เซโซ

ลำดับตอนที่ #2 : การเดินทาง

"หลิน...ไปกินข้าวกัน"เสียงเด็กผู้หญิงสียงใสที่มีผมสีเเดงและนัยต์ตาที่เป็นสีเดียวกันหันไปพูดกับ
เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ
"อือ..แล้วรินะทำการบ้านคณิตเสร็จแล้วหรอ"หลินเด็กผู้หญิงผมสีน้ำเงินเเละนัยต์ตาสีดำตอบและถามกลับ
"เสร็จแล้ว"รินะตอบแล้วยิ้มอย่างภูมิใจ
"อือ..สงใสวันนี้ฝนจะตก"หลินเอ๋ย
"ทำไมหรอ"
"ก็รินะทำการบ้านมาไงละ"
"จะบ้าหรอ"
"หลิน รินะ ไปกินข้าวกัน"เด็กผู้หญิงผมเหลืองและนัยต์ตาที่ออกสีทองๆตะโกนเรียกจากหลังห้องเรียน
"อือ...แล้วเมื่อกี้ฮาคุไปไหนหรอ"รินะถาม
"ไปส่งงานให้ครูนะ"ฮาคุตอบ
"น่าๆๆ....ไปกินข้าวกันชั้นหิวจะเเย่อยู่เเล้ว"หลินบอกแล้วพลักให้ทั้ง2คนเดินไป

          16.30  เวลาเลิกเรียน
"ไปกลับบ้านกันเถอะ"รินะชวน
"เราไปคืนหนังสือที่ห้องสมุดก่อนได้ปะ"หลินบอกแล้วหยิบหนังสือเล่มหนาออกจากกระเป๋า
"อือได้สิ เดี่ยวเราเดินไปด้วยกันแล้วออกทางหลังโรงเรียนเลยละกัน"ฮาคุบอกแล้วเก็บของเข้ากระเป๋า
           หลังจากพวกรินะไปห้องสมุดก็เดินออกมานาฬิกาบอกเวลา16.55น. แต่ท้องฟ้ากลับมืดมิดเหมือนเวลาเที่ยงคืน
"คืน...ตอนนี้เวลากี่โมง เราจำได้เราไปห้องสมุดก็ช่วงเว..."ฮาคุพูดเเต่ยังไม่จบประโยชน์ต้องตกใชล้มลงไปซะก่อน
"ฮาคุเป็นไร"รินะตกใจรีบดึงเพื่อนขึ้นมา
"ข้า....ข้างบน...ฟะ..ฟ้า"ฮาคุพูดติดๆขัดๆแล้วชี้มือที่สั่นขึ้นฟ้า
"กรี๊ด..."หลินร้องเเล้วล้มลงไปนั่งกับฮาคุ ส่วนรินะตกใจจนขาสั่นยืนไม่ไหวล้มไม่ลง
    ภาพท้องฟ้าที่มืดมิดค่อยๆปรากฎร่างบนฟ้าร่างที่มีปีกอยู่สองข้างลำตัวแต่ที่สำคัญมันเป็นสีดำสนิดมันค่อยๆล่อนลงมาหน้าพวกรินะที่นั้งอยู่ในท่าที่สวยงามพอขาเเตะพื้นพวกมันก็คุกเข่าลงในท่าทีเหนือนกำลังทำความคำรพพระราชาอะไรประมาณนั้น
"พวกข้าขอโทดที่ทำให้พวกท่านทั้งหลายตกใจ"เขาบอกเเล้วยื่นมือให้พวกรินะยืนขึ้น
"เออ...ขอบคุณนะ"รินะกล่าวแล้วยืนขึ้น
"เเล้วพวกท่านคือใครหรอ??"ฮาคุพอรุกขึ้นได้เเล้วกล่าวถามอย่างงง
"เรามาจากเมือง เซโซ มันเป็นเมืองอีกมิติหนึ่งมนุษย์มองไม่เห็น
"เออ..."
"เราเข้าใจว่ามันอาจเข้าใจยากเเละยากที่จะเชื่อเเต่ตอนี้เมืองของเรากำลังถูกลุกรานจากเมืองข้างๆเนื่องจากราชินีสินพระชนม์แล้วไม่มีใครปกครองเมืองของเรา"เขากล่าว
"เเล้วพระราชาละ"หลินถาม
"ท่านก็จากไปแล้ว"เขาตอบ แล้วกล่าวต่อว่า "เราอยากให้ท่านไปเมืองเราก่อนพบกับท่านผู้นั้นแล้วเมื่อถึงเวลาเราจะให้ท่านเลือกว่าท่านจะช่วยเหลือไม่ช่วย ถ้าท่านไม่ช่วยเราจะส่งท่านกลับมาที่เดิมและลบความทรงจำทั้งหมดเกี่ยวกับเราทิ้ง"
"ถ้าเราช่วยละ"
"เเล้วเราจะบอกเมื่อท่านตกลง แล้ว ท่านจะไปดูเมืองกับเราหรือไม่"
"เอาไง"รินะถามเเล้วหันกลับไปทางเพื่อนๆที่ยืนฟังอยู้ข้างหลัง
"พรุ่งนี้วันเสาร์ไม่มีไรทำไปเที่ยวก็ดีนะ"ฮาคุบอก
"เราก็ว่าง"หลินเสริม
"ตกลงเราจะไป"รินะหันไปตอบ
"พวกเราขอบใจท่านมานะพรุ่งนี้ที่เดิมเวลา20.00น.เราจะมารับพวกท่านเขาก่อนจะกางปีกเตรียมจะปินกลับ
"เดี่ยวเรายังไม่รู้ชื่อท่านเลย"รินะกล่าว
"ข้างชื่ออับเบล"ชายที่ยืนตรงกลางมีผมสีขาวและนัยต์ตาสีเทาตอบ
"ข้าชื่อเทรุ"ชายที่ยืนข้างซ้ายของอับเบลตอบเขาทีผมดำสนิดตรงข้างกลับอับเบลโดยสิ้นเชิง
"ข้าชื่อมิโนบุ"ชายอีกคนตอบผมสีนำตาลเเละนัย์ตาสีเดี่ยวกันตอบ
"งั้นข้ากลับก่อนละ"ชายที่ชื่อเทรุกล่าวแล้วออกบินไปก่อน
"เอ่อ..ขอโทดด้วยที่เทรุเสียมารยาท คือ เข้านิสัยเเบบนั้นะ"อับเบลบอกแล้วโค้งคำนับก่อนบินจากไปแล้วตามด้วยมิโนบุ