คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : [บทที่ 4] ฝ่าฟัน
[ทีมวินเซนต์]
พวกท่านเลือกเตรียมพร้อมจะประจันหน้ากับมัน และในขณะที่การต่อสู้กับสัตว์ประหลาดตรงหน้า อัลตอนก็เข้ามาสมทบกับพวกท่าน
โรลจะมาหลังต่อสู้จบ หากอยู่รอดปลอดภัยกัน
|
พลังโจมตี 6 พลังป้องกัน 2
พลังชีวิต 0/50 พลังออร่า 47/50 |
[ทีมซีอา]
|
พลังโจมตี 8 พลังป้องกัน 3 พลังชีวิต 0/70 พลังออร่า 50/50
|
ทุกคนในทีมได้รับ[ดาบบิ่น x1] (พลังโจมตี+1)
พวกท่านตัดสินใจมุ่งหน้าไปยังเนินเขาสูง การเดินทางครั้งนี้ดูเหมือนจะไม่ไกล แต่ที่จริงแล้วมันไกลมากเลยทีเดียว ทั้งยังให้ความรู้สึกเหมือนเดินขึ้นเนินไปทีละนิด นับว่าเป็นอะไรที่เปลืองแรงมากพอสมควร
เวลาผ่านไป ทุกคนต่างระโหยโรยแรงจากการเดินทางโดยไม่พัก นั่นทำให้ตอนนี้พวกท่านบางคนเริ่มง่วงนอนและปวดเมื่อยกล้ามเนื้อขึ้นมา
ในตอนนี้พวกท่านเห็นหมู่บ้านริมหาดเล็กลงเรื่อยๆเนื่องจากระยะทางที่ห่างไกล บางทีเนินนั้นอาจเป็นภาพหลอกตาว่าอยู่ใกล้ แต่ที่จริงต้องเดินไปอีกนับร้อยไมล์
เวลาผ่านไปไม่นานพวกท่านต้องสะบัดความคิดดังกล่าวทิ้งไปเพราะว่าพวกท่านเข้าใกล้เนินดังกล่าวเรื่อยๆจนมาถึงเนินนั้น บริเวณรอบๆมีธารเล็กๆไหลผ่าน พวกท่านนั่งพักผ่อนกันริมธาร ความเหน็ดเหนื่อยถูกชำระจากการนอนพักผ่อนยามเย็น ในตอนนี้พวกท่านยังไม่อาจหาทางขึ้นเนินสูงชันแห่งนี้ได้เพราะมันสูงมากเลยทีเดียว
ในขณะที่พักผ่อนในยามโพล้เพล้ พวกท่านเลยปรึกษากัน
1 ปีนขึ้นไป
2 พักริมธารเอาแรงก่อน พรุ่งนี้ว่ากัน
3 เดินเลียบธารไป
4 ลองยิงพลุสัญญาณขึ้นฟ้าตอนค่ำ เผื่อมีคนมาสมทบ
[ทีมเรอาเซีย]
ทุกคนในทีมได้รับ[ดาบบิ่น x1] (พลังโจมตี+1)
พวกท่านตัดสินใจพักผ่อน ณ หมู่บ้านแห่งนี้ ด้วยความเหน็ดเหนื่อยทุกคนจัดการเข้าหาที่หลับที่นอนก่อนพักผ่อนกันทันที
กระทั่งพลบค่ำ พวกนั้นก็สะดุ้งตื่นขึ้นมากัน
นับว่ายังโชคดีที่ยังไม่มีสิ่งใดออกมา คงเป็นเพาะสัตว์ทั้งหลายไม่ได้อยู่บริเวณนี้ พวกชนเผ่าจึงใช้เป็นจุดตั้งค่ายพักแรม แต่สิ่งหนึ่งที่พวกท่านกลัวที่สุดคือการถูกลอบโจมตีจากความมืด
ตอนนี้โดยรอบมืดสนิทจนมองแทบไม่เห็นอะไร พวกท่านจุดไฟผิงกันเพราะลมทะเลอันหนาวเหน็บทำให้ทุกคนในที่นี้รู้สึกเหมือนโดนหิมะกลบอยู่ก็ไม่ปาน
พวกท่านปรึกษาหารือกันเกี่ยวกับหนทางที่จะไปต่อ และในตอนนั้นเอง พวกท่านได้ยินเสียงร้องเพลงอันไพเราะเสนาะหูลอยมาตามสายลม
พวกท่านหันไปมองหน้ากัน...
1 วิ่งหนี
2 ร้องเพลงตาม
3 ส่งคนไปสำรวจ
4 แยกย้ายไปนอนต่อ ไม่สนใจ
[ทีมลิซ่า]
ทุกคนในทีมได้รับ[ดาบบิ่น x1] (พลังโจมตี+1)
พวกท่านตัดสินใจเดินทางต่อทันที การเดินทางของพวกท่านคือเลาะไปตามหาด แน่นอนว่าในการกลางวันค่อนข้างสาหัสกว่าตอนกลางคืนมากโข ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยน่ายินดีนักที่พวกท่านแยกตัวเดินทางออกมาก่อน บางทีหากเจออันตรายที่รออยู่เบื้องหน้า พวกท่านอาจต้องคิดหนัก
สิ่งหนึ่งในตอนนี้ที่พวกท่านคิดว่าค่อนข้างเป็นอุปสรรคคือเสบียงจำกัด หากมันหมดขึ้นมาหายนะบังเกิดแน่นอนท่านและสหายร่วมทางเดินทางมาจนถึงสถานที่แห่งหนึ่ง มันดูไม่เหมืนหมู่บ้าน แต่มันคล้ายกับว่าที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นหมู่บ้านมาก่อน เนื่องจากมีข้าวของที่ใช้ในชีวิตประจำวันมากมาย ทั้งยังมีบ้านพักที่ก่อจากไม้ไผ่ในสภาพดีอยู่อีกหลายหลัง
พวกท่านเดินเข้ามาใน หมู่บ้านดังกล่าว มันคล้ายกับที่พักชั่วคราวที่เจอก่อนหน้านี้ หลังสำรวจโดยรอบก็พบว่าไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตใดๆ พวกท่านจึงเลือกใช้สถานที่แห่งนี้พักผ่อนกันชั่วคราว
โดยรอบหมู่บ้านมีเนินและโขดหินเต็มไปหมด พวกท่านจดรายละเอียดลงแผนที่ หลังจาดนั้นไม่นาน มีชายชาวเกาะคนหนึ่งในชุดเกราะหนังพายเรือกลับมาเข้าฝั่งพร้อมกับปลาสดอีกหลายสิบตัว ด้วยความตกใจ พวกท่านหาทางทำอะไรสักอย่าง
1 ฆ่าปิดปาก
2 ไปหลบซ่อนในบ้านที่ใกล้ที่สุด
3 เข้าไปทักทาย
4 หนีไปต่อ
[ทีมคลาเรียส]
|
พลังโจมตี 6 พลังป้องกัน 2
พลังชีวิต 13/65 พลังออร่า 50/50 |
ความคิดเห็น