ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The conservator สงครามเทพผู้พิทักษ์

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่3 : เสียงปริศนา

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 28
      0
      3 ม.ค. 57

    บทที่�3 : เสียงปริศนา
    "เทพผู้พิทักษ์ เทพผู้พิทักษ์ "
    เสียงนั้นยังคงดังอยู่ในหัวผมอยู่ตลอดเวลา แต่กลับแปลกที่ตั้งแต่วันนั้น มันกลับไม่มีภาพหรือเสียงนี้ให้ได้ยินอีก
    ผมพยายามหลับตาก็แล้ว ดำน้ำก็แล้ว แต่กลับไม่ได้ยินเสียง หรือ แม้แต่เห็นภาพอะไรปรากฏให้เห็นอีกเลยนับแต่นั้น

    "นี่อคว่าวันนี้เพื่อนเราจะไปเลี้ยงวันเิกิดที่ทะเลสาปแถวๆชานเมืองหน่ะไปมั้ย?" ทรีโน่ถาม
    �อคว่าหันไปตอบ "ไม่ดีกว่า ฉันไม่ค่อยมีอารมณ์หนะ"
    ทรีโน่พูดแทรกอย่างทันที "โห ที่ันั้นเนี่ยนะ อากาศดีมากเลยน้าา ไปเถอะ ถือว่าฉันขอร้อง นะนะ"
    ทรีโน่พยายามกล่อมให้ อคว่าตอบตกลง และในที่สุด อคว่าก็ตอบตกลงตามที่ ทรีโน่ต้องการ

    เวลาประมาณ 1 ทุ่มมมมม...

    เพื่อนๆกำลังสนุกสนาน ร้องเพลง และ มึนเมากับเหล้าที่ได้ดื่ม ในขณะเดียวกัน อคว่านั่งมองไปที่ชายหาด พร้อมกับหลับตารับลมทะเล�

    ทันใดนั้น!!

    "เทพผู้พิทักษ์ เทพผู้พิทักษ์"

    เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง อคว่าตกใจมาก แต่พยายามควบคุมสติ และตั้งใจฟังเสียง ชายชราที่กำลังพูด และบอกอะไรบางอย่างให้กับเขาได้รู้

    อคว่าพยายามด้วยโดยใช้วิธีการนึกในใจ

    "คุณเป็นใคร คุณได้ยินผมหรือเปล่า"

    เสียงนั้นยังคงเรียก อคว่าอย่างไม่หยุด

    อคว่าพยายามสื่อสารกับคนที่พยายามบอกอะไรกับตน แต่กลับได้ยินเพียง คำว่า "เทพผู้พิทักษ์"�

    เมื่ออคว่าพยายามตั้งสติ จึงพูดตามอย่างค่อยค่อย "เทพผู้พิทักษ์ เทพผู้พิทักษ์" และในที่สุด เสียงชายชราได้ดังขึ้นอีกครั้ง
    พร้อมกับคำว่า �

    "เจ้าคือเทพผู้พิทักษ์"

    อคว่า พยามยามถามอีกครั้งว่า "อะไรคือเทพผู้พิทักษ์"


    เสียงชายชราค่อยตอบพร้อมกับน้ำเสียงคมคาย

    "เทพผู้พิทักษ์ คือเทพที่ปกปักร้กษา จักวาล โดยสร้างสมดุลโดย ดิน น้ำ ลม ไฟ ในหลายพันปีก่อน แต่เมื่อบ้านเมืองและ

    จักวาลสงบสุข เทพผู้พิทักษ์ก็ได้หายไปและสหลายไปกลายเป็นสมดุลจักวาล ที่ทำให้เกิดโลก...."

    อคว่าเหงื่อไหล แต่ตั้งใจฟังอย่างไม่มีละเว้นน

    " แล้วพลังละครับ พลังของเหล่าเทพผู้พิทักษ์อยู่ไหน แล้วมันเกี่ยวอะำไรกับผม ทำไมผมถึงได้ยินเสียง"

    "เป็นคำถามที่ดีพ่อหนุ่ม..พลังของเทพผู้ทักษ์อยู่ที่การดูแลของ เทพ ยูเรนัส ซึ้งเป็นเทพที่อยู่นั้นสูงสุด พลังนี้จะได้อยู่กับผู้

    ที่ถูกเลือกเอาไว้ก่อนหน้านี้ โดยเหล่้าเทพผู้พิทักษ์ได้เลือกเอาไว้ หรือ มีสายเลือดของเหล่าเททผู้พิทักษ์ ฉันคงบอกอะไรได้ไม่มากไปกว่านี้หรอกนะ พ่อหนุ่ม ระวังตัว ให้ดี นับแต่นี้ เจ้าจะไม่ใช่คนทั่วไปอีกแล้ว เจ้าจะต้องเสียสละ เจ้าจะต้องเป็น...

