ห้องกิจกรรมชาวมุนดัส

ลำดับตอนที่ #18 : [บทที่ 5] ภัยร้ายที่ไม่อาจคาดเดา

[คณะเดินทางของเกรเกอร์]

                พวกท่านวิ่งเข้าไปในประตูดังกล่าวอ ดูเหมือนว่ามันจะไม่ถูกล็อกไว้ทำให้ทุกคนสามารถเข้าไปได้ทันท่วงที ทันใดนั้นภายนอกถ้ำก็เกิดเสียงดังสนั่นพร้อมกับการสั่นสะเทือนรุนแรงจนยืนแทบไม่ได้ หนึ่งในคณะเดินทางเดินไปลองผลักประตูดู ทว่ามันกลับไม่สามารถเปิดออกได้ แม้จะพยายามดึงหรือผลักประการใดก็ไม่มีวี่แววแม้แต่เขยื้อน

                “บางทีหินอาจขวางทางอยู่” ไวลี่บอก

                เกรเกอร์เดินไปถีบประตูสุดแรง ผลก็คือไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกัน แม้จะใส่แรงมากแค่ไหนก็ตาม

                “บางทีเราอาจต้องเดินไปตามเส้นทางถ้ำนี่” ดัชกล่าวพร้อมกับเดินไปสำรวจรอบๆ

                ทุกคนต่างเกาะกลุ่มกันเดินไปตามเส้นทางถ้ำ แต่มันไม่สมควรจะเรียกว่าถ้ำเพราะพื้นถูกปูด้วยหินขัดเนื้อเรียบเรียงต่อกันเป็นแถวทำให้การเดินในที่มืดไม่ใช่ปัญหา อีกทั้งผนังถ้ำยังเรียบ ไม่ขรุขระเหมือนผนังถ้ำทั่วไป

                มันเหมือนทางเดินของคนในหุบเขาเสียมากกว่า...

                ติดตรงที่ว่าผู้อาศัยมันไม่ใช่คนนี่สิ

                เสียงฝีเท้าจำนวนมากดังก้องตามทางเดินที่พวกท่านเดินอยู่ นั่นเปรียบดั่งหายนะที่กำลังมาเยือน  เพราะโดยรอบไม่มีแม้แต่ที่หลบซ่อนหรือทางแยกใดๆ หากจะหนีก็มีทางเดียวคือย้อนไปตามทางเดิน อย่างที่รู้กันคือประตูถูกปิดตายไปแล้ว... ไม่มีทางให้หนี

                “ข้ากะไว้แล้วว่าต้องมีผู้บุกรุกเข้ามาทางนี้ ฆ่ามัน!!!” ก๊อบลินตัวหนึ่งกระโจนฝ่าความมืดออกมาพร้อมขวานจามใส่คณะเดินทาง แต่ดูเหมือนว่าเกรเกอร์จะชิงจังหวะถีบหน้ามันเสียกระเด็น อีกตัวโผล่ออกมา อากิระไม่รอช้ายิงแสกหน้ามันทันที ก่อนที่การต่อสูตะลุมบอนจะเริ่มขึ้น...

                [โรลต่อสู้ ส่งผลต่อไอเทมที่ได้รับ]

                ดูเหมือนว่าพวกมันะมามากพอสมควร มากเกินกว่าที่พวกท่านจะสู้ไหว ตอนนี้พวกท่านตัดสินใจตีฝ่าวงล้อมพวกมัน มุ่งหน้าไปตามเส้นทางอันเต็มไปด้วยก๊อบลินมากมาย

                ไม่นานพวกท่านก็พบกับห้องโถงห้องหนึ่ง มันกว้างขวางและเพดานสูงจนไม่อาจมองเห็น บางทีนี่อาจเป็นศูนย์รวมของก๊อบลิน พวกท่านวิ่งสุดแรงโดยมีก๊อบลินทั้งฝูงตามหลังมา และในตอนนี้พวกท่านก็เห็นอะไรบางอย่าง...

โปรดตัดสินใจ

1                     เข้าห้องแห่งหนึ่งที่มีแสงสีฟ้าส่องสว่างลอดออกมาจากประตู

2                     วิ่งต่อไปตามเส้นทางอันแสนมืดมิด

3                     ปักหักสู้กับพวกมัน เดี๋ยวก็รู้ใครจะยืนเป็นคนสุดท้าย

4                     ใช้ขนนก [ตัวเลือกไอเทม]

5                     เหมือนจะมีบันไดลงไปยงด้านล่างอันแสนมืดมิด ลองลงไปดูดีไหม...

[คณะเดินทาง ฟรีซ & โวเอล & วินเซนต์]

                ฟรีซได้รับไอเทม
                “ขวานเหล็ก” X2
                (ขวานที่ถูกตีด้วยเหล็กเนื้อดีใต้ขุนเขาของก๊อบลิน มันมีขนาดเล็กกว่าที่งานทั่วไป แต่ฝีมือของช่างก๊อบลิน คุณภาพของมันสามารถสับทะลุเกราะหนาได้เลยทีเดียว)
                “เศษหนัง” X8
                (หนังสัตว์ที่ถูกนำมาแปรรูปเป็นชุดเกราะโดยผ่านกระบวนการอะไรบางอย่างของเหล่าก๊อบลินทำให้มันทั้งเหนียวและคงทนต่อคมหอกคมดาบ ดูเหมือนว่าจากการต่อสู้ทำให้บางส่วนมีรอยฉีกทำให้เก็บได้ส่วนที่สภาพสมบูรณ์เท่านั้น)

= = = = =

                ทั้งวินเซนต์และโวเอลวิ่งกระหืดกระหอบมาตามทาง ไม่อาจรู้ได้เลว่าเส้นทางนี้จะนำพาพวกท่านไปที่ใด ด้านหลังมีก๊อบลินตัวใหญ่ยักษ์ถือกระบองหนามไล่ฟาดมาอย่างสนุกมือ แม้จะอยากหยุดวิ่งสักเพียงใด แต่ถ้าหยด ท่านทั้งสองอาจหยุดวิ่งไปตลอดเลยก็เป็นได้

                ตุบ!!!

