บทกลอนแห่งชีวิตและความรัก

ลำดับตอนที่ #4 : วอนจันทร์

                    

               สักวาแสงจันทร์กระจ่างจิต                    นั่งพินิจคิดถึงอยู่ไม่หาย
ดั่งตะวันคิดถึงจันทร์ไม่เสื่อมคราย                        นั่งเดียวดายคิดถึงคิดถึงเธอ
อยากวอนจัทร์วานฟ้าบอกเธอด้วย                       บอกคนสวยว่าคิดถึงเธอเสมอ
ดาวดวงไหนก็เห็นเป็นหน้าเธอ                             เฝ้าละเมอเฝ้าเพ้อทุกคืนวัน
อยากบอกนักว่าจันทร์ที่ฉันเห็น                            เธอจะเห็นดวงเดียวเช่นกับฉัน
ไกลแสนไกลก็เป็นเช่นตะวัน                                ที่รักจันทร์ดวงเดียวตลอดมา.. ....................................................................................................................................