คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : [บทที่ 3] ภัยร้าย
[คณะเดินทางของวินเซนต์ & โวเอล]
คณะเดินทางได้รับไอเทม
“เศษหนัง” X8
(หนังสัตว์ที่ถูกนำมาแปรรูปเป็นชุดเกราะโดยผ่านกระบวนการอะไรบางอย่างของเหล่าก๊อบลินทำให้มันทั้งเหนียวและคงทนต่อคมหอกคมดาบ ดูเหมือนว่าจากการต่อสู้ทำให้บางส่วนมีรอยฉีกทำให้เก็บได้ส่วนที่สภาพสมบูรณ์เท่านั้น)
= = =
เมื่อตัดสินใจกันได้แล้ว ท่านทั้งสองก็เดินไปตามทางที่มีแสงจากน้ำทำให้มองเห็นผนังถ้ำที่ขรุขระ ทางเดินในบริเวณนี้เรียบกว่าจุดที่ผ่านมา แต่นั่นก็ไม่ทำให้การเดินทางราบรื่นขึ้น เพราะยิ่งเข้ามาลึกเท่าไหร่ อากาศก็ยิ่งน้อยลงจนหายใจไม่สะดวก
ในขณะที่กำลังเดินไปตามถ้ำ ยิ่งเดินไปก็ยิ่งอึดอัด พวกท่านได้ยินเสียงอะไรสักอย่างดังขึ้นเป็นระยะ มันไม่อาจอธิบายได้ว่าเป็นเสียงของเหล็กกระทบกัน หรือเสียงเคาะของอะไรสักอย่างกันแน่ ตามผนังตอนนี้เริ่มมีรายขีดเขียนในภาษาที่อ่านไม่ออก มันเขียนด้วยสีต่างๆนานาจนยากจะแยะแยะได้
ไม่นานนักพวกท่านก็เห็นแสงสีแดงส่องสว่างอยู่ปลายทางลิบๆตัดกับคูน้ำสายน้อยที่ไหลไป พวกท่านเดินตรงไปยังแสงอย่างระมัดระวัง ไม่มีทางให้ถอย...
ทันทีที่ถึงปลายทาง ท่านทั้งสองต้องรีบวิ่งหลบไปหลังหินใหญ่ก้อนหนึ่ง ดูเหมือนว่าพวกท่านจะเจอแจ๊คพ็อตชิ้นใหญ่เสียแล้ว เพราะจุดนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นโถงรวมตัวและแจกจ่ายอาวุธของเหล่าก๊อบลิน เจ้าพวกอมนุษย์กว่าร้อยชีวิตเดินไปมากันให้ทั่ว จุดที่พวกท่านโผล่มามันยกระดับสูงกว่าพื้นที่พวกมันอยู่พอสมควร และน้ำที่ไหลมานั้นไหลไปลงบ่อกว้างๆที่เป็นแหล่งใช้อาบน้ำและนำมาใช้เป็นส่วนผสมตีเหล็ก เรียกได้ว่าบ่อเดียวคุ้ม
พวกท่านสำรวจรอบๆแต่ก็ยังไม่มีวี่แววของเพชร แสงสีแดงดังกล่าวมาจากกองเพลิงที่จุดอยู่แต่ละจุดของผนังถ้ำ โถงถ้ำนี้กว้างมาก กว้างจนยากจะหาทางขยับหรือหลบหนีไปทางอื่น
แม้จะไม่มีก๊อบลินตัวไหนทันสังเกต แต่ตอนนี้พวกท่านก็ไม่อาจขยับออกจากจุดที่หลบซ่อนได้แล้วเพราะจุดที่โผล่มาห่างจากที่นี่พอสมควร และหากวิ่งกลับไปอาจจะมีก๊อบลินสังเกตเห็น
ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
โปรดตัดสินใจ...
