คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ทำไมพระอาทิตย์มีสีม่วง ?
หลังจากบ่นอยู่พักใหญ่ ไบรท์ก็ไปหยุดอยู่หน้าตึกที่เขียนว่า “ตอบคำถามสำหรับผู้เล่นใหม่”
“สวัสดีค่ะ ที่นี่ตึกให้คำแนะนำมีอะไรให้รับใช้ค่ะ”
“เอ่อ … คือผมมีคำถามนะครับ ว่าทำไมระบบมันห่วยจริงๆ ตอนเริ่มเกมถามไรไปไอหุ่นหน้าโง่ก็ไม่ตอบ พอมันตอบก็กวนตีนผม จะให้ผมทำไงครับ แล้ว NPC คุณเล่นไม่เตือนผมว่าไม่ควรไปดาวอังคารก็ส่งไป กวนจริงๆ แบบนี้ผมฟ้องหมดตัวแน่” ไบรท์รัวคำถามเป็นชุด
“เออะ! มันผิดปกตินะค่ะปกติตัว Soul ต้องติดต่อกับผู้เล่นตั้งแต่เริ่มเกมส์เลยนะค่ะ เดี๋ยวขอตรวจสอบเล็กน้อยนะค่ะ ช่วยยื่นนาฬิกามาด้วยค่ะ รอสักครู่นะค่ะ”
ไบรท์ทำหน้าเอ๋อพักใหญ่ ก่อนยื่นนาฬิกาให้กับ NPC สาว
“บอกว่านาฬิกาตั้งแต่แรกก็จบละ เชอะ!”
“อ้อ เข้าใจแล้วค่ะ หุ่นของคุณนี่สุดยอดจริงๆเลยนะค่ะ มันเป็นรุ่นที่คิดเองได้อย่างอิสระ แต่ … เอ๊ะ! เท่าที่ดูเหมือนมันมีแหล่งสะสม Exp 5 จุดเลยนะค่ะ นั่นคือมันต้องการ EXP 5 เท่าของหุ่นปกติเลยนี่นา” NPC สาวทำหน้างงปนทึ่งในความสามารถของหุ่น
“ละไงต่อ”
“สรุปคือ หุ่นคุณจะเจริญเติบโตช้ากว่าหุ่นอื่น 5 เท่านั่นเองค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะค่ะ Status ของหุ่นคุณย่อมดีกว่าหุ่นอื่นเช่นกัน แต่คงมีปัญหาในการติดอาวุธเท่านั้นเองละค่ะ”
“เอ่อ … เอางี้! ช่างมันละกัน คุณช่วยอธิบายระบบคร่าวๆให้ผมฟังหน่อยได้มะ ผมอ่านคู่มือแล้วลืมไปหมดแล้วอะ” ไบรท์ตีหน้าซื่อ
“ได้ค่ะ คือระบบทั่วๆไป ดิฉันขอตรวจดูค่าการต่อสู้ของคุณสักครู่นะค่ะ คุณฆ่า Squid Type 0 ได้เยอะมาก บางตัวเลเวล 12 ด้วยซ้ำ เป็นไปได้ไง! อ้าว! แต่ทำไมเงินคุณยังอยู่ที่ 1000 อยู่เลยน่ะค่ะ”
“แล้วเงินมันเพิ่มไงอะ”
“ก็เกมส์นี้แตกต่างจากเกมส์อื่น คือเราต้องเก็บโลหะจากหุ่นแล้วเอามาขาย แต่คุณเล่นไม่เก็บมาเลย มูลค่าโดยประมาณที่คุณไม่เก็บ คุณฆ่าไป 152 ตัวก็ประมาณ 140000 กว่าๆน่ะค่ะ พอซื้อชุดระดับ C ได้ครบเลยน่าเสียดายจริงๆ”
“แงๆๆๆ หนูไม่ยอมๆๆๆๆ” ไบรท์งอแง โวยวายเป็นการใหญ่
“ไม่ต้องเสียใจค่ะ คุณเป็นบุคคลแรกที่ได้สิทธิ์รับเควสพิเศษของทางบริษัทค่ะ”
