ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความทรงจำและความรู้สึก(2)
หลังจากที่เริ่มปรับตัวได้ ไม่นานก็เกิดสงครามขึ้นสงครามที่มีแต่ความรู้สึกสูญเสียอันใหญ่หลวง ผู้คนต้องพลัดพรากคนอันเป็นที่รักครอบครัวต้องแตกแยกออกจากกัน เด็กต้องถูกแยกออกจากผู้ใหญ่และถูกนำไปฝึกเป็นทหารให้กองทัพของเซ็นเตอร์ต่างๆ
โบสถ์ในเมืองเล็กๆที่บลัดอาศัยอยุ่ก็โดนคุกคามพวกเด็กๆบ้างก็หนีเข้าไปในป่า บ้างก็ถูกจับ กลุ่มทหารล้อมจับเด็กๆได้จนเกือบจะหมดยกเว้นบลัด มาเรียและเด็กบางคนที่ยังขัดขืนอยู่ แต่พวกทหารก็ยังล้อมจับตัวได้
\"บลัด!!...ช่วยด้วย!!...ช่วยเราด้วย!!\"มาเรียและเด็กคนอื่นที่ถูกจับร้องเรียกบลัด
\"ปล่อยนะ!!..ปล่อยมาเรียนะ ปล่อยเพื่อนๆของฉัน!!! ปล่อยทุกคนเดี๋ยวนี้!!!\"แล้วอยู่ๆมือของพวกทหารที่จับพวกมาเรียเอาไว้ก็เละเหมือนกับโดนอะไรหนักๆทับ
\"เฮ้!! เจ้าเด็กนั่นมีพลังพิเศษ รีบจับเอาไว้เร็ว!!\"พวกทหารรุมจับตัวของบลัดและให้โอกาสทีเผลอฉีดยาสลบไปที่คอของบลัด
\"ปล....ปล่อยมาเรีย..นะ..ปล่อยนะ.......\"แล้วบลัดก็สลบไป
\"นึกไม่ถึงว่าที่แบบนี้จะมีของหายากอยู่ วิเศษจริงๆ\"คนที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าพูดและให้ลูกน้องพาตัวบลัดไป
\"บลัด!!!!!! บลัด!!!!!ปล่อยฉัน......บลัด!!\"มาเรียโวยวายและพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผล มาเรียทั้งร้องไห้และตระโกนแต่ก็ทำได้แค่มอง
บลัดถูกทหารพาตัวไปจนลับตา ตอนที่ถูกส่งไปที่เซ็นเตอร์ก็ถูกขังเอาไว้ในรถคนละคัน
-ห้องวิจัยในเซ็นเตอร์ แอเรีย073-
\"อื..ม..อ่า..?\"บลัดเริ่มรู้สึกตัว \"ที่นี่?...ที่ไหนกัน..พวกคุณเป็นใคร\"บลัดยังมึนงงกับสถานที่แปลกตา
\"อ้าว? รู้สึกตัวแล้วเหรอ คุณหนู เป็นยังไงบ้างล่ะห้องทดลองของที่นี่น่ะ\"ผู้หญิงใส่ชุดกราวน์สีขาวท่าทางเหมือนนักวิทยาศาสตร์พูดขึ้นมา
\"พวกคุณ....คือ..ใครกัน\"บลัดพยายามจะขยับตัวแต่ก็เพิ่งรู้สึกตัวว่าทั้งแขนและก็ขาของตัวเองโดนล๊อคเอาไว้
\"อย่าใจร้อนสิ ที่นี่น่ะใช้พลังไม่ได้หรอกนะอย่าแม้แต่จะคิดเลย จริงสิ..เรายังไม่รู้จักชื่อกันเลยนี่นา ฉันชื่อ แอนเดรีย เม็ค เป็นนักวิทยาศาสตร์ของเซ็นเตอร์นี้ แล้วเธอล่ะคุณหนู?\"
\".......ไม่ ใครจะบอกชื่อกับพวกทหารอย่างเธอกัน\"บลัดทำนัยน์ตาแข็งกร้าว
\"งั้นเหรอ...ทำไมล่ะ เป็นพวกทหารออกจะสะดวกสบาย\"แอนเดรียจับคางบลัดให้เงยหน้าขึ้น
