ตอนที่ 13 : sᴇʀᴘᴇɴᴛ ⑫
แฮร์รี่วิ่งหน้าตาตื่นกลับมาที่ห้องเดิมที่เขาเคยอยู่เมื่อช่วงสาย จนกระทั่งพบกับเจ้าแห่งอสรพิษบิดเลื้อยร่างกายไปมาอย่างทรมานก็ทำให้คนมองเห็นรู้สึกผิดเพิ่มเข้าไปอีก ไหนจะความรู้สึกที่เขาจับได้ว่าอีกฝ่ายทุรนทุรายเต็มทนนั่นก็ทำให้เด็กชายผู้รอดชีวิตยืนนิ่งอย่างคิดไม่ออก
“นาย... นายเป็นยังไงบ้าง”
แต่แล้วไม่นานก็เดินเข้าไปใกล้ก่อนจะเอ่ยถามออกมาทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าฝ่ายที่มีบาดแผลทั่วทั้งตัวไม่ไหวแล้ว
‘ฉะ ฉันไม่เป็นอะไร’
“จะไม่เป็นอะไรได้ยังไง นายเจ็บขนาดนี้ ทะ... ทนมาได้ถึงตอนนี้ก็เก่งมากแล้วนะ”
น้ำเสียงขาดห้วงพยายามกั้นไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออกมาพูดดังขึ้น
‘อย่าร้อง… มะ …ไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ‘
“โกหก นายยังจะพูดให้ฉันสบายใจอีกเหรอ!”
‘อะ ออกไปก่อนได้ไหม’
“ไม่เอา ถ้านายหายไปฉันจะทำยังไง”
ฝ่ายนี้เองเริ่มโวยวายคล้ายกับคนขาดสติ เพราะคิดไม่ตกสำหรับเรื่องราวมากมายที่พบเจอ อีกทั้งยังรู้สึกผิดรวมถึงรู้สึกว่าตนเองเห็นแก่ตัวมากๆ อีกด้วย
‘ออกไปก่อน นะ… ออกไปแฮร์รี่’
“ไม่ ฉันไม่ออก นาย… ฮึก… อย่าหายไปนะ ฮึก อย่าทำเพื่อฉันขนาดนี้...”
‘ไม่ได้หายไป แต่ฉันกลัวนายจะหายไปมากกว่า นายเองก็รู้ตัวไม่ใช่เหรอว่ากำลังได้รับชะตาเดียวกันกับฉัน’
“ช่างมัน ฉันไม่สนชีวิต”
‘ฉัน อึก…’
เสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดขาดห้วงไปสักพักก่อนจะเอ่ยออกมาอีกครั้ง
‘ฉันเคยบอกว่ายังไงแฮร์รี่ อะ... อย่าได้พูดเหมือนไม่รักชีวิตตัวเองแบบนั้นไง’
“ฉันไม่สนทั้งนั้น ฮึก… นายจะให้ฉันมาห่วงอะไรอีก ฮึก ทั้งที่หลังจากนี้ก็จะไม่มีชีวิตให้รักษาแล้วน่ะเหรอ”
‘ … ’
“ฮึก… ฉันตกลง ฉันยอมแล้ว ยอมทุกอย่าง แต่นาย... นายต้องรอดนะ ห้ามตายได้ยินไหม!”
‘พูดจริงหรือเปล่า’
ศีรษะกลมสั่นตอบรับระรัว อีกทั้งยังยกมือขึ้นปาดน้ำตาอย่างไม่สนใจว่าจะเปรอะเปื้อนแค่ไหนราวกับเด็กน้อยอีกด้วย
‘ทั้งที่ฉันอยู่ในร่างนี้น่ะเหรอ’
อีกฝ่ายถามซ้ำไปยังคนที่ร้องไห้จนน้ำตาอาบเต็มแก้ม มองดูแล้วน่าสงสารจับใจ
“อือ อะไรก็ได้ทั้งนั้น แต่นายต้องอยู่นะ สัญญากับฉันมาสิว่าจะหาย”
‘ไม่รับปาก’
“ได้ยังไง! นายบอกแล้วว่าจะหายนี่”
‘ก็ยังไม่ได้ลองเลย ไม่รู้ว่ามันจะหายไหม’
น้ำเสียงพูดเริ่มแปรเปลี่ยนไป แต่คนได้ยินนั้นไม่ได้สนใจฟัง เพราะกำลังเป็นห่วงร่างที่รับบาดเจ็บตรงหน้ามากกว่าอะไรทั้งหมด
“ทำเลย ทำเดี๋ยวนี้ ฮึก… ฉันยอมหมดแล้ว”
‘ห้ามเปลี่ยนคำพูดนะ’
“อือ! ไม่เปลี่ยน!”