                ในขณะที่ทั้งสองกำลังวิ่งอย่างสุดชีวิต ก็มีร่างชายคนหนึ่งตกลงมาใส่หัวเจ้าก๊อบลินอย่างแรง แรงเสียจนก๊อบลินยักษ์ถึงกับเซไปชนผนังถ้ำ

                “ซวยจริงๆ!” ฟรีซสบถ เมื่อเขาลุกขึ้นมาได้ก็มองไปรอบๆ เขายกมือทักทายท่านทั้งสองก่อนหันไปมองเจ้าก๊อบลินยักษ์

                ไม่นานหลังจากนั้น การหนีของวินเซนต์และโวเอล ก็มีฟรีซเพิ่มมาหนีด้วยอีกหนึ่งคน...

                การวิ่งมาราธอนอันไร้เป้าหมายผ่านมาได้พักใหญ่ ตอนนี้พวกท่านมาถึงสะพานที่เบื้องล่างมีแม่น้ำไหลผ่าน เป็นแม่น้ำที่ไหลเข้ามาใต้หุบเขา แม้จะมองไม่เห็นแต่ก็รับรู้ได้ถึงเสียงของมัน สะพานนี้กว้างพอจะให้ท่านทั้งสามวิ่งเรียงกันได้ และปลายทางของสะพานคือ ประตูแข็งๆที่ล็อกอยู่...

                “เวรแล้ว!” พวกท่านอุทานเมื่อเห็นว่ามันล็อก ในขณะที่เจาปิศาจไล่เข้ามาทุกขณะ

โปรดตัดสินใจ

1                     คนมาเพิ่ม ก็บวกให้รู้กันไปเลย

2                     ทำทุกวิถีทางเพื่อพังประตู

3                     คิดไม่ออก โดดน้ำหนีโลด

[คณะเดินทางของเชส]

                คณะเดินทางได้รับไอเทม
                “เขี้ยวมังกรน้ำ”
                (แม้มันจะถกเรียกว่างูน้ำ แต่ดูยังไงก็มังกรชัดๆ เขี้ยวของมันคมกริบชนิดที่ว่าสามารถขย้ำเรือล่องสมุทรให้อับปางได้ ทั้งยังขบเกราะของนักเดินทางหลายรายให้แหลกกระจุยเลยทีเดียว)
                “หนังมังกร” X2
                (หนังที่ถูกถลกอย่างลวกๆแต่สามารถนำไปทำเครื่องป้องกันชั้นดีได้อย่างน่าประหลาดใจ นักเดินทางหลายคนนิยมทำไปทำเกราะ เพราะสามารถกันของมีคมทั้งหลายได้อย่างน่าเหลือเชื่อ)

= = = = =

                เมื่อจัดการเจ้าปิศาจนี่ได้ พวกท่านก็แทบจะกระโดดกอดกันเลยทีเดียว เพราะนั่นหมายถึงหากเจ้าปิศาจนี่ไม่ตายในการโจมตีครั้งล่าสุด หายนะของคณะเดินทางบางท่านอาจมาเยือน

                แต่ก็ดีแล้วที่รอดมาได้ อีกทั้งยังได้ของติดตัวมาด้วย

                เมื่อการต่อสู้สิ้นสุด พวกท่านก็มองหาเส้นทางที่จะไปต่อ ดูเหมือนว่างานนี้เริ่มหินกว่าเดิมแล้ว เพราะจากการต่อสู้เมื่อครู่ทำให้ทุกคนรู้สึกเหนื่อยล้าจากการเดินทาง ต่อสู้ แถมยังไม่ได้นอนด้วย และคิดว่าราตรีนี้ยังอีกยาวไกล

                 งานนี้สิ่งที่จะนำทางพวกท่านไปต่อได้เห็นทีจะเหลือไม่กี่ทาง และทุกเส้นทาง...

                ...จะเป็นการเส้นทางที่คณะเดินทางยากจะลืม...

โปรดตัดสินใจ

1                     ไปที่ป่าแห่งนิรันดร์

2                     เทเลพอร์ต เผื่อโชคดีอาจได้เจอเพื่อนในถ้ำ (แอดมินจะให้ลิงค์ไปสุ่ม)

3                     เดินย้อนไปเข้าถ้ำ

4                     นอนพักก่อน ตื่นมาค่อยว่ากัน

5                     หาทางเดินเข้าไปในหุบเขา

6                     เดินไปลงหลุมอีกรอบ

                โรลรอบต่อไปเริ่มเวลา 21.30 น.

                ขอให้ทุกท่านโชคดี เพราะทุกที่ มีซัมติง