1 กระโดดลงไปสู้เลย เดี๋ยวก็รู้ใครจะรอด
2 วิ่งกลับทางเดิมก่อน ถ้าจะเห็นก็ให้มันเห็น
3 หลบเนียนๆรอพวกมันสลายตัวแล้วหาทางต่อ
4 โยนหินหลอกล่อความสนใจพวกมัน แล้วค่อยๆคลานกับทางเก่า
[คณะเดินทางของฟรีซ]
การวิ่งในระดับที่มีชีวิตเป็นเดิมพันเริ่มขึ้นหลังจากเงายักษ์ศิลากำลังเคลื่อนไหว มันสูงตระหง่านจนน่ากลัว ร่ำลือกันว่าผู้ที่จะสั่งมันได้มีเพียงราชันย์เพียงหนึ่งเดียวแห่งพงไพร มาร์วิน อเดล่า แต่ไม่นานมานี้บุรุษผู้ถูกขนานว่าเจ้าแห่งพงไพรคนนั้นก็เกือบโดนเหยียบอยู่ใต้เท้าของยักษ์ศิลามาแล้วหลังพยายามสั่งให้มันเลิกออกอาละวาด เป็นข้อสรุปตรงกันในตอนนี้ว่า ไม่มีใครหยุดมันได้...
พวกท่านวิ่งไปตามสันเขาที่มองแทบไม่เห็น ทั้งคดเคี้ยวขรุขระและแคบ หากก้าวไม่ดีก็อาจจะตกลงไปเลยก็ได้
ยักษ์ศิลาเหมือนจะเห็นแสงไฟที่พวกท่านถือ มันหยิบหินก้อนใหญ่ในบริเวณนั้น ก่อนปาใส่คณะเดินทางของท่านเต็มแรง หินก้อนยักษ์พุ่งตรงสกัดทางของท่านจนทางขาดกลายเป็นเหวลึก อีกก้อนที่ตามมาติดๆถูกเกรเกอร์กระโดดเตะจนแตกกระจาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะมีอีกก้อนถูกปาซ้อนกันมาติดๆ...
ตูม!!!
[ผู้ที่มีพลังป้องกันเลขคี่เลือดลด 5 หน่วย]
“ดับไฟ” ฟรีซออกคำสั่ง แกรนดีนไม่รอช้ารีบขว้างคบไฟลงเหวไปทันที
“มันรู้ตำแหน่งเรา ทางก็ขาด คงมีทางเลือกไม่กี่ทาง” อากิระบอก ทุกคนช่วยกันหาทางหนี แต่เบื้องหน้าก็ยังเป็นหุบเหวที่ไม่รู้ว่าเบื้องล่างมีอะไร
เสียงเดินของยักษ์ศิลาใกล้เข้ามาทุกขณะ ในขณะที่ร่างกายของมันถูกความมืดบดบังจนเห็นเป็นเพียงเงาทะมึนเท่านั้น พวกท่านกัดฟันแน่น หาหนทางที่ดีที่สุดในตอนนี้
โปรดสินใจ
1 ไถลตัวลงตามเขาลงไปยังพื้นเบื้องล่าง
2 วิ่งกลับทางเดิม
3 เหมือนตรงจุดที่ถล่มจะมีทางเดินในภูเขาลูกนี้ แต่ต้องกระโดดข้ามไป
4 มาขนาดนี้แล้ว บวกเลย!!!
5 ใช้ขนนก [ตัวเลือกจากไอเทม]
[คณะเดินทางของเชส]
...
เบื้องของหินก้อนนั้นคือใต้น้ำลึก...
พวกท่านทุกคนสำลักน้ำอย่างแรงหลังจากใช้พลังข้ามมาอีกฝั่งของหิน ดูเหมือนว่าถ้ำบาดาลจะสิ้นสุดโดนมีหินยักษ์นั่นกั้นไว้ ไม่แปลกที่ถ้ำที่อยู่ใต้น้ำจะทะลุออกมายังใต้แม่น้ำแห่งนิรันดร์ที่เป็นจุดที่น่าจะลึกกว่าถ้ำ
ด้วยความตกใจ ท่านทุกคนต่างพยายามดิ้นรนว่ายขึ้นไปให้พ้นผิวน้ำเพื่อสูดเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด แต่มันก็ไม่ง่ายเลย เพราะเหมือนจุดนี้จะลึกเอาเสียมากๆ ลึกจนโสตประสาทได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ
ครืน...