‘รู้หรือเปล่าว่าอสรพิษไม่ได้มีอวัยวะเดียว…’
“ไม่เอาแล้วเดร—”
เฮือก!
‘ชู่ว… จำได้ไหมว่าในหนังสือบอกไว้ว่ายังไง’
แฮร์รี่พยักศีรษะรับรัวๆ หากแต่ว่ากลับส่งเสียงร้องประท้วงดังออกมาอย่างไม่สนใจเช่นกัน
“ไม่ไหว จะ เจ็บ! ไม่เอาแล้— อ๊ะ…”
แต่ลูกชายเจ้าของบ้านสนใจเสียงพร่ำบอกของเขาที่ไหนกัน เพราะเขายังพูดไม่ทันจบดี ร่างอสรพิษก็ขยับเข้าออกตามใจตนอย่างรวดเร็ว และน้ำขุ่นขาวเมื่อครู่ที่ยังอยู่ในร่างกายดันเป็นตัวช่วยชั้นดีในการหล่อลื่นอีกด้วย
“อ๊ะ เดรโก อ๊า ...”
‘หืม บอกให้หยุดแต่ร้องแบบนี้แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะ’
“อ๊ะ … อ๊า”
‘สู้ไปด้วยกันนะครับที่รัก’
“ … ”
‘ฉันรักนายนะแฮร์รี่…’
และนั่นคือเสียงสุดท้ายที่แฮร์รี่ได้ยิน เพราะตั้งแต่นั้นเขาก็แทบไม่ได้รับรู้อะไรอีกเลย รวมถึงไม่ได้หยุดพักสักวินาทีเดียว
เพราะเด็กชายผู้รอดชีวิตสุขสมไปกับไฟราคะที่เจ้าแห่งอสรพิษมอบให้ร่วมสามวันสามคืนเต็ม …
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
atomachiraya26@gmail.comยังทันอยู่มั้ยค่ะ
อยากได้ฉากคัทค่าา natakarn.keeta@gmail.com
https://girlsinwonderlanddd.blogspot.com/2018/11/the-serpent-ep12.html?m=1
https://ggirlsinwonderland.blogspot.com/2018/02/nc-special-dmhp-os-secret-in-toilet-ch.html?fbclid=IwAR1gIj7AIsiXqYRswhlX5hjTaCWQ63m1fTmHQU0HYulR3lN-wEMwmUgxtl8&m=1
กดที่ ch.___ นะค่ะ
suksawatnattay2525@gmail.com ฉากคัดยังได้อยู่ไหมคะไรท์ททท
sangninjaranai2@gmail.com ทันมั้ยอ่ะ😭 พึ่งได้มาอ่าน สนุกมาด
ขอหน่อยนะคะพึ่งเข้ามา
ฉากคัทยังได้ยุไหมมมมอ่ะะะเขินนนนนน
umbrellanamfon46@gmail.com ยังทันไหมค่ะไรท์ พึ่งเข้ามาอ่านแนวนี้
nureeta010847@gmail.com
ยังทันมั้ยคะไรท์พอดี พึ่งเจ้ามาอ่าน
suchadabew33434@gmail.com ทันรึป่าวค่าาาาาาาาาาา
Cielkun1889@gmail.com
มันสยิวๆ ยังไงชอบกล แปลกพิลึก แต่ก็สนุกแปลกๆ เหมือนกัน
chompoo.hama@gmail.com