อิอิ " " .. . ."

ปลายหนาว

***  ขอแปะไว้ก่องน่ะงับ ขอบอกว่าปลายหนาวนี้หนุกแน่งับ ม่ะค่ยสาบาย งุงิงุงิ * * * *