    "นี้อคว่า มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียว กลับไปที่กลุ่มเพื่อนๆเถอะจะกลับแล้ว"

    อคว่าสะดุ้งขึ้นมาพร้อมเหงื่อมากมายที่ตัวของอคว่า�

    "โอเคๆ ฉันนจะไปเดี๊ยวนีั้แหละ"

    อคว่าพยายามคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมด พร้อมกับนำคำที่ชายชราคนนั้นได้บอกไว้ให้ฟัง�
    "เทพยูเรนัสเหรอ เทพยูเรนัสเป็นใคร" อคว่าจำได้ว่าชายชราได้พูดชื่อนี้ไว้ก่อนเสียงจะหายไป

    อคว่าพยายามค้นหา ประวัติเกี่ยวกับเทพ ยูเรนัส �และ เรื่องราวเกี่ยวเทพผู้พิทักษ์ แต่กลับไม่พบข้อมูลอะไรแม้แต่น้อย

    จนในคืนต่อมา อคว่าเลือกที่จะกลับไปที่ชายหาดนั้นอีกครั้ง พร้อมกับนั่งที่เดิม

    "คราวนี้แหละ จะไม่มีใครมารบกวนฉันได้ ฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่า ใครคือ ชายชราคนนั้น แล้ว ฉันเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้"

    เสียงลมพัดแล้วพัดเล่าาาาาา... จนกระทั่ง อคว่ารู้สึกตัวว่ามีคนอยู่ข้างหลัง

    อคว่าลืมตาขึ้นพร้อมกับหันไปมอง พบหญิงชรา มองหน้าทำคิ้ว ขมวด มองอคว่าอยู่

    "ป้าเป็นใึครครับ"�

    หญิงชราจับคอเสื้ออคว่าและเควี้ยงออกจากทะเลสาป�

    อคว่าตกใจมาก พร้อมกับพยายามเรียกให้คนช่วย �แต่หญิงชราก็พยายามวิ่งเข้ามาทำร้าย อคว่า
    อคว่าพยามวิ่งหนีไปให้ไกลจากหญิงชราคนนั้น แต่กลับโดนหญิงชราจับไว้ได้ แล้วหญิงชราจึงจับ อคว่า บีบคอและดันกับหินไว้�

    "ถ้าฉันฆ่าแกได้ นายคงถูกใจฉันน่าดู ฮ่าาา ฮ่าาา ฮ่าา"


    อคว่าใช่แรงเหือกสุดท้าย ถีบเข้ากลับตัวของหญิงชราอย่างรุนแรง

    "ขอโทดนะครับป้าา"�

    อคว่าพยามวิ่งหนีไปไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เมื่ออคว่าหันหลังกลับไป กลับพบ คน แต่มีผิวที่คล้ายแมลง มีปีกแข็ง และฟันแหลมคม อยู่มากมายหลายร้อยตัว �อคว่าตกใจและแปลกใจมากว่าสิ่งที่เห็นคืออะไร แต่อคว่าก็พยามวิ่งหนีสุดชีวิต

    " ไปที่ทะเลสาป ไปที่ทะเลสาป" อคว่าได้ยินเสียงนี้อีกครั้ง�

    อคว่าพยายามรวบรวมสติแล้ววิ่งไปที่แม่น้ำ

    "เอาหล่ะ ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว " �

    เหล่าปีศาจลักษณะเหมือนคนที่มีร่างกายคล้ายแมลงและปีกแข็งพร้อมกับฟันอันแหลมคม กรู เข้าไป เพื่อพยามจับตัวอคว่าเอาไว้ แต่เมื่ออคว่ากำลังจะก้าวเท้าเหยียบน้ำ เจ้าปีศาจก็ดึงแขนของอคว่าแล้วเหวี่ยงออกจากแม่น้ำ ไปกระแท๊กกับหิน

    "อ๊ากก ลาก่อนครับแม่" เสียงอคว่าใกล้หมดสติ

    ปีศาจหลายร้อยตัว บีนกรูมาเพื่อเอาชีัวิตอคว่า

    แต่ทันใดนั้นก็ได้มีแสงส่องออกมาจากทะเลสาป พร้อมกับเสียงว่า

    "หยุดเดี๊ยวนี้นะ"

    *******************************************************************ติดตามชมตอน 4 คับบบบ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×