ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องกิจกรรมชาวมุนดัส

    ลำดับตอนที่ #17 : [บทที่ 4] หายนะที่ไม่อาจคาดเดา

    • อัปเดตล่าสุด 25 เม.ย. 57


    [คณะเดินทาง วินเซนต์ & โวเอล]

     

                    เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วไม่ทราบ ที่ต้องตกอยู่ภายใต้สภาวะกดดันอันถึงขีดสุด ต้องคอยหวาดระแวงว่าจะมีก๊อบลินตัวไหนตาดีมองเห็นพวกท่านหรือไม่ จะมีตัวไหนโผล่มาจากทางเดินที่พวกท่านออกมาแล้วตะโกนบอกพวกของตนว่ามีผู้บุกรุกสองคนแอบอยู่หลังหินบนเนินนี่

     

                    ฟากฟ้ายังเข้าข้าง...ทุกอย่างยังไม่บานปลายจนเกินไป แต่มีบางสิ่งที่พวกท่านต้องคิดหนักเพิ่มมากขึ้น

     

                    “เฮ้ย มีมนุษย์บุกรุกเข้ามาในเขตแดนของเรา มันฆ่าพวกของเราตายเรียบตรงทางออกไปแม่น้ำแห่งนิรันดร์” เสียงก๊อบลินตัวหนึ่งดังขึ้นเบื้องหลังก้อนหิน ตอนนี้พวกมันคงเห็นศพของเพื่อนๆถูกสังหารตายเกลื่อนกลาดแล้ว และกำลังกระจายข่าวให้ทั่วอยู่

     

                    “มันคงมาตามหาอัญมณีนั่นอยู่แน่ๆ กระจายกำลังตามหาพวกมันแล้วจับกินเหมือนนักเดินทางคนอื่นนั่นแหละ” เสียงก๊อบลินอีกตัวดังขึ้น ตามด้วยเสียงโห่ร้องแหลมๆจนแสบแก้วหู การล่ากำลังเริ่มขึ้นแล้ว...

     

                    พวกท่านแอบดูการเคลื่อนไหวของก๊อบลินที่ตอนนี้กำลังแจกจ่ายอาวุธก่อนจะแบ่งกำลังไปตามซอกต่างๆของถ้ำแห่งนี้ จากที่ฟังการสนทนาของพวกมันก็พอจะทราบได้ว่าถ้ำแห่งนี้มีทางออกหลายทาง และมีนักล่ามากมายเสี่ยงโชคเข้ามาตามหาอัญมณีก่อนจะจบชีวิตลงอย่างน่าอนาถ

     

                    ไม่นานหลังจากการประกาศข่าวและสลายกำลังสิ้นสุดลง พวกท่านก็กระโดดลงไปในโถงด้านล่างที่ตอนนี้ไร้ซึ่งชีวิตใด มีเพียงเสียงหัวเราะของพวกมันที่ดังออกมาตามทางเดินถ้ำที่พวกมันแยกย้ายกันไป ในบริเวณนี้ไม่มีอาวุธหรือสิ่งของอะไรเหลืออยู่ มีเพียงน้ำเหม็นๆที่พวกมันใช้อาบน้ำกันตรงบ่อไม่ไกลจากบริเวณนั้นนัก

     

                    ในขณะที่พวกท่านเดินไปหลบตรงมุมหนึ่งก่อนปรึกษากันเพื่อหาทางไปต่อ เพราะมีทางแยกมากมายเหลือเกิน ทันใดนั้นก็มีกระบองขนาดใหญ่ฟาดหินที่พวกท่านใช้ซ่อนตัวแตกกระจาย เศษหินกระเด็นไปทั่วทิศทาง พร้อมกับการปรากฎตัวของแขกที่ไม่ได้รับเชิญที่มีขนาดตัวใหญ่กว่าพวกท่านถึงสี่เท่า

     

                    โปรดตัดสินใจ

    1                     วิ่งสิ รออะไร!!!

    2                     ยืนหยัดต่อสู้กับเจ้านี่

    3                     กระโดดลงบ่อน้ำที่พวกก๊อบลินอาบน้ำ

    4                     ปีนกลับขึ้นไปทางเดิม

     

     

     

     

     

     
    "พบผู้บุกรุก..."