“ลองเช็คดูจะเห็นรายละเอียดเองค่ะ ดูที่นาฬิกาเลยนะค่ะ นาฬิกาของเกมส์นี้จะทำหน้าที่เป็น Computer และอื่นๆช่วยอำนวยความสะดวกมาก การติดตั้งอาวุธก็แค่เอาเงินไปซื้อแล้ววัสดุจะเข้าไปที่นาฬิกาจากนั้นก็นำไป ประกอบที่ช่างเครื่องที่เป็น NPC หรือผู้เล่นก็ได้ ลองเปิดดูที่เควสจะเห็นรายละเอียดเองนะค่ะ ดิฉันขอตัวไปก่อนนะค่ะ ถึงเวลาพักกลางวันแล้วค่ะ”
เกมส์ Metallica Soul Online นั้น NPC ส่วนใหญ่จะเป็นคนจริงๆ เพื่อให้สะดวกในการสื่อสารกับผู้คนและป้องกันการเข้าใจผิดเมื่อ AI ไม่สามารถประมวลผลได้ แม้ว่า AI ที่นี่จะฉลาดและคิดเองได้ แต่ก็ต้องใช้เวลา คนสมัยนี้ไม่ค่อยจะมีความอดทน ดังนั้น เพื่อความสบายใจของผู้เล่น ทีมงานจึงจ้างคนมาเป็น NPC ดีกว่า
“อ้าว! ทิ้งกันเฉย ลองเปิดดูละกัน” ไบรท์หยิบนาฬิกามากดๆดู
นาฬิกาอันนี้ขนาดใหญ่พอสมควร มีการฉายภาพแบบสามมิติ หน้าจอ Touch Screen บนอากาศ
“อะฮ่า เจอแล้ว เควส” ไบท์เอามือไปกดปุ่ม Quest
ภารกิจที่ยังทำไม่สำเร็จ
“ความโชคดีของคนโง่”
ไบรท์กดเข้าไป เพื่อดูรายละเอียดต่อ
ภารกิจ: ความโชคดีของคนโง่
เงื่อนไข: ไม่ได้เก็บโลหะชิ้นส่วนใดๆ มาจากหุ่น Stalker รวมมูลค่าเกิน 100,000 Bit
สิ่งที่ต้องทำ: ติดต่อนายช่างลึกลับ ฉายา ลุงโอ๋กล้ามใหญ่
สถานที่: จัตุรัสใจกลางเมือง
ลักษณะของ NPC: ผิวดำ มักอยู่ข้างภรรยาสาว กล้ามบึ๊ก สมัยก่อนเพื่อนมักเรียก Sexy Dynamite จัง”
“เอ้า! หาว่าเป็นคนโง่ซะงั้น เชอะ! ว่างๆ อยู่พอดีลองทำสักเควสละกัน” ไบรท์เดินบ่นคนเดียว ไปยังจัตุรัสกลางเมือง ตามแผนที่ที่มีอยู่ในนาฬิกา
“โอ้ว! เมืองใหญ่จริง งี้ใครจะหาเจอฟะ อึ้ก!” ไบรท์เดินชนป้ายขนาดใหญ่ที่เขียนว่า “จัตุรัสกลางเมือง: แหล่งพักผ่อนหย่อนใจของประชาชน”
“เรานี่มันเก่งจริงๆเว้ย แป๊บๆก็หาเจอละ”
“เอ่อ เวรละ แล้วใครคือลุงโอ๋วะ” ไบรท์เด๋อด๋า เดินไปมาตามหาลุงโอ๋กล้ามใหญ่
“โอ๊ย! ทนไม่ไหวแล้วเว้ย ใครคือ Sexy Dynamite ฟะ” ไบรท์ตะโกนเสียงดังอย่างหมดความอดทน หลังจากเดินหามาครึ่งชั่วโมง
“ตูเอง บ่นจริงโยนตังค์มาให้ข้าหน่อย ข้าหิวข้าว” เสียงดังมาจากข้างหลัง