\"......งั่ม!!!\"บลัดกัดมือของแอนเดรีย
\"โอ๊ย!!......เพี๊ยะ!!\"แอนเดรียถอนมือแล้วตบหน้าของบลัดอย่างแรงจนปากของบลัดมีเลือดซึมออกมา
\"แค่ก..แค่ก..!!\"บลัดไอเอาเลือดออกมา
\"ฉันจะถามอีกครั้ง เธอชื่ออะไร?\" คราวนี้แอนเดรียถามถ้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเย็นชา
\"......บ..บลัด...ทุกคนเรียกฉันว่า บลัด\" บลัดไม่แม้แต่จะสบตา
\"บลัดเหรอ ชื่อแปลกดี......เอาล่ะ เธอรู้ไหมว่าเราต้องการอะไรจากเธอ\"
\"มะ....ไม่รู้\" \"เราต้องการให้เธอมาเป็นทหารหน่วยพิเศษของเรา หน่วยที่รวบรวมคนที่มีพลังแบบเธอเอาไว้ไงล่ะ\"
\"ไม่!!..\" บลัดตอบทันควันด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะพอใจ
\"งั้นเหรอ แต่ถ้าเธอยอมเป็นทหารเธอจะได้รับสิทธิ์พิเศษต่างๆนะ และเธอยังจะได้เจอกับคนที่เธอต้องการอีกด้วย\"แอนเดรียมากระซิบที่ข้างหูของบลัด
\"..........\"บลัดทำท่าทางครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
\"ว่าไงล่ะ?\"แอนเดรียถามย้ำอีกครั้ง
\"ก.....ก็ได้\"บลัดตอบอย่างลังเล แอนเดรียก็สั่งให้ปล่อยตัวแล้วใส่กำไรพิเศษเพื่อป้องกันการใช้พลัง
หลังจากนั้นบลัดก็ถูกบังคับให้ไปเป็นแนวหน้าในสงครามกับประเทศอื่น เป็นการฆ่าคนครั้งแรกของบลัดซึ่งตอนนั้นอายุเพียง11ปี ไม่เพียงแค่เป็นทหารยังถูกจับเป็นตัวอย่างการทดลองอีกด้วย.........
โบสถ์ในเมืองเล็กๆที่บลัดอาศัยอยุ่ก็โดนคุกคามพวกเด็กๆบ้างก็หนีเข้าไปในป่า บ้างก็ถูกจับ กลุ่มทหารล้อมจับเด็กๆได้จนเกือบจะหมดยกเว้นบลัด มาเรียและเด็กบางคนที่ยังขัดขืนอยู่ แต่พวกทหารก็ยังล้อมจับตัวได้
\"บลัด!!...ช่วยด้วย!!...ช่วยเราด้วย!!\"มาเรียและเด็กคนอื่นที่ถูกจับร้องเรียกบลัด
\"ปล่อยนะ!!..ปล่อยมาเรียนะ ปล่อยเพื่อนๆของฉัน!!! ปล่อยทุกคนเดี๋ยวนี้!!!\"แล้วอยู่ๆมือของพวกทหารที่จับพวกมาเรียเอาไว้ก็เละเหมือนกับโดนอะไรหนักๆทับ
\"เฮ้!! เจ้าเด็กนั่นมีพลังพิเศษ รีบจับเอาไว้เร็ว!!\"พวกทหารรุมจับตัวของบลัดและให้โอกาสทีเผลอฉีดยาสลบไปที่คอของบลัด
\"ปล....ปล่อยมาเรีย..นะ..ปล่อยนะ.......\"แล้วบลัดก็สลบไป
\"นึกไม่ถึงว่าที่แบบนี้จะมีของหายากอยู่ วิเศษจริงๆ\"คนที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าพูดและให้ลูกน้องพาตัวบลัดไป
\"บลัด!!!!!! บลัด!!!!!ปล่อยฉัน......บลัด!!\"มาเรียโวยวายและพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผล มาเรียทั้งร้องไห้และตระโกนแต่ก็ทำได้แค่มอง