พวกท่านหลับตาอยู่เพราะถูกน้ำเข้าตากะทันหันจนแสบไปหมด เสียงดังกล่าวมันดังมาก เหมือนเสียงอะไรสักอย่าง...ที่ไม่อาจระบุได้ว่าคืออะไร
ในที่สุดหนึ่งในคณะเดินทางก็ตัดสินใจอดทนอดกลั้นเผยอเปลือกตาขึ้นมา แม้จะมองเห็นไม่ชัดเพราะรอบด้านมืดไปหมดอันเนื่องจากเป็นตอนกลางคืน ทั้งทัศนียภาพใต้น้ำก็เบลอด้วย แต่สิ่งหนึ่งที่รู้สึกได้นั่นคือเงาขนาดใหญ่ยักษ์ที่เคลื่อนตัวช้าๆตรงหน้า ตอนนี้ทำได้เพียงภาวนาให้เจ้าสัตว์ตรงหน้าเป็นเพียงปลายักษ์...ที่ไร้พิษสง
ในเวลาไม่นานแต่สำหรับพวกท่านเหมือนนานจนแทบขาดใจ คณะเดินทางโผล่พ้นน้ำและพบว่าตอนนี้พวกตนถูกน้ำจากแม่น้ำนิรันดร์พัดไปตามแม่น้ำอันเชี่ยวกราก ทั้งพวกท่านอยู่ห่างจากฝั่งทั้งสองด้านอยู่พอสมควร คณะเดินทางจึงทำได้เพียงว่ายเข้าฝั่งที่ใกล้ที่สุด นั่นคือฝั่งของดินแดนแห่งนิรันดร์
“รีบเข้าฝั่ง เมื่อครู่ข้าเห็นอะไรบางอย่างใต้น้ำ!” ซีเดียตะโกนบอก ได้ยินดังนั้นทุกคนก็พากันว่ายขึ้นฝั่งสุดแรง
แต่ก็ช้าไป...
คำตอบปรากฏขึ้นในตอนที่พวกท่านกำลังว่ายขึ้นฝั่ง ครีบขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาจากน้ำเพียงบางส่วน และมันก็ผลุบๆโผล่ๆรอบตัวพวกท่านจนอดสยองไม่ได้...
เมื่อพวกท่านเริ่มขึ้นฝั่งกันได้ งูน้ำขนาดใหญ่ก็โผล่ขึ้นมาแยกเขี้ยวอันแหลมคมใส่พวกท่านหมายจะขย้ำให้แหลก โชคดีที่พวกท่านทุกคนว่ายน้ำได้เร็วกว่าปกติอันเนื่องจากความตกใจสุดขีด ไม่เช่นนั้นหากช้ากว่านี้หายนะอาจจะมาเยือน...
โปรดตัดสินใจ
1 จัดการให้รู้แล้วรู้รอดกันไป
2 เหมือนจะถูกพัดมาใกล้ชายป่าแห่งนิรันดร์แล้ว หนีเข้าป่าก่อน
3 วิ่งออกห่างจากแม่น้ำ กลับไปตามทางเดิมสมทบกับคนอื่น
4 เทเลพอร์ตเลย เดี๋ยวก็รู้ไปโผล่ที่ไหน (แอดมินจะให้ลิงค์ไปสุ่ม)
โรลรอบต่อไป เริ่มเวลา 22.00 น. ของวันที่ 20 เมษายน ครับ
*กิจกรรมนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับโรลหลัก
**หากสมาชิกทุกคนโพสครบเร็ว เวลาในการโรลอาจเลื่อนขึ้นมา
***หลังจบกิจกรรม จะมีภาพที่ระทึกของผู้เล่นทุกท่านโดยสุ่มจากเหตุการณ์ต่างๆ
ความคิดเห็น