“อ้าว ลุงเองหรอ มาแอบอยู่นี่เอง ว่าแล้วว่าผมหาดีแล้ว ลุงอะซ่อนดีจัง ทำไมลุงมาขอทานเนี่ย เขาบอกลุงโอ๋เป็นช่างลึกลับ น่าจะอยู่ตามโรงสร้างอาวุธมากกว่านะ” ไบรท์เริ่มอายเล็กน้อย เลยต้องรีบเบี่ยงประเด็น
“คือ เรื่องมันเศร้าน่ะ ข้าโดนเมียทิ้งไป พอจะสร้างอาวุธทีไรก็ไม่มีอารมณ์ทำ เอาเป็นว่า ถ้าเจ้าตามภรรยาข้าที่ชื่อ กานต์ ได้ ข้าจะถ่ายทอดวิชาช่างหุ่นยนต์พื้นฐานให้เจ้าแล้วกัน”
“เรื่องไรผมต้องช่วยลุงอะ ลุงขอทานต่อไปอะดีแล้ว” ไบรท์ทำท่าจะจากไป สร้างความมึนงงแก่ NPC ลุงโอ๋มาก ตัวเขานั้นพึ่งมีคนมาทำเควสด้วยคนแรก คิดว่าจะได้รับการปลดปล่อยให้อยู่กับภรรยาที่รักในเวลางาน แต่คนที่มาทำคนแรกกลับไม่ยอมทำ อีกทั้งไม่รู้ว่าคนต่อไปจะมาเมื่อไหร่ ลุงโอ๋เลยต้องง้อเต็มที่
“เห้ย! เอ็งไม่เอาจริงดิ เอางี้! ข้าแถมอะมิโนกระป๋องให้ กลับไปเพาะกล้ามด้วย” ลุงโอ๋เริ่มง้อ
“ไม่เอาอะ ตามเมียชาวบ้านไม่เห็นสนุกเลย” ไบรท์เริ่มหันหลังแล้ว
“เอ้า! เอางี้ ข้าแถมจดหมายแนะนำตัวให้จอมยุทธ์ผู้เลื่องลือ มีนามว่า วงศกร ฉายา โอ๊ตหมัดเดียวให้ ถ้าใครเป็นลูกศิษย์เขาว่ากันว่าเป็น 1 ในใต้หล้าเลยนะเฟ่ย” ลุงโอ๋อยากเจอเมียมากถึงกับยอมผิดกฎเกมส์ เพราะ NPC ที่เป็นภรรยาเขานั้นคือภรรยาเขาจริงๆ นานๆที จะได้อู้ไปเที่ยวเวลางาน
“โห! เป็นหนึ่งในใต้หล้าเลยอ๋อ” ไบรท์ทำตาลุกวาว
“เออ ไม่โกหกเอ็งหรอกเอาเป็นว่าลองไปหาภรรยาของข้าให้เจอแล้วกัน”
“โอเคลุง เพื่อความเป็นที่หนึ่งในใต้หล้าของผม!!!”
หลังจากนั้น ตลอดทั้งวันที่เหลือเขาก็ตามหาภรรยาของลุงโอ๋ จนพระอาทิตย์ตกดิน ความอดทนของเขาก็หมดลง
“เซงเฟ่ย! หาทั้งวันแล้วยังหาไม่เจอเลย” พูดปุ๊บก็นั่งลงกับม้านั่งข้างทาง
“ประกาศ จากร้านขายข้าวคุณยายโม วันนี้ลดครึ่งราคาทั้งร้าน เนื่องจากวันนี้คุณยายโมได้อุ้มเหลนคนแรก เชิญทุกท่าน มาทานได้ตั้งแต่วันนี้ถึงวันพรุ่งนี้ตอนเย็นค่ะ”
“ชัดเลย ได้วิธีตามหาคุณป้ากานต์แล้ว” ไบรท์ยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วเดินตรงไปที่แผนกประกาศในเกมส์
แน่นอนระดับนายไบรท์หลงทางไปอีกชั่วโมงถึงจะหาเจอทั้งที่มีแผนที่สุดไฮเทคนำทางก็ตาม
“ไรฟะ เกมส์นี้งี่เง่าจริง เดินหาตึกยากโคตร อ้าวคุณ NPC ผมขอประกาศได้ไหมอะ” ไบรท์เดินไปถามที่เคาร์เตอร์