    พลังโจมตี                10               พลังป้องกัน          8

    พลังชีวิต        13/120                     พลังออร่า           50/50



    ก๊อบลินยักษ์โจมตีเทิร์นละครั้ง

    ก๊อบลินโจมตีใส่ผู้เล่นที่มีพลังโจมตีสูงที่สุดก่อน


    (หากสู้)คณะเดินทางเป็นฝ่ายเริ่มโจมตี





    [คณะเดินทางของเกรเกอร์]

     

                    เมื่อไถลลงสู่พื้นเบื้องล่างได้อย่างปลอดภัย สายตาที่ยังไม่ค่อยชินกับความมืดทำให้ทุกอย่างเหมือนถูกกลืนกินไปหมด แต่ทันใดนั้นเองอากิระที่ไหวตัวทันก่อนก็รีบตะโกนบอกทุกคนในคณะเดินทาง

     

                    “ทุกคนหลบเร็ว!

     

                    สัญชาตญาณบังคับให้ร่างกายของคณะเดินทางกระโจนหลบฉากออกด้านข้างอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเกิดระเบิดครั้งใหญ่ที่บริเวณตีนเขา ฝุ่นฟุ้งตลบไปทั่วยิ่งทำให้การมองเห็นของพวกท่านำบากเป็นทวีคูณ พวกท่านตะโกนเรียกกันเพื่อรวมตัว แต่ดูเหมือนเสียงของพวกท่านจะถูกกลบด้วยเสียงอะไรบางอย่างที่กำลังเคลื่อนไหว

     

                    ครืน...

     

                    ...เท้าขนาดใหญ่ของยักษ์ศิลา เมื่อครู่ไม่ใช่ระเบิด แต่เกิดจากเท้าของเจ้ายักษ์นี่เหยียบใส่พวกท่านต่างหาก

     

                    มันตัวใหญ่มาก ใหญ่จนเทียบได้กับเขาสูงลูกที่ท่านอยู่เลยทีเดียว ตอนนี้ทุกคนแหงนหน้ามองเจ้ายักษ์ที่สูงเสียดฟ้า แม้จะมองอะไรไม่ค่อยชัด แต่ก็มั่นใจได้ว่ามันมองไม่เห็นพวกท่านเช่นกัน ทำให้การโจมตีแบบสุ่มของเจ้ายักษ์จึงเริ่มขึ้น

     

                    มันกระหน่ำเหยียบใส่พื้นบริเวณรอบๆไม่ยั้งพลางใช้มือทุบภูเขาจนแตกละเอียด บังเกิดหินน้อยใหญ่ร่วงหล่นลงมา พวกท่านวิ่งหลบกันอลหม่าน ไม่นานก็สามารถรวมกลุ่มกันได้อีกครั้ง พวกท่านวิ่งตรงไปตมทางอันมืดมิด พื้นดินแห้งกรังยากจะบอกได้ว่าเคยมีพืชพรรณใดๆขึ้นหรือไม่ แต่สิ่งหนึ่งที่พวกท่านรู้คือ...ต้องหนีจากหายนะนี้ให้ได้

     

                    มันไม่ใช่เรื่องสนุกที่ต้องวิ่งหลบหินจำวนมาก อีกทั้งต้องคอยระแวงว่าเจ้ายักษ์ศิลาจะกระทืบพื้นอีกเมื่อไหร่ เพราะทุกครั้งที่มันทำ พื้นดินก็สั่นสะเทือน หลายครั้งที่พวกท่านต้องเสียหลักล้มไม่เป็นท่า ในที่สุดพวกท่านก็เห็นอะไรบางอย่าง...

     

                    ประตูเหล็กสีกรมท่าตั้งอยู่เบื้องหน้า มันเป็นเส้นทางที่อาจจะนำพาพวกท่านเข้าไปในหุบเขา หรืออาจเป็นอะไรสักอย่างที่อยู่ภายหลังประตูนั่น ไม่ไกลจากประตูมีบันไดหินที่ถูกก่อขึ้นอย่างหยาบๆ บางทีนั่นอาจจะนำพาพวกท่านขึ้นไปบนเส้นทางเขาอีกครั้ง ท่ามกลางสถานการณ์ที่ตึงเครียด พวกท่านตัดสินใจกันอย่างเร่งด่วน

     

    โปรดตัดสินใจ

    1                     วิ่งขึ้นบันได

    2                     ผลักประตูวิ่งเข้าไปหลบด้านใน

    3                     ใช้ขนนก [ตัวเลือกไอเทม]

    4                     หันไปเผชิญหน้ากับมัน

     

     


    [ฟรีซ เฟร์ยเชอร์]