บลัดถูกทหารพาตัวไปจนลับตา ตอนที่ถูกส่งไปที่เซ็นเตอร์ก็ถูกขังเอาไว้ในรถคนละคัน
-ห้องวิจัยในเซ็นเตอร์ แอเรีย073-
\"อื..ม..อ่า..?\"บลัดเริ่มรู้สึกตัว \"ที่นี่?...ที่ไหนกัน..พวกคุณเป็นใคร\"บลัดยังมึนงงกับสถานที่แปลกตา
\"อ้าว? รู้สึกตัวแล้วเหรอ คุณหนู เป็นยังไงบ้างล่ะห้องทดลองของที่นี่น่ะ\"ผู้หญิงใส่ชุดกราวน์สีขาวท่าทางเหมือนนักวิทยาศาสตร์พูดขึ้นมา
\"พวกคุณ....คือ..ใครกัน\"บลัดพยายามจะขยับตัวแต่ก็เพิ่งรู้สึกตัวว่าทั้งแขนและก็ขาของตัวเองโดนล๊อคเอาไว้
\"อย่าใจร้อนสิ ที่นี่น่ะใช้พลังไม่ได้หรอกนะอย่าแม้แต่จะคิดเลย จริงสิ..เรายังไม่รู้จักชื่อกันเลยนี่นา ฉันชื่อ แอนเดรีย เม็ค เป็นนักวิทยาศาสตร์ของเซ็นเตอร์นี้ แล้วเธอล่ะคุณหนู?\"
\".......ไม่ ใครจะบอกชื่อกับพวกทหารอย่างเธอกัน\"บลัดทำนัยน์ตาแข็งกร้าว
\"งั้นเหรอ...ทำไมล่ะ เป็นพวกทหารออกจะสะดวกสบาย\"แอนเดรียจับคางบลัดให้เงยหน้าขึ้น
\"......งั่ม!!!\"บลัดกัดมือของแอนเดรีย
\"โอ๊ย!!......เพี๊ยะ!!\"แอนเดรียถอนมือแล้วตบหน้าของบลัดอย่างแรงจนปากของบลัดมีเลือดซึมออกมา
\"แค่ก..แค่ก..!!\"บลัดไอเอาเลือดออกมา
\"ฉันจะถามอีกครั้ง เธอชื่ออะไร?\" คราวนี้แอนเดรียถามถ้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเย็นชา
\"......บ..บลัด...ทุกคนเรียกฉันว่า บลัด\" บลัดไม่แม้แต่จะสบตา
\"บลัดเหรอ ชื่อแปลกดี......เอาล่ะ เธอรู้ไหมว่าเราต้องการอะไรจากเธอ\"
\"มะ....ไม่รู้\" \"เราต้องการให้เธอมาเป็นทหารหน่วยพิเศษของเรา หน่วยที่รวบรวมคนที่มีพลังแบบเธอเอาไว้ไงล่ะ\"
\"ไม่!!..\" บลัดตอบทันควันด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะพอใจ
\"งั้นเหรอ แต่ถ้าเธอยอมเป็นทหารเธอจะได้รับสิทธิ์พิเศษต่างๆนะ และเธอยังจะได้เจอกับคนที่เธอต้องการอีกด้วย\"แอนเดรียมากระซิบที่ข้างหูของบลัด
\"..........\"บลัดทำท่าทางครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
\"ว่าไงล่ะ?\"แอนเดรียถามย้ำอีกครั้ง
\"ก.....ก็ได้\"บลัดตอบอย่างลังเล แอนเดรียก็สั่งให้ปล่อยตัวแล้วใส่กำไรพิเศษเพื่อป้องกันการใช้พลัง
หลังจากนั้นบลัดก็ถูกบังคับให้ไปเป็นแนวหน้าในสงครามกับประเทศอื่น เป็นการฆ่าคนครั้งแรกของบลัดซึ่งตอนนั้นอายุเพียง11ปี ไม่เพียงแค่เป็นทหารยังถูกจับเป็นตัวอย่างการทดลองอีกด้วย.........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น