“ตามสบายค่ะ ราคาเริ่มต้นที่ 100,000 Bit ค่ะเสียงจะได้ยินทั้งเมืองหลวงที่โลกที่เราอยู่นี่ละค่ะ”
“เฮ่ย! ทำไมแพงอย่างนี้ฟะ ถ้าจ่ายเงินแล้วไปทำไรต่อครับ”
“ก็เขียนคำพูดที่ต้องการจะประกาศ แล้วดิฉันจะประกาศให้”
ไบรท์ไม่พูดพร่ำทำเพลงเอามือดึงไมค์มาประกาศ
“คุณกาญจนา นาคราช เชิญมารับรางวัลเงินสดมูลค่า 1,000,000 Bit ที่สวนสาธารณะของเมืองในตอนนี้ด้วยค่ะ ภายใน 1 ชั่วโมงนะค่ะ”
เกิด มาชาตินี้ เธอยังไม่เคยเจอใครเกรียนขนาดนี้มาก่อน ขนาดจะประกาศยังโกงอีก ขณะที่กำลังช็อก นายไบรท์ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไบรท์คงไม่รู้ว่า เขาจะได้เป็นตำนานในหมู่ NPC ต่อไปในชื่อว่า “ชายที่ต้องหลบเลี่ยงมากที่สุดในเกมส์”
“ไหนฟะ ไหนเงิน 1,000,000 Bit ฉัน” เสียงป้าแก่ๆบ่น
“อ้อ ตามผมมาเลยครับ” เสียงจากนายไบรท์ที่แอบซุ่มรออยู่นาน
“ไหนเงินฉันละค่ะ”
“ว้า ฮ่า ฮ่า คุณพลาดแล้วละตามผมมานี่”
“ว้าย จะทำไรฉัน ไอโรคจิต” ป้าคนนั้นตะโกน
“ผมจะพาคุณไปหาสามีคุณ เอ้า! นี่ไงคนนี้เอง” ไบรท์ลากป้าที่เขาคิดว่าคือ กานต์ มาหาลุงโอ๋
“ใช่คนนี้ไหมลุง”
“เออ ขอลุงดูก่อน กานต์ของลุงสวยกว่านี้นะ คงผิดคนแหละ”
“ไอโอ๋ปัญญาอ่อน ฉันกานต์เอง ไอบ้าเอ้ยทำไมฉันต้องมาแต่งกับคนเพ้อเจ้ออย่างนี้เนี่ย” กานต์บ่นงอนๆ
“โอ๋ๆๆๆๆ!! ลุงโอ๋ล้อเล่นน้า กานต์รู้ป่าวทำไมพระอาทิตย์มีสีม่วง”
“ไม่รู้ เบื่อคนใจร้าย”
“กานต์คงคิดไม่ถึงสินะ แต่พี่คิดถึงนะ” ลุงโอ๋เริ่มงัดมุขเสี่ยวมาง้อ
“อะจ๊ะๆ ยอมก็ได้หายโกรธแล้ว” กานต์หน้าแดงเขินเป็นการใหญ่
“เอ้า เอ็งอะ เดี๋ยวข้าจะถ่ายทอดวิชาช่างทำอาวุธให้เอง ส่วนจดหมายเชิญข้าส่งให้จอมยุทธ โอ๊ตหมัดเดียวไปแล้ว ไม่ต้องห่วง ส่วนพิกัดร้านทำอาวุธข้า ข้าส่งเข้านาฬิกาเจ้าแล้วไม่ต้องห่วง”
“ก่อนอื่นเจ้าไปพักให้หายเหนื่อยก่อนละกัน อีก 1 ชั่วโมงเจอกันที่ร้านข้า” ลุงโอ๋หายตัวไปพร้อมภรรยา
“ช่วยคนโดยไม่หวังผลตอบแทนย่อมเป็นหน้าที่ของจอมยุทธผู้มีคุณธรรมสูงสุดอยู่แล้ว ว้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ไบรท์พูดกับอากาศคนเดียว ก่อนจะเดินหาร้านลุงโอ๋ อย่างน้อยไบรท์ก็รู้ตัวว่าขี้ลืมและหลงทางง่าย ดังนั้นไบรท์จึงเลือกไปก่อนดีกว่าไปสายเดี๋ยวอดเป็นจอมยุทธกันพอดี
ความคิดเห็น