                    คณะเดินทางของท่านลงไปได้อย่างปลอดภัย ท่านยืนมองเจ้ายักษ์ศิลาที่กำลังอาละวาดอย่างหนัก ไม่รอช้าท่านรีบกระโดดเข้าไปในถ้ำอย่างคล่องแคล่วก่อนที่เจ้ายักษ์จะใช้มือของมันทุบใส่จุดที่ท่านอยู่เมื่อครู่จนแตกกระจาย

     

                    ตอนนี้ท่านยู่ในโถงทางเดินในหุบเขาอันมืดมิด นี่อาจเป็นเส้นทางหนึ่งของถ้ำที่อาจเชื่อมไปที่ไหนสักแห่ง ท่านเดินไปตามทาง อย่างระมัดระวัง หอกในมือถูกกำมั่นด้วยมือที่ชุ่มเหงื่อ

     

                    ท่านเดินไปตามทางเดินที่ไม่กว้างมาก ด้วยความมืดกับอากาศที่แสนอับทำให้การหายใจของท่านติดขัดจนอยากร้องตะโกนออกมาดังๆ และท่านก็ได้รองตะโกนออกมาจริงๆเมื่อพบกับฝูงก๊อบลินที่กำลังวิ่งมาตามทาง

     

                    “ผู้บุกรุก ฆ่ามัน!

     

                    [โรลอธิบายการต่อสู้ของท่าน ส่งผลต่อไอเทมที่จะได้รับ]

     

                    เมื่อจัดการพวกมันได้เรียบร้อยแล้ว ดูเหมือนว่าทางข้างหน้าจะมีทางเชื่อมไปหาแหล่งซ่องสุมของพวกมัน ท่านจึงออกวิ่งไปทันที แต่ยิ่งวิ่ง อากาศก็เริ่มน้อยลงทุกขณะ เหมือนว่าในหุบเขานี่อากาศแทบไม่มีเลยหรืออะไรก็ไม่ทราบ แต่ตอนนี้ท่านพอเข้าใจแล้วว่าความมืดคงเป็นสาเหตุหักที่นักเดินทางทั้งหลายต้องเสียสติก่อนถูกลากไปฆ่าแน่

     

                    เสียงของยักษ์ศิลาที่อาละวาดด้านนอกยังคงดังให้ได้ยินเป็นระยะ แต่ตอนนี้ท่านกำลังตัดสินใจอย่างหนัก เมื่อพบกับเส้นทางที่แยกเป็นสามทางเมื่อสายตาชินกับความมืดแล้ว

     

    โปรดตัดสินใจ

    1                     ทางลาดชันที่ยากจะปีนขึ้นมา

    2                     ตรงเข้าไปในทางแคบที่ต้องคลานเข้าไป

    3                     เหมือนจะมีทางลาดขึ้นไปด้าน ลองเดินขึ้นไปอาจเจออะไรดีๆ

    4                     หายใจไม่ออก กลับทางเดิมไปหาทุกคนดีกว่า

     

     


    [คณะเดินทางของเชส]

                    หลังการตัดสินใจของเหล่าคณะเดินทาง เจ้างูยักษ์ก็คำรามลั่นก่อนจะว่ายวนเวีนในน้ำผลุบๆโผล่ๆเพื่อรอจังหวะเข้าโจมตีพวกท่าน

     

                    การต่อสู้เริ่มขึ้น

     

                    [โพสบอกอาวุธของตนเองพร้อมชนิดของอาวุธ ระยะใกล้ ระยะกลาง ระยะไกล (เลือกได้อย่างเดียว) สามารถเข้าอ่านรายละเอียดได้ >>>ที่นี่<<<]


                    ผู้ที่หมดสภาพจากการต่อสู้ หากคณะเดินทางได้รับชัยชนะ เลือดของพวกเขาจะฟื้นฟูกลับมาเหลือครึ่งหนึ่ง หากเป็นเศษให้ปัดลง

     


     

     

     

     

     

    พลังโจมตี                10               พลังป้องกัน          7

    พลังชีวิต        0/110                     พลังออร่า           50/50

    [ติดสถานะมึนงง]


    โจมตีเทิร์นละครั้ง

    โจมตีใส่ผู้เล่นที่มีพลังป้องกันสูงสุดก่อน

    สถานะเผาไหม้ ไม่มีผลกับมอนสเตอร์ชนิดนี้



    คณะเดินทางเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีก่อน


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×